The moral this time is, boys make girls cry. - Uitkomsten

Too proud to breathe but I'm too scared to say the things worth saying (16 x uitgekomen)

‘Sla je boek open op pagina 93! We gaan het vandaag hebben over zinsontleding.’ begon mevrouw Elst.
Met tegenzin sloegen de leerlingen hun boeken open.
‘Ik ga eerst even controleren of iedereen wel die kleine makkelijke opgave heeft gemaakt die ik gisteren heb opgegeven.’ zei ze.
Met tegenzin keek Lea op, ze had het niet af!
‘Heb jij ’t af?’ vroeg ze kreunend aan Ginny, een van haar beste vriendinnen.
‘Ja, ik heb maar wat gedaan, maar nu kan ze tenminste niet zeggen dat ik het NIET heb gemaakt!’ zei Ginny trots.

Leapov:
Ik zag mevrouw Elst naderen in m'n ooghoeken.
Met een blik op mijn schrift vertrok heel haar gezicht. Dat zou niet goed aflopen.
'Aah, mevrouw had weer eens geen zin zie ik?' vroeg ze met een ijskoude stem.
'Nope, wat word het dit keer?' en zuchtend draaide ik me om.
'Het wordt hoog tijd dat je ouders hiervan op de hoogte worden gebracht.' en ze liep weg.
Die vrouw zag er echt niet uit, zo veel make up, de kleren. God, those people belong to the circus o_o.

@home.
Eenmaal thuis ging Lea naar de woonkamer, haar moeder riep haar.
‘Wat is er?’ vroeg Lea ongeduldig.
‘We blijven volgende week in Duitsland, het gaat niet goed met opa. Vind je het erg? Je krijgt een week verlof van school.’ zei haar moeder, en ze keek haar dochter aan.
‘EEN HELE WEEK?!’ schreeuwde ze ‘Nou lekker dan!’ zuchtte Lea, en ze liep de kamer uit.
Ze liep de trap op, liep haar kamer in, en begon in te pakken.
‘BEN THUIS!’ schreeuwde er iemand beneden.
Dat was dus haar broer, ze had een hekel aan hem.
Hij was de populairste ‘hunk’ van de school, alle hersenloze tutjes liepen achter z’n reet aan.
Hij pestte haar altijd, hij kon er niet tegen dat ze hem zo’n beetje verachtte.
Ze plugde de oortjes van haar Ipod in dr oren en ging verder met inpakken.

Eenmaal in de auto, was haar vader weer eens aan het opscheppen over wat een geweldige baan hij heeft, terwijl iedereen – behalve Lea – enthousiast naar zijn verhalen luisterde.
Lea had het niet eens door, ze was uit het raam aan het staren naar een jongen die in de auto vlakbij die van hen zat.
‘Afgekeurd!’ krijste haar broer in haar oor.
Lea werd kwaad en gaf hem een stomp in z’n maag.
‘Au! Dat jij geen smaak hebt!’ kreunde haar broer.
Ze duwde hem tegen de andere kant van de auto aan en begon in het niets te staren.

;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; (0 x uitgekomen)

;;;;;;;;;;;;;;