• We zijn een paar jaar verder, de mensen hebben meer kennis verworven over het veranderen van DNA en zijn flink aan het experimenteren geslagen. Al gauw besloot de regering hier een einde aan te maken en verbood het, wat hij niet wist was dat een klein groepje laboranten, genaamd The Division, toch stiekem doorgingen. In een laboratorium dat diep verborgen ligt in een gigantisch, verlaten bos creëren ze al een paar jaar mutanten. Gewone mensen, jong volwassene die als 3-jarige, soms zelfs als baby, weggenomen zijn uit het weeshuis.De laboranten voedden de kinderen op, zorgden dat ze naar hun zouden luisteren en voerde experimenten op hun uit. Ze gaven ze krachten, gaven, of een vloek zoals sommigen mutanten het zelf noemden.

    Nu, een aantal jaar later, gebeurt het nog steeds. Ze zijn niet opgehouden met experimenten uitvoeren. Sommige mutanten zijn de laboranten dankbaar, zijn trouw aan The Division en gebruiken hun nieuwe krachten om hun te beschermen en te helpen met meer onderzoeken. Een aantal anderen zijn te bang om in verzet te gaan en blijven ze trouw, maar tegen hun zin in. Toch was er een groepje dappere mutanten die zijn gevlucht, het was hun eerste keer buiten, het was wennen, maar ze redden het. Ze worden nog altijd gezocht door The Division en ze komen steeds dichterbij, klaar om ze terug te halen voordat het geheim van The Division uitkomt. De mutanten en laboranten zijn tot alles in staat. Kopen elkaar om, verraden vrienden, moorden..

    Het is een kwestie van tijd voordat het geheim van The Division uit zou komen, of tot de vluchtelingen worden uitgemoord of opnieuw gevangen worden genomen. Wie zal deze strijd weten te winnen? Wie kan de doodssprong ontlopen?


    Informatie
    Volledige naam:
    Leeftijd: Liefst 18+
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Rol+reden: Waarom gevlucht etc.
    Gaven: Voor mutanten!
    Extra:

    Personages: (Vrouwelijk& mannelijk)
    The Division/Laboranten: MEER GEZOCHT
    Scott Morgan by vluuv
    Emily Green by Endure
    Michelle Latinea Drew by CountMeIn
    Edward Stevens by Sid

    Trouwe mutanten:
    B72/ Emily Green by Endure
    Roselinde Jane Maura Audrina Rizzoli by ZizaDavid
    Drew Morris Drawn by CountMeIn
    Jonathan (John) Meyers by Assassin
    A21/ Gem by Vluuv
    D101/Caelio Marshall by Sid

    Gevluchte mutanten:
    Sky Leah Morgan by Endure
    Dana Daryl Ostern by HeyApple
    James Derby by Assassin
    Dwayne Richard Hayes van Canto by Beard


    Ps. Het leek mij wel cool om dit een beetje in de toekomst af te laten spelen, de wereld is heel anders enzo (: En de laboranten/mensen van The Division kunnen dus ook coole wapens hebben om de mutanten te pakken zien te krijgen (;

    Nog een belangrijke ps! De laboranten hebben formulieren van iedere mutant, met naam, verleden, gaven en ga zo maar door.


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 10 sep 2011 - 21:53 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    C13/Sky Leah Morgan ~ Gevluchte mutant.
    Scott pakte de kooi waar ik in zat op en ik schoof op e neer omdat ik totaal geen grip had, mijn nagels krasten over de bodem. Ondertussen richtte ik mijn aandacht naar de mutant die blijkbaar Jonathan heette, waarom bleef hij? Ik had niet erg veel zin dat iemand achter mijn identiteit kwam. Schattig, dat was niet wat ik wilde zijn en wat ik nu dus wel was. Scott had daarmee mijn imago verpest en mijn ego flink ingedeukt, ik vervloekte hem daarom, verwafschuwde hem.. Toch leken we altijd een soort haat-liefde relatie te hebben gehad. We konden niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar.. En ik moest toegeven dat ik het een beetje had gemist om hem te irriteren, gek, niet?

    B72/Emily Green ~ Trouwe mutant.
    "Ik kan léren vals te zingen," antwoordde ik. "En ik kan iedereen wel wat leren," vervolgde ik, plots hoorde ik wat en richtte mijn blik op de deur. "Er is iemand.." fluisterde ik tegen Jonathan en fronste even. "Volgens mij worden we afgeluisterd.." voegde ik er nog op fluistertoon aan toe. Welke schoft ging nou mensen afluisteren?


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Jonathan Meyers

    Ik richte me naar de muur waar de deur in zat en fronste. "Het is die engerd van de piano maar." Lachte ik hardop. "Hij heeft vast een crush op je." Ik prikte haar plagend in haar zij. "Ik bescherm je wel."


    Your make-up is terrible

    Ja junge, ik moet nog even iets awesomes bedenken. XD

    Dwayne Richard Hayes van Canto ~ Corrupte Mutant.

    Ik liep het café uit, en liep naar een hotel tegenover. 'Serieus, is dit het leven wat ik ga leiden?', vroeg ik aan mezelf, toen ik naar binnen stapte en om een kamer vroeg. Overal liepen vast wel mensen die me zouden herkennen, maar even kon me dat niks schelen. Het was nu even relaxen.


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Gregory Eric Murry

    Ik voelde gewoon aan alles dat ze me doorhadden. Ik draaide me om, en zetten het op een lopen. Ik wou niet op een stalker lijken, want dat was ik helemaal niet.. Ik was alleen maar nieuwschierig naar wie ze was..

    C13/Sky Leah Morgan ~ Gevluchte mutant.
    Scott pakte de kooi waar ik in zat op en ik schoof op e neer omdat ik totaal geen grip had, mijn nagels krasten over de bodem. Ondertussen richtte ik mijn aandacht naar de mutant die blijkbaar Jonathan heette, waarom bleef hij? Ik had niet erg veel zin dat iemand achter mijn identiteit kwam. Schattig, dat was niet wat ik wilde zijn en wat ik nu dus wel was. Scott had daarmee mijn imago verpest en mijn ego flink ingedeukt, ik vervloekte hem daarom, verwafschuwde hem.. Toch leken we altijd een soort haat-liefde relatie te hebben gehad. We konden niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar.. En ik moest toegeven dat ik het een beetje had gemist om hem te irriteren, gek, niet?

    B72/Emily Green ~ Trouwe mutant.
    "Wat? Tuurlijk joh, ik ga kijken." Ik stond op en liep naar de deur die ik opende, verbaasd keek ik naar de jongen van de piano, maar hij rende net weg en verdween net de hoek om. "Vreemd.." mompelde ik zachtjes, liep teurg de kamer in en sloot de deur. "Hij was het inderdaad.. Waarom heb jij altijd gelijk?" Ik plofte weer naast hem neer.

    [ bericht aangepast op 7 sep 2011 - 14:59 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Jonathan Meyers

    "Told you." Grijnsde ik naar haar. "Ik heb gewoon altijd gelijk." Ik vertelde haar niet dat mijn gave me toeliet om door beton heen te kunnen kijken. "Misschien wilde hij wel die gitaar hebben." Mompelde ik. "Of jou, en dat lijkt me logischer."



    Haha, ja, ik moet niet teveel dingen tegelijk gaan doen, dat gaat mis.

    [ bericht aangepast op 7 sep 2011 - 15:07 ]


    Your make-up is terrible

    ahaha, je had er emily boven gezet + ik ga even lezen.

    C13/Sky Leah Morgan ~ Gevluchte mutant.
    Scott pakte de kooi waar ik in zat op en ik schoof op e neer omdat ik totaal geen grip had, mijn nagels krasten over de bodem. Ondertussen richtte ik mijn aandacht naar de mutant die blijkbaar Jonathan heette, waarom bleef hij? Ik had niet erg veel zin dat iemand achter mijn identiteit kwam. Schattig, dat was niet wat ik wilde zijn en wat ik nu dus wel was. Scott had daarmee mijn imago verpest en mijn ego flink ingedeukt, ik vervloekte hem daarom, verwafschuwde hem.. Toch leken we altijd een soort haat-liefde relatie te hebben gehad. We konden niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar.. En ik moest toegeven dat ik het een beetje had gemist om hem te irriteren, gek, niet?

    B72/Emily Green ~ Trouwe mutant.
    "Hou op," mompelde ik verlegen en gaf hem een por in zijn zij. "Helemaal niet.. En dat is geen reden om ons af te luisteren," mompelde ik zachtjes. "Laten we verder gaan, de gitaar. Houd hem eens vast, houding is namelijk al erg belangrijk," legde ik hem uit.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Jonathan Meyers

    Ik pakte de gitaar vast. "Niet zo bescheiden jij." Glimlachte ik naar haar. "Hij wilde vast meegenieten van je mooie stem." Ondertussen probeerde ik de gitaar vast te houden zoals ik dacht dat het moest. Volgens mij was ik een complete ramp, nu al.


    Your make-up is terrible

    Gregory Eric Murry

    Ik slaakte een zucht, en liep naar het café. Ik had honger gekregen door alles. Ik maakte een broodje klaar voor mezelf, en ging zitten aan een tafeltje. Ik nam langzame happen. Bij elke hap dacht ik aan dat meisje. Dat meisje.. Verdomme, ik wilde haar leren kennen...

    [ bericht aangepast op 7 sep 2011 - 15:12 ]

    Dana
    'Ik heb me ooit beter gevoeld,' bekende ik. Ik wilde niet laf over komen. Dadelijk vond hij me nog een watje.


    "Ignite, my love. Ignite."

    James Derby

    "Hmm..." Ik zuchtte. "Denk je dat je weer verder kan?" Ik stond op en klopte het vuil van mijn kleren af.


    Your make-up is terrible

    Dana
    'Ja,' zei ik spijtig. Ik wilde niet terug naar de groep. Ze deden niks, ze konden niks. Ik zag ze al een tijdje als last en het liefste wilde ik zonder hun verder.


    "Ignite, my love. Ignite."

    James Derby

    Ik tuurde in de rondte. "Welke kant zouden we opmoeten?" Vroeg ik aan Dana. Ik was mijn gevoel voor richting behoorlijk kwijt geraakt.


    Your make-up is terrible

    Dana
    'Ehm,' zei ik. Ik dacht diep na. 'Die kan op.' Ik wees tussen de bomen door.


    "Ignite, my love. Ignite."

    James Derby

    "Moet ik je helpen?" Vroeg ik bezorgt. Iets waarschuwde me dat er iets niet klopte aan haar woorden. Ik wilde gewoon zeker weten dat het niet te veel van haar vroeg.


    Your make-up is terrible