• Omdat de organisator (SUMMERx) van deze RPG maar geen nieuw topic opende, heb ik besloten dit zelf te doen. Voor vragen e.d. kan je wel nog steeds bij SUMMERx zelf terecht.



    So what we get drunk
    So what we smoke weed
    We’re just having fun
    We don’t care who sees
    So what we go out
    That’s how its supposed to be
    Living young and wild and free



    Het leven in de straten van Londen City is hard en nooit zonder gevaar. Deze groep mensen weten hoe het is. Ze zijn allemaal best goed bevriend met elkaar, want op de straat ; daar leer je je echte vrienden pas kennen. Elke week spreken ze samen af in hun gekraakte pand, wat ze hebben omgetoverd tot een heuse dancing.

    Beginning:
    Het verhaal begint in de straten van Londen. De personages zijn allemaal dakloos, en ontmoeten elkaar voor de eerste keer op een winterachtige avond in een groot kraakpand, waar ze een plaatsje zoeken om te overnachten.

    Meespelen kan altijd! -KLIK-


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [@Luke, ben je nu binnen tegen de muur gaan zitten of buiten?]


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [uhm.. laten we zeggen buiten? ]


    Love is louder.

    Ty

    Gebroken zijn haar ribben zeker niet, anders had ze veel meer last om te lopen. "Hoe is het gebeurd ?".

    Cassie
    'Hoe is het gebeurd?' vraagt Ty. Ik bijt even op mijn onderlip, 'ehm, zoals ik al zei. Ik ben gevallen,' zeg ik terwijl ik expres Jeremy's kant niet op kijk.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ty

    "Leuk, zeg dan eens hoe die val precies is gebeurd en waar, het zijn belangrijke dingen om te weten" zei ik nietsvermoedend. Volgens mij is ze niet gevallen, maargoed, het zullen mijn zaken wel niet zijn.

    Cassie
    'Leuk, zeg dan eens hoe die val precies is gebeurd en waar, het zijn belangrijke dingen om te weten,' zegt Ty dan. Ik kijk hem even aan, 'ik en Jeremy waren buiten en struikelde ik en viel met mijn ribben op de stoeprand,' zeg ik zo overtuigend mogelijk.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ty

    Ik trok mijn wenkbrauwen op en probeerde het voor te stellen. "Oke dan, doe je shirt omhoog, anders kan ik niet veel doen".

    Cassie
    Ty trekt zijn wenkbrauwen op, 'Oke dan, doe je shirt omhoog, anders kan ik niet veel doen'. Ik kijk hem even aan en trek dan mijn shirt helemaal uit, 'dan kan je er beter bij,' zeg ik tegen Ty.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ty

    Ik knik en kijk naar haar ribben. Blauw, mooi. "Het blijft niet blauw" zeg ik, "Het wordt nog paars, misschien groen, geel, wie weet". Ik leg mijn handen op haar ribben en 'onderzoek' haar. "Een paar ribben zijn gekneusd, niets ergs".

    Cassie
    'Het blijft niet blauw. Het wordt nog paars, misschien groen, geel, wie weet'. Hij legt zijn handen op mijn ribben, 'een paar ribben zijn gekneusd, niets ergs'. Ik knik even, 'ehm, heb je misschien ook een idee hoe lang het gaat duren voordat het weg is?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ty

    Ik begin te lachen. "Je mag al blij zijn dat ze gebroken zijn, hoop er nu niet op dat het morgen al gedaan is" zeg ik waarna ik rechtsta. "Nog 1 tip, doe niets".

    Cassie
    'Doe niets?' vraag ik, 'dus ik moet een beetje de hele dag doelloos op de bank liggen?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Yulia Nena Katineh
    Ik grinnik. 'Wacht maar, het is dat ik drank op heb.. maar anders!' zeg ik waarna ik plagend mijn tong uitsteek.


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Ty

    "Ja, dat zou moeten ja, maar aangezien ik een redelijk aantal stage's op gelopen kan ik al zeggen dat de meeste vrouwelijke patiënten na 5 dagen terugkomen om pijnstillers te vragen aangezien ze niet geluistert hebben en toch dingen hebben gedaan die niet mogen, dus ik zal het maar al zeggen, geen zware dingen tillen, je niet bukken, ga rustig zitten, niet rondrennen, en zorg ervoor dat je niet moet hoesten want je gaat jezelf ervoor haten" noem ik op.

    Mickey
    De glimlach verdwijnt meteen van mijn gezicht als Yulia begint over de drank die ze op heeft.
    Ik kijk haar doordringend aan en wéét gewoon dat het verdriet in mijn ogen af te lezen is.
    'Ik wil dat je dat nooit meer hoeft te zeggen,' zeg ik, waarna ik toch enkele tranen niet meer kan binnenhouden.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein