Living Young, Wild & Free - RPG [Chapter 03] - Speeltopics

"Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

Luke
"Eerst wil ik even zeggen, dat het me niet veel kan schelen dat Yulia van jouw is. Dat was vrij duidelijk." zeg ik blazend, toch laat ik duidelijk zien dat ik niet op die manier geïnteresseerd ben in haar.
Ik Leun met mijn arm tegen dezelfde muur als hem en maak me klaar om zijn vraag te beantwoorden. "Het is allemaal heel vaag eigenlijk, mijn ouders willen me gewoon niet meer. Ze hebben me nooit gewild eigenlijk."
Ik haal mijn schouders nonchalant op, in de hoop dat hij nu denkt dat het me niets kan schelen.

Love is louder.

Mickey
Nonchalant haalt Luke zijn schouders op. Ik trek arrogant mijn wenkbrauw op.
'Probeer niet stoer te doen, want het werkt niet,' zeg ik, 'We vinden het allemaal irritant om hier te moeten zijn, maar nog niemand heeft gedaan zoals jij. Zet je masker af en laat je echte ik maar meteen zien, dan weten we direct met welk soort mensen we opgescheept zitten.'

"Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

[Ik moet weg. Tot morgen!]

"Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

Luke
Ik moet even slikken bij zijn hardhandigheid. Misschien heeft hij het niet helemaal door, maar voor sommige mensen is het niet simpel om zichzelf te zijn. Je geheimen en je verleden zomaar open kaart te spelen. Ik kuch ongemakkelijk en kijk naar het plafond. "Ik zal mijn best doen, Mickey."

Love is louder.

Yulia Nena Katineh
Als ik realiseer dat ik genoeg lucht heb gehapt ga ik naar binnen. Ik loop de kamer weer in en ga in kleermakerszit voor Luke en Mickey zitten. Ik richt me even tot Luke.
'Sorry voor mijn onbeleefdheid,' zeg ik wat droog.
'Zoals je al wel vaker hebt begrepen, ík ben Yulia.' Zeg ik, duidend op Mickey.
'Luke, toch? waar kom je vandaan?' vraag ik met een glimlach.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Luke
Ik voel me meteen een beetje beter als Yulia een hoop vriendelijker is dan Mickey lijkt te zijn.
"Ja, Luke. Ik kom oorspronkelijk uit één van de rijkere wijken van Londen, maar dat doet er niet toe." zeg ik alsof het me niets boeit, maar dat was ook zo. Die wijk doet me niets.

Love is louder.

Yulia Nena Katineh
'Hmm.. wat doe je dan hier?' vraag ik plots zonder na te denken.
'Eh, als je dat niet wilt vertellen, begrijp ik het.' Voeg ik er snel aan toe.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Luke Harrison
Ik draai even met mijn ogen. Niet omdat ik me erger aan haar, maar omdat ik geen idee heb of ik dit allemaal wel kwijt wil, maar ze leek betrouwbaar.
Het enige nadeel was, dat Mickey hier ook was. En hij mocht me zo ie zo al niet.
"Mijn ouders mogen me gewoon niet, ze haten me. Schamen zich voor me. Behandelen me als een verwaarloosde hond. Zeggen tegen hun vrienden dat ik niets waard ben.." Ik zou nog zoveel dingen kunnen zeggen, maar ik dwing mezelf te zwijgen. Ze hoeft dit helemaal niet te horen.

Love is louder.

Yulia Nena Katineh
Ik zie dat Luke zijn ogen rolt en glimlach even. Gewoon, omdat het kon. Alles kon me eerlijk gezegd niet schelen.
Aandacht luister ik naar Luke's verhaal. We zwijgen. Na een lange tijd zucht ik.
'Sorry.' Zeg ik dus maar. 'Ik begrijp je,' zeg ik met een wazige glimlach.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Luke Harrison
Ik kijk even naar Yulia, ze ziet eruit alsof ze op een andere wereld is. Haar ogen zijn glazig en haar lach is afwezig.
Ik weet bijna zeker dat ze dronken (of iets in die aard is). "Jij bent anders wel ver weg.." zeg ik zachtjes, bang om een preek te krijgen dat ik misschien aan het 'flirten' was met haar.

Love is louder.

Mickey
'Mijn ouders mogen me gewoon niet, ze haten me. Schamen zich voor me. Behandelen me als een verwaarloosde hond. Zeggen tegen hun vrienden dat ik niets waard ben...' hoor ik Luke zeggen. Dat van die verwaarloosde hond begrijp ik volkomen. Ik bedoel, wat moet je met iemand als Luke?
Ik focus me koppig weer op de muur aan de andere kant van de kamer.
'Jij bent anders wel ver weg,' hoor ik zacht een stem zeggen. Ik hecht er niet veel belang aan. Zolang hij maar niets probeert, is het voor mij goed.

"Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

Yulia Nena Katineh
Ik glimlach. 'Dat ben ik al meer dan 10 jaar,' zeg ik na een lange stilte. Ik druk even mijn ogen dicht om alle flashbacks tegen te houden die zich hebben opgestapeld.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Mickey
'Dat ben ik al meer dan tien jaar,' verbreekt Yulia de stilte. Ik kijk haar meelevend, maar toch ook waarschuwend aan. Ik zie dat ze haar ogen dicht doet en ik vestig al mijn aandacht nu op haar. Ik sla mijn arm beschermend om haar heen. 'Yulia? Wat is er?'

"Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

Luke Harrison
"Tien jaar.. Ik moet zeggen, ik ben ook al een tijdje op de straat, maar tien jaar? God, dat's echt lang." Ik blijf nog even doorgaan over het feit dat tien jaar echt lang is, omdat ik mijn gedachten er niet echt rond kon krijgen.
Hoe zou het zijn om in tien jaar geen luxe te hebben gehad? Ik slik even moeilijk en leun daarna mijn volle gewicht tegen de muur en zak weer naar beneden zoals ik eerst had gezeten met mijn sigaret.

Love is louder.

Yulia Nena Katineh
'Het gaat prima,' zeg ik met een glimlach. Medeleven was niet aan mij besteed. Het leven is zoals het komt.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."