Als je je verveelt kun je dit lezen.
Let op: dit is wel een zeiktopic.
Ongeveer 1/1,5 maand heb ik een conflict met mijn vriendinnengroepje.
In december heb ik namelijk een jongen leren kennen. We zitten bij elkaar op school, en hebben elkaar daar ook ontmoet. We hadden elkaar toegevoegd op msn, en begonnen te praten. Op school zeiden we eigenlijk nooit iets tegen elkaar, nu nog steeds niet. En eigenlijk is het zo automatisch gegaan. Het is niet dat een of ons de ander heeft bedreigd dat we geen simpele 'hoi' mogen zeggen maar het is er zo ingegroeid zegmaar. Ik wilde het eerst niet aan mijn vriendinnen vertellen omdat als ik het vertel er wel altijd iets gebeurd of ik was bang dat er iets ging gebeuren.
Ik begon hem leuk te vinden. We hadden ook een keer afgesproken en het klikte goed. Ik vertelde die aan M, ze was mijn beste vriendin maar de laatste tijd was het wel wat minder geworden. Eerst vond ze het heel leuk. Mijn andere vriendinnen merkte iets aan me gedrag, omdat ik nogal vrolijk was en ze wisten ook hoe het kwam omdat ze wisten dat ik hem kende.
Ik kon er niet onderuit komen en vertelde dus dat ik en die jongen elkaar spraken via msn enzovoort. Eerst gingen ze rondkijken waar hij was, en ik vertelde ze dat ik dat niet leuk vond.
Maar mijn goede vriendin M, deed de laatste tijd ook raar tegen mij. Ze keek me raar aan en omdat ik dat zat was maakte ik een opmerking. Toen werd ze kwaad. Ze sleurde heel het vriendinnengroepje mee en toen gingen ze allemaal zeggen dat ik loog over die jongen enzovoort. Ik had echt zoiets van wtf? Vervolgens deden ze gewoon kut tegen mij. En ik ben een keer 'ziek' naar huis gegaan omdat het gewoon echt niet ging. Toen sprak M die jongen en zei tegen hem dat hij niet meer met me moest praten...
Dit vertelde hij aan M en ik zei dat hij zelf moest kiezen. Ik wilde namelijk nog wel met hem praten. Hij had daar ook voor gekozen.
Ondertussen werd het met mijn vriendinnen groepje, of eigenlijk daar de helft van die bij mij in de klas zitten steeds ingewikkelder. Ze gingen me negeren. Vertelde tegen iedereen dat ik gelogen had tegen hun en iedereen begon me lastig te vallen. Of eigenlijk was er maar een iemand die zei dat ik loog en dat was M. Ik had het gevoel dus dat mijn andere vriendinnen gewoon achter haar aanliepen. Maar toen begon M op msn een gesprek van dat ik niet zo stom moest doen en dat iedereen boos op me was enzovoort.
Net voor de carnaval vakantie begon M weer wat normaler tegen me te doen. Zo ook het groepje. Ik had zo'n gevoel dat het dus weer beter ging. Want na de vakantie ging ik wel gewoon met hun weer om. Maar toen begon M weer gesprek en zei dat het nog niet opgelost was enzovoort. Zo ging het weer verder... uiteindelijk zei M dat we maar met z'n 4en moesten gaan praten en ik maar moest zeggen wat er aan de hand was enzovoort.
Dit deed ik gisteren. We gingen bij een vriendin zitten en ik wilde eigenlijk al op het begin zeggen maar dat lukte moeilijk omdat er ook onbekende mensen waren. Toen we terug gingen met de fiets had ik mijn moeder na 10 minuten bij elkaar gezocht en zei ik dat het me speet van de afgelopen maanden. M vroeg toen dat ik moest zeggen wat er was. Ik legde uit dat het niet met mij ging. Toen vroeg ze wat precies. Ik vertelde dus enkel (minder onbelangrijke dingen) en toen zei ze heel bitchy: 'Ja, dat hoef je ons niet te vertellen dat zijn jou problemen'.
De andere 2 begonnen toen wel vragen te stellen. Die ik beantwoordde. Daarna begon M te zeggen dat ik eerst maar is aan mezelf moest werken en dan kon het pas opgelost worden en daarna zouden ze wel verder zien.
Maar ik snap er nu niets meer van... eerst zegt ze dat we gewoon moesten praten nou ik zeg eindelijk dat het me spijt doet M opeens zo tegen mij. Ik snap gewoon niet van wat ik aan mezelf allemaal moet veranderen waar hun dat aan kunnen merken? Want ik weet echt werkelijk niet wat ik in hun ogen verkeerd doet en als ik dat vraag zegt M, ja dat je bijvoorbeeld liegt. Maar ik lieg niet tegen hun? Ik weet gewoon echt niet meer wat te doen.
[ bericht aangepast op 18 maart 2012 - 10:35 ]
<3
