[RPG] Lost in Stereo || Eight - Speeltopics

Lost in Stereo || Las Vegas

Regels:
- Één personage per persoon.
- Geen mensen die snel opgeven.
- Relaties en 16+ zijn toegestaan; Dit is een 16+ roleplay, niet zeuren dat het te heftig is.
- Geen powerpost, minimaal drie regels.
- Hou het realistisch.
- Naamverandering doorgeven.
- Geen perfecte personage's.

[ bericht aangepast op 24 april 2012 - 17:45 ]

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Darren Mitchell

"Goed." zei hij langzaam, zijn ogen waren op het water gericht en zijn armen over zijn knieën geslagen. Ik begon het koud te krijgen in het warme water.
"Ik ben niet.. de juiste persoon omdat ik mensen die te dicht bij me komen af stoot. In feite had het al moeten gebeuren voor we- eh.. voor we bij elkaar sliepen, maar vreemd genoeg voelde ik me meer bij je op mijn gemak dan ik gedacht heb. Het is makkelijker om rivalen te hebben dan mensen om wie je geeft. Rivalen sla je verrot, daar komt niet meer dan haat bij kijken. Maar mensen die je dierbaar zijn.. voor hen ben je zelfs bereid je leven in de waagschaal te zetten. Ik heb vanaf mijn elfde op kostscholen gezeten. En nooit was het genoeg. Hoe hard ik ook werkte. Dus liep ik weg en volgde mijn eigen pad. Dat bracht me naar Anna. De eerste en wellicht ook enige om wie ik echt gaf. Ze zei me dat ik sterk genoeg was om mijn eigen weg te vinden, in plaats van me in te laten met het tuig op de straat. Ik zei haar dat ze zich niet met mijn zaken moest bemoeien. Een week later werd ze neergeschoten. Drie dagen lang vocht ze in het ziekenhuis, tot ze aan de verwondingen overleed. Achteraf bleek het een waarschuwing te zijn van de bende waarmee ik te maken had. Het was die tijd dat ik over ging van een mes naar een pistool. Ik ben via ooggetuigen erachter gekomen vanuit welke auto ze beschoten was en ben uiteindelijk bij de daders gekomen." Ik luisterde rustig en liet hem zijn verhaal doen. Ondertussen probeerde ik mijn gevoelens te onderdrukken, die mocht ik niet vrij laten. 'Nog niet' dacht ik bij mezelf.
"Ik heb hem gevraagd waar hij liever heen zou willen, de hel of de hemel. Hij lachte me uit. Ik schoot hem in zijn knie. Ik zei tegen hem dat ik degene was die in deze wereld over hem oordeelde en ik hoop dat er in de volgende wereld iemand anders is die over hem oordeelt. Iemand met een veel grotere macht dan ikzelf. Toen schoot ik hem dood. Het was de eerste en enige keer dat ik iemand doodde. Tot op de dag van vandaag heb ik er geen spijt van." Hij keek naar me en ik knikte naar hem.
"Zodra je beseft dat je een mensenleven kan afnemen zonder berouw ben je een duivel die voor god probeert te spelen. Geen enkel mens is alleen goed of slecht. Maar de tijd dat ik mensen meesleur in mijn donkere gat moet voorbij zijn. Ik wil niet dat.. dat nog meer mensen slachtoffer worden. Misschien is het mijn geweten dat nu eindelijk begint te spreken, na zoveel jaren. Maar het zijn mensen zoals ik die de cirkel draaiende houden. Mensen die haat koesteren zullen alleen nog meer haat voortbrengen. En ik denk niet dat ik nog in staat ben lief te hebben als gevolg daarvan." De woorden drongen maar half tot me door en ik knikte een paar keer tijdens het verhaal. Toen hij klaar was legde ik mijn hand op zijn wang en glimlachte naar hem. "Dankjewel." zei ik, "Dankjewel dat je me dit allemaal verteld hebt." Mijn hand verplaatste ik van zijn wang naar zijn borstkas. Ik legde het op zijn hart en voelde het onder mijn palm kloppen. "Denk je echt dat je niet meer lief kunt hebben?" vroeg ik aan hem en keek hem in zijn ogen. "Want een mens die niet meer lief kan hebben leeft niet." vervolgde ik en probeerde mijn gedachten te verwoorden.
"Je hebt Anna lief, ze is in je hart en ik denk niet dat ze daar ooit verdwijnt." Ik hoopte dat ik hem nou niet liet huilen, want dat wilde ik niet. Het verhaal vertellen leek me al moeilijk genoeg. Zeker voor iemand als hij. "Maar denk nou aan alles wat jij, wij, gedaan hebben. Samen." Ik glimlachte eventjes terwijl de beelden door mijn hoofd schoten. "Ik ben nog nooit zo zacht of eerder, liefkozend behandeld." Ik beet eventjes op mijn lip en keek naar het water. Rustig blijven Darren, je kunt dit, je hebt voor ergere vuren gestaan. "Door jou voelde ik me veilig en daarvoor zul je toch dingen moeten doen waarbij je iemand lief moet hebben." vervolgde ik toen.
Ik keek hem weer aan en liet mijn hand weer naar zijn wang glijden. "Ik geloof het niet als je zegt dat je niet lief kunt hebben. Want ik heb wat anders meegemaakt." zei ik tegen hem, terwijl ik met mijn duim over zijn wang aaide. "Ook al ben je zo hard van buiten, zo rechts als het maar kan, zo agressief als een woedende stier en nog veel meer dingen. In je hart kun je lief hebben. Dat weet ik gewoon." Ik keek hem eventjes aan en keek toen naar het water terwijl een traan over mijn wang rolde en in het water viel. De rimpeling die door de traan werd gemaakt verspreidde zich door het hele bad.

[ bericht aangepast op 25 april 2012 - 18:06 ]

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[Omg die is lang o-o Ze worden alsmaar langer]

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Ghehehe, tja persoonlijke dingen kunnen nu eenmaal heel uitgebreid.]

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[+ de helft is hetgeen wat Ray zei xd]

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[En de andere helft van mij en darren's reactie erop]

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[Uhu. It's cute]

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

ooold

[ bericht aangepast op 13 juni 2016 - 20:02 ]

No growth of the heart is ever a waste

Darren Mitchell

Ik keek raar op toen ik hoorde wat Ray allemaal zei. Hoe kon hij zich zo stoer houden, doen alsof het niks is. Ik keek hem aan toen hij wild in zijn oog wreef. Ik pakte zijn hand vast en trok hem van zijn oog van. "Doe niet, daarvan word het alleen maar erger." Ik aarzelde even en probeerde een reactie te bedenken om de dingen die hij net zei. Was het inderdaad handiger om niks te doen, niks te voelen. Hij had wel gelijk met dat we zouden kunnen sterven in dit milieu. Maar ik had het wel gemeend, hij was niet zo hard als hij dacht te zijn.
"En toch, toch ben ik verdrietig voor je. Je zult me wel zwak en menselijk vinden, van me walgen. Maar ik ben het wel." zei ik zachtjes, "Jij hebt meer in je dan je denkt, dan je van jezelf zou verwachten." Ik keek hem diep in zijn ogen. "You know it's true." vervolgde ik wat rustiger, "Want je kunt Anna lief hebben. Dat betekent dat je ook anderen kunt lief hebben." Toen grinnikte ik eventjes. "Nou zie je ook meteen wat voor een watje ik toch eigenlijk ben van binnen." Ik grijnsde breed naar hem. "En tja, je hebt gelijk. Het is niet handig om te waardevol voor elkaar te worden, maar als het gebeurd kun je er niks meer aandoen." vervolgde ik nadat mijn grijns weer verdwenen was en ik serieuzer keek.

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Ronn Gregory Foster.

Ze brengt mijn hoofd vlak bij de hare en kust me.
"Maar dit is toch fijner," Fluistert ze. Ik druk gewillig mijn lippen op de hare. Toch vraag ik me één ding af. Waar ben ik mee bezig?

ooold

[ bericht aangepast op 13 juni 2016 - 20:03 ]

No growth of the heart is ever a waste

Darren Mitchell

"Een experiment. Het was de bedoeling dat dit niet meer dan een experiment zou worden. Waar is het misgegaan?" Ik keek hem en in mijn ogen had je verdriet kunnen zien als je goed keek. Ik liet mijn hoofd zakken en keek naar het water. "Ik weet het niet... Maar.." Ik maakte mijn zin niet af. Het had toch geen zin, hij had zijn keus zo te zien gemaakt.
"Wat ben jij van plan te doen? Als de orde hier hersteld is? Als we een manier hebben gevonden om naar buiten te kunnen. De hotelvoorraden zullen niet voor eeuwig genoeg zijn. We zullen een keer de straat op moeten voor ons eten, al is het daar een regelrecht slagveld. Heb je ooit nagedacht.. over de toekomst? Ik had nu stratenmaker kunnen zijn. Of misschien zelfs leraar geschiedenis." ging hij gewoon verder. "Oke, misschien het laatste niet." grinnikte hij toen, "Waar hoop je.. dat de toekomst je brengt?"
Hij vond het nog grappig ook, dit alles. Ach, ik stel me gewoon weer aan. Kom op Darren, je hebt niet voor niks een paar gangs in elkaar geramd. Je bent harder dan dit. Ik rechtte mijn rug en keek hem strak aan. Mijn ogen helder, maar zonder emotie. "Ik weet niet wat er gaat gebeuren als dit allemaal over is. Ik ga werken, koop een huis en sticht een gezin." zei ik nadenken, "Hoe ik het doe, met wie ik het doe en al die andere vragen beantwoord ik wel als het zover is." Ik bekeek hem nog eens. "Het enige wat voor mij telt op dit moment is alles wat nu en hier gebeurd."

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Madison Noëlle Feller
Ik blijf hem nog even kussen en trek dan mijn hoofd weer terug. Ik kijk hem even en aan en sla dan mijn ogen neer. 'Dus, eh,' begin aarzelend. 'Wat zullen we gaan doen?'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Gabumon schreef:
Latasha Murray

'Echt waar?' vroeg ik zachtjes. Ik hoorde maar een beetje wat ze zei, maar ik wist wel waar het omging. Ik voelde mijn wangen kleuren om haar woorden. Ze waren lief. 'Dank je,' fluisterde ik en gaf nog een paar zachte kusjes op haar hoofd.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Ronn Gregory Foster.

Ze kust nog even, laat me dan los, kijkt me even aan en slaat dan haar ogen neer. "Dus, eh," Stamelt ze. "Wat zullen we gaan doen?" Ik haal mijn schouders op.
"Heb jij een idee?" Het feit dat ze iet wat aarzelend tegen me praat, baard me zorgen. Ze is toch niet bang voor me dat ik haar iets aandoe of ergens toe dwing?

Madison Noëlle Feller
Hij haalt zijn schouders op. 'Heb jij een idee?' vraagt hij.
Ik bijt op mijn onderlip en schud mijn hoofd. 'Eh, nee niet echt,' antwoord ik waarna ik nog even nadenk. 'Misschien zwemmen?'

To the stars who listen — and the dreams that are answered