• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ annemellark
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 21:07 ]


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    De lift stopt. "Waar zijn we?" Vraag ik zachtjes. De lift gaat open en er komt een ruimte tevoorschijnt. "Oke forreal waar zijn we?"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Alexis Brooklynn Westlane

    Ik keek de jongen even met een opgetrokken wenkbrauw aan, 'Dus meneer denkt dat ik lief praat,' Ik rol met mijn ogen. Mijn houding en gezicht staat nog steeds gesloten, mijn stem klinkt een beetje schor, maar er is geen enkele vaste emotie in te zien. Ik kijk de jongen doordringend aan. Ik draai me om en kijk Jascha aan. 'Ehm,' mompel ik dan maar schud daarna mijn hoofd. Wat zou ik zeggen? Niks toch? Dus laat ook maar.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Aurélie Rye Beate

    Ik blijf in de lift staan als de deuren openschuiven. Ook hier is het donker. "Oke forreal waar zijn we?" Ik kijk naar het display. "De kelder." antwoord ik trillerig. "Het ruikt hier naar eten. Je hebt geluk." Ik knijp mijn neus dicht, gatver.


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    "Oke...kom" ik pak Aurelies hand en trek haar mee. "Ik zie niks joh" op de tast en langzaam schuivelend langs dde muur loop ik verder.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Jascha Michajlovitsj Solovjov

    "Dat moet dan wel een heel slecht gesprek zijn geweest. Volgends mij praat mevrouw veel liever tegen mij."
    Ik rol met mijn ogen. Bah, zo'n patser. Als ik ergens geen zin in heb op dit moment is het zo'n type wel.
    "Dus meneer denkt dat ik lief praat." Zegt Alexis.
    Ik kan er niets aandoen maar er vormt zich een kleine grijns op mijn gezicht. You go Girl! Ze draait zich naar mij toe.
    "Ehm."
    Ik knik zachtjes en sta trillend op.
    "Ik wil een rondje lopen," zeg ik tegen haar. "Zo vaak kom ik namelijk niet buiten die kist."
    De kist, zo noemde ik altijd het kamertje. Het voelde als een kist, je zat erin opgesloten.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    - Matthew
    Wanneer mijn sigaret is opgebrand hoor ik opnieuw stemmen. Ze komen vanuit de lounge. Ik sta op en werp even een blik op Gilbert. Ik loop naar de open deur en laat mijn ogen aan het donker wennen. Ik zie een breedgebouwde jongen en een meisje dat zo dun is dat ik bijna langs haar zou kijken. Ik weet bijna zeker dat het ook patiënten zijn. Ik knipper een paar keer met mijn ogen en besluit dan dat ik ze een handje zal helpen.
    'Hallo? Hier is de keuken.' zeg ik wanneer ik hoor dat ze ook wat willen eten.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Iemand straks iets met Yvo doen? Ik weet niet waar iedereen is ;$]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Ik wil wel, maar dat word misschien een probleem..]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Aurélie Rye Beate

    Hij pakt mijn hand en gaat op de tast langs de muur. "Ik zie niets joh." Mijn ogen zijn ondertussen een beetje gewend en er gaat een deur open, waar de verschijning van een jongen in verschijnt. "Hallo? Hier is de keuken." hoor ik hem zeggen. Ik gok erop dat het een patient is, hij komt me vaag bekend voor maar ik kan hem niet zo goed zien in dit licht. Ik trek Emilio mee naar die deur, met lichtelijke tegenzin.


    Your make-up is terrible

    [Dan gaan we dat oplossen ;3]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Alexis Broolynn Westlane

    'Ik wil een rondje lopen,' begint hij dan. 'Zo vaak kom ik namelijk niet buiten die kist,' doelend op zijn kamer. Ik knikte, 'Is goed,' zei ik en keek Chris nog aan, 'Dit meisje die zo lief praat volgens jou gaat er maar eens vandoor, ik zie je nog wel,' zei ik en schonk hem een klein knipoogje. Ongezien natuurlijk. Ik rolde daarna weer met mijn ogen en keek Jascha aan, 'Welke kant wil je op?'


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Mason/Oliver staat ook nog steeds op de gang?]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Emilio Sanchez
    "Oh eh hallo?" Zeg ik. "Is er hier iets wat een beetje te hachelen is, wat we normaal krijgen is niet te vreten" zeg ik. Ik krab even op mijn hoofd.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    [Waar op de gang?]

    Yvo Enright

    Geen antwoord. Ik sloeg mijn schrift open en schreef er random woordjes in. Het moest. Ik liep weer richting de gang en keek de gang door. Weinig licht, donker. Ik rilde. Ik zette een paar stapjes in de gang en wou eigenlijk al weer terug naar mijn verlichte kamer.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you