• TOPIC 1

    Regels:

    x Je mag voor anderen een beetje zeggen wat ze doen (DAARBIJ NIET: karakter veranderen, situatie veranderen, of andere recente dingen)
    x 16+ is toegestaan
    x Niet schelden (behalve als het je personage tegen een andere is xd)

    Dagroutine:

    - Opstaan (uiterlijk tot 12 uur)
    - Chillen en doen wat je wilt
    - Gezamelijk ontbijt (of brunch, hangt ervan af)
    - Vrij rijden [11.30 tot 12.30]
    - OF les krijgen, OF les geven aan beginners of kleintjes [1 tot 3]
    - Tussendoor kun je altijd lunchen (is niet gezamelijk)
    - Vrije tijd [3 tot 4.30]
    - Les geven aan jongeren (die al goed zijn) [5 tot 7]
    - Dinnertime [7.30 tot 8]
    - Vrije tijd [geen limiet (geen tijd dat iedereen binnen moet zijn, dat is vrij)]

    Wel aan John melden als je niet voor 12 uur terug bent en buiten hangt s' nachts een lijst (naam aftekenen als je terug bent) zodat we s' ochtends weten dat je terug bent.

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 16:08 ]


    how dare you speak of grace

    Liv:

    Ik trek mijn enkbrauwen op. "Zou goed kunnen, ben nog nooit verlieft geweest." Zeg ik zacht en kijk naar der, "Is het water echt interessanter dan ik ben?" Vroeg ik en lachte even naar haar.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Emily
    Ik lach "nee natuurlijk niet" zeg ik en ik kijk hem diep in zijn ogen "Ik ben ook nog niet echt verliefd geweest" fluister ik dan.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:

    "Hoe weet je dan dat dit verliefdheid is?" Vroeg ik voor de zekerheid. Wie weet was dit helemaal geen verliefdheid, maar gewoon iets anders. Iets dat niks met verliefdhid te make had. "En nog sterker, hoe weet ik dat je mij leuk vindt?"


    We've lived in the shadows for far too long.

    Emily
    Ik dacht even na "om eerlijk te zijn weet ik het niet, ik weet niet precies wat verliefdheid is."
    Ik keek hem "In iedergeval kan ik niet stoppen met aan je te denken" zeg ik en ik trek hem nog wat dichter tegen me aan.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:

    Ik lach zenuwachtig en kijk langzaam weg. "Oke, ja eh. oke." Ik bijt even op mijn lip. "Als of jij langer dan een seconde van mijn gedachte gang wijkt." Zeg ik verlegen. "En wat moet ik nu doen?" Vroeg ik bang. Bang voor het onbekende, bang voor dingen die ik niet wou of die ik juist wel wou....


    We've lived in the shadows for far too long.

    Emily
    Ik bloos om zijn zin en kijk hem heel even aan, uiteindelijk zeg ik maar "ik weet het niet" ik lach eventjes nerveus "ik denk dat ik misschien toch weet wat we moeten doen" zeg ik na een tijdje en druk mijn lippen tegen die van hem.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:

    Ik schrik als ze haar lippen o de mijne drukt. Maar daarna zoen ik el terug. Duizende vragen spookte door mijn hoofd zoals: Hoe kon dit zo snel? en deed ik dit wel goed? Gebeurde dit echt. Maar de belangerijkste was toch: Hoe konden haar lippen zo zacht zijn?


    We've lived in the shadows for far too long.

    Emily
    Ik voelde zijn lippen me terug kussen en ik voelde me zo blij en nerveus want ik had nog nooit iemand gezoent en nu was ik degene die hem begon. Ik legde een van mijn handen op zijn wang en met mijn andere ging ik door zijn haar. Ik drukte mijn tong tegen zijn onderlip en hoopte dat hij de hint begreep.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:

    Ik hield haar stevig tege nme aangedrukt en bewoog mijn handen zacht over haar rug. O,god ik was zenuwachtig. Ik had de neiging om me los te maken toen ik haar tong tegen mijn onderlip voelde, maar deed dit niet. Inplaats daarvan opende ik langzaam en voorzichtig mijn mond, denkend aan dat ik toch nog eens uitleg moest gaan vragen.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Emily
    Wat was ik blij en opgelucht toen hij zijn mond opendeed ik zocht met mijn tong de zijne op en hoopte dat ik he goed deed.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:

    Na een tijdje haalde ik mijn lippen los. "Ik uh... ik denk dat we maar eens moeten gaan." Zeg ik en klim uit het meertje. Ik wist niet wat ik in ene had. Ik vond het eng en wou eerst jongens advies.

    (Ik ben moe. Zie je morgen!!!!!!! xxxxxxx)


    We've lived in the shadows for far too long.

    Emily
    Ik keek hem na terwijl hij snel uit het meer kwam "Ja we moeten maar gaan" zei ik en klom er zelf ook uot, had ik wat verkeerds gedaan dacht ik tegen mezelf

    *haha ja ik ook tot morgen xxxx*


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Alex

    "Nee" zeg ik geïriteerd, Jake had dat ookal gevraagt. Maar David is heel anders dan Jake. Ik trok mijn shirt over mijn hoofd, zoals voetballers deden na een doelpunt. " Mijn ouders zijn dood gegaan in een brand" zeg ik snel, meer zou ik hem niet vertellen, denk ik, want het echt erge zat er vlak achter, de brandstichter.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    David

    Ik slik even en geef een kneepje in zijn knie.
    "Wat spijtig voor je." Zeg ik gemeend en trek zijn shirt naar beneden zodat ik hem aan kan kijken.
    Hij hoeft niet verder te praten als hij dat niet wil, maar ik wil hem aan kunnen kijken.
    Ik leg mijn hand op zijn rug tussen zijn schouderbladen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alex

    Ik huiver onder zijn aanraking en krijg de tintelingen weer. Pokke. Ik beet op mijn shirt, " de politie zegt dat het niet mijn schuld is" ga ik door, "ik was aan het koken"


    "Find peace in who and what you are." — Saphira