• Twee jaar geleden was er een vriendengroep die bij elkaar bleef door maar één persoon, Alice. Ze was bevriend met iedereen. De sporters, de schoolkrant redactie, de slimme kinderen van de klas, gothics, iedereen. Met zijn allen vormden ze een vriendengroep. Alleen de betere vrienden behoorde tot die vriendengroep van maximaal 15 mensen. Ze waren vrienden, totdat Alice een ongeluk kreeg en om het leven kwam. Sinds die dag is alles veranderd. De ‘vrienden’ gaan niet meer met elkaar om, kijken niet meer naar elkaar om en praten niet. Ze zijn nu vreemden voor elkaar.
    Dit jaar zou het het tweede jaar woorden zonder Alice. Daarom besluiten Alice haar ouders om al haar oude vriendinnen uit te nodigen naar een camping in Spanje. Niemand weet van elkaar dat ze zijn uitgenodigd. Daar komen ze pas achter als ze aankomen op de camping die Alice haar ouders runnen. Zullen ze weer vrienden worden, blijven ze elkaar behandelen als vreemden of worden ze vijanden.


    Een RPG over vergeten vriendschappen.
    Als het je leuk lijkt om mee te doen dan graag! Het liefste jongens en meisjes en het liefst zoveel verschillende typetjes, zoals gothic, sporttype, tutje, bitch enz. Het kan best dat de bitch een bitch is geworden door de dood van Alice. Ook kan het een ex zijn, maar het is beter als er daar maar 1 van is. Dus leef je uit en bedenkt iemand. Alice ging met iedereen om!
    Ze zijn allemaal tussen de zestien en achttien jaar. Ze zitten in het vierde jaar.

    Meisje

    - LaCerise- Veronique Cross
    - Demi1309- Isabella Jennifer Jones
    - Tesly- Mikan Loenen
    - Carrotcurls- Megan Alexys Romano
    - nakito- Claire Woods
    - xkimx124- Jasmine Eberson
    - XJules001- Gwendolyn Springfield

    Jongen

    - TrueKlainer- Danny Sebastiaan Brantston
    - quin98- Austin Trevers
    - Carrotcurls- Tyler Damon Romano
    - Demi1309- Ian Silvas
    - quin98- Jayson Cole
    - LoveLyLonely- Tyler Brandon Drea
    - Dashed- Alex Castro

    b]Regels[/b]
    - Elkaar niet buiten sluiten
    - Maximaal 2 personages
    - OOC: Tussen haakjes: (),[], {} enz.
    - Mensen mogen verliefd op elkaar worden, maar voordat er iets gebeurd misschien handig om te overleggen
    - 16+ mag
    - Elkaar niet uitschrijven, bijv. door te vermoorden, weg te pesten enz.
    - Het liefst zo vaak mogelijk aanwezig, als je toetsweek of iets hebt is het logisch dat je er niet bent, maar het is wel je eigen probleem als je dan dingen mist
    - Goed kijken naar elkaar stukjes, zodat er geen misverstanden ontstaan
    - Minimaal vijf regels schrijven
    - Geen oneliners


    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=137237

    [ bericht aangepast op 13 juli 2012 - 0:10 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Andrew
    Danny trekt me mee en ik snap wel waarom die weg wou,ik zou het ook irritant vinden. Ik loop een stukje samen met Danny en glimlach af en toe naar hem. 'Ze kan ook niet stoppen hé'mompel ik.

    jasmine

    'ik heb een naam hoor' schreeuw ik naar danny en kijk boos weg. 'jullie zullen welvinden datdanny gelijk heeft maar daar benik het dus absoluutniet mee eens' zeg ik boos tegen jayson en austin.

    Danny

    "Vertel mij wat." Zeg ik tegen Drew.
    "Zij is dus echt iemand die ik niet mag, al lang niet." Zeg ik en ga iets langzamer lopen.
    Dit is ook niet leuk voor Drew, ik ben niet boos op hem maar praat wel zo tegen hem, dat moet ik niet doen.
    "Oké, ik hou er al over op." Zeg ik en kijk Drew even aan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    Ik haal mijn schouders op. 'Ik begrijp je wel hoor'zeg ik en glimlach even. Ik ga ook iets langzamer lopen en grinnik dan. 'Kan je me nou alsjeblieft vertellen hoe ik het moet goedmaken? Misschien met een knuffel?'vraag ik lachend en het eerste zeg ik weer dramatisch.

    Austin
    Ik haal mijn schouders op en kijk naar Jasmine. 'Je moet er gewoon niet zo over door gaan,dat komt het vanzelf wel weer goed. Laat ze gewoon even met rust'zeg ik en sta op om weer wat op de bbq te leggen.

    Danny

    Ik kijk Drew aan.
    "Ik zei toch; Verzin maar wat." Grinnik ik.
    Een knuffel? Ja hoor, maar dat moet hij dan zelf weten, ik vind het goed.
    Ik kijk naar mijn voeten en dan weer naar Drew.
    Hij is echt leuk.


    [Miss dat iemand achter ze aan is gegaan, maar dan stiekem of zo? xD]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    Ik grijns en geef hem een knuffel. Expres hou ik hem iets langer vast en laat hem daarna weer los. 'En is het nu weer goed?'vraag ik lachend. Ik kijk even naar Danny en daarna naar de zee.

    [En wie wil je dat er achteraan komt dan?]

    [Idk verzin wat xD ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Ik heb Austin of Jayson xD,zeg maar]

    Danny

    Ik krijg een knuffel van Drew, wanneer hij me loslaat kijkt hij me aan.
    "En is het nu weer goed?" Vraagt hij lachend.
    Ik kijk naar hem. "Misschien." Zeg ik met een klein grijnsje.
    Ik volg zijn blik naar de zee. Hij is echt diepblauw, zo mooi.
    Dan kijk ik weer naar Drew, hij is ook zo mooi. Maar dan mooier? ik weet het niet. Wat moet ik denken?


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Ik zou dan Austin doen, want die is best nieuwsgierig toch?]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Austin
    'Ik ben even wat meer hout halen'zeg ik tegen de rest en loop wat weg dan zie ik Danny en Drew staan en ben eigenlijk best nieuwsgierig. Ik ga een stukje in het bos staan en kan ze zo nog net zien. Eigenlijk is dit best lullig om te doen,maar de verleiding is gewoon zo groot.

    Andrew
    'Misschien'zegt Danny met een klein grijnsje. Ik kijk hem lachend aan,wat wil die dat ik doe dat ik hem zoen of zo. 'Nou dan geef ik je gewoon nog een knuffel,tot je me vergeeft'zeg ik grijnzend en geef hem weer een knuffel. Dan ga ik met mijn hand naar zijn zij en begin hem te kietelen. 'Vergeef je me al?"vraag ik lachend terwijl ik blijf kietelen.

    Danny

    Ik krijg nog een knuffel. Ergens vertrouwde ik deze al niet.
    Ik begin te lachen als hij me begind te kietelen.
    "Vergeef je me al?" Vraagt Drew lachend en kieteld door.
    Door het lachen kan ik niet uit mijn woorden komen. Ik weet uiteindelijk zijn hand te pakken te krijgen en weg te duwen. Lachend kijk ik hem aan.
    "Oké, oké ik vergeef je." Zeg ik hijgend van het weinige lucht dat ik heb door het lachen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.