• Ver weg, in een ander decennium, is er een koninkrijk met een koning die nooit de steun van zijn volk had gekregen, was het niet dat ze bang voor hem waren. Deze koning heeft namelijk de echte, oorspronkelijke koningin van dit land vermoord.

    Er zijn in dit koninkrijk tegenwoordig twee volken: het ene is trouw aan de nieuwe koning en leeft op het land in de buurt van het paleis.
    Maar diep in de bossen, ver weg van de bewoonde wereld, leeft er nog een groep mensen: mensen die allemaal hun eigen reden hebben om de nieuwe koning te haten, allemaal op de één of andere manier in aanraking zijn geweest met de gruwelijke daden van deze nieuwe koning. De mensen strijden, vechten, trainen, wachtend tot het moment dat ze de strijd aan kunnen gaan met de koning.



    regelss; goed lezen!
    - Denk goed na voor je mee doet, er zijn slechts een beperkt aantal rollen beschikbaar en ik haat snelle stoppers.
    - Ervaring met RPGen verplicht
    - Naamwijzigingen doorgeven.
    - Niet buitensluiten.
    - 16+ is toegestaan.
    - OOC: ()[]{}.
    - Minstens 3 regels.
    - Let op: een reservering blijft 24 uur staan.


    Mensen die trouw zijn aan de koning:
    Meisjes:
    - Mia Cruz - 18 - Broadfields
    - Clarisse Amelia Arthilde - 19 - Stornoway
    - Aowynn Rune Savan - 20 - Bayle
    - Alison Love - 18 - Jaimyhoi


    Jongens:
    - William Riley Smith - 20 - Demi1309
    - Bo Cruz - 19 - TheseWords
    - Cristiaan Daniël Knight - 21 - WillNotLearn
    - Bradley Jason Averes - 18 - xYOLO


    Mensen uit verboden bos:
    Meisjes:
    - Faye Julia Bellamy Dubois - 18 - TheseWords
    - Alexandra Demi McGreggor - 19 - WillNotLearn
    - Lauren Bella Smith - 19 - Demi1309
    - Vanessa Jessica Mattews - 18 - Europe


    Jongens:
    - Nathaniël McGreggor - 19 - WillNotLearn
    - Sam Jason Moon - 19 - Jaimyhoi
    - Landon Arthur Van Gwendor 22 - Stornoway
    - Nathan Jack Dalfson - 20 - Stuttgart

    [ bericht aangepast op 24 aug 2012 - 10:11 ]


    Keep your head up, keep your heart strong

    Mia Cruz
    'Ik zwijg als het graf, je kunt me vertrouwen.' Ik zucht opgelucht en glimlach.
    'Gaat het trouwens al wat beter met je?' Ik knik. 'Nu ik rust heb genomen gaat het veel beter, dankjewel. Als ik overmorgen nog niet beter ben, komt de dokter langs. Een van mijn slavinnen denkt dat ik wel eens ernstig ziek ben. Maar ach, zij doet gewoon alsof ze bezorgd is.' Ik wapper even met mijn hand alsof het niets is en kijk Bradley dan weer aan.
    'Wacht! Heb jij eigenlijk niets te doen? Want ik verwacht wel van je dat je hier blijft, maar ik weet niet eens of jij nog plannen had.'


    everything, in time

    Aowynn Rune Savan

    Ik wierp hem een schuine blik toe toen hij zei dat er een jonkvrouwe was die niet bepaald geliefd lag. Nooit gedacht dat dat zou kunnen gebeuren. ‘Inderdaad, te saai, te eentonig en te netjes,’ herhaalde ik zijn woorden en knikte tevreden. ‘Dorpsmeisjes zijn natuurlijk ook veel leuker, gezelliger en spontaner,’ reageerde ik en voelde mijn wangen lichtjes kleuren. ‘Natuurlijk houd ik wel van mooie jurken,’ antwoorde ik en keek even om me heen voor ik me weer op William richten. ‘Dat is iets waar elk meisje van houd,’ glimlachte ik en streek vervolgens licht met mijn hand over de nieuwe jurk heen. ‘Ik ga wel een keer mee, en mocht het me dan niet bevallen is het fijn te weten meteen weg te kunnen,’ voegde ik eraan toe en glimlachte weer even. Dat werd in iedergeval opzoek naar een nieuw outfit, of ik trok deze jurk aan. Die was ook perfect.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    William Riley Smith

    'Mooi. Dan kan ik genieten van je gezelschap,' glimlach ik. Ze was best schattig als ze bloosde. Ik grijns en kijk haar aan. 'Niet blozen! Je hebt denk ik wel gelijk namelijk.' Ik lach en kijk haar aan. 'Ik kan wel zo'n jurk regelen. Het is nogal uitbundig allemaal,' glimlach ik en kijk haar aan. 'Al staat deze jurk je ook goed,' grinnik ik en kijk even weg. Dan kijk ik haar weer aan en glimlach even. Waar was ik mee bezig?


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Aowynn Rune Savan

    ‘Ik bloosde niet,’ reageerde ik en grinnikte even terwijl ik een pluk haar aan de kant deed. ‘Ik kan het wel aan jou overlaten om een jurk voor me uit te zoeken. Deze is namelijk ook helemaal perfect,’ glimlachte ik complimenterend en voelde me gevleid toen hij zei dat deze jurk me ook goed stond. Ik was het helemaal niet gewend complimenten te krijgen over mijn uiterlijk, of dat ik zelfs zat te blozen erdoor. Al deed het me wel goed ze te horen en vond ik het stiekem wel prettig.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    William Riley Smith

    Ik lach. 'nee je bloosde niet,' grinnik ik. 'En ja je kan mij wel vertrouwen met een jurk uitkiezen. Ik laat je toch niet in een spuuglelijke jurk aankomen?' Ik grinnik weer. 'Dat kan ik je niet aandoen. Of wel?' Ik por haar plagerig in haar buik. 'Al vraag ik me af of zelfs die lelijke jurk jouw alsnog staat.' ik grijns. 'Toch is uitproberen.' ik lach en draai haar een rondje. 'Maar genoeg complimenten. Dansen!' Ik grijns en trek haar mee in een dans.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Aowynn Rune Savan

    Ik schudde koppig en met een kleine lach mijn hoofd toen hij zei dat ik niet bloosde. ‘Ik kan je zeker wel vertrouwen als het op een jurk aankomt,’ reageerde ik en keek hem weer even schuin aan. ‘En al zou je het me aandoen, durven doe je het toch niet om me in een lelijke jurk te stoppen,’ plaagde ik terug en grinnikte even toen hij me in mijn buik porde. ‘Ik weet natuurlijk niet wat jij lelijk vind, maar mijn vale jurk van vanmiddag was nou niet echt mooi,’ zei ik en knipoogde even waarna ik me lachend door hem mee liet trekken om te dansen.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    William Riley Smith

    'Wie zegt dat ik het niet durf? Ik durf bijna alles!' Ik lach en kijk haar met twinkelende ogen aan. 'Of ik het zou doen of niet heeft niets met durven te maken, maar met jouw. Of ik het je gun of niet,' grijns ik en kijk haar lachend aan. 'En die jurk stond je prima. Bo en ik gaan heus niet met iemand mee die er niet uitziet,' grinnik ik en dans vrolijk door. Man, wat was er aan de hand met mij?! Nooit gaf ik een meisje zoveel complimentjes. Nooit. Geen één jonkvrouwe en nu rolt de één na de ander over mijn lippen!

    [ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 21:15 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Aowynn Rune Savan

    Lachend schud ik met mijn hoofd en kijk hem vervolgens weer aan. ‘Ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat je het durft, en mij gunnen doe je het vast wel,’ reageer ik plagend en draai vervolgens al dansend een klein rondje. ‘Fijn om te weten dat jullie wel kijken naar het uiterlijke voor je met iemand mee gaat,’ zei ik daarna en stond even stil. ‘Je zou maar over straat gaan met iemand die er totaal niet uitziet,’ grinnik ik vervolgens.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    William Riley Smith

    'Als ik je een lelijke jurk aan laat doen blijf ik zo ver mogelijk uit de buurt en dat wil je natuurlijk niet.' Ik lach even en kijk haar aan. 'Tja...' Ik zwijg even. 'We gaan natuurlijk niet zomaar met iedereen mee.' Ik zwijg weer even. 'Al hebben we dat wel gedaan.''Ik kijk haar aan. 'Maar jij zag er wel betrouwbaar, aardig en goed uit,' grijns ik en kijk daarna maar gelijk om me heen. 'Zijn dat je ouders?' Ik kijk naar een echtpaar die onze kant opkijken. Ik glimlach even vriendelijk naar hen. Goede eerste indruk achter laten, toch? Ik grinnik even om mijn gedachtes en laat mijn blik over het plein glijden. Ik zou nog vaak terug komen.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Aowynn Rune Savan

    ‘Oh, mocht ik je dan uit mijn buurt willen hebben trek ik gewoon een lelijke jurk aan,’ grinnik ik plagend en schud vervolgens lichtjes met mijn hoofd. ‘Nee hoor, dat zou ik inderdaad niet willen.’ Wederom voel ik me weer gevleid als hij zegt dat ik er goed en betrouwbaar uitzag en ik was blij dat hij over me heen keek zodat hij de opkomende blossen niet weer zou zien. ‘Dat zijn inderdaad mijn ouders,’ glimlach ik en zwaai met een brede grijns naar ze. ‘Het is dat ik niet kan zeggen wie je bent, anders had ik je wel even aan ze voorgesteld.’


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    William Riley Smith

    'Hoezo kan je niet zeggen wie ik ben? Ze gaan er toch naar vragen. Ik ben gewoon een jongen die geboren is in het dorp en nu weer een keertje langs komt.' Ik lach, pak haar hand en begin al te lopen naar haar ouders. De dansende menigte maakt het niet echt makkelijk, maar dat maakt me even niet uit. Ik was toch vrolijk genoeg. Ik kijk lachend om naar Aowynn en zie dat haar ouders ook onze richting op beginnen te lopen. Ik glimlach. 'Goedenavond,' begroet ik ze en kijk dan naar Aowynn.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Stuttgart schreef:
    Nathan Jack Dalfson

    'Toch blijf ik in de buurt om te helpen als het nodig is' zeg ik grijnzend. Ik streel door haar haren en hou haar in mijn armen tegen me aan. Ik had nog nooit zoveel van een meisje gehouden als ik nu van Lauren hou. Ik druk een kus op haar lippen en streel over haar wang. 'Ik hou zo vreselijk veel van je dat ik het niet eens kan beschrijven' fluister ik zacht.


    Lauren Bella Smith

    'Dan zou ik maar alvast beginnen met oefenen,' grinnik ik. Ik kijk Nathan aan en glimlach. 'Dan houden we evenveel van elkaar,' grinnik ik en geef hem een kusje. Ik kijk naar de omgeving. 'Maar laten we zo teruggaan. Ik denk dat ze wel meer te vertellen hebben,' antwoord ik en kijk hem aan. 'Wat wilde je eigenlijk doen dat je me mee vroeg ?' ik kijk hem vragend aan en glimlach even. Dan leg ik mijn hoofd weer tegen zijn borstkas en sluit mijn ogen.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Aowynn Rune Savan

    ‘Ja, nou, ik bedoelde meer over het feit dat je een ridder bent,’ reageerde ik en voelde hoe hij mijn hand pakte om me vervolgens mee te nemen naar mijn ouders. Die kwamen ook onze kant op gelopen met beide een vrolijke lach op hun gezichten. Ik hoorde William ze begroeten en glimlachte even naar hem toen hij naar me keek. ‘Mam, pap, dit is William. En William, dit zijn mijn ouders,’ zei ik vervolgens en grinnikte lichtjes. ‘Aangenaam,’ zei mijn moeder vriendelijk waarop mijn vader hem stevig de hand schudde. ‘Ik heb jou hier nog niet eerder gezien, of wel?’ vroeg mijn vader vriendelijk waarop ik even naar William keek.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    William Riley Smith

    Ik glimlach vriendelijk. 'Sinds mijn zevende ben ik uit het dorp vertrokken,' glimlach ik. 'dus het kan wel kloppen dat u me niet eerder heeft gezien,' voeg ik eraan toe en lach even. Moest ik ze vertellen over mijn ridderschap? Ik bekeek ze even. Ze leken me betrouwbaar en ik had niet zoveel zin in liegen. Ik aarzel even en kijk Aowynn aan. 'Ik ben op mijn zevende naar het kasteel vertrokken om opgeleid te worden tot ridder,' glimlach ik even


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    William Riley Smith

    Ik glimlach vriendelijk. 'Sinds mijn zevende ben ik uit het dorp vertrokken,' glimlach ik. 'dus het kan wel kloppen dat u me niet eerder heeft gezien,' voeg ik eraan toe en lach even. Moest ik ze vertellen over mijn ridderschap? Ik bekeek ze even. Ze leken me betrouwbaar en ik had niet zoveel zin in liegen. Ik aarzel even en kijk Aowynn aan. 'Ik ben op mijn zevende naar het kasteel vertrokken om opgeleid te worden tot ridder,' glimlach ik even. 'Dus vandaar dat ik weg ben gegaan uit het dorp. Al mis ik het wel,' voeg ik er aan toe en glimlach vriendelijk naar hen. 'Alleen mag ik hier eigenlijk niet komen, dus zou het fijn zijn als straks niet het hele dorp weet dat ik hier ben geweest.' Ik grinnik even en kijk om me heen. over Bo zwijg ik.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne