[RPG] Sembilan ~ 1 - Speeltopics

.

[ bericht aangepast op 12 maart 2019 - 23:45 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Je mag best wel naar Yuki en Lexi komen :p]

---

I knew you were trouble.

Faye Phoenix Fowler
Nathan slaakt een geïrriteerde zucht, en ik kan me vergissen maar het klinkt ook een beetje jaloers waardoor mijn mondhoeken lichtjes omhoog krullen en grinnik zachtjes als Nathan wat onverstaanbaars bromt. Dan komt er een meisje aangelopen, of beter gezegd geparadeerd. Aan de manier waarop ze met haar heupen beweegt lijkt het alsof er iets mis is met haar heupen en dat lopen op hakken gaat haar ook niet al te best af. Maar aan de grijns op Nathan's gezicht te zien merkt hij dat niet op, maar alleen haar cup D die overduidelijk nep is. 'Natie. Jou heb ik lang niet gezien,' slijmt ze. 'Ik zie je in de pauze,' ze knipoogt en fluistert iets in zijn oor wat ik, doordat ik dichtbij sta, kan horen. 'Het plekje'. Ik rol met mijn ogen. Oftewel de bezemkast dus. Lekker knuffelen tussen de vieze dweilen. Het meisje loopt grijnzend weg en knipoogt nog waardoor Nathan zelfvoldaan lacht. 'Hmm, als je me in de pauze kan vinden Faye,' grijnst hij. Er rolt een korte lach over mijn volle lippen. 'Ja, in de bezemkast,' grinnik ik. 'Serieus Nathan,' zeg ik dan iets serieuzer. 'Je kan echt wel iets beter krijgen dan die barbiepop met d'r neptieten. Wijs maar iemand aan er ik zorg ervoor dat ze je helemaal geweldig zal vinden, hoewel ik daardoor waarschijnlijk kotsend wegloop en als het überhaupt mogelijk is een meisje jou leuk te laten vinden,' grijns ik dan.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Wat is er gebeurd en naar wie kan Nyssa?)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Lahey schreef:
Erin Victoria Marley
'Mooie naam,' zegt hij vriendelijk. 'Heb je eigenlijk mijn naam nog meegekregen?' vraagt hij dan. Van binnen vervloek ik mezelf. Waarom was ik net nou zo onbeleefd om mijn mobiel te pakken terwijl hij aan het praten was, niet meer doen dus. 'Caleb was het toch?' vraag ik aarzelend, maar wel met een lichte glimlach. Ik had altijd gedacht dat hij zo'n arrogante eikel was maar eigenlijk valt het nog best wel mee. Ik heb hem blijkbaar verkeerd ingeschat, iets wat me niet zo vaak overkomt. 'Dat snap ik wel. Dan mag je als je te laat zou komen mij best de schuld geven. Leraren zullen je meteen geloven als ze mijn naam horen,' zegt hij nog op mijn andere opmerking. Die kant van hem had ik wel goed ingeschat, dat hij niet echt een onschuldig jongetje is maar wat kan je verwachten bij iemand uit het footballteam. Daar kan je niet eens inkomen als je onschuldig bent, of je moet wel een érg goede speler zijn. 'Voetbal en cheerleaden? Enig idee hoe je die twee gaat combineren? Aangezien het beiden eigenlijk tegelijk plaatsvindt?' vervolgt hij lachend. Ik haal mijn schouders op. 'Ik vind wel een manier, geloof me,' antwoord ik. Zeker weten dat ik een manier zou vinden als die twee dingen echt op dezelfde tijd zouden zijn. Als ik nou zorg dat ik bij cheerleaden als eerste mag om te laten zien wat ik kan, kan ik daarna gelijk door naar voetbal. Dat wordt waarschijnlijk wel rennen maar dat is geen probleem. Op de één of andere manier houd ik van rennen, en ik ben behoorlijk snel, al zeg ik het zelf. Maar misschien ben ik nu wel niet zo snel meer, ik ben tenslotte wel een stuk korter. Het cheerleaden kan ook een probleem worden, ik kan niet eens een fatsoenlijke radslag. Hopelijk heb ik bij dit nieuwe lichaam ook gelijk cheerleader moves gekregen, dat zou wel zo handig zijn.
'Sorry, maar ik moet nu echt gaan,' zeg ik tegen hem waarna ik deze keer echt weg wil lopen maar hij houdt me tegen nadat hij even heeft gegrinnikt. 'Ik weet wel degelijk waar de conciërge is. Alleen gaf je me niet echt een kans om dat te zeggen,' zegt hij nonchalant en hij trekt zijn broek even op. 'Ik breng je wel naar de conciërge,' glimlacht hij dan. 'Sorry,' zeg ik weer. 'Ik kan soms nogal veel praten en dan heb ik niet door wat anderen zeggen'. Ik bijt kort op mijn volle onderlip. 'Maar het zou fijn zijn als je me naar de conciërge kan brengen, en weet je misschien ook waar eh,' ik werp een blik op mijn rooster, die ik thank god wel heb, om te kijken welke les ik als eerste heb. 'Waar het Engels lokaal is?' vervolg ik. Natuurlijk weet ik zelf wel voor die is maar het is nogal raar als the new girl gelijk alle lokalen weet te vinden. Ik werp nog een blik op het rooster en zucht opgelucht als ik zie dat mijn achternaam er ook opstaat, en niet alleen mijn voornaam. Erin Marley, zo heet ik nu dus.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Grmpf.. Ik moet hier nog steeds beginnen. Waar kan ik heen, dan zweer ik dat ik zo een post schrijf.)

[Ik schrijf morgen wel een post. Heb er vandaag niet zo'n zin in ._.]

---

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

[Oke, is er veel gebeurd? Kan ik nog inspringen met mijn mannelijke mensje rol?]

---

Aan niets denken is ook denken.

Cloudbreaker schreef:
(Grmpf.. Ik moet hier nog steeds beginnen. Waar kan ik heen, dan zweer ik dat ik zo een post schrijf.)

(Je kunt wel naar Nyssa, ze is net de school binnen gelopen. Ik heb namelijk nog niets te doen hier.)

[ bericht aangepast op 31 aug 2012 - 21:59 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Cloudbreaker schreef:
(Grmpf.. Ik moet hier nog steeds beginnen. Waar kan ik heen, dan zweer ik dat ik zo een post schrijf.)

[Ze kunnen nog steeds naar Aria en Nathan (:]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Mag ik een kleine samenvatting?]

---

Your make-up is terrible

Assassin schreef:
[Mag ik een kleine samenvatting?]

[Je hebt nog niks gemist, alleen dat iedereen al naar school is maar de eerste les is nog niet begonnen. De meeste zijn gewoon wat met elkaar aan het praten]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Ah gelukkig. Ik was al bang dat ik heel veel zou missen haha. Ik heb geluk gehad.]

Nathalie Leyla Alix

Iet-wat verveeld stap ik het schoolplein over de gang van het schoolgebouw in. School vind ik op zich maar tijdsverspilling maar het is een goede kans om een Sembilan te ontdekken. Mijn handen jeuken al tijden aan het idee alleen al. Hoewel mijn blik dus verveelt staat, kijk ik wel goed genoeg rond. Ik wil er geen over het hoofd zien. Op een langzame tred loop ik naar mijn kluisje, voer ik de combinatie in die ik al sinds ik hem voor het eerst las uit mijn hoofd ken en open het metalen deurtje. Als ik de goede boeken heb, sluit ik hem weer. De boeken zijn evengoed onzin, ik weet het ondertussen wel. Dit is mijn vierde keer highschool onderutssen. Ik leun tegen het gesloten deurtje aan en bijt op de nagel van mijn wijsvingers terwijl ik naar de langslopende mensen kijk. De school stroomt behoorlijk vol om deze tijd.

---

Your make-up is terrible

Dan maak ik ook maar n postje
~~~~
Nathaniel Carter

Met een gezicht waar geen enkele uitdrukking van af viel te lezen liep Nathaniel het schoolplein op. Hij had niet bepaald zin om weer naar school te gaan maar liep ook niet met grote tegenzin over het schoolplein. De eerste lesdag was meestal niet zo bijzonder. Ze deden dan nog vrij weinig en dat was ook de reden dat hij deze ochtend beslist had om wel naar school te gaan. Het was niet zo dat hij zo veel spijbelde dat je hem nauwelijks zag maar er waren perioden waarin hij totaal geen fut had om zo vroeg zijn bed uit te komen. Voor een nieuwe schooldag. Hij bepaalde zelf zijn eigen rooster, door dagen waarop hij echt geen zin had niet te komen. Maar de eerste dag was de eerste dag. En op die dag hoorde je je gezicht eigenlijk wel te laten zien. Bovendien vond hij het altijd wel leuk om te zien of er nieuwe mensen waren of niet. Terwijl hij richting zijn kluisje liep keek hij even om zich heen. Veel veranderingen in de school waren er niet. Zijn schoudertas maakte een ritmisch tikkend geluid bij zijn stappen.

---

Aan niets denken is ook denken.

Yuki Aya Misako
'Jou tijd komt nog wel, je bent een leuke meid dus dat komt helemaal goed,' Zei ze tegen mij. 'Ik weet het. Ik wacht nog wel even,' Ik keek even naar de klok. Het zal nog wel even duren voor de lessen gingen beginnen. 'Wat heb jij dadelijk?' Vroeg ik aan Lexi. 'Ik heb dadelijk scheikunde. Leuk, school is weer begonnen. Kon ik maar weer terug vluchten naar Japan. Lijkt me veel leuker dan hier op de school banken zitten,' Zei ik en leunde tegen de klusjes aan. Ik deed mijn tas weer goed op mijn schouder. Hij voelde zo zwaar aan. 'Ligt het aan mij of worden de tassen zwaarder na de vakantie of we zijn het niet meer gewent,' Zei ik lachend. Hoeveel boeken had ik bij me? 4?5? Ik was altijd te lui om mijn boeken in me kluisje te doen. Dan moest je elke pauze weer naartoe lopen en was het weer druk. Kortom: Ik had er geen zin in. Nog 1 jaar, dacht ik. Nog 1 jaar,

---

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Caleb Noah Morrin
'Caleb was het toch?' vraagt ze aarzelend. Ik lach even en knik. Het verbaasde me dat ze mijn naam nog had meegekregen. Maarja dit meisje kon dus meerdere dingen tegelijk. Tenminste, daar zou ik het maar op houden. 'Ik vind wel een manier, geloof me,' zegt ze standvast. Ik knik even onder de indruk. Niet dat ik echt onder de indruk ben. In mijn ruim 300 jaar kijk ik bijna nergens meer van op. Dus een meisje die wilt cheerleaden en wilt voetballen, is niet zo heel bijzonder meer voor mij. 'Sorry,' zegt ze weer. 'Ik kan soms nogal veel praten en dan heb ik niet door wat anderen zeggen'. zegt ze en ik glimlach even. Dat had ik allang gemerkt Erin. 'Maakt niet uit hoor,' zeg ik lachend. Ik snap echt niet hoe jongens meisje kunnen uitstaan. Ze zijn zo irritant en weten nooit wat ze willen. Ik zelf ben niet zo van de vaste relaties. Ook niet met een andere Iblis. Gewoon één keer en dan weer opdonderen, meer hoeft van mij echt niet. 'Maar het zou fijn zijn als je me naar de conciërge kan brengen, en weet je misschien ook waar eh,' begint ze weer. 'Waar het Engels lokaal is?' maakt ze haar zin af. Ik knik even. 'Dat weet ik maar al te goed, ik heb nu ook Engels. Als je even mee loopt naar mijn kluisje dan gooi ik eerst even mijn jas in mijn kluisje, en breng ik je daarna naar de conciërge en het Engels lokaal,' zeg ik glimlachend. Ik was had nu al geen zin meer in dat aardige gedoe, daar ben ik veel te lui voor. Maar ik moest volhouden, want dit kon nog wel eens interessant gaan worden.

---

I knew you were trouble.