• Texas High is een high school dat elk jaar een maand kamp heeft. Tijdens dit kamp ga je naar een plaats buiten de U.S.A., elk jaar een andere, waar je verschillende lessen volgt maar ook verschillende opdrachten krijgt te doen om elkaar beter te leren kennen. Dit jaar gaat het kamp naar Mexico, een perfecte plek voor activiteiten als kamperen, wandelen, klimmen, fietsen, kanovaren en kajakken, iets wat de docenten maar al te goed weten. Daarom sturen ze hun leerlingen een hele maand weg, om door middel van kompas en kaart hun weg terug te vinden. Iets wat heel veel leerlingen heel leuk vinden, als ze tenminste met hun vrienden in een groep mogen. Maar wat als dat niet zo is? Wat als je met mensen in een groep moet waar je helemaal geen band mee hebt?


    In dit RPG volgen we 10 jongeren, uit hele verschillende groepjes, die met elkaar in het groepje geplaatst worden. ’s Avonds laat worden ze geblinddoekt uit hun bed gehaald en in een busje gegooid, waardoor ze er geen idee van hebben met wie ze in het groepje komen. Als ze hun blinddoeken eenmaal af mogen doen staan ze met zijn alle op de middle of nowhere en voor ze het weten is het busje alweer weg gereden. Daar staan ze dan, met mensen die ze of helemaal niet kennen of waar ze echt een hekel aan hebben. Een maand lang zullen ze, zonder mobieltjes, zonder iets dat hun in verbinding brengt met de bewoonde wereld, met zijn tienen moeten overleven, proberend de weg terug te vinden. Zal ze dit lukken? Zal er vriendschap ontstaan of zullen ze alleen maar een grotere hekel aan elkaar krijgen?


    Regels:
    - Je houdt je aan de algemene regels.
    - Niet met zijn tweeën/drieën alles vol spammen.
    - Minimaal 6 regels, het liefst langer.
    - Speel realistisch. Ze haten elkaar, ga niet ineens knuffelen of na 10 berichten al zoenen.
    - Wanneer je je niet aan de regels houd, volgt een waarschuwing. Als je vijf keer de regels hebt overtreden lig je uit het RPG en zal je rol weer vrij komen te staan voor anderen die mee willen doen.




    Meiden:
    - Julia Faye Dubois - cheerleader - 18 - TheseWords
    - Leslie Fields - hoofdredacteur schoolkrant - 18 - jaimyhoi
    - Delilah "Dee" Evelyn Whittemore - toneelclub - 18 - Lahey
    - Mercedes June Williams - pestkop - 18 - Humblebee
    - Milou Ranel Addams - natuurfanaat - 18 - TheMarauders
    - Claire Karin Millens - durfal - 18 - Naomia


    Jongens:
    - Will Riley Stewart - mooiboy - 19 - Coockies
    - Gregory 'Greg' Montgommery - emo - 18 - Feline
    - Alan Rider - muzikant - 18 - TheMarauders
    - Bradley Alex MacGreggor - captain van footballteam - 19 - WillNotLearn


    Rollentopic
    Rollenstory

    Als het topic vol is als ik NIET online ben, mag de laatste persoon die op pagina 20 gereageerd heeft een nieuw forum aanmaken. Als ik WEL online ben, doe ik het zelf.

    [ bericht aangepast op 14 sep 2012 - 19:58 ]


    Keep your head up, keep your heart strong

    [Ow, jammer. Tot morgen. :( Ik ben pas om 4 uur uit btw.]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Bradley Alex MacGreggor
    Waarschijnlijk werkte de mooiboy eerder op mijn zenuwen dan dat ik hem aardig begon te vinden, aangezien ik er ten eerste al niet van hielt om gecommandeerd te worden ookal was het een vraag geweest. Ik was vooral om die reden captain geworden. 'Oke' Andwooorde ik schouderophalend, waarna ik rondkeek om te kijken hoeveel koffers er ongeveer waren en vervolgens naar de muur kijk opzoek naar iets om me halverwege een tijdje vast te houden aangezien dat waarschijnlijk nodig was.


    Don't be like the rest of them, darling

    Leslie Fields
    Ik zucht en kijk rond, ik zie dat Bradley dan omhoog klimt. Zo zo, dat had ik niet verwacht. Dat hij iets voor anderen doet. Dit is echt... Stom. 'Gelukkig hebben de meesten een koffer,' mompel ik geïrriteerd. En dan klim ik omhoog, verder dan Bradley. Ik check eerst of ik niet ineens naar beneden kan donderen om wat voor reden dan ook. Ij ga iets anders staan totdat ik de goede positie gevonden heb. 'Oké, ik ben er klaar voor, maar als ik iets laat vallen is het niet mijn schuld! Ik doe mijn best, maar ja, ik ben ook maar een mens die op een gevaarlijk uitziende waterval koffers en tassen naar boven staat te slepen.' ij haal een hand door mijn haar. Ik word helemaal doorweekt door het water van de waterval. Geweldig, maar niet heus. Waarom doe ik dit?!


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Delilah “Dee” Evelyn Whittemore
    Ik luister wat naar de discussies over wat we gaan doen en uiteindelijk wordt besloten dat Bradley en Will ervoor gaan zorgen dat alle koffers boven komen. Ik zucht even en schraap mijn keel. 'Kunnen we niet beter proberen zo min mogelijk koffers mee te nemen?' vraag ik. 'We komen waarschijnlijk wel langs meer dingen waar we omhoog moeten klimmen, plus de koffers vertragen ons'. Ik bijt kort op mijn lip, wetende dat ik ze nu eigenlijk ook vertraag met mijn enkel maar dat gaat wel weer over. We kunnen niet een maand lang koffers mee gaan slepen. Mijn blik glijd naar de waterval. 'En ik denk niet dat het me gaat lukken om in mijn eentje boven te komen, ik kan niet eens normaal lopen'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Julia Faye Dubois
    Als Delilah voorsteld om alle koffers achter te laten zucht ik geïrriteerd en heb ik de nijging om haar gelijk weer los te helpen. Ik ondersteun haar en dan komt ze zo doen? Fijn hoor. 'Denk je dat je ons zelf niet vertraagd doordat je niet uitgekeken hebt waar je liep?' antwoordde ik. Als zij normaal zou kunnen lopen waar we nu, mét de koffers, allang boven geweesd. 'En ik denk toch echt dat dát de reden is waarom Will je zo naar boven gaat helpen' vervolgde ik toen ze vertelde dat ze niet dacht naar boven te kunnen komen. 'Als er niks met je enkel aan de hand was had je gewoon, net als ons allemaal, alleen naar boven moeten klimmen' Kom op zeg, ga ik eens aardig tegen haar doen, gaat ze over mijn en de andere koffers zeuren. Fijn hoor...


    Keep your head up, keep your heart strong

    Leslie Fields
    Ik sta te wachten op dat er tassen en koffers voorbij komen en denk aan een artikel dat ik kan schrijven. Ik en cheerleader meisje zuchten beiden geïrriteerd als het manke meisje voorstelt om koffers achter te laten. En ik moet cheerleader meisje gelijk geven. 'Hallooooo,' roep ik dan vanaf de waterval. 'Ten eerste staan wij hier nu toch al,' begin ik dan. 'En ten tweede zou je dan moeten kiezen welke koffer achtergelaten wordt. En als jij je eigen rugzak achter laat vind ik het prima maar ij denk dat bijna iedereen zijn koffer of tas wilt houden!' ij verzet mijn voet even zodat ik weer wat steviger grip heb. 'En kan je wat minder zeuren over je voet en meer koffers of tassen aan gaan geven!' kom op zeg. Gaat ze nu ineens miepen dat we koffers moeten achterlaten.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Julia Faye Dubois
    Even kijk ik verbaasd naar het schrijversmeisje als ik merk dat ze het met mij eens is. Dat had ik dus echt niet verwacht... Even kijk ik haar dankbaar aan, waarna ik weer naar het toneelmeisje kijk. 'Sorry, maar je zal toch echt even voor jezelf moeten zorgen nu' zei ik, waarna ik haar voorzichtig los liet om naar de dichtsbijzijnste koffer te lopen, hiermee naar de waterval te lopen en de koffer vervolgens naar Will uit te reiken. Even keek ik naar de koffers die er stonden, twee van mij en twee andere... Dat zou waarschijnlijk best snel gedaan zijn, maar voor Bradley, het schrijversmeisje en Will zou het waarschijnlijk redelijk lang lijken, zo als ze daar stonden.

    [ bericht aangepast op 8 sep 2012 - 10:22 ]


    Keep your head up, keep your heart strong

    will Riley Stewart

    Ik ging me er niet eens mee bemoeien. Dat er ruzie zou kunnen komen was wel duidelijk. Ik pak de koffer van Julia aan en probeer goed te blijven staan. Gelukkig train ik veel en is die koffer niet heel zwaar. Ik geef de koffer aan de footballspeler en wacht op de volgende. De steen snijdt in mijn hand, maar het moet maar. Het grootste probleem zou Dee nog worden, want hoe we haar boven gingen krijgen.... Ze had ergens wel een punt met de koffers, maar niemand, ook zij niet, zou ooit een koffer achter willen laten. Zoals dat andere meisje zij en ik laat Julia dat ook niet doen. Dat zou niet eerlijk zijn. Bovendien mag ik haar, dus waarom zou ik dat voorstellen. Zoveel moeite was het nou ook weer niet...


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Delilah “Dee” Evelyn Whittemore
    Ik bijt op mijn lip door wat de cheerleader zegt en sla mijn ogen neer. Ze heeft gelijk en dat maakt het alleen maar erger. Als een ander meisje zich er vervolgens ook nog eens mee bemoeit knipper ik een paar keer met mijn ogen om wat tranen terug te dringen. 'Een rugzak is iets anders dan een koffer,' mompel ik. 'Rugzakken zijn lichter en kan je gewoon op je rug dragen dus daar kan je mee klimmen, met koffers niet'. Dan laat Julia me los om wat koffers aan Will te geven. Ik zucht zachtjes en loop dan naar een steen waarop ik ga zitten. De verleiding is nu ontzettend groot op mijn mobiel te pakken en iemand te bellen of die me op kan halen. Het maakt me niet veel uit dat dat niet is toegestaan alleen heb ik hier toch geen bereik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Bump]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Lahey --> Reyna


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Sorry, ik moet nog even zeggen dat ij op kamp ben nu :') tot en met woensdag :3]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [Gaat er hier nog iemand reageren?]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Het is dood. Was ook wel te verwachten]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Ik zal na school reageren.. Moet nu weg


    Don't be like the rest of them, darling