-2- This is my life now -RPG- - Speeltopics

DarrenCrissy schreef:
Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
-Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

Wil je meedoen? Klik dan hier.

===================
Nieuwe mensen;
-
-
-

De al bestaande mensen;
- Levi Unknown Ninuturu
- Michael Thomas Brown Nadal
- Charlotte Suavez Gancanagh
- Mary Elizabeth Santiago Calantha
- Kyle Noah Morgan. MakeMeIrish
- William Irial Smelting Gancanagh
- Arion O'Leary Gancanagh
- Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
- André Sean Stenvers MakeMeIrish
- Maya Hart AroonCat
- Dimitry Hart AroonCat
-
===================
Regels;
*Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
*Ga niet aanstellen of juist niets doen.
*Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
*Géén perfecte personen.
*Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
*Personen hoeven elkaar niet persé meer te kennen, het kan zijn dat ze elkaar niet meer herkennen of niet willen kennen.

[ bericht aangepast op 22 nov 2012 - 20:06 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Irial

Als ik Kyle's hand om de mijne voel, laat ik mijn penis meteen los en grijp de kans om zijn hand vast te nemen.
"Ik wil nog niet stoppen."
Ik knik even als teken dat ik het begrijp, want woorden zijn nog steeds een beetje teveel gevraagd. De lach op zijn lippen is vertederend. Als ik zijn gezicht steeds dichter zie komen, sluit ik mijn ogen zodat ik alsnog een klein beetje verrast ben als zijn lippen de mijne raken. Ik glimlach tegen zijn lippen aan en bijt even op zijn onderlip terwijl ik mijn armen om zijn hals sla.
Mijn ademhaling is nog steeds onregelmatig maar ergens houdt dat voor mij de spanning er wel. Is het heel narcistisch, opgewonden raken van je eigen ademhaling?
Ik neem de tijd om Kyle rustig en liefdevol te zoenen.
"Hmmmgodhouvanje," mompel-zucht ik genietend tegen zijn lippen aan.
Ondanks het feit dat ik net als Kyle mijn hoogtepunt nog niet gehad wil hebben, kan ik het niet laten mijn heupen naar hem toe te blijven bewegen.
Ik heb er nog niks over gezegd maar ik zou dolgraag een nieuwe tattoo of piercing laten zetten als verrassing voor hem. Iets dat met ons te maken heeft, of iets waarvan ik denk dat hij het wel sexy zou vinden.

Arion

Ik kijk Mary net zo verbaasd aan als zij mij. Volgens mij hadden we het allebei over iets anders. Als ze begint te lachen wordt mijn verbazing des te groter.
"Kun je nu geloven dat ik dacht dat je bedoelde dat je nog reizen wilde maken?"
Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauw aan en schud lachend mijn hoofd. Ik zie niet in waarom ik het in bed, na een vrijpartij, over reizen zou hebben.
"Maar om op jouw suggesties terug te komen, vind ik dat we een jacuzzi moeten aanschaffen. Ik hoop dat dit gevoel nooit meer weggaat."
Mijn wenkbrauw schiet opnieuw de hoogte in als ik het woord jacuzzi hoor.
"Babe, ik weet niet hoeveel jij denkt dat ik verdien maar je zit er behoorlijk naast als je denkt dat ik nu al een jacuzzi kan kopen," lach ik. "Maar als je er echt eentje wil dan kom ik wel eens met mijn bek vol rietjes in het bad blazen als je er nog een keer eentje neemt," voeg ik er met een grijns aan toe.
Ondertussen heeft ze haar snoet alweer in mijn hals gedrukt en ben ik weer haar haren aan het aaien. Ik druk er ook een kusje op. Ze is me heilig. Voor haar zou ik een moord plegen zonder verpinken, mocht dat nodig zijn.
"We sparen wel voor eentje," fluister ik zacht.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Babe, ik weet niet hoeveel jij denkt dat ik verdien maar je zit er behoorlijk naast als je denkt dat ik nu al een jacuzzi kan kopen. Maar als je er echt eentje wil dan kom ik wel eens met mijn bek vol rietjes in het bad blazen als je er nog een keer eentje neemt. We sparen wel voor eentje."
Ik schud mijn hoofd.
"Je hebt gelijk, dat is veel te duur," zeg ik vastberaden. Ik denk even na en druk intussen nog een kusje op zijn lippen.
"Dan kunnen we beter naar een spa gaan. Jacuzzis, ons laten mass-"
Ik schud mijn hoofd.
"Laat dat ook maar vallen," grinnik ik.
"Geen denken aan dat ik je ga overleveren aan een knappe Thaise."
Ik nestel me dichter tegen hem aan en kijk hem in de ogen.
"Jouw voorstellen waren trouwens ook goed genoeg."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Arion

"Je hebt gelijk, dat is veel te duur. Dan kunnen we beter naar een spa gaan. Jacuzzis, ons laten mass- Laat dat ook maar vallen. Geen denken aan dat ik je ga overleveren aan een knappe Thaise. Jouw voorstellen waren trouwens ook goed genoeg."
Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd. Liefdevol druk ik mijn lippen op die van Mary.
"Ik hoef geen Thaise, ik heb jou" fluister ik er tegenaan. "Als je naar een spa wil dan doen we dat wel een keertje."
Ik veeg mijn lippen opnieuw over de hare en laat ze langs haar kaaklijn naar haar oor gaan.
"Al zou ik je natuurlijk ook wel willen masseren," fluister ik in haar oor. "En dan kan jij mij masseren en hoeft er geen andere vrouw aan mijn lijf te zitten."
Ik sabbel even op haar oorlel en zuig er zachtjes aan om dan kussend terug naar haar lippen te gaan.
"Jij mag altijd aan me zitten."
Dit keer druk ik mijn lippen stevig op de hare.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Ik hoef geen Thaise, ik heb jou. Als je naar een spa wil dan doen we dat wel een keertje. Al zou ik je natuurlijk ook wel willen masseren. En dan kan jij mij masseren en hoeft er geen andere vrouw aan mijn lijf te zitten. Jij mag altijd aan me zitten."
Mijn gegiechel wordt gesmoord wanneer hij zijn lippen stevig op de mijne drukt, en gewillig kus ik hem terug. Mijn hand dwaalt door zijn haren en ik trek hem iets steviger tegen me aan. Ik open mijn ogen weer wanneer ik genoodzaakt ben de kus te stoppen uit ademnood, en kijk met een verliefde blik in de zijne.
"Dat vind ik een mooie compromis," fluister ik zacht, alsof we twee tieners zijn die zich verstoppen en niet ontdekt mogen worden, hoewel we helemaal alleen zijn, in ons eigen huis.
"En ik voel me vereerd dat ik altijd aan je mag zitten," grinnik ik zachtjes.
Ik druk nog een kort kusje op zijn lippen en laat mijn handen op zijn borstkas rusten en voel het kloppen van zijn hart onder mijn aanraking. Nog steeds houdt mijn blik de zijne vast, en ik moet automatisch glimlachen.
"Zo mooi," zucht ik.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Arion

Hoewel ik zelf ook in ademnood kwam, had de kus van mij nog niet hoeven ophouden. Af en toe een beetje sterven uit liefde vind ik niet erg.
"Dat vind ik een mooie compromis. En ik voel me vereerd dat ik altijd aan je mag zitten. Zo mooi."
Ik kijk haar vragend aan en hou met een glimlach op mijn lippen mijn hoofd een beetje schuin.
"Wat is er mooi, babe?" vraag ik zachtjes.
Ik neem een lokje van haar haren en begin er een beetje mee te spelen.
Helaas kan ik de vraag die al enkele weken in mijn hoofd speelt niet tegen houden om te wachten op antwoord.
"Mary? Ik zat zo te denken, gezien het nog niet het juiste moment is voor een kindje... Wel, ehm. Misschien kunnen we een hond of kat nemen? Als jij naar school bent en ik niet moet werken dan mis ik een beetje leven in huis. Ik weet wel dat die twee dingen niet hetzelfde zijn, maar een beetje gezelschap kan nooit kwaad, toch?"

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Wat is er mooi, babe?"
Ik streel met mijn neus langs de zijne en kijk hem glimlachend aan. Net wanneer ik wil antwoorden, gaat hij verder.
"Mary? Ik zat zo te denken, gezien het nog niet het juiste moment is voor een kindje... Wel, ehm. Misschien kunnen we een hond of kat nemen? Als jij naar school bent en ik niet moet werken dan mis ik een beetje leven in huis. Ik weet wel dat die twee dingen niet hetzelfde zijn, maar een beetje gezelschap kan nooit kwaad, toch?"
Ik giechel even en kijk hem breed lachend aan.
"Ons eigen huisdiertje?" vraag ik zacht.
Ik neem zijn vrije hand in de mijne en verstrengel onze vingers. Ik knik even en giechel weer.
"Ik vind het een superidee." Ik druk een kusje op zijn lippen. "Waaraan dacht je?"

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Kyle

Irial bijt op mijn onderlip en slaat zijn armen om mijn hals. Hij kust me liefdevol, dat voel ik gewoon.
"Hmmmgodhouvanje," mompelt Irial het had ook iets weg van een zucht. Toch klonk het genietend, en daar hou ik van.
Ik voel hoe hij zijn heupen naar me toe beweegt. Ik begin weer zachtjes te stoten, aangezien mijn 'bijna-kom' gevoel wat meer is afgezakt, lukt het wel weer.
Mijn lippen plakken tegen het zijne aan, en dat merk ik als ik iets omhoog ga met mijn hoofd.
"Hou ook van jou," zeg ik dan zacht terug en geef een lik over zijn lippen heen. Dan open ik mijn mond een klein stukje, ondertussen laat ik mijn handen naar zijn kont gaan om hen een beetje omhoog te tillen, zodat ik wat lekkerder kan stoten. Het helpt want het gaat iets soepeler nu.
Mijn ene hand blijft onder zijn kont en mijn andere hand laat ik over zijn zij strelen naar zijn borstkas, waar ik hem op neerleg. Zachtjes streel ik dan over zijn borstkas en ga over zijn tepel die ik dan tussen twee vingers pak en er zachtjes in knijp.
Ja, ik ben veel losser geworden, ik durf meer en daar en ik zo blij om. Ik voel me er zo gelukkig door, en dat alles is alleen maar omdat Irial me ermee geholpen heeft. Ik ben er echt blij mee. Dat ik Irial ooit heb mogen ontmoeten is een grote zege voor mij. Een hele grote zege.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Gancanagh schreef:
Charlotte

“Ja. Het is wel zo eerlijk. Ze heeft me toch al gezien, vragen komen sowieso en anders wordt het voor iedereen alleen maar moeilijker.”
Ik hou mijn adem even in terwijl hij een hand door zijn haren haalt. Ik had veel verwacht van vanavond maar ik kan niet zeggen dat dit scenario erbij was. Wanneer mijn longen beginnen te branden, haal ik diep adem.
"Oké," zeg ik met een ongewilde toon zowel verbazing als opluchting. Ik doe mijn mond open maar sluit hem weer als ik besef dat ik niet echt weet wat ik nu moet zeggen. Er bestaat niet echt een handboek voor dit soort situaties, denk ik - hoewel het me niet zou verwonderen, tegenwoordig maken ze alles. Ik knik even, nog steeds een beetje sprakeloos.
"Oké..." Ik haal even een hand door mijn haren en kijk vervolgens Michael aan. "Wil je het haar zelf vertellen of heb je liever dat ik het doe? Het hoeft ook niet meteen, als je wilt kan het nog wel enkele dagen wachten. Misschien moet ik oma en Sergei bellen om te zeggen dat ik wat langer wegblijf en-" Ik hou prompt mijn mond als ik merk dat ik aan het ratelen ben. "Sorry. Zeg maar hoe jij het ziet."

Michael

"Oké."
Zachtjes knik ik en nip ik nogmaals aan mijn glas.
"Oké," gaat ze verder. "Wil je het haar zelf vertellen of heb je liever dat ik het doe? Het hoeft ook niet meteen, als je wilt kan het nog wel enkele dagen wachten. Misschien moet ik oma en Sergei bellen om te zeggen dat ik wat langer wegblijf en-. Sorry. Zeg maar hoe jij het ziet."
Ik grinnik zachtjes.
"Wie jij wilt bellen moet je zelf bepalen," lach ik zachtjes en ik neem nog een slokje van mijn watertje. "Maar," ga ik serieuzer verder. "Ik weet niet zo goed of het een goed idee is om het mij te laten verzinnen alhoewel ik dat wel het liefste zou doen maar aangezien ze me nu één keer heeft gezien. Ik weet het niet."
Ik zuig even op mijn onderlip en kijk haar dan vragen aan.
"Het lijkt me sowieso beter als we één à twee dagen even aan elkaar wennen zonder dat ze enig idee heeft wie ik ben. Anders wordt er meteen zo'n stempel opgedrukt."
Het is zo onwerkelijk om op deze manier te praten over een kind. Je eigen kind nota bene.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Arion

Ik moet even lachen om haar gegiechel.
"Ons eigen huisdiertje? Ik vind het een superidee. Waaraan dacht je?"
Lang hoef ik er niet over na te denken en voor de tweede keer vandaag begin ik aan een opsomming.
"Een Dalmatiër zou wel leuk zijn. Of een Husky, net als Wolf. Een Leonberger vond ik ook altijd al mooi. En een kat is een kat," grinnik ik.
Ondertussen trek ik het deken wat meer naar me toe. Ik begin het een beetje frisjes te krijgen, nu we stil zitten.
Ik zou het ook helemaal niet erg vinden om een hond elke dag uit te laten, ook al is onze tuin vrij groot.
Stiekem zit ik al een beetje weg te dromen bij de gedachte aan zo'n grote harige loebas die niet beseft dat hij te groot is om op je schoot te komen zitten, en altijd vrolijk naar de deur komt gelopen als je thuis komt.
Het is geen kind, ver van. Maar misschien een mooie kans om geduld te oefenen, en leren consequent te zijn.

Irial

"Hou ook van jou."
"Oh." Ik schrik even als Kyle mijn kont wat optilt en moet er vervolgens even om lachen. Verontschuldigend kijk ik hem aan, hij was net van plan geweest me te kussen.
Ik recht me een klein beetje zodat ik dit keer zelf mijn lippen op die van hem kan drukken. Net als hij net deed, laat ik het puntje van mijn tong over zijn lippen gaan en open ik mijn mond een stukje.
Mijn ogen vallen dicht en ik geniet van zijn aanrakingen. Als hij even in mijn tepel knijpt, geef ik hem een klapje op zijn kont. Het is niet dat ik er niet van hou, maar ik ben er nogal kietelig en ik heb geen zin om nu plat te gaan van het lachen. Ik grijns tegen zijn lippen aan en bijt zachtjes op zijn onderlip.
Mijn eigen handen zijn overal en nergens tegelijk; in zijn haar, in zijn nek, op zijn rug, tussen ons in. Ik kan ze maar niet stil houden.
Hoewel we net een kleine pauze genomen hebben, voel ik alweer dat ik het niet lang meer zal rekken. Que sera, sera?
"Kyle", kreun ik, even ter waarschuwing.

Charlotte

"Wie jij wilt bellen moet je zelf bepalen. Maar. Ik weet niet zo goed of het een goed idee is om het mij te laten verzinnen alhoewel ik dat wel het liefste zou doen maar aangezien ze me nu één keer heeft gezien. Ik weet het niet. Het lijkt me sowieso beter als we één à twee dagen even aan elkaar wennen zonder dat ze enig idee heeft wie ik ben. Anders wordt er meteen zo'n stempel opgedrukt."
Ik knik instemmend. Daar had ik zelf ook al aan gedacht, dat ze mekaar misschien eerst een beetje konden leren kennen.
"Ja, dat vind ik wel een goed idee," zeg ik met een glimlachje. Ik trek een wenkbrauw en kijk hem een beetje verbaasd aan. "Zijn we het nu echt eens met elkaar?" vraag ik ietwat verstomd. Ik ril -opzettelijk- even. "Da's best eng, Michael," grinnik ik.
Vroeger vonden we namelijk altijd wel een reden om te kibbelen. Ik moet mijn woorden van eerder vrees ik terug nemen, hij gedraagt zich niet meer als een tiener. Op de meeste momenten dan, tot nu toe.
Ik haal een hand door mijn haren en blaas even naar omhoog als ik merk dat er een klein plukje recht blijft staan. Hierdoor valt het weer braafjes naar beneden.
"Ze loopt al een tijdje te zeuren om naar de zoo te gaan. Misschien kunnen we er met z'n drietjes heen? Je zou in elk geval op een goed blaadje staan bij haar," zeg ik dan rustig.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Wow, Elise. Ik dacht net aan de dierentuin :'D Haha.]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Mary

"Een Dalmatiër zou wel leuk zijn. Of een Husky, net als Wolf. Een Leonberger vond ik ook altijd al mooi. En een kat is een kat."
Ik grinnik even en overweeg zijn suggesties.
"Awh, een Leonberger, dat is zo schattig," zeg ik giechelend.
Wanneer hij het deken over zich heen trekt, ga ik even rechtop zitten en trek het laken over ons beiden helemaal heen en kruip lekker dicht tegen hem aan. Ik druk een kusje op zijn neus.
"Maar niets is schattiger en liever dan jij," zeg ik glimlachend.
Ik tuit mijn lippen en kijk hem zo lief mogelijk aan.
Het lijkt allemaal zo vreemd. Verloofd, samenwonen, samen huisdieren en de gedachte aan kinderen lijkt zo vreselijk eng dichtbij, hoewel het me fantastisch lijkt. Ik kan niet wachten tot ik afgestudeerd ben, en echt helemaal te beginnen aan het opbouwen van een toekomst. Met Arion, uiteraard, er is niemand anders ter wereld die ik liever in mijn leven zou hebben dan hem.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[Da's ook zo'n beetje het grootste cliché van een gezinsuitje :')]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Gancanagh schreef:
Charlotte

"Wie jij wilt bellen moet je zelf bepalen. Maar. Ik weet niet zo goed of het een goed idee is om het mij te laten verzinnen alhoewel ik dat wel het liefste zou doen maar aangezien ze me nu één keer heeft gezien. Ik weet het niet. Het lijkt me sowieso beter als we één à twee dagen even aan elkaar wennen zonder dat ze enig idee heeft wie ik ben. Anders wordt er meteen zo'n stempel opgedrukt."
Ik knik instemmend. Daar had ik zelf ook al aan gedacht, dat ze mekaar misschien eerst een beetje konden leren kennen.
"Ja, dat vind ik wel een goed idee," zeg ik met een glimlachje. Ik trek een wenkbrauw en kijk hem een beetje verbaasd aan. "Zijn we het nu echt eens met elkaar?" vraag ik ietwat verstomd. Ik ril -opzettelijk- even. "Da's best eng, Michael," grinnik ik.
Vroeger vonden we namelijk altijd wel een reden om te kibbelen. Ik moet mijn woorden van eerder vrees ik terug nemen, hij gedraagt zich niet meer als een tiener. Op de meeste momenten dan, tot nu toe.
Ik haal een hand door mijn haren en blaas even naar omhoog als ik merk dat er een klein plukje recht blijft staan. Hierdoor valt het weer braafjes naar beneden.
"Ze loopt al een tijdje te zeuren om naar de zoo te gaan. Misschien kunnen we er met z'n drietjes heen? Je zou in elk geval op een goed blaadje staan bij haar," zeg ik dan rustig.

Michael

Aan haar knik is duidelijk te zien dat ze het met me eens iets. Iets zeldzaams en aan haar woorden te horen denkt ze er precies het zelfde over.
"Ja, dat vind ik wel een goed idee. Zijn we het nu echt eens met elkaar? Da's best eng, Michael."
Ik schiet in lach en haal mijn schouders op. Ze heeft volledig gelijk. De momenten waar we het een waren, waren minimaal - als ze er überhaupt al waren. De glimlach blijft op mijn gezicht hangen. Even werp ik een blik op mijn horloge maar de tijd ben ik alweer vergeten.
"Ze loopt al een tijdje te zeuren om naar de zoo te gaan. Misschien kunnen we er met z'n drietjes heen? Je zou in elk geval op een goed blaadje staan bij haar."
Opnieuw begin ik te lachen. De dierentuin hoe lang ben ik daar al niet geweest. Ik denk sinds mijn elfde denk ik. De tijd dat mijn moeder en vader nog leuke dingen deed met Lynn en mij. Ik werd altijd helemaal gek als ik roofdieren zag. Uren kon ik naar leeuwen, panter, hyena's en wolven kijken zonder moe te worden. Eentje nam ik in mij op en volgde ik dan de hele tijd. Ik kwam achter positie's in de groep. Tina ging dan altijd met Lynn verder. Naar giraffes en zebra's, mildere dieren terwijl mijn vader altijd bij mij bleef. Dezelfde obsessie voor de vleeseters met hun pluche uitstraling. Maar die tijden zijn een lange tijd geleden, net als mijn ouders en zus.
Ik knik instemmend.
"De dierentuin klinkt goed. Ik moet het alleen even regelen met een maatje dat hij morgen even mijn aantekening moet maken," grinnik ik "Geen probleem verder."

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

[Ik weet niet waarom maar ik vindt dieren in kooitjes maar zielig. Ik ga daarom niet graag naar dierentuinen. Alleen als ik er zeker van ben dat ze genoeg vrije ruimte hebben om te lopen en goed verzorgd worden ga ik naar die dierentuin^^]

[ bericht aangepast op 16 nov 2012 - 8:52 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

( het ligt er ook aan in wat voor kooi wel dier zit he?)

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira