• VOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOLVOL

    Er zijn legendes over stammen in het bos, de mensen daar kunnen veranderen in wolven. Niemand mag ooit weten dat deze waar zijn...

    Het is een grote gemeenschap en iedereen gaat goed met elkaar om, maar er zijn regels. De jongens moet een gezellin (vriendin) vinden voor het einde van de zomer en dat is nog maar 1 week! Geen van hem heeft de moed gehad een van de meiden te vragen, maar als ze het niet doen worden ze verbanne dus de tijd dringt...

    Dit RPG speeld zich af in een tijd van jagen en verzamelen, houd daar rekening mee. Dit betekend: Geen mobiel, Geen ipod, ect.


    meiden: 3/3
    May
    Tarah April Christison
    Renn



    jongens 3/3
    Jayy
    Kilian
    Skull Seraph

    [ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 16:22 ]


    yeaaaahh!

    Endure schreef:
    (...)

    Geen rollen meer? Das lame, dat heb ik nog nooit gehoord in een RPG.


    { Zijn genoeg RPG's die een bepaald aantal rollen heeft dus niet zeuren}

    Ik zeur niet, ik zeg wat de mods tegen mij zeiden. Je mag niemand buitensluiten, punt.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik sluit niemand buiten. Ik heb een topic open gehad voor rollen en nu zitten we vol sorry ;3


    yeaaaahh!

    Nogmaals, ik wil niet meedoen, ik zeg alleen waar de mods mij ook heel lang me hebben lastig gevallen (nee, je mag niemand buitensluiten, ook al schrijf die persoon één regel, jammer dan) en vindt het flauw dat het nu wel ineens mag.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik sluit niet buiten. Snap dat dan. Er zijn genoeg RPG's met een bepaald aantal rollen die gevuld kunnen worden, eenmaal vol kan er niemand meer bij. Ik heb een topic geopend om te rollen te vullen en toen we vol zaten heb ik dit topic gestart om met die mensen te rpgen. Ik sluit niet buiten. En eerlijk gezegt vind ik het nogal onaardig dat je dat zo zegt.


    yeaaaahh!

    Renn stond op. Ze draaide het varken en grijnsde breed, ´Oh wat zal dat heerlijk smaken´ zei ze opgewekt. ze hadden duidelijk wat geluid gemaakt want de rest van de stam werd ook langzaam wakker. ze grinnikte en haalde het zwijn van het spit. Ze sneed met haar mes een poot af en begon er van te eten. ´Hhmmm heerlijk, dankje Skull´ Ze genoot zichtbaar van het zwijn. Renn grinnikte. ´Nou jongens ik zou zeggen val maar aan.´

    May slikte en sneed een klein stukje af. het liefste had ze gewacht tot iedereen had gepakt maarja ze zat toch het dichtste bij. May was stil en keek naar hem. Ze beet op haar lip. ze nam een hapje en glimlachte. ´lekker.´ Ze keek naar jayy en bloosde. Hij was leuk, erg leuk. maarja ze maakte vast geen kans. Ze draaide zich weg van de groep en keek naar de zon. Het werd langzaam warm en dat beviel haar wel.


    yeaaaahh!

    Jayy
    Ik nam het mes over en zette de fles naast de stam om mijn hand vrij te hebben om zo een stukje van het zwein af te halen. Ik ga het mes zwijgend aan Kilian en nam een hapje. 'nou, geweldig gekookt hoor.' gaf ik toe terwijl ik nog een stukje met mijn tanden afscheurden. Normaal had ik niet tegen deze stilte gelint, maar met de hoofdpijn die ik had, had ik er even geen problemen mee.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Tarah April Christison

    Ik mompelde geïrriteerd in mezelf toen ik wakker werd van pratende mensen. Waarom konden ze me nu toch nooit rustig laten slapen.?
    Toen ik opkeek waren mijn beide ouders al weg. Ik stak mijn hoofd door de ingang van de tent en zag dat iedereen zich al had verzameld rond het kampvuur.
    Ik zette me rustig neer en keek hoe iedereen al aan het eten was. Ik had geen honger. Ik was de hele nacht gaan jagen en ik kon voor mezelf zorgen. Ik at geen eten dat ik zelf niet had gevangen.
    Ik gaapte nog en keer en keek wazig voor me uit. Waarom was iedereen zo druk?


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Skull

    Ik kijk even naar de groep om het vuur, alle smulden ze van het vlees.
    De honger was bij mij jaren geleden weggestorven, hoewel ik vaak wel at.
    Maar niet bij andere, niet het vlees, maar het bloed.
    Ik leefde van het bloed van dieren, hoewel het voor een wolf raar is, ben ik in mijn verbanning gaan leren om zo te leven.
    Weinig eten, veel drinken, hoewel het enige drinken wat ik soms had bloed was.
    Water was er af en toe wel ergens te vinden, maar bloed was er altijd.
    Ik grijns even en kijk weer vanuit de boom voor mij uit.
    De zon was opgekomen en de oudere zouden zo meteen op jacht gaan of op verkenning.
    De jonkies moesten hier blijven, net zoals ik.
    Ik haatte het als ik als jonkie werd gezien, hoewel ze mij nog steeds niet vertrouwde.

    Renn stond op en liep tussen de groep vandaan. Ze had haar buik vol. ze veranderde en rende weg. Ze had zin om even alleen te zijn en even haar spieren te gebruiken. Ze grijnsde breed en hapte naar wat vogels. Reen rende rond als een jonge hond. Ze vond het heerlijk. De zon verwarmde haar vacht. Renn rook een prooi en rende erheen. Ze grijnsde breed. Nog meer te eten en alleen voor haar.

    May slikte en keek rond in de groep ze was stil. Iedereen praatte en zij zou wel naar ze luisteren. Ze had zelf toch niet veel inte brengen. May beet zachtjes op haar lip en keek door naar het vuur. Ze voelde haar huid gloeien van de hitten. ze stond zachtjes en soepel op. Langzaam liep ze tussen de rest vandaan en ging tegen een boom aan zitten terwijl ze naar de groep keek en deze in zich opnam,


    yeaaaahh!

    Kilian
    Ik was samen met Jayy wat verder van de groep vandaan gaan zitten. 'Je weet dat we deze week iemand moeten vinden hè.' begon ik zo zacht mogelijk. Jayy knikte maar had zijn blik laten afdwalen naar May. 'Vraag haar gewoon.' zei ik uiteindelijk toen het er niet op leek dat hij verder nog iets ging zeggen. Meteen schoot hij op en keek hij me met twee grote ogen aan. 'Ben je gek. Straks wil ze niets met me te maken hebben en dan sta ik voor lul voor heel de groep.' siste hij zachtjes. 'Je moet het toch ooit doen.' zei ik simpel en stond op om weer bij het vuur plaats te nemen.

    Jayy
    Ik zuchte. Ik haten het als Kilian wijs ging proberen te doen en dan ook nog eens gelijk had. Ik probeerde wat moet bij elkaar te verzamelen maar stond uiteindelijk toch op om vervolgens naar May te lopen die in haar eentje tegen een boom aan zat. Zwijgend ging ik naast haar zitten en speelde wat met een stokje. 'Lekker weertje hè.' zei ik uiteindelijk. Ik kon mezelf wel voor me kop slaan dat ik zoiets stoms had gezecht. Ik had net zo goed meteen van een klif kunnen afspringen


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Tarah April Christison

    Ik keek een beetje de groep rond en wreef door mijn ogen. Ik voelde nogal stom. Misschien kon ik beter overdag slapen.
    "Smaakt het?" vroeg ik aan niemand in het bijzonder. Ik zuchtte en liet me achterover vallen. Ik bleef even liggen en sloot mij ogen.
    Ik luisterde naar alle geluiden om me heen.
    "Lekker weertje, hè?" hoorde ik de stem van Jayy naast me horen. Ik trok een oog open en zag dat hij het tegen May had.
    Waarom zou er ook een jongen tegen me beginnen praten? Ik leek ze eerder af te stoten dan aan te trekken.
    Ik sloot mijn ogen weer en was al snel weer in dromenland.

    [ bericht aangepast op 29 okt 2012 - 22:38 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Kilian
    Ik plofte weer neer bij het kampvuur en nam nog wen klein stukje Zwein. Ik zou straks wel gaan jagen voor mijn moeder en zusje.
    Zuchtend keek ik rond en merkte op dat Tarah er bij was komen zitten. Tenminsten, ze was er bij gaan liggen. Ik stond op en ging
    Met mijn hoofd boven haar hangen. 'Moet jij niet ontbijten?' vroeg ik haar. Ik was benieuwt of ze me door zou hebben, want ze had haar ogen gesloten.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Tarah April Christison

    Mijn slaapje werd verstoord door iemand die vroeg: "Moet jij niet ontbijten?"
    Ik schudde hoofd met mijn ogen nog steeds dicht. "Ik ben deze nacht gaan jagen."
    Ik botste bijna met mijn hoofd tegen dat van Kilian toen ik mijn ogen opende. Ik had niet verwacht dat hij boven me zou hangen.
    Ik glimlachte even en duwde voorzichtig zijn hoofd aan de kant zodat ik recht kon gaan zitten. "Bij ons is het ieder voor zich," zei ik, "en ik jaag liever 's nachts."


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Skull

    Een grom verlaat mijn lippen als ik Kilian met Tarah zie praten,
    Ach alsof ze mij ubberhoudt zag zitten.
    Ik spring uit de boom waarna ik begin te sprinten, ik verander mijzelf en sprint door het bos.
    De woede in mij was groot en ik moest het kwijt, ik grijns als ik een groep herten zie.
    Ik grijp ze en sleur ze uit elkaar, bloed spuit alle kanten op waarna ik door sprint.
    Een spoor van dood en verderf laat ik achter bij elk beest waar ik kom.
    Als mijn woede eindelijk rust heeft genomen stop ik bij de rivier.
    Ik duik het water in waarna ik mijzelf rustig schoon maak.