Now it's war. -One Direction. (T1.) - Speeltopics

Het is 2087 en de derde wereldoorlog is langzaam maar zeker uitgebroken. Het begon met Frankrijk die oorlog voerde tegen Duitsland , maar nu andere landen zich ermee gingen bemoeien sloeg de hel helemaal los. De Fransen eisen alleen nog maar ‘perfecte’ mensen op de wereld, de rest wordt zonder genade op een brute wijze vermoordt. Onder perfect wordt gerekend dat het mensen moeten zijn die seksueel aangetrokken zijn tot het andere geslacht, geen gebreken hebben aan hun lichaam en geest en ook geen ziektes hebben.
Acht jongeren besluiten elkaar te helpen door hun vrienden die niet onder perfectie worden gerekend te beschermen tegen vervolging. Hiervan zijn drie mensen gerekend tot het verzet en vijf mensen zijn niet perfect. (Imperfect.)
(Het idee is van IrishCharm)

Regels:
-Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
-Maximaal twee personages per persoon. (En dan minimaal één soldaat.)
-16+ mag, maar hou het wel netjes.
-Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes.
-Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
-Naamsveranderingen doorgeven.
-Het is oorlog, dus er is geen bereik of veel contact met de buitenwereld. Onthoud ook dat deze groep zwakker is dan het leger en dus moeilijk kan winnen. Vrijwel onmogelijk zelfs.
-Niet moorden zonder toestemming.

-Niall James Horan. IrishCharm Imperfect.
-Louis William Tomlinson. Crazylove2x Imperfect.
-Harry Edward Styles. LameBrain "Perfect" zit bij het verzet.
-Zayn Jawaad Malik. Memoria Imperfect.
-Liam James Payne. MissStoran. Imperfect.

Meisjes (Max 3)
- Jasmine Amina Garçia. xAmore "Perfect." Zit bij het verzet.
- Jade Rosalie More. HurtedHeart Imperfect.
- Adalicia Chanel Chermène Vedette (DreamWishes)

Soldaten: (Meisjes en jongens. Deze mensen proberen de bovenstaande personen te pakken te krijgen om te laten vervolgen.)
-Samir Alan Sanguis. xAmore. Leider.
-Catarina Elizabeth Valentine. Crazylove2x
-Valentin Grigory Voropeav. Seaver

(Soldaten zijn nog altijd nodig. Kijk bij het rollentopic.)

We beginnen ermee dat iedereen naar het huis van Jasmine vlucht om daar onder te duiken. Adalicia kan eventueel erachter komen dat daar een verzet aan de gang is en ze komen helpen. De soldaten maken plannen om alle imperfecte mensen uit te roeien. D'accord?

[ bericht aangepast op 8 dec 2012 - 17:14 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Edward Styles
de spelt van perfectie branden bijna op mijn borst, terwijl ik met mijn rugzak de straten door sloften. het feit dat ik me in eerste instantie nergens druk over hoefden te maken, gaf een rustgevend gevoel. Maar dat genoeg van mijn vrienden deze spelt niet droegen en ik er constant mee geconfronteerd werd dat deze oorlog niet eerlijk was, zorgden ervoor dat ik niet het simpele leventje leiden als de meesten met zo'n spelt. Ik sloeg de hoek om en groeten naar een soldaat die langs liep. Zijn ogen schoten als Automatisch naar mijn borst en hij knikten goedkeurend. Ik sloften door tot ik bij het huis van Jasmine was en ik klopten aan.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Mijn Topics! OMG! Jullie gaan snel, mijn personage is nog niet eens af. Ga eerst dansen, dan maak ik hem af en dan kan ik reageren!]

---

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

[Iedereen is nu gewoon naar het huis van Jasmine aan het gaan. :p]

---

Take me to wonderland

Samir Alan Sanguis.

Ik keek Catarina aan en rolde met mijn ogen. "Nu? Nu ga je de straat op!" beet ik haar toe, waarna ik haar arm vastpakte en haar meesleurde. Dit was de laatste vrouw die in dit leger werd aangenomen... Ik zweer het.
"We gaan door de grote laan hiernaast en dan door de zijstraatjes. Daar lopen vast wel wat van het soort dat we zoeken." zei ik met een grijns, waarna ik Catarina naar buiten duwde en de straat opliep. Ik begon hier rustiger en stiller te lopen, wetend dat de mensen ons dan niet door zouden hebben.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Jade Rosalie More
Ik wacht voor de deur wat misschien aardig lang duurt. Wat als ze gepakt werd voor het aten onderduiken van imperfectie? Mijn vrienden. Ik schudde snel die gedachte van me af. Ik schrik als ik naast me hoor staan. Ik draai me om en fluit weer zo hoog dat ik het kan horen. Geen wapens. Los krullend haar, maar ik wist het niet zeker. Volgens mij was het harry. 'Harry?' Vraag ik hem om bevestiging aangezien hij weet dat ik niet kan zien al heb ik bij al mijn vrienden wel eens aan het gezicht gezeten zodat ik een beetje weet hoe ze eruit zien. Het is namelijk best beschamend als je namelijk niet weet hoe je vrienden eruit zien. Dat vond ik het minste. Ik wist wel het prostuur enzo, maar niet hoe de lach eruit zag de kleur ogen of hoe iemand uitdrukkingen deed. Ik vroeg me eigenlijk ook af hoe het bij mij eruit zag.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

HurtedHeart schreef:
Jade Rosalie More
Ik haal rustig adem en loop door de straten terwijl ik een zachte toon laat horen en zo de wereld zie. Ik bijt op mijn lip en frummel door mijn haar. Ik had er een speltje in zitten, maar een vervalsde. Van veraf zag je het niet, maar hierdoor kon ik onopgemerkt door de straten lopen. Ik had een sporttas over mijn schouder. Mijn sportschoenen bungelde eruit mzo leek het alsof ik klaar was met sporten. Vrij slim al vond ik het zelf. Ik liet het geluidje weerklinken steeds weer, maar mensen leken het niet te horen. Het is moeilijk om blind te zijn in zo een moeilijke wereld, maar ik kan alles binneneen bepaalde afstand zien. Het word pas zichtbaar als het terugkaatst en dat kan soms iets te lag duren. Ik zat in de goede straat. Ik laat mijn vingers over de platen heen gaan. Ik was er nog niet. Ik loop stug en stevig door en hoor een man. Ik kon zijn kleding bechrijven. Een pet en een geweer. Soldaat dus ik moest rustig doorlopen ze zouden het niet merken was ik heilig van overtuigt. Als ik er voorbij ben loop ik door tot ik bij Jasmines huis ben. Ik voel voor de zekerheid even op het bordje en jahoor ik ben er. Ik druk op de bel wachtend tot Jasmine open doet. Ik wou niet wachten ik was bang dat ik gegrepen werd.

Jasmine Amina Garçia.

Ik stond op bij het geluid van de bel en opende de deur om hier Jade en Harry aan te treffen. Ik glimlachte opgelucht en hielp haar naar binnen, waarna ik haar op de bank duwde en ongeduldig begon te trippelen.
"Is nu iedereen hier?" vroeg ik zachtjes.
Ja, van de zenuwen kon ik slecht nadenken. Vooral als één van de vluchtelingen gepakt zouden worden was ik ook het haasje. Ik zou net zo goed doodgeschoten worden, aangezien ik het stel had beschermt en niet had aangegeven.
Harry kon zelf lopen, dus die hoefde ik niet te helpen. Jade kon ook lopen, maar ik had de neiging om een meisje die blind was sneller te helpen als anderen.

[ bericht aangepast op 5 dec 2012 - 17:58 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

[ik ga eten reageer zo]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Zayn is er nog niett, wacht even:3]

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

Valentin Grigory voropeav
Ik zuchtte zacht en liet mijn ogen over de mensen massa glijden. Of nou ja, er liepen toch nog vrij veel mensen, al was de helft al van de straat geplukt. k lette eerlijk gezegd niet op de gezichten van de mensen, maar keek vooral of ze een speldje op hun borst hadden. Mijn hielen liet ik zacht tegen het muurtje waar ik op zat aanbonken. Zo veel imperfectie, zo weinig tijd. Het liefst had ik gewoon dat alle imperfectie mensen in rook op gingen. Dat zou zo veel werk besparen en de wereld zoveel beter maken. Ik zuchtte zacht en keek naar een man die iets verderop liep. Ik kon niet zien of hij een speldje op had. Ik volgde hem met mijn ogen tot hij zich iets omdraaide. Hij had een speldje. Ik knikte rustig en haade mijn handen weg bij mijn riem en kalmerde weer.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Zayn Jawaad Malik

Met mijn tas loop ik rustig door de straten. Waarschijnlijk zie ik er nu heel kalm en super rustig uit, maar vanbinnen is het een enorme chaos. Toch weet ik alles onder de controle te houden, zo min mogelijk op te vallen was de opdracht. Ik merk dat ik de enige ben die nog op straat loopt, het is doodstil. Ik haal even rustig adem en loop dan in een iets sneller tempo door. Van elk klein geluidje kijk ik op, ik schrik me rot. Waarschijnlijk is dit allemaal hiet nodig, maar ik kan er helemaal niks aan doen. Zachtjes bijt ik op mijn lip, het is niet makkelijk om thuis zo snel en onverwachts te verlaten. Ik ben nogal gehecht aan alles, dus moeite geeft het wel. Maar dit is het aller beste wat ik nu, op dit moment, kan doen. Als ik om mij heen kijk zie ik at ik al in de straat ben aangekomen van Jasmine haar huis. Ik doe mijn zwarte vest iets dichter en steek mijn nek wat meer in mijn trui. Heel koud is het niet, maar van de zenuwen krijg ik de rillingen. Als ik voor Jasmine haar huis sta bel ik voorzichtig aan, waarna ik nog een keer rechts en links van mij kijk. Niemand te bekennen. Als ik wacht tot Jasmine open kan doen denk ik nog even wat we eigenlijk gaan doen. Heel duidelijk is het nog niet, maar ik begrijp er genoeg van om het te begrijpen.

[ bericht aangepast op 5 dec 2012 - 18:07 ]

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

[Adalicia moet ook nog komen! ]

---

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

[Ik ben zo terug, even eten .]

---

Let's play a love game.

(Ik laat Jasmine wel opendoen als Adalicia er ook staat.)

---

Reading a good book is like taking a journey.

[Ik moet Adalicia wel nog afmaken in het Rollentopic, twijfel wat voor karakter ik haar zou geven, aangezien ik haar de dochter laat zijn van zo'n hoge pief enz. dus.. En ik veranderen misschien nog haar naam..]

[ bericht aangepast op 5 dec 2012 - 18:13 ]

---

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

(Dan doe ik Zayn gewoon open. x'D)

Jasmine Amina Garçia.

Ik stond op en opende de deur, waarna ik Zayn meteen naar binnen trok. "Alles goed?" vroeg ik, waarna ik hem naar de woonkamer leidde en bij de anderen zette. Nog even en ik had iedereen.
"Ik zal alvast zeggen dat jullie naar de kelder gaan." zei ik alvast, waarna ik eventjes slikte. Als ze maar tevreden genoeg waren...
(Sorry, kort. Moet eten. ;$)

---

Reading a good book is like taking a journey.