Sommigen van jullie weten het misschien al door vorige topics, maar sinds ongeveer een jaar heb ik last van valangst. Het is een redelijk lang verhaal en ik zie het nut er niet van in om dat allemaal op te schrijven, maar het komt erop neer dat ik dus ontzettend bang ben om te vallen. Dat is dusdanig erg dat het me in het dagelijks leven hindert en daarom heb ik het er met iemand over gehad, die me het advies gaf om met kleine stapjes te beginnen.
Daarom heb ik besloten om na een jaar weer met paardrijden te beginnen. Over drie uur heb ik mijn eerste les en hoewel ze me op het hart gedrukt hebben dat ze alles heel langzaam op zullen bouwen, ben ik stiekem toch doodsbang. Mijn dashboard op Tumblr is op het moment helemaal dood en schrijven lukt niet door de zenuwen, dus hopelijk kunnen jullie me afleiden. Vertel hier dus maar over je eerste week na de vakantie, of post een plaatje dat je grappig vindt, of klaag over je zusje die haar muziek niet zachter wil zetten. Eigenlijk is alles prima. :'D
Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.
