Meningen nodig over jong trouwen - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik zit niet te springen op commentaar. Goed bedoeld commentaar mag wel. (:

Mijn vriend (22) en ik (19) willen graag trouwen. Mijn ouders en familie vonden het wel erg leuk en kijken er nu al naar uit, maar toen ik dat super trots aan mn vriendinnen vertelde waren hun reacties allesbehalve enthousiast. Nu vraag ik me dus af of het raar is om te trouwen op mijn leeftijd? Over en half jaar zijn we beide al een jaar ouder.

Ik had het met die vriendinnen ook over dat we als we getrouwd zijn aan kinderen willen beginnen, maar dat vonden ze ook allemaal een slecht idee. Omdat we te jong waren (maakt de leeftijd nog uit als je volwassen en getrouwd bent? het is niet zo dat ik een tienermoeder word ofzo), geen geld zouden hebben (misschien niet super veel, maar wel genoeg om makkelijk van te leven) en niet samenwonen (dat kan geregeld worden).
Ik mag dan wel haast geen ervaring hebben met kleine kinderen, maar dat betekend toch niet dat ik het niet zou kunnen?
Of zie ik dit verkeerd en is er geen verschil tussen aan kinderen beginnen in een huwelijk of zonder huwelijk?


Ik vergeet ook helemaal te zeggen dat we beide aan een andere kant van het land wonen... (Groningen en Schiphol)



Ik wil iedereen bedanken voor de reacties en als mensen er nog iets over willen zeggen hoor ik dat graag via een PB (:

[ bericht aangepast op 12 juni 2013 - 22:55 ]

Wretched schreef:
(...)


Dan ben ik wel benieuwd waarom je vind van niet.
(:

Nou, daar moet ik weer iets langer over zijn.

Ten eerste is het vroeg om te trouwen op die leeftijd, maar omdat het vroeg is, is op zich geen goede reden. Wat daarentegen wel een goede reden is, is het denk ik dat jullie beter eerst geld kunnen sparen voor een eigen huis, gaan samenwonen en dat eerst eens moeten volhouden. Ik bedoel, trouwen is iets wat je voor eeuwig doet en ik weet dat jullie heel zeker zijn, want anders kom je niet op zo'n plan. Alleen als je getrouwd bent, lijkt me dat je ook samen gaat wonen niet dat de een op kamers en de ander bij zijn ouders woont (ik zeg maar wat, ik weet niet hoe jullie situatie daarin is). Trouwen betekent dat je voor altijd bij elkaar bent en gezien jullie ook ver van elkaar wonen, is denk ik trouwen geen goed idee. Tenzij jullie dicht bij elkaar kunnen wonen en er altijd voor elkaar kunnen zijn.

Mijn advies is daarom ook dat je eerst beter het geld van je trouwfeest in een woning/appartement kan steken en eerst even een goed en stabiel leven probeert op te bouwen, voordat je gaat trouwen. Trouwen dat kan altijd nog en kun je beter niet te overhaast doen. Je wilt er iets speciaals van maken en kunt daarom beter eerst de dingen om samen te kunnen zijn in orde krijgen. Trouwen is eigenlijk maar een soort belofte aan elkaar dat je voor altijd bij elkaar zult blijven en trouw zweert aan die persoon, maar als de een daarna terug gaat naar Groningen en de ander naar Schiphol dan is dat trouw gebeuren nogal hypocriet, omdat je niet egt bij elkaar bent. En ik denk dat er in een relatie wel omgaat dat je zolang mogelijk bij elkaar kunt blijven en de tijd met elkaar kunt delen, daarom zou ik eerst een eigen huis als eerste prioriteit stellen, vooral boven trouwen.

Nu zeg je wel dat het kan geregeld worden, maar ik vind het een nogal groot iets. Er gaat egt tonnen met geld in samenwonen zitten en daarbij kun je beter ook opzoek gaan naar een beste baan. Ik denk dat als jullie samen een jaar of zoiets samen wonen en een van beide een vaste baan heeft, dat jullie dan echt aan trouwen toe zijn. Dat is het verstandigst.

Kinderen zou ik ook even mee wachten.

- Natuurlijk is dat alleen een advies. Het is hoe ik het bekijk en neem vooral je eigen beslissingen, want het is jouw leven en zeurders als ik die erop tegen zijn, moet je soms maar even wegdenken. Hoewel ik het wel verstandig zou vinden als je hun standpunten even tot je neemt en goed bestudeert. Als jij ervoor kan zorgen dat je stabiel in de maatschappij staat,, dus een leefbaar inkomen hebt en samenwoont, dan zou ik pas denken aan trouwen.

Veel succes!

---

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Wretched schreef:
(...)

Wat vind je een gewoon inkomen? Ik krijg 600 euro studiefinanciering op dit moment en moet nog een baantje zoeken, omdat dat nu niet gaat met mijn lange schooldagen en stages. Ik denk alleen neit dat ik het met mijn 600 euro in de maand ga redden om voor een kind te zorgen (zonder het inkomen van mijn vriend).

Ik ben het met je eens over dat niemand meer kinderen zou kunnen krijgen in deze tijd.

Goh, wat is tegenwoordig een gewoon inkomen... ik moet het doen met 400€ en m'n vriend heeft gewoon een voltijdse job. Zonder het inkomen van je vriend ga je het zeker niet redden om voor jezelf of voor je kind te zorgen :'D
Bedenk maar zo dat de huurprijzen minstens aan 500€ - 550€ zitten. Dan krijg je nog je electriciteit, water, gas/mazout (of gelijk bij ons dat alles op elektriciteit is, inclusief warmte -.-), je verzekeringen (familiaal, brand, levensverziekering), je ziekteverzekering, dan nog telenet (of Belgacom of andere leverancier), eventuele gsm kosten en er zullen er nog vast zijn die ik nu even gauw vergeet.
Dan moet je nog je boodschappen rekenen, benzine kosten (allee, in ons geval toch). Dan als je begint met kinderen is het 100€ extra voor pampers en flesvoeding in de week en kleine extraatjes. Telt alles bijeen en je hebt dus gauw een 1500€ nodig, minstens.

Nu, zoals wij zitten financieel zou ik nooit voor kinderen gegaan zijn. Maar 4.5 jaar terug had ik er wel 900€, dus ja, die dingen heb je absoluut niet in de hand. Shit happens. Met die 400€ van mij en dan het inkomen van m'n vriend komen we rond, maar ik zeg zeker niet dat het gemakkelijk is. De rekeningen zijn betaald, we hebben een fatsoenlijk dak boven ons hoofd, iedere dag warm eten op tafel en voldoende drinken in de koelkast. Af en toe een kleinigheidje voor de kleine of voor onszelf, maar dan heb je het ook echt gehad. Ik moet op voor m'n rijbewijs en hebben mazzel dat het vakantiegeld deze maand komt, anders had ik ruim een half jaar kunnen sparen voor die 400€, gewoon omdat er echt niks over blijft - ja of ik moet gaan bedelen bij m'n ouders, wat ik dus echt vertik :'D

Dus ik raad het je zeker wel aan om gewoon allebei werk te hebben vooraleer je met kinderen begint. De kinderopvang kost veel - allee, ik vind het nog meevallen opzicht... in mijn geval als ik zou gaan werken ligt het bedrag tussen de 200-350€ omdat de kleine schoolgaand is. Daarbij ligt het aan de uren en tijden en dagen een beetje. In de meeste gevallen komt een werkgever iets te gemoet in de kosten en aan het eind van het jaar is een groot deel ervan aftrekbaar van je belastingen. Dus uiteindelijk valt het mee, het is alleen het betalen op het moment zelf.
Wanneer je kleine niet naar school gaat, dus als je met een baby zit, dan kan het algauw oplopen naar de 500€. Nu heb ik zelf nog de mazzel dat ik nog oppas kan regelen met m'n eigen ouders en schoonouders, wat de kosten van de opvang ook drukt, dus ik ben nog altijd iets minder kwijt dan die 200-350€
Ik spreek wel over de prijzen in Belgie, in Nederland zal het een pak hoger liggen allemaal.

Bedenk in ieder geval echt goed of je al zo vroeg aan kinderen wilt beginnen. Wees eerst maar een tijdje getrouwd en zorg voor een stabiele basis financieel en binnen je relatie (; Althans, dat is toch wat ik aanraad (:

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

Croyance schreef:
Als de relatie stabiel is en jullie beide zeker weten dat dit is wat jullie willen zie ik het probleem er niet van in. Persoonlijk zou ik wel liever samen willen wonen als ik getrouwd was, maar soms kan het niet anders. Sommige mensen zijn er nu eenmaal eerder klaar voor dan andere. Blijkbaar jij wel en je vriendinnen niet. Meningsverschil mag er zijn, maar voor twijfel van een ander hoef je je toekomst niet voor op het spel te zetten.
Aan kinderen beginnen nadat jullie getrouw zijn is ook heel normaal. Voor jullie er klaar voor zijn en je werkelijk zwanger bent ben je vaak ook al een jaar verder en daarna is het nog 9 maanden uitzitten. of terwijl, je zult 21 zijn voor je moeder bent. Dat vind ik een hele mooie leeftijd, ook veel gezonder voor het kind.
Daarbij is het echt niet zo erg als je geen ervaring hebt met kinderen, moeder instinkt doet bijna het hele werk en daarnaast heb je nog cursussen en een voedvrouw, zo niet kun je nog altijd je moeder even bellen als je het even niet meer weet.

Misschien klinkt het te sprookjesachtig voor de meeste, maar mijn vriend en ik zijn er zeker van dat we de ware voor elkaar zijn. We hebben elkaar op internet leren kennen en het was love at first sight. En we kunnen al niet eens meer 5 dagen zonder elkaar heel erg te missen.
Ja, dat is ook nog eens zo dat het lang kan duren voor er eindelijk een kindje verwacht word.
Ik was idd van plan om een cursus te doen want ik verwacht dat ik best onzeker ga zijn als ik een kind op de wereld heb gezet. Gelukkig is er kraamverzorging en (groot/schoon)moeders.

Het kan gewoon. Mijn moeder was ook 19 toen ze trouwde

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Wretched schreef:
(...)

Misschien klinkt het te sprookjesachtig voor de meeste, maar mijn vriend en ik zijn er zeker van dat we de ware voor elkaar zijn. We hebben elkaar op internet leren kennen en het was love at first sight. En we kunnen al niet eens meer 5 dagen zonder elkaar heel erg te missen.
Ja, dat is ook nog eens zo dat het lang kan duren voor er eindelijk een kindje verwacht word.
Ik was idd van plan om een cursus te doen want ik verwacht dat ik best onzeker ga zijn als ik een kind op de wereld heb gezet. Gelukkig is er kraamverzorging en (groot/schoon)moeders.

Wat je nu ervaart is liefde, dat zorgt er onder andere voor dat je dingen nu totaal niet realistisch voor ogen hebt.

---

'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

Ik denk het het steeds 'normaler' word dat stellen vroeg trouwen. Als je het weloverwogen doen lijkt me dit geen probleem en zou er ook niet een groot punt van gemaakt worden. Wel kan ik me voorstellen dat je nog studeert en nog geen vaste baan hebt. Om dan te trouwen is wel wat duur, maar als jullie het beide heel graag willen zou niemand jullie tegen moeten houden.
En zoals gezegd, trouwen betekend niet meteen dat je kinderen krijgt en zo. Ik zie het probleem dus niet zo.

---

You are beautiful, you are love.

Wretched schreef:
(...)

Misschien klinkt het te sprookjesachtig voor de meeste, maar mijn vriend en ik zijn er zeker van dat we de ware voor elkaar zijn. We hebben elkaar op internet leren kennen en het was love at first sight. En we kunnen al niet eens meer 5 dagen zonder elkaar heel erg te missen.
Ja, dat is ook nog eens zo dat het lang kan duren voor er eindelijk een kindje verwacht word.
Ik was idd van plan om een cursus te doen want ik verwacht dat ik best onzeker ga zijn als ik een kind op de wereld heb gezet. Gelukkig is er kraamverzorging en (groot/schoon)moeders.

Ik geloof niet in liefde op het eerste gezicht, wel aantrekkingskracht. Liefde is iets dat moet groeien :'D
Enfin, ik en m'n vriend woonden na 3 maanden al samen. Allee, ik woonde nog bij m'n ouders en hij kwam bij ons in wonen. Wij hebben elkaar via onze ouders leren kennen, en die hebben elkaar via internet leren kennen, en we zijn inmiddels ook 6 jaar samen. Dus ja
Goh, ik heb zelf geen cursus gevolgd, je bent een ouder met vallen en opstaan en geen enkel handboek/cursus of opleiding kan je helpen. Er is namelijk echt geen handleiding wanneer je kind er is. Ik heb me ontzettend veel ingelezen, boeken verslonden, en uiteindelijk was het toch allemaal zelf uitzoeken, nog steeds. En tja, die kleine hier leeft toch ook nog steeds :'D
Ja, je kan leren een pamper verschonen en fles geven, in bad doen, aankleden en dergelijke, maar dat kreeg ik gewoon allemaal mee in het ziekenhuis na de geboorte en geloof me bemoeizieke ouders hebben er ook de hand in om je alles 'aan te leren'

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

Mijn broer is vorig jaar getrouwd en vorig jaar was hij 20. En zijn vrouw was 18.
Daarbij hebben ze al een kind van bijna 3 en het gaat hartstikke goed, dus ja ! Ik vind dat het kan.

---

Danmarks Dynamite.

Destined schreef:
Mijn advies is daarom ook dat je eerst beter het geld van je trouwfeest in een woning/appartement kan steken en eerst even een goed en stabiel leven probeert op te bouwen, voordat je gaat trouwen. Trouwen dat kan altijd nog en kun je beter niet te overhaast doen.

Dat is idd wel een goed idee. Had ik nog niet overna gedacht tot nu.

Als we gaan trouwen gaan we ook samenwonen, of zijn dat al. Mijn opa en oma gaan daar alleen wel moeilijk over doen (christelijk), maar dat meot ik dan maar voor lief hebben.
Ik zit eerst wel te denken aan een huurhuis, omdat een koophuis wel erg veel geld kost. Daar kunnen we beter goed voor sparen en een hypotheek nemen (die krijg je helaas niet zomaar).

Wretched schreef:
(...)
Dat is idd wel een goed idee. Had ik nog niet overna gedacht tot nu.

Als we gaan trouwen gaan we ook samenwonen, of zijn dat al. Mijn opa en oma gaan daar alleen wel moeilijk over doen (christelijk), maar dat meot ik dan maar voor lief hebben.
Ik zit eerst wel te denken aan een huurhuis, omdat een koophuis wel erg veel geld kost. Daar kunnen we beter goed voor sparen en een hypotheek nemen (die krijg je helaas niet zomaar).

Ik raad écht aan eerst samen te wonen, je bent nu verliefd dus je niet de dingen niet heel helder. Maar een relatie hebben versus samenwonen is een grote stap. Je leert iemand pas echt kennen als je elke dag op elkaar lip zit.

---

'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

Sinistre schreef:
(...)


Ik raad écht aan eerst samen te wonen, je bent nu verliefd dus je niet de dingen niet heel helder. Maar een relatie hebben versus samenwonen is een grote stap. Je leert iemand pas echt kennen als je elke dag op elkaar lip zit.

True this!

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

Sinistre schreef:
(...)

Wat je nu ervaart is liefde, dat zorgt er onder andere voor dat je dingen nu totaal niet realistisch voor ogen hebt.

Wat is het dan als je dingen wel realistisch gaat zien? Geen liefde meer?

@ Merrow

Ik zie liefde eigenlijk als aantrekkingskracht. Ik hoop toch iig dat het beide voor altijd blijft.
Ik snap ook dat je neit alles kan leren, maar een uitleg over borstvoeding, flesvoeding, baden, aankleden en zo heb ik wel behoefte aan. Moederschap meot idd ook vanzelf gaan en elk kind heeft andere behoeftes en het is dus idd niet te leren uit een handleiding, zoals je zegt.

Ik ben het met Sinistre eens.

Bovendien zag ik staan dat de stabiele financiële situatie van jouw kant moet komen, en je krijgt stufi dus ik ga er vanuit dat je nog geen baan hebt. No offence, maar ik denk echt dat jullie het financieel dan niet gaan redden, zeker niet als jullie ook nog eens een kind nemen.

[ bericht aangepast op 12 juni 2013 - 21:10 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Sinistre schreef:
(...)


Ik raad écht aan eerst samen te wonen, je bent nu verliefd dus je niet de dingen niet heel helder. Maar een relatie hebben versus samenwonen is een grote stap. Je leert iemand pas echt kennen als je elke dag op elkaar lip zit.

Dat klopt. Daarom gaan zijn we de hele zomervakantie ook samen. Met een dikke maand weet je al goed wat je van elkaar kan verwachten.

Sinistre schreef:
(...)


Ik raad écht aan eerst samen te wonen, je bent nu verliefd dus je niet de dingen niet heel helder. Maar een relatie hebben versus samenwonen is een grote stap. Je leert iemand pas echt kennen als je elke dag op elkaar lip zit.

Hier ben ik het deels mee eens. Het is eigenlijk wel verstandig om eerst samen te wonen en (als je zolang kunt wachten) 3 à 4 jaar te wachten met trouwen om te kijken of je het echt wel volhoud met elkaar. ;p Ik weet niet hoelang ze al een stel zijn? Maar liefde hoeft er niet per se voor te zorgen dat je dingen niet helder ziet, naar mijn mening. Maar goed, dat verschilt per stel.

---

You are beautiful, you are love.