{RPG} Hopes, dreams, all crushed [Speeltopic 1] - Speeltopics

It's high noon.

Het is dus de bedoeling gewoon te beginnen vanaf ze in de arena gedropt zijn. Er is geen berg met wapens, zoals eerder vermeld vertrek je alleen met pijl en boog en een mes. Anderen aanvallen is niet verboden, maar zeker niet verplicht.
Het kan zijn dat we de komende dagen niet zoveel kunnen zeggen, want we hebben veel plannen.
Veel plezier.

It's high noon.

(mijn Topics)

Happy Birthday my Potter!

MT

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Roodkapje

De buis sloot zich om me heen, en ik trok snel mijn kapje naar me toe zodat hij niet vast bleef zitten onder de buis. Ik zag mijn oma hier al staan. Doodsbang, erg bleek en met trillende handen. Ze zou binnen de kortste keren dood zijn. Vandaar dat ik haar plaats had ingenomen, ik kon gewoon niet werkeloos blijven toekijken terwijl mijn oma de dood in gejaagd werd. Het mes dat ik had gekregen en tussen mijn riem had gestopt, prikte in mijn zij. Maar ik besteedde er geen aandacht aan. Ook de pijl en boog, die ik over mijn schouder had gehangen, voelden wat onwennig aan.
Mijn handen trilden en ik balde ze tot vuisten, in de hoop dat het trillen stopte. Het stopte niet, het werd alleen maar erger. Ik was doodsbang. Ik zou zo in een arena werden gedropt. Het doel daarvan was de dood van alle tributen, mijn mede-tributen. Dus waarschijnlijk zou dit niet zo goed aflopen. De plaat waar ik op stond begon te trillen en ineens schoot ik omhoog. Eigenlijk schoot de plaat omhoog, en hij nam me mee. Ik was bang dat mijn benen het zouden begeven, dat ik zou neerstorten, nog voor het kanonschot dat aangaf dat de hel was begonnen, en dat ik uiteengereten zou worden door de mijnen die onder de grond zaten. Toen stopte de plaat opeens en scheen er een felle zon in mijn gezicht. Ik keek om me heen en zag bomen. Niet alleen naaldbomen, dus er moest water zijn. “Ga als eerste op zoek naar water.” Dat was de raad die mijn oma me gaf. Zonder water zou ik uitdrogen.

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Mt

Vampire + Servant = Servamp

mt ^^

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

MT

Now life has killed the dream I dreamed

Roodkapje

Ik keek om me heen. Waar was ik in beland? We stonden op een open plek, met om ons heen alleen maar bos. Achter alle bomen zag ik vaag nog wat bergen. Goed.. Focus. Naast me zag ik de anderen die in de arena waren gedropt. Een paar personen verderop zag ik Merida, die kon tenminste goed omgaan met haar wapens. Ik kon een beetje overweg met het mes, maar ik was echt een sukkel met die boog. 10... Oh nee, ze begonnen al af te tellen. Waar moest ik heen? 9… Het bos? Ja, dat was het slimste. 8… De zenuwen gierden nu echt door mijn lijf, dit was, 7… echt heel eng. Ik draaide me voorzichtig om, zodat ik de mijnen niet activeerde. Ik moest, 6… zo snel mogelijk naar het bos. Ik keek nog eens om me heen. 5… Ik ging weer in de positie staan, zodat ik snel weg kon rennen. 4... focus, concentreer je, blijf ademen. 3... adem in, adem uit. 2... In, uit, in, rustig aan. 1... Oh god! Ik spande mijn spieren aan. BOEM! Ren! Ik begon zo hard als ik kon te rennen. Ik moest het bos in zien te komen. Mijn mantel wapperde achter me aan, terwijl ik tussen de bomen door spurtte.

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Stitch
Met twee sterke handen, werd ik in een soort van buis geplaatst die zich gelijk sloot. Nagels maakte krassen op het glas, mijn oren plat naar achter geslagen, kwam de buis langzaam omhoog. Ik gromde wat uit mijn mond toen het licht van de arena in mijn ogen scheen.
Ik was kleiner dan de rest van de mede tributen, maar dat zou geen verschil kwa kracht te maken hebben. Er werd langzaam afgeteld, Ik liet mijn vier armen die ik in de houding had, er twee verdwijnen, mijn kam achterop verdween mee. Ik maakte mijn ogen tot spleetjes en de kanon maakte dat het begon. Ik rende van mijn plek af richting het bos, waar ik zo snel mogelijk een boom vond om erin te klimmen.
Mijn nagels bleven makkelijk haken en zo kon ik moeizaam omhoog klimmen een boom ik om eerst uit te rusten.

Vampire + Servant = Servamp

Belle

Mijn pijl en boog houd ik stevig in mijn handen vast, niet wetend wat ik kan verwachten. De arena verschijnt in mijn zicht en ik slaak een trillerige zucht. Verschillende gedachtes dwalen door mijn hoofd. Hoe lang zou het duren voordat de eerste gesneuveld is? Want daar gaat het uiteindelijk om. En hoelang zal ik het vol houden? Focus je Belle! Ik kijk goed om me heen en neem de omgeving in mij op. Ik sta op een open plek midden in een bos. De zon schijnt vel door de bomen en geen wolkje is in de lucht te zien. Het aftellen begint. Ik kijk om mij heen naar de andere tributen, die ook allemaal klaar staan voor de start, maar snel richt ik me weer op mijzelf. Het kanon gaat af en zo snel ik kan ren ik richting het bos. Ik kijk nog achter om of iemand mij achtervolgt, maar ik zie niemand. Ik blijf rennen totdat ik denk op een veilige afstand van de rest te zijn. Hijgend leun ik tegen een boom aan om even op adem te komen.

[ bericht aangepast op 30 dec 2013 - 14:03 ]

Now life has killed the dream I dreamed

MT

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Roodkapje

Toen ik eenmaal in het bos was begon ik wat langzamer te lopen. Ik keek achterom om te controleren of iemand me volgde, maar ik zag niemand. Toch pakte ik voor de zekerheid mijn mes. Aan die pijl en boog had ik nu toch niks. Ik moest daar toch maar eens mee gaan oefenen. Ik begon weer op een niet al te hard tempo te rennen. Ik moest zo snel mogelijk water vinden. Opeens hoorde ik wat gekraak naast me. Ik stopte gelijk met rennen en liep langzaam achteruit naar een boom. Als ik er nou in kon klimmen voordat er iemand kwam. Ik botste met mijn rug tegen de bast aan. En toen schoot er een konijntje uit het struikgewas. Ik grinnikte, was ik daar nou zo bang voor geweest. Dit begon al goed. Die slechteriken zouden me nu wel heel hard uitlachen. Nou ja, wat kan mij dat schelen, dacht ik bij mezelf terwijl ik weer verder liep. Ineens kwam ik bij een open plek. In het midden stond een hele grote appelboom. Er hingen allemaal appels aan. Ik liep er langzaam naartoe. Je wist maar nooit wat je deze open plek tegen kon komen. De appels waren heel mooi rood, en erg rijp. Ze hadden de perfecte appel-vorm en zagen er erg lekker en sappig uit. Ik rijkte met mijn hand naar de appels onderaan. Ik plukte er een van de boom en rook eraan. Een heerlijke zoete geur vulde en vertroebelde mijn gedachten. Ik kon alleen nog maar denken aan de appel die ik in mijn hand had.

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

Roodkapje

Ik bracht de perfecte appel naar mijn mond. Appel.. Mooie Appel.. ‘Eet hem op liefje.’ zei een stem zo zoet als honing, in mijn hoofd. Ja, dat ging ik doen.. De appel.. Wacht! Dit waren niet mijn eigen altijd rondtollende gedachten. En die stem… Die kende ik niet, maar toch kwam hij me bekend voor. Snel gooide ik de appel weg. Wat was dit?! ‘EET HEM OP!’ riep de stem, woedend nu. Ik had het gevoel dat de aarde onder mij begon te schudden. Ik had geen idee wat mij overkwam. Maar ik wist dat ik weg moest wezen. De aarde schudde nog steeds toen ik naar de bomen rende. Ik moest en zou de open plek verlaten. Toen ik eindelijk weer tussen de bomen verdwenen was, stopte de grond met schudden. Ik leunde hijgend tegen een boom. Dit kon nog wel eens moeilijker worden dan ik had gedacht. En ik had al verwacht dat het moeilijk zou worden…

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

MT, trouwens die laatste post van MissPirate is echt een goed voorbeeld met wat ik bedoelde van die vallen en zo

Wij zullen binnenkort ook reageren.

[ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 20:37 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Huaso schreef:
MT, trouwens die laatste post van MissPirate is echt een goed voorbeeld met wat ik bedoelde van die vallen en zo

Wij zullen binnenkort ook reageren.

'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret