RPG - Het Epische Verhaal 5 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2
Overlegtopic 1

Personages

[ bericht aangepast op 10 maart 2014 - 12:44 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Hermes zou mij nooit achterlaten!' riep Quinn. 'We moeten op hem wachten.'

~ ~

'Het is beter voor hem als hij een rustplek krijgt,' zei Li, in de hoop zowel Hermes als Alice daarmee een plezier te doen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik zeg niet dat hij je achterlaat,' zei Ardaneus, 'ik zei slechts dat hij niet komt. Het is jouw keus om hier te blijven en te verhongeren of om met ons mee te gaan, nu je nog die kans hebt,'
Hij wendde zich tot Brian.
'Denk je niet dat we gearresteerd worden als we teruggaan?'

-

Quinn dacht na. Ze wilde Hermes niet achterlaten, maar wat als ze echt honger zou leiden als ze op hem zou wachten!0?
'We kunnen heus wel even wachten! Misschien is hij wel heel dichtbij!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dan wacht jij maar hier, en gaan wij verder,' antwoordde Ardaneus.

-

'Waar is hij heen?' vroeg Ignatius Aenea.

[ bericht aangepast op 1 feb 2014 - 21:10 ]

'Nee! Ik wil niet alleen blijven, toe!' Quinn trok aan zijn mouw. 'Hij komt er zo aan, dat weet ik!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ardaneus trok hardhandig zijn mouw uit haar handen.
'Het is graag of niet.'

'Omdat, je weet het ongeluk?' Daniel knikte, niet dat Wense het zag gezien ze nog steeds staarde naar haar voeten maar daarna ging ze verder. 'mijn beide benen waren gebroken, ik trok het gewoon niet dat ik niets kon doen meer,' ze wiebelde met haar tenen en glimlachte. 'Nu ben ik weer genezen en blij, beter dan in het oude leven van de dreuzels zijn.'

Aenea haalde haar schouders op. 'Hoe zou ik dat moeten weten?'

-

Adrienne keek haar vriendin aarzelend aan. Ze bleef liever niet alleen, al wilde zij ook heel graag naar Tomas toe. Maar hij zou niet opgeven voor dat hij haar vond. Daar geloofde ze stellig in.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik dacht dat hij dat wel aan zijn trouwste metgezel gemeld had, maar schijnbaar niet.'

Quinn sloeg haar armen over haar knieën.
'Alsjeblieft. Hij weet meer van deze wereld dan jullie. Jullie hebben hem nodig!'

~ ~

'Misschien moeten we het er toch maar op wagen en ergens geld vandaan halen?' opperde Li aarzelend. Hij dacht niet dat ze anders ver zouden komen. 'We moeten ook ergens slapen en eten...'

[ bericht aangepast op 2 feb 2014 - 22:21 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Hij komt niet,' zei Ardaneus lichtelijk geïrriteerd.
'Laten we nu verder gaan, voor we gevonden worden.'

Debbie stapte onder de douche vandaan en bekeek zichzelf in de spiegel. Onder haar ogen hingen donkere kringen, door alle avonden werken en het vele drinken. Haar huid was droog, van de slechte verzorging en het weinig zien van de zon. Haar lichaam had wel eens betere tijden meegemaakt toen ze naar beneden keek. Tussen haar duim en wijsvinger hield ze een laagje vet. Met ligt gewicht drukte ze met een voet op de weegschaal die begon te knipperen en nul kilo aangaf, daarna stapte ze erop.
'76 kilo,' Debbie dacht na, toen stapte ze met een spijtig gezicht van de weegschaal af. Ze was benieuwd wanneer Ignatius terug zou komen, ze zou straks haar laptop opstarten en zich direct inschrijven bij een sportschool gezien ze hier toch nog een tijdje vast zou zitten.

'Hij komt wel! Hij laat mij niet in de steek!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Daniel wist even niets te zeggen. Hij kon het zich wel enigszins voorstellen, maar vond tegelijk ook weer moeilijk. 'Mijn zusje is nu alleen,' zei hij zacht. 'Helemaal alleen...' Hij schudde machteloos zijn hoofd. 'Ik heb haar in de steek gelaten.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hermes legde de jongen in struiken een eindje van de weg af. Hij vouwde zijn handen over elkaar en deed hem de ogen dicht. Hij legde één muntstuk onder zijn tong en keerde vervolgens terug naar de groep. Hij besloot niet over de jongen te praten, want het verdriet was nog vers.
'Misschien is het verstandig als jullie hier blijven,' zei hij tegen Moon en Li, 'en dat wij even brood gaan halen? Dan hoeven we ons daar voorlopig geen zorgen meer over te maken, en is er voor iedereen even wat afleiding.'