Stalkers || One Direction || Speeltopic 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 31 maart 2014 - 21:43 ]

Zayn Malik
Ik zag Harry verlegen glimlachen, maar had gewoon de kracht neit om hetzelfde terug te doen. Mijn rug deed pijn, Louis was weer eens veels te vrolijk en ik was nu al bezig aan mijn tweede pakje van de dag en ik had niet zo veel geld meer. Toen ik toch vroeg of ze meegingen zichzelf lamzuipen vanavond keek Jut me met grote ogen aan terwijl Jul direct instemde. Daardoor wist ik zeker dat Harry ook wel mee zou gaan. Ik inhaleerde voor een laatste keer diep aan de sigaret die inmiddels nu mijn lippen wat verbrandde voor ik de volgende eraan aanstak en het filder op de grond spugde en uittrapte om de ander tussen mijn lippen te hangen. Ik luisterde naar de conversatie tussen de twee en grinnikte toch een beetje. "Alleen nog een ring en jullie zijn een getrouwd stel, maar dat wisten jullie al." mompelde ik terwijl ik Harley tegenhield van het berijden van Louis' been. Dat ging mij toch net iets te ver. Dat hij dat met een boom in het park deed en mensen aflebberde, okay, maar tegen mensen oprijden ging me te ver. "Lou, mag ik ook bij jou blijven. Je weet wat er gebeurt als ik bezopen thuis kom." Dan zouden er letterlijk koppen rollen. Door mijn geloof mocht ik eigenlijk niet drinken en als mijn vader erachter zou komen dat ik het toch deed zou ik de rest van het jaar niet meer normaal kunnen staan, zitten of liggen, dat wist ik zeker. Vroeger was hij een heel lieve vader hoor, maar ik was gewoon een opstandige puber geweest, terwijl de relatie tussen mijn ouders minder soepel ging lopen, en sindsdien is de relatie tussen mijn vader en mij een van alleen veel fysiek en verbaal geweld. Voor advies kon ik nogsteeds wel bij hem terecht, maar heel erg sporadisch, want zodra hij zich ergerns over opwond, moest ik het ontgelden. Ik zuchtte en blies ondertussen weer wat rook uit om een nieuwe trek te nemen. Hopelijk zou de drank vanavond mijn hoofd van de zorgen en de pijn afhalen en kon ik gewoon genieten van een avond met mijn vrienden zonder teveel last te hebben van mijn rug.

Bowties were never Cooler

Alaska Ameya Mills.

Ik ben blij als de bel eindelijk gaat, ik heb al de hele tijd trek. Ik pak mijn boeken, stop ze in mijn tas en loop het lokaal uit – richting mijn kluisje. Benauwd trek ik mijn sokken wat omhoog. Ze zakken de hele tijd af. Ik heb mijn kniesokken gematcht met een oversized, zwarte sweater. Ik ga op mijn tenen staan om bij mijn kluisje te kunnen en in een rap tempo haal ik mijn boek daar uit. Mijn andere boeken verwissel ik. Als ik klaar ben klap ik het deurtje ervan dicht. Ondertussen kijk ik om me heen. Ik bijt op mijn lip en loop dan door naar de kantine waar ik een broodje koop en wat te drinken. Sinds een paar weken heb ik een stalker, waar ik nu redelijk benieuwd naar ben wie dat is.
Omdat het lekker weer is besluit ik om naar buiten te gaan, waar het al erg vol is. Ik loop langs Zayn, Louis en Harry die staan te praten en uiteindelijk ga ik op een van de bankjes zitten en kijk wat om me heen. Na een tijdje haal ik mijn boeken uit mijn tas om zo nog wat te leren voor de toets Frans die ik heb. Dat is het enige vak waar ik een onvoldoende voor sta en ik ben er dan ook echt een ramp in. Zelfs bijles werkt niet. Ik zucht zachtjes omdat het me niet lukt om me te concentreren. Ik leg mijn boeken weer weg en haal mijn mobieltje tevoorschijn. Ik lees wat nieuwe berichtjes door en scroll dan door mijn geschiedenis van berichtjes van mijn stalker. Als ik nu maar wist wie het was..

Niall Horan

I'm in love with you, and all these little things <3 xxx. Het is een soort van verslaving geworden om berichten naar Chiara te sturen. Lieve, maar ook dreigende. Ze mag niet weten dat ik het ben. Ik stop mijn mobiel weg en zoek naar iemand om mee te praten. Als ik Zayn en zijn club zie ren ik snel door. Ze pesten me niet meer, maar een rotopmerking als ik langsloop blijft een traditie. Na een tijdje zie ik Ciara. Even blijf ik staan om naar haar te kijken. Alleen al bij het zien van haar gezicht gaat mijn hart tekeer. Ik weeg dat het ooit aan het licht zal komen dat ik de stalker ben, maar nu dat nog niet het geval is kan ik maar beter doen alsof ik het niet ben. Ik tover een glimlach op mijn gezicht en loop naar Chiara toe.
'Hey. We moesten samenwerken aan dat project voor geschiedenis. Heb jij misschien al wat ideeën?' ik had geluk dat ik samen met haar mocht werken, het is een excuus om tegen haar te praten. Waarom zou zij anders met een nerd praten? Ik leg mijn gitaarkoffer naast me neer, hij werd zwaar. Vanochtend was ik bij Greg, mijn broer, aangezien mijn ouders weer ruzie hadden en ik niet thuis wil zijn als ze vechten. Hopelijk hebben ze het weer goedgemaakt. Sinds mijn vader aan de drank is, slaat hij thuis in het rond. Zelf ben ik ook wel eens het slachtoffer, maar meestal is mijn moeder het.

Spoiler alert: you will save yourself

Chiara Valentina de la Rose

Net op het moment dat ik mijn iPhone ontgrendel, verschijnt er een melding op het scherm die aangeeft dat ik een nieuw bericht heb. Ik open de site, eigenlijk weet ik al wie het is en ik wil het niet, maar toch ben ik telkens weer nieuwsgierig naar die persoon die me berichtjes stuurt. I'm in love with you, and all these little things <3 xxx. Schattig, heel schattig, maar ergens ook weer griezelig. Het was moeilijk te zeggen hoe ik erover dacht, in deze situatie is het volgens mij niet eens mogelijk om dat te bedenken. Ik bedoel, het moest een jongen van school zijn, wanneer ik wist wie het was zou ik hem waarschijnlijk aangeven. Maar die berichtjes waren ook heel lief, dus misschien moest ik het laten gaan. Toch werd dit gezien als gestalk en dus was het strafbaar… Duizenden ideeën schoten door mijn hoofd, die me alle berichten positief en negatief lieten zien. 'Hey. We moesten samenwerken aan dat project voor geschiedenis. Heb jij misschien al wat ideeën?' klonk er achter me, waarna ik me omdraaide. Het was Niall Horan, de jongen waarmee ik moest samenwerken voor een geschiedenisproject. Hij was aardig, zover ik wist. Eigenlijk sprak ik hem nooit, maar ik had nog geen slechte verhalen of roddels over deze jongen gehoord. 'Niet echt.' glimlachte ik. 'Jij?' Op dat moment besefte ik me dat Niall zijn gitaarkoffer had neergelegd. 'Speel je gitaar?' vroeg ik ongelovig. Ikzelf zong, maar ik vond gitaar spelen veel moeilijker. Één keer had ik her geprobeerd, ik kwam er al snel achter dat het niet echt mijn ding was.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Harry Edward Styles
Op de een of andere manier zat er me iets niet lekker en Zayn was daar de oorzaak van. Ik maakte me zorgen. Zorgen om het feit dat hij plots zin had om op een doordeweekse dag te gaan zitten zuipen, het feit dat hij weer zo ontzettend veel rookte en niet te vergeten die glimlach die met geen mogelijkheid op zijn gezicht te vinden was. En toch stemde we in om mee te gaan drinken. Tenminste, Louis stemden in en aangezien ik zijn aanhangsel was, ik ook. Iets wat Zayn ook heel goed door leek te hebben. 'Ik heb hem al honderde keren gevraagd, maar hij wijst me elke keer af.' Begon Louis zielig en ik gaf hem grinnikend een klein zetje, toen hij een pruillip trok. Tot hij werd bereden door Harley en ik echt lachte. Dat was nou vast karma. Zayn stak er een stokje voor toen Harley weer netjes deed kwam er een vraag die ik absoluut niet had zien aankomen. Louis, die af en toe zo blind was als een mol stemde vrolijk in en ik beet zorgelijk op mijn onderlip. Al werd ik snel Afgeleid door Alaska die langs liep. Onopvallend volgde mijn blik haar heel eventjes waarna ik me weer op de jongens richten. Maar de drang was te groot. Ik griste mijn mobiel uit mijn zak en Louis keek me vreemd aan. 'Me mams whatsappen.' Zei ik onschuldig. Dit was ook wat ik deed, maar daarna ging ik al snel door naar Alaska haar nummer. sweaters zijn zwart, sokken zijn beige, als ik jou was, zou ik maar zwijgen. Xx

[ bericht aangepast op 1 april 2014 - 23:13 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Hoe Harry me aankeek beviel me niet helemaal. Een vreemde had ik ervoor een blauw oog geslagen, minimaal, maar deze krullenbol was mijn vriend. Louis was zoals altijd weer de gestoorde clown van de groep die ten eerste nog een huwelijksaanzoek deed aan Harry en daarna gelukkig wel mij een slaapplek voor de nacht beloofde. Ik zou mijn ouders wel zeggen dat ik bij Louis aan het studeren was voor een practicum ofzo. We hadden ook wel een practicum aan het einde van de week, maar daar maakte ik me echt geen zorgen over. Die scheikunde dingen kon je altijd met je ogen dicht doen. Harry zijn zorgelijke blik veranderde plots toen er een meisje langsliep. Dit was vrij normaal, net als het feit dat Louis een klein beetje jaloers was. Elke week had de krullenbol toch zo'n beetje een ander had ik het gevoel, alleen Louis bleef hij altijd trouw, wat ook wel weer lief was. Toen Harry bijna direct zijn mobiel pakte en zei dat hij zijn moeder ging appen rolde ik met mijn ogen. "Ja, ja, Haz." mompelde ik. Ik had het dan wel door dat hij dat chicky appte, goedgeloofse Lou gelukkig niet. Ik inhallerde nog eens langzaam en diep om vervolgens mijn hoofd achterover te kiepen en de rook in een pluim uit te blazen terwijl ik de peuk even tussen mijn vrije vingers hield. Toen ik mijn hoofd terugkiepte en mijn sticky terugstopte tussen mijn lippen leunde ik net iets te veel tegen de muur, waardoor ik gauw mijn peuk uit mijn mond nam om hard op mijn lip te kunnen bijten. Zo hield ik tenminste mijn pokerface voor de pijn genoeg was weggetrokken om weer verder te gaan met mijn excessieve nicotine inname.

Bowties were never Cooler

Harry Edward Styles
Niemand begreep het. Zayn niet, Louis niet, maar ook ikzelf niet. Met samengeknepen ogen keek ik Zayn even aan toen hij me niet geloofde. Totdat ik me besefde dat het beter was dat hij me inderdaad niet geloofde. Dat hij dacht dat ik achter een meisje aanzat. Ik moest mensen en Mezelf overtuigen dat ik op meisjes viel. Ik snapte niet hoe Louis dat deed. Het leek voor hem allemaal
Zo makkelijk om aan heel de wereld te laten zien dat hij op jongens viel. Hij was dan ook de enige die het van mij wist. Hij wist alles en toch was hij altijd jaloers. Net als nu en dat terwijl hij niet eens doorhad wat er aan de hand was. Hij hing aan mijn arm en speelde met mijn krullen terwijl ik mijn mobiel wegstopten en een ander onderwerp probeerde te vinden. Ik wilde het niet over mijn liefdesleven te hebben die er duidelijk niet was. Misschien moest ik dan toch maar met Louis trouwen. Nee Harry, je moest met een meisje trouwen en kinderen krijgen zoals het hoorde. 'Iemand drop?' Probeerde ik de situatie niet nog erger te maken, door de zak uit mijn vest te toveren.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Harry leek te snappen dat ik het echt niet geloofde. Louis hing ondertussen jaloers, maar niet snappend aan Harry's arm en speelde met zijn krullen. Ik meende het echt dat ze zouden moeten trouwen. Iedereen was al vrij zeker dat zij een koppel waren, ze hadden het alleen zelf nog niet helemaal door volgens mij. Misschien dat een dronkenmans actie van een van de twee vanavond alles kon starten. Ik gokte dat Louis het zou zijn, gewoon door zijn impulsiviteit, al kon Harry dronken ook onverwacht uit de hoek komen. Harry probeerde ondertussen de aandacht af te lijden met snoep. "Nee. Ik zit al aan mijn tweede pakje." zei ik terwijl ik weer een trek nam. Ook zij wisten vast dat nicotine de eetlust remde. Thuis zou ik zoizo mee moeten eten en ik was al enorm dun, maar toch had ik nu echt geen trek. Ik blies langzaam uit en zuchtte toen. Ik wilde straks helemaal niet naar huis, maar ik moest wel, hé. "8 uur bij jou, Lou?" vroeg ik maar, ook om alle aandacht af te lijden. Ik hoopte gewoon dat iedereen bij mij thuis werd ontzien, al gokte ik van niet. Het zal wel weer een rotdag zijn voor mijn vader op zijn werk en dus voor mij thuis.

Bowties were never Cooler

Alaska Ameya Mills.

Ik vind het leuk om mensen te observeren en ik weet dat andere het ook doen, maar mijn stalker lijkt me op elk moment in de gaten te houden. Mijn blik glijd, voor de duizendste keer, over het plein heen. Plotseling gaat er wat muziek af. Het is een liedje van Guns 'N Roses wat ik heb ingesteld voor mijn stalker. Zo weet ik wanneer hij het is en wanneer het veilig is om een berichtje te openen. Sommige van mijn vriendinnen vinden het nou eenmaal leuk om te weten met wie ik app.
'Sweaters zijn zwart, sokken zijn beige, als ik jou was, zou ik maar zwijgen. Xx'
Gehoorloos slik ik. Ik kijk naar de mensen om me heen maar er zijn niet echt mensen waarvan ik denk dat het de stalker kan zijn. Ja, sommige mensen kijken maar me, maar toch.
Zulke berichten jagen me de stuipen op het lijf, hij ziet me. Mijn sweater is zwart en mijn sokken zijn inderdaad beige. Een beetje verlegen trek ik mijn sweater naar beneden, maar die glijd even makkelijk weer terug omhoog. Er is een gedeeltje van mijn bovenbenen dat je kan zien maar verder niets.
Plotseling besluit ik een appje terug te sturen.
Hoe kom je aan mijn nummer? Wie ben je? Ik klik op verzenden en wacht gespannen af.

[Iemand voor lonely Effy?]

Reality's overrated.

Nymphe schreef:
[Iemand voor lonely Effy?]

Remarkable schreef:
(...)

• Alaska kan opzich wel? •

Reality's overrated.

Elizabeth "Effy" Maren Kaminski.

Met mijn telefoon in mijn hand, mijn computer onder mijn am en de joint tussen mijn lippen, loop ik tegen een meisje aan. Een meisje met een zwarte sweather en kniekousen, vaag herken ik haar wel, natuurlijk heb ik haar wel eens gezien, maar haar naam ben ik vergeten. Boos kijk ik haar aan. Natuurlijk ben ik tegen haar op gelopen, maar dat maakt niet dat ik me minder aan haar irriteer. Net nu ik bezig was met het inbreken in de mobiele telefoongegevens van de persoon waar ik regelmatig berichten van krijg. Ik pak mijn telefoon van de grond en tik geïrriteerd, leuk, nu is het uitgevallen. Wat ik heb kunnen zien is lang niet genoeg, al kwam het systeem me wel bekend voor. Ik weet bijna zeker dat ik deze wel eens eerder heb gezien. Maar nu kon ik de bedoel niet verder bekijken, lekker dan. Natuurlijk kom ik zo het systeem weer in, maar dit wijf heeft wel een deel van mijn tijd gekost. Ik trek mijn zwarte jurkje recht, passend bij mijn zwart gestifte lippen en nog donkerdere opgemaakte ogen. Anyway, daar gaat het nu niet om. Maar het gaat er wel om dat het enige wat ik nu heb kunnen zien de vervuilingen zijn, porno - wat ik zwaar triest vind, ik bedoel, c'mon, ga dan iemand anders liggen neuken -, wat reclame en een paar virussen, waaronder er één van mij komt. Dat is alles wat ik heb kunnen zien, waar ik dus niks uit kan halen.

Reality's overrated.

Harry Edward Styles
Ik kauwde afwezig op een dropje, terwijl ik er eentje tussen Louis zijn lippen duwde die hij hebberig aannam. Zayn wees het af met als excuus zijn sigaretten. Ik tuiten even afkeurend mijn lippen. Die jongen rookte echt veelte veel. Maar wie was ik om er iets van te zeggen. Ik voelde mijn reserve mobiel trillen en wist meteen dat het Alaska was. Aangezien zei de enige was die ik met dat nummer bekeek. Voor de rest had ik mijn echte telefoon. Precies dezelfde weliswaar. Ik negeerde het voor nu, zodat het niet op zou vallen en stopte nog een dropje in mijn mond. Zayn begon weer over vanavond en Louis knikte loom. 'Desnoods blijf je eten. Waar jij gelukkig van word jongen.' Grijnsde hij onschuldig terwijl hij zich op mij richten en me zielig begon aan te kijken. Ik prikte in zij. 'Ik rij meteen met je mee.' Glimlachte ik lief, waarna ik toch mijn tweede telefoon maar pakte en Alaska haar sms'je las. Ik grijnsde klein.
Ik weet alles jij weet niets, je hebt mijn nummer, dat is tenminste iets. snel stopte ik hem weer terug en nam ik het zoveelste dropje.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik
Louis stemde in met waar ik ook gelukkig van werd en daarna begon hij te smeken bij Harry. "Ik laat jullie weg lekker dineren bij kaarslicht. Ik moet me zoizo omkleden. Ik ben dan bij jou om 8 uur, Lou. Dan kunnen we lopend naar de club, hebben we ook geen last van auto's moeten achterlaten omdat we lazarus zijn enzo. Is het wel goed dat jullie vast Harley meenemen? Ik heb liever niet dat hij zo lang alleen is als ik tot morgen weg blijf van huis." Eigenlijk zat er veel meer achter, want de grijze hond zou in het beste geval naar het asiel worden gebracht als ik hem thuis achter zou laten, maar waarschijnlijk zou ik hem dan morgen dood op mijn bed vinden en dat liet ik niet gebeuren. Ik zag Harry naar zijn telefoon grijnzen en rolde met mijn ogen. "Je vriendje staat naast je hoor, Hazza. Of zit je toevallig in een driehoeksrelatie?" vroeg ik lichtelijk gemeen, omdat ik wist dat Louis enorm uit zijn plaat kon schieten bij ook maar de gedachte dat hij Harry moest delen. Ik had nu echt geen zin in hun liefdevolle gedoe, al had ik ook geen zin in hun gekibbel. Ik had eigenlijk helemaal nergens zin in, behalve mijn longen verkrachten en mijn lever laten kortsluiten. Meer wilde ik niet. Inmiddels pakte ik de 5e peuk deze pauze en stak hem aan het smeulende filter tussen mijn lippen aan. De filter trapte ik uit op de grond en ik ging verder aan het nieuwe stikkie. In de les zou ik niet kunnen roken, daarom nam ik het er nu maar van. Ik wilde nu echt even al mijn emoties en zintuigen afmatten. Ik kon het namelijk allemaal even niet meer aan en no way dat iemand een gebroken en gepijnigde versie van mij zou zien.

Bowties were never Cooler