Marie wordt na een jaar in een coma gelegen te hebben wakker in het ziekenhuis. Het blijkt dat zij en haar ouders een auto-ongeluk hebben gehad en ze de enige is die het net aan heeft overleefd. Wat noodzakelijk was om haar leven te redden, was een harttransplantatie. Geschokt door het feit dat ze nu alleen is, probeert ze de traumatische ervaring en het verdriet te verwerken, maar dit blijkt niet zo makkelijk. Vreemde dromen achtervolgen haar en ze begint dingen te zien die onmogelijk blijken. Het is het begin van een lange, wanhopige zoektocht naar antwoorden.
I'm like Coca Cola, I can open happiness too.
