• Omdat ik simpelweg even niet meer weet wat ik moet. Er gebeurden nogal een hoop dingen de laatste tijd. Ik ben ontzettend in de war en ik zie door de bomen het bos gewoon niet meer.

    Om te beginnen ligt m'n oma al een lange tijd in het ziekenhuis. Ze heeft alvleesklierkanker. Ze kwamen er te laat achter dat ze het had en ze is te oud om geopereerd te worden, ze zal hier dus waarschijnlijk aan sterven. Ik vind dit echt verschrikkelijk, want m'n oma lijkt de situatie niet helemaal te snappen. Ze lijkt het niet echt door te hebben dat ze waarschijnlijk niet lang meer te leven heeft en ik vind het zo erg voor m'n vader. De hele sfeer in huis is een soort van verpest. Een tijd geleden had ik een bosje bloemen gekocht voor m'n ouders, om ze een beetje steun te bieden. Ze waren er even blij mee, maar een uur later snauwde m'n moeder me al af terwijl ik niks mis had gedaan. Ik baal ervan dat de hele sfeer in huis nu zo anders is.

    Mijn opleiding is best wel zwaar. Nu zal je wel denken, ze hoeft maar naar school van 9:15 tot 15:15. Dat lijkt kort, maar dat is het niet als je ook nog drie uur lang moet reizen op een dag. Voor mij is dat loodzwaar, want daardoor moet ik om half 7 al m'n bed uit en om half 8 moet ik van huis weg richting de bus. Ook wil dit zeggen dat ik pas om 17:00 terug ben van school. Dat is het aller ergste nog niet eens. Het aller ergste is dat ik in een soort grote beroepskeuze testfase zit. Alles wordt getest, van belastbaarheid tot kennis. Ze gaan ook je grenzen opzoeken en gaan tot het uiterste. Nu vind ik het al moeilijk om me te uiten, maar dit maakt het nog moeilijker. Natuurlijk wil ik graag beroep en zijn 6 weken zo voorbij, maar ik heb het er gewoon zwaar mee.

    Ook, ik wil niet als een aansteller overkomen, mis ik Pom gewoon ontzettend erg. Ik heb gewoon iemand nodig bij wie ik uit kan huilen en ik mis hem gewoon hartstikke erg. Dat ik recentelijk nog een crematie van iemand heb meegemaakt, maakt het er ook allemaal niet beter op.

    Sorry voor al mijn gedoe, maar ik moest het even kwijt ):


    26 - 02 - '16

    N'awh, ik haat het om te lezen dat iemand zich zo rot voelt. :c
    Ik ben heel slecht in advies geven, dus wens ik je maar ontzettend veel sterkte! Even doorzetten, dan komt het vast allemaal goed. :]


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    Ah, wat vervelend allemaal. Ik kan best begrijpen waarom je het allemaal even niet meer ziet zitten. Veel sterkte met je oma en het verlies van je kat. Hoewel ik mijn hond nog steeds heb, kan ik me zo goed indenken hoe vreselijk het is als je -je beste maatje kwijtraakt.
    En om nu op je opleiding terug te komen; onthoud waar je het voor doet. Waarschijnlijk maakt die gedachte het allemaal wat draaglijker. Natuurlijk is het zwaar. Ik reis ook twee uur per dag om op school te komen en dat is nou eenmaal vermoeiend, maar ik weet zeker dat je het kunt. Je verdient het ook, na al die worstelingen die je al hebt moeten doorstaan.
    Veel sterkte en veel succes. Als je ooit de behoefte hebt om met iemand te praten, ik sta er altijd voor open.


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Dankjulliewel dat ik hier mijn hart mocht luchten


    26 - 02 - '16

    Pabu schreef:
    N'awh, ik haat het om te lezen dat iemand zich zo rot voelt. :c
    Ik ben heel slecht in advies geven, dus wens ik je maar ontzettend veel sterkte! Even doorzetten, dan komt het vast allemaal goed. :]

    + Ik vind het echt verschrikkelijk voor jou en je familie dat je oma kanker heeft. Echt waar, heel veel sterkte.


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    Heel veel sterkte!


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Dat allemaal is echt behoorlijk veel om te dragen. Heel veel sterkte, 'cuz you need it!

    Voor je oma en de stresssituatie thuis is mijn advies: probeer er rustig over te praten thuis, dan kan altijd verlichting en begrip brengen. Op school is het een kwestie van doorbijten, dan zijn die zes weken zo voorbij. Vrienden staan altijd klaar met een troostende schouder.



    En vergeet nooit: Pom is altijd daarboven in de kattenhemel en kijkt van daar mee met jou, hij weet vanaf daar wat je meemaakt en je kunt altijd in gedachten met hem praten. Misschien kun je zelfs een brief naar hem schrijven...

    Wat rottig allemaal. Ik snap best dat je daar verdrietig over bent. Heel veel sterkte!


    "Ignite, my love. Ignite."

    Pabu schreef:
    N'awh, ik haat het om te lezen dat iemand zich zo rot voelt. :c
    Ik ben heel slecht in advies geven, dus wens ik je maar ontzettend veel sterkte! Even doorzetten, dan komt het vast allemaal goed. :]


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Pabu schreef:
    N'awh, ik haat het om te lezen dat iemand zich zo rot voelt. :c
    Ik ben heel slecht in advies geven, dus wens ik je maar ontzettend veel sterkte! Even doorzetten, dan komt het vast allemaal goed. :]


    + Ik vind het heel erg van je oma

    + Ik weet hoe het voelt om 's ochtends super vroeg op te staan en 's avonds twee uur later (dan het einde van de dag op school) thuis te komen. So yeah, dubbel zoveel sterkte


    Music is my escape from Bullshit in life <3



    Soms zit alles gewoon tegen. Maar probeer er het beste van te maken, neem rustig afscheid van je oma, probeer een gesprek aan te gaan met je ouders en uit je gevoelens over de negatieve sfeer die bij jou thuis nu heerst.
    En je mag het zwaar hebben met school, dat is helemaal geen misdaad, je bent zeker de enigste niet. Veel reizen is inderdaad heel vermoeiend en wordt je ook niet vrolijk van. En dan zo'n testfase waarbij ze gaan graven naar wat er allemaal onder je zit, is ook niet leuk. Vooral als er dingen zijn die je liever niet met de wereld deelt.
    Neem af en toe een momentje en stop met wat je doet, doe je ogen dicht en adem een paar keer 4 tellen in en 4 tellen uit.

    Heel veel sterkte met je oma, ik kan niet zeggen dat ik weet hoe het is. Maar mijn opa heeft nadat hij gevallen was met de fiets een week in coma gelegen en is toen overleden. Afscheid nemen kon ik niet, jij wel, maak daar alsjeblieft gebruik van.
    En ook met school kun je het aan, soms valt alles bij elkaar gewoon heel zwaar.
    Ik weet wel hoe het is om je huisdiermaatje te verliezen, die altijd bij je komt knuffen als je het zwaar hebt. En als dat er opeens niet meer is, dat is gewoon wreed.
    Probeer het stukje bij stukje aan te pakken.

    [ bericht aangepast op 17 april 2014 - 9:43 ]


    #WWED - What Would Emma Do?

    Heel veel sterkte!
    En Pom is nog altijd bij je <3


    made a list of my regrets and you were the first, love

    Heel veel sterkte!
    En Pom is nog altijd bij je <3


    made a list of my regrets and you were the first, love

    Dankjulliewel voor de lieve berichten. Ik denk ook wel dat ik het volhoud, maar soms stort de moed gewoon in en weet je het even niet meer..


    26 - 02 - '16

    Pabu schreef:
    N'awh, ik haat het om te lezen dat iemand zich zo rot voelt. :c
    Ik ben heel slecht in advies geven, dus wens ik je maar ontzettend veel sterkte! Even doorzetten, dan komt het vast allemaal goed. :]


    "If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

    Ocharme. Veel sterkte! En hopelijk wordt het thuis en op school een beetje beter.


    I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury