[Speeltopic] Disney Dreams • One Direction 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 30 april 2014 - 20:31 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Valiente went Envidia]

"Family don’t end in blood”

Liam Payne

Uiteindelijk besloot ik toch nog om naar de kleedkamer te gaan. Ik rende zo snel mogelijk naar mijn collega's. Toen ik de deur zachtjes opendeed zag ik het Simba pak van Niall helemaal doorweekt op de grond liggen. Bezorgd keek ik in het rond. 'Wat is er hier gebeurt? Is er een tsunami losgebroken?' zei ik stilletjes. Nadat ik zag wat er gaande was richtte ik me tot Niall. 'Meneertje heeft ook nog nooit gehoord dat hij zijn gsm moet checken zeker?' zei ik al grinnikend. Rustig ging ik op een bankje zitten en een tijdje later ging ik liggen. 'Trouwens weet iemand van jullie nu al wat er gaat gebeuren met de vijf chosen-one's?' dit zei ik zo zacht mogelijk, ik had niet echt de energie om luidop te praten. Terwijl ik wachtte op een antwoord sloot ik mijn ogen. Zou ik vragen of ze vanavond mee wouden gaan feesten? Ik kon het er maar op wagen. 'Hé, hebben jullie zin om vanavond de bloemetjes buiten te zetten?' Hopelijk zeiden ze ja, want ik wou graag meer weten over mijn collega's. Niet alleen maar de standaard weetjes, want zo kon je geen vrienden worden. Nadat ik deze vraag had gesteld opende ik weer mijn ogen.

"Music expresses everything I can't say in words."

Louis Tomlinson
Af en toe zochten mijn ogen, via de spiegel, die van Harry op om een glimlach te laten zien en ik zijn reacties kon peilen op mijn woorden, die af en toe mijn mond verlieten. Maar merendeel bleven deze hangen bij zijn krullen, die langzaam onder de pruik verdwenen. Zelfs toen Niall binnenstormde en zei dat ik naar de douches moest komen, wat dus de eerst komende minuten nog niet ging gebeuren. Het waren ook niet echt handige acties van hem, wilde hij dat we niet door de mand zouden vallen, omdat ik bij hem al precies in kon schatten hoe of wat. Ik beet zachtjes op mijn lip, om weer op te kijken naar Harry, wie zwak glimlachte door mijn woorden. 'Kom op, Hazzie, niet zo onzeker, want ik ben er jaloers op,' zei ik, zeker als ik keek naar mijn eigen rode pluizenbos, die nodig weer bijgeverfd moest worden. 'Is er geen optie om zonder pruik rond te huppelen dan?' vroeg ik, ondanks de jongen al snel helemaal omgetoverd was. 'Graag gedaan.' Mijn mondhoeken krulde langzaam wat hoger, omdat het altijd fijn was mensen te helpen. Daarbij hielp Harry zijn glimlach ook bij mijn volgende woorden, voor ik naar de douches liep, wat mij eigenlijk al een antwoord gaf. Eenmaal bij de douches zag ik onze ongeduldige Niall zitten, die nog steeds dacht dat hij me met gewenk naar zich tot kon krijgen, al wisten we allebei dat -dat onmogelijk was. Al zorgde zijn volgende woorden ervoor dat ik wel dichterbij kwam, alleen loste het per ongeluk met een iets andere manier op. De reden dat ik het snel weer op een lopen zetten richting Harry, om een 'sorry' daar over mijn lippen te laten rollen, net als een grinnik door het gegil van Niall, en te knikken op zijn woorden. Ik wilde er nog achteraan gooien dat het goed was, alleen meer dan een piep verliet mijn mond niet door een paar kletsnatte armen om me heen. Als automatisme wurmde ik me uit de greep van de jongen terwijl een rilling over mijn rug liep van de kou. 'Het is jouw eigen fout, verzopen katje,' grinnikte ik zachtjes, maar maakte er verder geen opmerkingen meer over, wetende dat het niet goed zou komen dan. Gelukkig liet Niall het ook hierbij waardoor ik me weer op Harry richtte. 'Oké, nu kunnen we echt gaan,' zei ik tegen Harry, om een arm, een van de weinige dingen die niet kletsnat was, om zijn middel heen te slaan. 'Als je de schmink eerst nog van mijn gezicht wilt halen tenminste,' zei ik terwijl ik met mijn besmeurde wang richting Harry stond, vanuit mijn ooghoeken Niall ziende. 'Alles ligt in mijn kluisje, als het niet in de jouwe ligt.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles
Louis had een punt. Het enige waar ik tevreden over was aan mezelf, was mijn haar. vroeger was dat wel anders, toen het nog enorm kroesde en mensen me daar ook mee konden pakken. Maar nu ik er eigenlijk wel tevreden over was, moest ik het verbergen onder een pruik. 'Om zelf dreads te nemen ja.' Maar dat was niet echt iets waar ik op zat te wachten. Het zou weer iets aparts zijn en dus niet gewaardeerd worden bij mijn medemens. Toen Louis klaar was en naar de douches was gevlucht, bekeek ik mezelf even in de spiegel. Ik rolde de boxer die onder het doek om mijn middel zat, wat omhoog, zodat deze niet echt zichtbaar had en schok op toen Louis terug kwam rennen. Ik wilde hem vragen of we konden gaan, maar Niall was het daar duidelijk niet mee eens en kwam ook aanstormen. Ik deed meteen een stap naar achter toen deze om Louis vloog en meteen keek ik de andere kant op, om mijn teleurgestelde blik te verbergen. Ik vergat soms gewoon dat Louis in tegenstelling tot mij, wel meer vrienden had. Ik had eigenlijk gedacht, dat ons plan niet doorging en wilde al naar buiten lopen, toen Louis toch nog bij me kwam. ik beet op mijn lip en glimlachte toen hij zijn arm om mijn middel sloeg. ik grijnde licht, bij het zien van zijn besmeurde gezicht en deed meteen wat hij vroeg, Zachtjes en zorgvuldig veegde ik de schmink van zijn gezicht, tot hij weer net zo mooi was als normaal. 'Kom.' Fluisterde ik zachtjes toen hij Niall nog iets zei over kluisjes en trok de jonge mee naar buiten.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Niall Horan
Ik schudde stoicijns mijn hoofd bij zijn woorden en fluisterde nog even dat ik er wel wat voor terug wilde, ondanks sat hij nu alweer uit mijn zijknatte omhelzing was gekropen. Terwijl ik mijn natte pak uittrok zag ik hoe hij zijn toevlucht zocht bij Harry, waardoor er een jaloerse steek door mijn hart ging. Al heel vaak had Louis verzekerd dat het niet meer dan vriendschap was, maar elke keer als ik de twee samen zag twijfelde ik er weer aan. Ondanks dat ik niet wilde dat zo maar uit kwam dat wij een koppel waren, voelde het wel alsof ik verraden werd. Ik durfde er alleen niets aan te doen. Ik stapte uiteindelijk uit het pak en brieg mijn vriendje nog even naar een handdoek voor ik hem en Harry hoorde vertrekken. Intussen was Liam binnen gekomen en vroeg op een vrij dubbelzinnige manier of we mee uit gingen vanavond. Ik schudde mijn hoofd, waardoor de waterdruppeltjes in het rond vlogen. "Lou en ik gaan vanavond boodschappen doen, dus dat gaat niet. Het is echt hard nodig, want we hebben het al een tijd niet meer gedaan." zei ik tegen Liam. Louis en ik hadden in het geheim, zonder dat iemand iets wist of vermoedde, een codewoord afgesproken om sex te kunnen bespreken onder het werk: boodschappen doen. Niemand vond het raar als huisgenoten samen boodschappen deden, dus het was een redelijk waterdichte code... Behalve als er verwarring ontstond omdat er echt boodschappen gedaan moesten worden, maar dan gebeurxe het gewoon beiden. Liam had nog wat dingen tegen me gezegd, maar die besloot ik te negeren omdat ik nu koud, doorweekt en jaloers daarvoor niet in de stemming was. Ik haalde zonder moeite met de juiste code Louis zijn kluis van het slot en viste er een handdoek uit waarmee ik eerst mijn haren droog wreef om erna de rest van mijn lichaam te drogen. Het probleem was alleen de zijknatte boxer die ik nog aan had. De enige optie was hem uit doen, maar dat Feburde no way hier. Ik had grenzen en dit was een hele duidelijke voor iedereen behalve Louis. Ik pakte het droge pak dus maar voorzichtig, om het niet ook nat te maken, mee en liep snel naar de wc. Daar draaide ik de deur op slot en kon me even rustig en zonder schaamte compleet naakt afdrogen voor ik in het pak schoof. Het voelde vreemd zo zonder boxer en het jeukte wel wat, maar het moest maar. Ik ritste het pak dichttot bijna bovenaan en liep toen met de natte handdoek en boxer terug naar de kleedruimte. Nog even deed ik mijn make-up opnieuw voor ik mijn gitaar, die ik gelukkig hier had laten liggen, omhing, wat me iets minder kwetsbaar liet voelen, mijn kap op deed en het laatste stukje rits dichttrok. Ik gooide de natte zooi op een appart plankje in mijn kluis, onder mijn kleren, en schoot in mijn gympen, omdat de leeuwenpantoffels ook nat waren. De ring stopte ik nog wel in mijn binnenzak voor ik de kluisjes sloot en naar buiten ging om daar kinderen bij te maken en de nieuwe jongen op te zoeken.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Het ging allemaal als een sneltrein op dit moment. De ene moment had ik het nog met Harry over hij dat hij zelf geen dreads moest nemen, omdat de krullen hem maakte wie hij was, dat -dat juist bij hem was, om hem volgende moment uit de douches gevlucht te zijn voor een kletsnatte Niall, die alsnog een knuffel kwam halen voor het vertrek. Als automatisme wurmde ik me uit zijn greep, maar niet voor me eerst nog voor een klein moment om te draaien en de jongen een knuffel terug te geven waardoor mijn eigen kleding langzaam ook nat werd. Ik knikte langzaam toen de jongen zijn hoofd schudde, als teken dat het toch echt zijn eigen schuld was geweest dat hij nu zowel letterlijk als figuurlijk een verzopen katje was. 'Als jij geduld kan opbrengen misschien wel,' fluisterde ik nog zachtjes in zijn oor, om daarna mijn toevlucht naar Harry te zoeken, om vervolgens samen een toevlucht naar buiten te kunnen zoeken. Mijn arm vond zijn plek rond de middel van de krullenbol, als teken dat ik hem nog niet was vergeten en dat ik met hem mee zou gaan. Alleen dat laatste zou niet gebeuren voor de smurrie van mijn gezicht was, wat ik aan Harry vroeg om weg te halen terwijl ik vanuit mijn ooghoeken Niall zag en hem een dezelfde blik als eerder vandaag toewierp. 'Je lacht me nu niet uit, hé?' vroeg ik ondertussen aan Harry met een pruillipje door de grijns op zijn gezicht. Ik wilde erachteraan gooien dat hij anders ook hetzelfde zou ondergaan, maar dat ging lastig doordat de jongen zelf al onder het schmink zat. Dat was de reden dat ik mijn mond maar hield en Niall antwoord gaf op zijn vraag en rustig mee naar buiten toe te lopen. Een verlate 'Dankjewel,' rolde daar over mijn lippen voor het weghalen van het schmink, om erna bedenkelijk stil te staan en rond te kijken, als laatste te eindigen bij het gezicht van de jongen naast me. 'Heb je überhaupt een idee wat er van ons verwacht word? Normaal word er wel iets meer verteld, al kan het komen dat ik weer eens niet opgelet heb. Het zou namelijk vreemd zijn, om ze alleen het park te laten zien.' In principe konden ze zelf het park ook verkennen zoals iedere bezoeker.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

Ik zag vanuit mijn ooghoek hoe de persoon waar ik net nog naar gekeken had op me af liep en met een glimlach draaide ik me naar haar toe toen ik haar stem hoorde. Ik luisterde naar haar vraag en knikte. ' Ja ik ben hier ook voor de midweek en ik denk dat we dezelfde informatie hebben gehad en daarin stond dat we hier vanzelf op worden gehaald, het park is nog niet open dus we moeten denk ik nog even wachten' zei ik tegen haar en bekeek er even gauw. Ik schatte dat ze rond mijn leeftijd was maar dat wist ik natuurlijk niet zeker. ' Ik ben Zayn' zei ik en stak me hand naar haar uit. Het was wel zo netjes me voor te stellen. Aangezien ze ook hier was voor het weekje Disney zou ik er toch nog vaker zien en ze leek me op het eerste gezicht wel een aardig meisje. Ik keek even om me heen of ik ook al andere zag die ook kwamen voor het tijdelijke verblijf in Disney maar tot nu toe waren wij nog de enige die hier stonden te wachten. Misschien waren we ook wel een beetje aan de vroege kant. ' Weet jij toevallig hoeveel andere er nog komen?' vroeg ik haar en keek daarna naar de ingang van het park hopend dat deze een keer open zou gaan of er iemand aankwam om ons te halen of tenminste informatie te geven maar helaas kwam er nog niemand en ging ook de poort nog niet open, dat betekende dat we nog maar even moesten wachten.

[Vanavond schrijf ik een stukje. Waar kan ik met Cassie heen?]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Niall Horan
Ik liep al tokkelend richting de ingang. Nogsteeds was zeker mijn haar niet helemaal droog en voelde ik me erg ongemakkelijk zo zonder boxers in mijn pak, maar het moest maar. Bij de ingang zag ik een jongen en een meisje staan. Ik stopte met spelen en draaide mijn gitaar op mijn rug waarna ik op de schouder van de jongen tikte. Ik had te horen gekregen dat ik een jongen hier moest laten zien hoe het werkte als disneypersonage in dit park. Ik had alleen een naam gekregen voor de rest: Zayn. Hopelijk was hij het anders zette ik me nu echt voor paal en ik voelde me al niet zo zeker. "Ik ben Niall, of nu eigenlijk Simba. Ben jij toevallig Zayn?" vroeg ik wat ongemakkelijk terwijl ik wat door het plukje geblondeerde nog vochtige haren woelde die onder mijn kap uit kwamen. Als hij het niet was zou ik hier moeten wachten en ik haatte wachten, al moesten mensen vaak op mij wachten, of ik op mijn Louistje, maar dat was opzich uit te houden door de beloning die er eigenlijk altijd aan vast zat. Behalve deze morgen, maar daar kreeg ik hem nog wel voor terug... Of ik wilde in elk geval een goedmakertje en dan bedoelde ik niet een bosje bloemen en een kaart. Ach, Louis kennende verzon hij wel weer eens iets erg origineels. Dat was nog wel het leukste aan hem... Ik trok me uit gedachten toen ik merkte dat ik over Louis aan het zwijmelen was. Als het namelijk door zou gaan naar opwinding had ik echt een probleem zo zonder boxer en dat wilde ik echt niet. Ik schudde even met lichtrode wangen mijn hoofd, gelukkig zag je datniet door de schmink heen, en keek de jongen aan, wachtend op een sluitend antwoord.

[ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 12:04 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik wilde zo snel mogelijk de kleedkamer uit. Ik wist niet Esther was, maar ik kreeg het er altijd benauwd. Helemaal als ik met zo weinig kleding aanstond. Maar Louis moest eerst nog Niall de aandacht geven die hij altijd opeiste. Ik kon er zo jaloers op worden en me er zo dood aan ergeren. Helemaal omdat het gefluister veelte duidelijk was en ik wilde weten waar ze het over hadden. Iedereen zag dat de twee close waren, maar Louis had het er nooit over. Deed net of hij Niall niet kende als we met zijn tweeën waren. Maar ik durfde er nooit naar te vragen. Dus haalde ik de smurrie van zijn gezicht, zoals hij vroeg. Zoals ik altijd alles deed wat Louis me vroeg. Sneu eigenlijk. Ik haalde mijn schouders op bij zijn bedankje als teken dat het goed was en liep met hem mee naar buiten. Het kippenvel stond op mijn armen en niet alleen omdat het fris was, maar ook om Louis arm die rond mijn middel lag. Normaal kon ik altijd ontspannen als ik alleen met Louis was, maar dat was nu niet echt het geval. Gewoon omdat ik me op dit moment echt een enorme mislukkeling voelde. Ik schudden langzaam mijn Hoofd op Louis zijn vraag. 'Persoonlijke begeleiders gaan spelen ofzo?' Ik had niet echt op het schema gelet.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik had mijn aandacht de hele tijd tussen Harry en Niall laten switchen terwijl ik ietwat heen en weer wiebelde, dicht tegen Harry aan kroop, in de hoop dat mijn natte pak geen probleem zou worden. Ik was te lui om me eigen om te kleding en hier nog langer rond te hangen. Toch had ik pas op het moment Niall zich omging kleden en genoeg van zijn portie aandacht had, ondanks ik wist dat hij het er nog steeds niet mee eens was, had ik mijn volledige aandacht pas weer op Harry gericht en de woorden dat we konden gaan over mijn lippen laten rollen. Al stond daar nog wel iets tegenover wat de jongen gelukkig snel had weggehaald van mijn gezicht, om daarna al snel mee naar buiten te lopen. Eens kijken hoe het ging lopen deze dag terwijl ik in principe vrij weinig snapte wat er van ons werd verwacht. Voor mijn gevoel zat er dan ook veel meer achter deze wensweek dat wat er aan ons was uitgelegd, of tenminste wat ik ervan opgepakt had. Toch kon dit nog wel even wachten, want de vraag mocht over mijn lippen vragen, richtte ik me toch eerst op de jongen bij wie het kippenvel op zijn armen was verschenen. Daar zocht ik niets achter, maar achter zijn reacties wel, want dat was niet de jongen die ik kende. Er mocht wel eerst 'Ik hoop het niet, want dat gaat niets worden,' mijn mond verlaten, naar waarheid tevens, maar daarna schakelde ik toch terug. 'Hazza, wat is er aan de hand?' verliet mijn mond terwijl ik mijn andere arm al naar hem uitstak, als teken van een knuffel. 'Dit is Hazza namelijk niet, dus brand los,' voegde ik er nog aan toe. Ik kende mijn beste vriend ondertussen wel en ik wilde gewoon weten wat er was.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

Ik sond met me rug naar de ingang gedraaid omdat ik met het meisje in gesprek was maar keek nog vaak genoeg achterom om te kijken of er iemand aankwam. Inmiddels had ik de hoop wel al een beetje opgegeven dat er iemand snel zou komen en dat ik hier dus wel nog even moest wachten. Daarom had ik me ook maar volledig op het meisje voor me gericht aan wie ik me net had voorgesteld en wachtte toch ze haar naam zei. Ik keek het meisje aan tot ik voelde hoe ik op me rug getikt werd. Ik draaide me om en keek in een geschminkt gezicht. Ik keek even goed en zag toen dat het Simba was. Ik glimlachte en luisterde naar de jongen zijn woorden. Hij voelde zich volgens mij nogal ongemakkelijk aan zijn stem te horen, die een aardig Iers accent had. Toen ik deze conclusie maakte en de naam van de jongen hoorde herinnerde ik ineens Louis zijn beschrijving van zijn vriendje, Iers accent, speelt Simba in Disney en de foto die ik gezien had was dan wel zonder schmink maar volgens mij leek hij der wel op, dit was Louis zijn vriendje! 'Heey Niall, ik ben inderdaad Zayn' zei ik met een glimlach en keek de jongen aan. ' Ik heb al veel over je gehoord van Louis' zei ik grijnzend en wiebelde met mijn wenkbrauwen.Ik wist niet of Louis ook wat aan Niall verteld had over mij. Hij liep wel gelijk op mij af om te vragen of ik Zayn was maar er stond ook geen andere jongen hier dus het is ook niet heel gek dat die dat weet maar ik zou er zo wel achterkomen.De jongen zou denk ik wel een beetje verbaasd kijken door mijn opmerking en dat ik hem herkende.Niall moest ons waarschijnlijk een rondleiding door het park moeten geven al kende ik deze inmiddels al uit me hoofd. Al vroeg ik me wel af waarom hij dan specifiek naar mij vroeg, zouden we allemaal apart een rondleiding krijgen of zo?

[ bericht aangepast op 6 mei 2014 - 14:34 ]

Niall Horan
Ik zuchtte opgelucht toen de jongen toch echt Zayn bleek te zijn. Zijn volgende woorden verbaasden me wel een beetje. Blijkbaar kende hij Louis, maar ik had eigenlijk nog nooit echt iets over hem gehoord. Nou was het wel dat we vaak te druk met elkaar waren om het daarover te hebben, maar goed. Ik had de naam misschien wel een of twee keer horen vallen, maar kon er geen gezicht aan koppelen, maar nu wel. "Ik hoop alleen goede dingen? Maar Louis kennende zal dat wel niet." zei ik met ene klein glimlachje. Daarna ging ik toch weer verder op het onderwerp waarvoor ik hier was, want dat was niet Louis. Anders stonden we hier rond sluitingstijd nog. "Ik heb de opdracht gekregen je deze week te begeleiden als personage hier in het park. Eigenlijk zou je vandaag meegaan als tweede leeuw om wat meer wegwijs te worden en bekender met je taken, maar Lou is zo aardig geweest om mijn eigen pak nat te maken, dus nu het ik dat reserve pak aan. Ik zal je dus wel direct het pak aangeven waar je de rest van de week in zal verschijnen. Ik hoop dat je Aladin leuk vind." zei ik afwachtend. Ik hoopte van wel, want ik kon er anders niets aan doen. ik was ook maar een werknemertje die met deze geweldige baan z'n rekeningen probeerde te betalen. ik had dan wel een beurs voor mijn studie, de kosten van eten, het appartementje waar Lou en ik in woonde, mijn zorgverzekering en andere uitgaven moest ik toch helemaal zelf betalen. Nu zou ik eerst Zayn meenemen naar de kleedruimtes, hem daar de code van het reservekluisje geven en het pak. Daarna konden we het park in en zou ik hem laten zien hoe het hier werkte voor ik hem in hetzelfde gebied een beetje zelfs zou laten ontdekken. Dat zou de beste leermeester zijn. Zelf had ik het zo ook geleerd en ik werkte hier nu al best een tijdje. Het zou dus wel goed geweest zijn. Als er iets mis ging kon ik altijd nog ingrijpen om het te proberne op te lossen. Dingen als vragen over zijn lamp, geest en tapijt zouden mogelijk nog wat problemen veroorzaken. Ik hoopte dus maar gewoon dat hij net als Louis en ik een redelijk kinderlijke fantasie had zodat hij toch met voor kinderen logische redenen zou kunnen komen voor hun afwezigheid.

Bowties were never Cooler

Zayn Malik

Een opgeluchte zucht van Niall was te horen toen ik hem verteld had dat ik inderdaad Zayn was. Daarna was zijn blik veranderd naar verbaast, zoals ik al voorspeld had. Ik grinnikte door zijn blik. 'Bijna alleen maar goede dingen, al verteld die ook wel is over je handige actie's' lachte ik. Louis was meestal alleen maar positief over Niall. Hij houdt echt van de jongen die nu voor me staat, dat was wel duidelijk. Ik luisterde naar de volgende woorden en bij elk woord wat hij uitsprak werd mijn glimlach weer een beetje breder.Ik grinnikte ook even toen hij vertelde dat Louis zijn pak nat gemaakt had,typisch Lou weer. 'Meen je die? Het is mijn droom om in Disney te werken! En Aladdin is geweldig dus dat vindt ik prima' zei ik met een brede glimlach en kon bijna niet geloven dat ik echt voor een week lang Aladdin ging spelen in Disney. Ik keek echt uit naar deze week, mijn droom kwam uit en ik weet nu al zeker dat het geweldig gaat worden want werken in Disney is volgens mij gewoon de beste baan die je kon hebben. Ik vond het ook zo leuk dat je al die vrolijke kinderen naar je toe kreeg die allemaal zo enthousiast waren. ' Nou Simba leid me maar naar waar ik naartoe moet want ik heb er zin in' zei ik enthousiast tegen Niall. Ik had er echt heel veel zin in en ik denk dat iedereen dat ook wel aan mij kon zien.

Niall Horan
Ik grijnsde toen ik zag hoe entausiast de jongen reageerde. Ik vertrouwde mensen nooit direct, maar nogsteeds te snel. Toch kon het vast niet slecht zijn bij hem, want hij was een vriend van Louis. Ik luisterde naar zijn vrolijke gekwetter en zorgde dat mijn plukje haren nog iets pluiziger was voor ik zijn hand pakte en eraan trok. "Kom dan. Dan zijn we nog optijd voor de hekken echt open gaan." zei ik voor ik hem meetrok naar de kleedkamer. "Je krijgt van mij een kluisnummer en een code, net als een pak. In het kluisje kan je je gewone kleren, schoenen en andere spullen kwijt. Volgens mij hoef jij niet veel schmink op, misschien wat eyeliner, maar dat kan ik ander wel voor je doen, je haar wat pluiziger kammen en dan kunnen we het park in." Zo vatte ik samen wat er in de komende korte tijd ging gebeuren. Eenmaal bij de kleedruimte liet ik hem los om de deur voor hem open te houden. Ow ja, ik moest mijn pak en boxer nog uithangen. Toch zou ik hem eerst zijn spullen geven voor ik dat ging doen. Hopelijk zat er niets vies in mijn kluisje, want het pak ook nog eens wssen zou ervoor zorgen dat die echt nooit meer droog werd, al zou die dan wel een stuk pluiziger worden, wat wel prettig lag tegen je huid. Misschien kon ik straks wel aan Louis vragen of hij wist of het in onze wasmachine paste, want hij deed altijd de was en ik kookte. Dat was een prima verdeling voor ons wat ik kon niet wassen en hij kon niet koken.

Bowties were never Cooler