MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 14 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 23 aug 2014 - 23:42 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat,' zei ze, terwijl ze haar mes greep en naar hem uithaalde, 'weet ik ook niet.
Minkabh deinsde achteruit, maar ze wist alsnog zijn borst open te snijden.

Every villain is a hero in his own mind.

Hij zag het helderrode bloed opwellen uit de wond in zijn borst. Het deed zo onnoemelijk veel pijn dat hij bang was eerder daar aan te sterven dan aan zijn verwondingen. Hij keek naar het gezicht van de vrouw... De nereïde die door dat monster buiten de muren was gehouden. Hij had altijd gedacht dat ze een onschuldig en gebroken schepsel was.
Het lukte hem niet om op zijn benen te blijven staan en terwijl hij achterover viel, werd het zwart voor zijn ogen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Oh, nee, daar heeft Russel geen tijd voor,' zei Meller. Ze wilde niet laten merken dat ze teleurgesteld was, maar kreeg het niet voor elkaar het volledig te verbergen. 'Nou -' Russel had het eigenlijk willen zeggen als Michelle naar huis was, maar besloot dat hij het nu ook wel zou kunnen vertellen. 'Nadat ik je boeken heb teruggebracht, ben ik bij de huisbaas langsgegaan van het nieuwe huis.' Hij zag Mellers gezicht hoopvol opklaren en was blij dat hij met goed nieuws kon komen. 'Hij heeft de prijs verlaagd. We hebben genoeg geld.'
'Dus - dus we hebben 'm?'
'Morgen ga ik de koop afsluiten, maar ja.' Hij grijnsde. 'De koop is rond.'
Meller stond op om Russel te omhelzen. 'Dat moeten we vieren met een lekker toetje!' zei ze enthousiast. 'Ik heb hele lekkere pudding gemaakt voor straks!'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Oh, wat fijn zeg!' Ze wist nog goed hoe blij ze zelf was geweest toen ze een eigen optrekje had kunnen bekostigen.

-
Venomis boog zich over de man heen. Hij was al flauwgevallen. Was het nu al klaar? Het stelde haar teleur dat het zo'n zwakkeling was. Ze keek even om toen ze een beweging vanuit haar ooghoek bemerkte.
'Ik het prima zelf afgekund, ' verweet ze Erich toen hij zijn vleugels uitvouwde en de mantel van zijn schouders gleed.
'Hij stond anders op het punt om weg te gaan.'
Ze keek zwijgend toe hoe hij Minkabh vastpakte.
'Wat ga je doen?'
'Hij is bezweken van de pijn. Ik neem aan dat je nog niet bent uitgespeeld?'
Venomis keek hem argwanend aan, maar er verscheen toch een grijns om haar lippen.
'Ik zie je aan de andere kant van het hek.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat is lief van je,' zei hij langzaam en hij keek haar weer in de ogen. 'Ga je het wel redden zo?' Hij wilde dat toch weten. Misschien kon hij iets doen... Hij had geen hotelkamer nodig. Hij kon de hare betalen als ze het niet meer kon volhouden met twee kinderen...

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ja. Ik weet niet. Het moet wel.' Ze haalde haar schouders op en ging toen op de bank zitten. 'Hoi Zipp,' zei ze tegen het kleine jongetje, die doodstil zat.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hij reageerde niet en Rodey was daar blij om.
'Hij moet eigenlijk gaan slapen,' zei hij zacht.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Kunnen we hem bekijken?' vroeg Meller.
'Nu nog?'
Ze knikte en keek hem hoopvol aan. 'Eh - ik denk dat dat wel kan.'
'Ja?' Meller klapte verrukt in haar handen en blikte toen opeens serieus naar Michelle. 'Wil je mee?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Emily knikte. 'Hoe gaat het nu met hem? Hier? Wendt hij er al een beetje aan?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rodey knikte.
'Het gaat langzaam, maar het zal vanzelf wel komen. Ik hop dat Ariana hem daar een beetje bij zal kunnen helpen.'
De woorden waren er al uit voor hij zich bedacht dat Emily nog van niets wist. Hij besloot er verder niet op in te gaan, misschien viel het haar niet op.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ariana?' vroeg Emily verbaasd.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Venomis vond een eindje verderop een opening en klom erdoorheen. In haar gewone staat had ze er nooit doorheen gekund, maar haar menselijke lichaam bood voor één keer een voordeel. Ze beende naar de bosrand toe en ging op zoek naar Erich, al vermoedde ze dat hij haar eerder gevonden zou hebben. Hoewel ze het stiekem wel fijn vond dat hij haar deze kans had gegeven, zou ze dat nooit hardop toegeven en ze hoopte dat hij snel weer wegging. Waarschijnlijk bleef hij middels zijn raven toch wel toeschouwer, maar die kon ze nog enigszins negeren.
Venomis keek op toen ze een plof hoorde. Haar ogen vonden een bobbel in het gras en toen ze ervoor neerhurkte, zag ze dat het Minkhab was. Hij ademde zwaar en kreunde af en toe zacht. Hij balanceerde op het randje van zijn bewustzijn, maar ze ging rustig voor hem in kleermakerszit zitten en wachtte totdat hij bijkwam.

Every villain is a hero in his own mind.

Het drukkende gevoel op zijn borst was moeilijk van zich af te zetten, evenals de pijn die door zijn hele lichaam vloeide. Hij probeerde met zijn poten de wond dicht te drukken, maar het was moeilijk om zich te bewegen en het deed teveel pijn toen hij de randen van het gapende gat in zijn binnenste aanraakte. De wereld danste in vlekken om hem heen, maar hij herkende het paarse haar van de nereïde in de schemering die de maan over de wereld had gelegd.
'Wat heb je met me gedaan?' fluisterde hij Het bewegen van zijn mond, zijn tong en kaak, was zo uitputtend dat hij zijn ogen even moest sluiten. Intussen joeg zijn hart alleen maar meer bloed uit zijn lichaam, terwijl zijn borst traag rees en daalde en ook dat steeds meer pijn begon te doen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik heb een mes in je borst gestoken,' verkondigde Venomis. Ze klonk trots noch berouwvol - het was meer alsof ze een simpel feitje opdreunde. 'Maar straks ga ik je in stukken scheuren, mocht je dat een eervollere dood vinden.'

Every villain is a hero in his own mind.

Hij sperde zijn ogen op en zijn adem stokte van schrik in zijn keel, zodat hij een rochelend geluid voortbracht.
'Dat kun je niet doen,' zei hij schor. Hij merkte dat het hem meer moeite koste om iets te zeggen en de pauzes tussen zijn woorden leken langer dan normaal was.
Minkabh probeerde de aandrang om te hoesten te onderdrukken, maar het lukte niet. Een metalen smaak brandde op zijn tong. Bloed, bloed verliet zijn keelgat...
Hij probeerde zijn vleugels te gebruiken om zichzelf hier vandaan te brengen, maar het lukte niet. Hij was te zwak... Zijn vleugels waren niet gemaakt om mee te vliegen. De mensen hadden hem tot een miserabel ras gemaakt, deels menselijk, maar ongeschikt als dier.
Vermoeid liet hij zijn kop weer in het gras rusten.
'Dood me dan maar,' mompelde hij. Hij wilde niet langer lijden. Hij kon zijn kinderen niet bereiken, hij kon zijn vrouw niet zeggen dat hij nog altijd van haar hield, ondanks dat ze bij hem weg was... Hij kon zijn taken voor de raad niet overdragen. Het had niet veel zin om nog iets te proberen, want de nereïde leek niet sterk genoeg om hem te kunnen verplaatsen. Al was hij ook hier gekomen...
Hij opende zijn ogen en keek haar vragend aan, niet in staat enig geluid voort te brengen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes