Moeilijk te onthouden - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik denk dat dit topic hier goed staat?

Ik heb een beetje iets vreemds. :')
Het is kind of moeilijk uit te leggen, maar ik kan gewoon niet precies onthouden hoe mijn crush eruit ziet. Met andere mensen - ook mensen die me helemaal niet interesseren, bijv. random klasgenoten - heb ik het niet en ik heb het ook niet gehad bij eerdere crushes, die kan ik gewoon voor me zien in wat voor situatie dan ook. Met mijn crush is het alleen zo dat ik alleen bepaalde momenten precies voor me kan zien alsof ik daar in m'n hoofd een foto van gemaakt heb, maar ik kan niet een soort willekeurige situatie voor me zien. Het komt niet doordat we elkaar weinig zien, want we zijn de hele middag samen geweest maar ik heb er nu alweer last van.
Nu weet ik dat een vriendin van me dit ook heeft met haar vriendje, maar ik vraag me af of jullie dit toevallig ook herkennen? En denken jullie dat er een reden voor is?

The universal language of art.

Ik heb daar eerlijk gezegd nooit last van omdat ik mensen gewoon heel erg goed herken, zelfs nadat ik ze één keer heb ontmoet. M'n hersenen slaan dan elk detail van die persoon op, dus ik heb dat probleem niet echt maar misschien dat je eens heel goed en lang een tijdje naar hem kijken? Gewoon zonder na te denken, elkaar aankijken, en dan zoenen ofzo x'D
En dan als je thuis bent, proberen te bedenken hoe je het weer voor je ziet. En hoe hij eruit zag. Of lukt dat helemaal niet?

[ bericht aangepast op 6 aug 2014 - 23:32 ]

'If you could see yourself from my perspective, you'll realize there is nothing you need to change about yourself'.

Ja, dat heb ik ook. En nee, ik weet niet waarom dat is. Ik denk dat je bij random mensen ook niet helemaal weet hoe ze eruitzien, maar omdat je zo erg over je crush na gaat denken - dat je dan niets meer voor je kan halen, juist omdat je het zo probeert. Does this makes sense? Ik heb geen idee. Maar ik heb zo'n gevoel dat dat bij mij het geval is.

[ bericht aangepast op 6 aug 2014 - 23:35 ]

Danmarks Dynamite.

Ehm, misschien hebben je hersenen op magische wijze een natuurlijk afweersysteem ingebouwd zodat je niet met een roze bril op overal tegenaan loopt? Ik weet dat toen ik verliefd was op mijn crush ik als een idioot liep te glimlachen zodra ik aan zijn lach dacht en dat was soms very uncomfortable. Ah, cute.

Nee even serieus, het is wel een beetje vreemd maaar ik zou me er niet te druk om maken.

Ken ik, het gezicht van mijn moeder onthoud ik ook alleen maar door me te focussen op één beeld dat ik van haar in m'n geheugen heb ingeprent, maar voor de rest? Ik ben vergeten hoe ze eruitziet buiten die "prent" van vijf jaar geleden. Klinkt gek, I know. xd

I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

Heb ik ook heel sterk. Des te beter ik iemand leer kennen, des te meer het gebeurt om eerlijk te zijn. Ik heb altijd gedacht dat dat komt omdat in ieder geval ik (en misschien jij dus ook) veel meer let op hoe mensen reageren op dingen en wat voor 'sfeer' er om hen heen hangt. Ik weet namelijk altijd wel precies hoe ik me rond verschillende mensen voel, maar ik ben ook meteen al vergeten hoe ze er de vorige dag uitzagen als ze bijvoorbeeld naar de kapper zijn geweest. :')

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Wiarda schreef:
Heb ik ook heel sterk. Des te beter ik iemand leer kennen, des te meer het gebeurt om eerlijk te zijn. Ik heb altijd gedacht dat dat komt omdat in ieder geval ik (en misschien jij dus ook) veel meer let op hoe mensen reageren op dingen en wat voor 'sfeer' er om hen heen hangt. Ik weet namelijk altijd wel precies hoe ik me rond verschillende mensen voel, maar ik ben ook meteen al vergeten hoe ze er de vorige dag uitzagen als ze bijvoorbeeld naar de kapper zijn geweest. :')

[ bericht aangepast op 7 aug 2014 - 14:48 ]

The universal language of art.

Wat Wiarda zegt. Ik heb het alleen dan niet "heel sterk", want ik heb het maar één of twee keer meegemaakt, maar het viel mij toen ook op ja. Dat vond ik heel vreemd, omdat ik normaal gesproken iedereen onthoud, ook namen en meestal herken ik iemand zelfs van de achterkant van hun hoofd, dus het was iets totaal nieuws. Ik had het toen ook met de stem van die persoon. Ik geloof niet dat het ongewoon is dat dit je gebeurd. Zo te horen gebeurt meerdere mensen. Des te meer reden om hem vaker te zien, niet dan?

Hamartia