• Love is Love.


    We all have a choice: To live, or to exist...


    You fall in love with a person, not a gender.

    Dit topic is eerder gestart door Ashey, alle rechten gaan dan ook dan haar.


    Stel je voor; een wereld waarin mannen niet op mannen mogen vallen, en vrouwen niet op vrouwen. Waarom dan niet? Dat weet niemand. Mensen in die wereld gaan liever dood dan dat ze laten zien wie ze werkelijk zijn, omdat ze hoe dan ook toch nooit geaccepteerd zullen worden, want zij zijn anders, zij zijn "handlangers van de duivel" volgens sommige religies. Ze vallen op het zelfde geslacht. Wat maakt het uit? Als je maar gelukkig bent, toch? Nee, zo werkt het niet meer. Het is zelfs strafbaar om te houden van wie je houd. Als je al niet eens meer normaal verliefd mag zijn, waar moeten we met deze wrede wereld vol met haat dan naar toe? Wat komt er van terecht? Niks. Die mensen word hun leven zó zuur gemaakt, dat ze op een gegeven moment zelfs liever dood willen, dat is wat er gebeurd vanwege de "anti-gay wet". Het maakt de hele wereld kapot. Maar boeit het ze? Nee, zolang zij hun gang maar kunnen gaan. Maar wat nou als dat niet alleen een voorstelling is, als je echt in die wereld leeft, net zoals de jongens van One Directon en 5 Seconds of Summer? Wat moet je dan? Je geliefde zomaar opgeven? Of doorvechten tot het bittere eind, en dat je alsnog neergeknald word? Terug vechten? Nee, dat heeft allemaal geen zin. Uit elkaar ga je toch wel in zo'n wrede wereld, vol met haat. Wat doen de jongens? Misschien niet de verstandigste keus, maar ze gaan gewoon door met hun leven, samen, als stel. In de hoop dat niemand er wat van merkt. Maar wat als ze het merken, en ook zij zo tot waanzin worden gedreven, en niet eens meer over straat kunnen zonder uitgescholden te worden, en zelfs haat-mail krijgen, en niet eens meer veilig voor de haat zijn in hun eigen huis? Wat kunnen ze er nog tegen doen?

    Love doesn't know gender, only happiness.

    Love isn't perfect.
    Love is overcoming obstacles,
    Facing challenges,
    Fighting to be together.
    Holding on, and never letting go.
    Love is realizing that every hour,
    Every minute,
    Every second,
    it was worth it,
    Because you did it together.


    • Rollen •
    • Harry Edward Styles • Shinohara
    • Louis William Tomlinson • DanielInTheDen
    • Liam James Payne •
    • Zayn Javadd Malik •
    • [R] Niall James Horan • Unpredictable
    • Luke Robert Hemmings • UnpredictabIe
    • Ashton Fletcher Irwin • Ashey
    • Michael Gordon Clifford • Shuck
    • Calum Thomas Hood • Schuld
    • Quinn Beckord 'Beck' Doherty • aestivate


    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • Alleen Shinohara of Ashey maken nieuwe topics aan.


    Koppels:
    Niall & Quinn
    Michael & Ashton
    Calum & Luke
    Louis & Harry

    Begin:
    Het is zomervakantie, en iedereen heeft hun verdiende tijd vrij gekregen. Sommigen hebben hun koffers al gepakt en staan de trappelen om op vakantie te gaan, naar een plek waar niemand ze kent, terwijl anderen hun vakantie liever thuis vieren, waar het veilig en bekend is. Sommigen zijn allang op hun plek van bestemming en genieten met volle teugen van hun rust, terwijl anderen nog even moeten wachten en nog in de auto, het vliegtuig op zelfs op de boot zitten. Hoe dan ook, iedereen probeert er het beste van te maken in die zes weken van vrijheid, al is dat soms nog best lastig in de wereld waarin ze leven.

    [ bericht aangepast op 27 aug 2014 - 0:32 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    Harry Styles
    Godzijdank liet hij het stukje huid al snel gaan toen ik liet merken dat het toch iets te gevoelig werd om ervan te genieten. Mijn nagels had ik al in zijn huid gezet, niet heel hard, maar hard genoeg om grip te vinden en niet als een gek te hoeven kronkelen om de boodschap over te brengen. Ik probeerde me wat van Louis weg te bewegen om te voorkomen dat ik het nu al op een smeken ging zetten. Dat hoefde echt niet, niet zo snel al, al waren we beiden best ver door al het geplaag bij het restaurant. De zachte kreun ging over in genietend gehum toen hij er wat kusje omheen zette en langzaam naar beneden begon te werken. Bijna geen enkel stukje van mijn bovenlichaam bleef onaangeraakt en de spanning in mijn lijf werd merkbaar als hij verder naar beneden werkte. Het was niet alsof hij dat nog niet vaker had gedaan, maar het was de gedachte dat wat daarna zou komen die het veroorzaakte. Nu kon ik me ook nog maar moeilijk aan hem vastgrijpen, aan zijn haar vond ik het onhandig, dus greep ik naar de deken, wat een stuk minder houvast gaf. Houvast was voor mij erg belangrijk. Dat kon ook komen omdat ik niet zag wat hij deed en daarom nog iets van zekerheid wilde, maar oké. Bij mijn heup stopte hij even en duurde het niet lang voor ik weer kreun in een mix van lichte pijn en genot liet horen toen ik zijn tanden weer in mijn huid voelde, maar het genot door het zuigen aan de huid en zijn tong had zeker de overhand. Voor even vergat ik alles wat er gebeurde en ging op in zijn aanrakingen, zijn hand die naar onder en mijn been gleed. Op die manier was het makkelijker om alvast zoveel mogelijk te ontspannen, dat zou ik wel nodig hebben. Ik wilde verontwaardigd piepen toen hij weer losliet maar ik viel stil bij zijn woorden en bloosde diep, voor ik hard op mijn lip beet bij zijn kusje en heel stevig in de deken vastgreep. Zacht klagend en smekend bracht ik zijn naam uit toen hij het elastiek van mijn boxer vasthield en die twee keer terug op mijn gevoelige huid liet klappen, de jongen moest me echt niet zo meer blijven plagen, vooral niet daar. De stof klapte namelijk niet alleen maar terug op mijn onderbuik, maar ook gedeeltelijk tegen mijn lengte wat echt niet goed was voor mijn ademhaling en hartslag. "Ik hou ook van jou, Boo," ademde ik zwaar, voor ik weer naar adem moest happen toen hij opnieuw het elastiek tegen mijn huid liet klappen. Louis moest echt niet zo door blijven gaan als hij wilde dat ik nog zo lang mogelijk mee ging of dat ik mijn heupen niet van het bed zou halen. Ik voelde hem weer met zijn vingers in de stof van mijn boxer grijpen en bereidde me alvast voor op de klap, maar in plaats daarvan voelde ik hem het iets omlaag trekken. Om behulpzaam te zijn lifte ik mijn kont een beetje van het bed af zodat hij er beter bij kon. Dit vond ik nog niet zo erg, pas als de dingen kwamen die we nog nooit samen hadden gedaan zou ik pas echt gaan opspannen, hoe fout dat ook was. Ik kon er niks aan doen en ging echt mijn best doen om rustig te blijven, maar dat was nu al een hopeloze actie.

    [ bericht aangepast op 20 sep 2014 - 21:41 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Ik vond het misschien wel iets te leuk om hem nu nog wat te plagen door te spelen met zijn boxerband die tegen zijn onderbuik en lengte klapte. Zijn versnelde ademhaling en zijn vuisten die stevig de lakens hadden gegrepen maakten dit alleen maar leuker. Toch zorgden zijn reacties ervoor dat ik niet vaker doorging dan tweemaal. Zijn antwoord op mijn liefdesverklaring maakte het voor mij ook niet makkelijker. Ik had nooit durven geloven dat 6 woordjes zo'n grote impact op me konden hebben. Voorzichtig haakte ik mijn vingers weer onder de band van zijn boxer, maar nu om deze tegend langzaam van zijn kont te trekken. Gelukkig hielp hij een beetje, want mijn vingers trilden een beetje van opwinding. Ik trok het laatste stukje stof van zijn lichaam en gooide het door de kamer. Daarna legde ik mijn handen voorzichtig op zijn onderbenen om die in een hoek op het bed te zetten en wat te sprijden. Zo had ik wat meer vrijheid om het me gemakkelijk te maken. Ik ging tussen zijn benen zitten en pakte de fles glijmiddel van het nachtkastje. Inmiddels rook het heerlijk in de kamer door het geurkaarsje. De mood was perfect, had ik het gevoel, maar de spanningen gierden wel door mijn lichaam en ook zichtbaar door de zijnen. Zijn lengte stond fier overeind en leek nog groter dan net in bad. Ik ging het echt niet overleven als we dit besloten om te draaien, maar misschien was dat juist wel goed, want dat zou het ook mij weer als de eerste keer voelen. Alles was toch al zo nieuw geweest met Harry vanaf het begin van onze relatie. Zo anders als alles voor hem, maar zo veel geweldiger. Nu smeerder ik mijn vingers in met flink wat glijmiddel en deed er nog een extra klodder op, om zo over zijn opening te smeren. Wel probeerde ik het eerst wat op te warmen op mijn vingers, want dat spul was echt heel erg koud altijd. "Klaar, lief?' vroeg ik zacht en wel erg hees, terwijl ik het flesje wegzette en mijn schone hand onder zijn kont schoof. Zo kon ik die iets omhoog drukken en zijn opening helemaal bloodgeven. "Het zal in het begin wat vreemd en vooral koud aanvoelen. Ook zijn mijn vingers niet zo lang, dus je prostaat haal ik zeker niet, maar ik doe mijn best. Gewoon relaxen, dat kan je er het meest van genieten, hoe lastig het ook is. Een woordje en we proberen het later nog wel een keer. No problemo." zei ik voor ik over hem en zijn lengte heenboog en er wat tegen drukte, om een kusje op zijn schaambot drukte. Hij was echt een schatje en ik vond het onwijs stoer dat hij dit durfde. Het was zeker niet niks, je maagdelijkheid verliezen. Tja, het was maar sex, maar toch, het was wel een dingetje. De eerste keer bleef toch altijd spannend. Nu had ik met veel verschillende mensen een eerste keer gehad, maar ondanks dat niets op dit vlak echt nieuw voor me was, was dit toch enorm spannend voor me. Ik wilde alles zo graag goed voor hem doen, beter dan me ooit was gelukt of dan ik ooit had gedaan. Juist daardoor zou ik het waarschijnlijk totaal verkloten, maar goed. Ik deed mijn best en hoopte dat ik het niet zo erg verklootte dat hij er totaal geen genot meer uit zou kunnen krijgen. Zijn genot stond nu echt op de eerste plek, al zou het wel even duren voor hij dat ook zou ondervinden.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Eindelijk liet Louis het elastiek eens niet terug op mijn gevoelige huid en lengte klappen en trok het nu langzaam en maar een klein beetje naar beneden, behulpzaam als ik was haalde ik mijn heupen iets van het bed af om het voor hem makkelijker te maken het laatste ding dat mijn lichaam nog bedekte te verwijderen. Al snel hoorde ik het stukje stof door de kamer vliegen en ergens terecht komen, maar dat was nu niet van belang. Als ik eerlijk was moest ik toegeven dt ik me zo niet helemaal op mijn gemak voelde, ik wist dat het Louis maar was en dit niet de eerste keer was dat ik hem toestond om me zo te zien. Toch voelde ik me op dit moment om de een of andere reden zo letterlijk en figuurlijk blootgesteld dat ik heel erg de neiging had naar de deken te grijpen en mezelf daarmee te bedekken, vooral toen hij mijn benen spreidde. Ik hield me in want het was volstrekt belachelijk dat ik me zo voelde, het zou de spanning zijn. Hij kwam tussen mijn benen zitten te voelen aan de warmte en ik hoorde hem iets pakken, waarvan ik wel kon raden wat het was. Mezelf kalmeren was erg lastig, maar het was echt nodig wilde ik dat ik het minst pijn leed. Gelukkig hielp de fijne geur die in de kamer hing een beetje en het feit dat ik wist dat Louis zo voorzichtig mogelijk met me zou doen, daar twijfelde ik geen moment over. Het was alleen maar weinig aan me te merken dat ik kalmeerde door mijn borst die nog redelijk snel op en neer ging en mijn handen die de deken voor geen seconde losser lieten. Ik rilde onder zijn aanraking en verschoof automatisch wat, om vastberaden te knikken bij zijn woorden. Dit gevoel zou toch niet nieuw voor me zijn, behalve dat iemand anders het nu deed. Speels keek ik hem terwijl hij zijn hand onder mijn kont legde door zijn woorden, even twijfelde ik of ik gewoon braaf zou knikken en luisteren, maar dat was een stuk minder leuk. "Ik weet hoe het voelt, maar je maar geen zorgen," zei ik kalmpjes met een brede grijns. De jongen had geen idee wat ik al zelf eens had gedaan en dit was wel een geschikte manier en moment om een van die dingen te vertellen. Dat hij niet in staat was mijn prostaat te raken had ik al gevreesd, het was geen ramp, ik zou er alleen erg gefrustreerd van raken omdat ik er zelf met alle gemak bij kon en precies wist waar en hoe. Ik kreunde even om zijn actie en bewoog ongeduldig wat met mijn heupen, het geduld om lang te wachten had ik echt niet meer en hoe sneller dit was gedaan hoe sneller het echte werk kon beginnen, en de bewegingen die hij nu bleef maken hielpen niet bepaald bij de frustratie. "Schiet alsjeblieft op, Boo," mompelde ik zacht en drukte mijn heupen nog wat verder tegen zijn vingers aan. De spanning in mijn lijf bleef zich opbouwen en ik was bang dat die ook niet meer weg ging, niet snel in ieder geval. Tenzij hij een hele goede methode had om me te kalmeren zag ik het niet gebeuren, maar zolang iets anders dat gevoel overheersde zou het geen probleem zijn.

    [ bericht aangepast op 24 sep 2014 - 13:31 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Bij mijn waarschuwing zag ik Harry me heel erg speels aankijken. Ik kneep zacht en speels in zijn bil, maar keek hem wat verbijsterd aan bij zijn woorden. Kon dit echt waar zijn? Blijkbaar was mijn onschuldige jonge Harry toch niet zo onschuldig. Ik drukte een zacht kusje op zijn schaambot en zag hoe hij kreunde. Het was duidelijk hoe hij wat ongeduldig werd. Het was erg duidelijk dat hij wilde dat ik toch wel aan de gang ging. Ik grijnsde en bleef nog een klein beetje plagen tot hij me echt smeekte te beginnen. Ik voelde zijn heupen wat dichter naar mijn vingers gaan. "Rustig, Hazza. Niet zo hebberig. Je krijgt snel genoeg wat je wil." zei ik zacht voor ik met mijn vingers rustig rondjes begon te draaien rond zijn opeing. Af en toe liet ik een vingetje een klein stukje naar binnen schieten om daar ook vast wat glijmiddel over zijn kringspier te versprijden. Ik voelde wel direct hoe gespannen hij was. rustig bleef ik doorgaan, maar wel steeds vaker met een vinger in hem. Hij voelde heel strak, en niet alleen omdat hij zo gespannen was. Bij mij klopte mijn hard in mijn keel en keek ik gespannen naar het gezicht van mijn vriendje. Ik was de eerste ooit die dit bij hem mocht doen en dat was toch best een flink dingetje voor mij. Ik wilde gewoon dat hij ervan zou genieten. Dat hij dit al eerder had gedaan scheelde wel, ook voor hem. Dan wist hij hoe het voelde en zou ik ook veel minder echt pijnlijk hoeven rekken voor we aan de gang gingen. Wat rekken zou zeker altijd wel moeten, maar zijn avontuurtjes hadden hem al wel behoed voor het ergste. Uiteindelijk gleed ik met niet een maar twee vingers bij hem binnen en begon die heel rustig naar binnen en buiten te bewegen. Mijn ogen hield ik op de krullenbol en zijn gezicht gericht, terwijl ik een paar kleine kusjes tegen de stam van zijn lengte drukte. Af en toe draaide ik ook nog een klein rondje, zodat ik er straks nog een vinger bij kon drukken. Ik deed het alleen wel rustig aan. Twee vingers kon hij prima aan, drie zeker ook als hij zich ontspande, maar ik wilde eigenlijk tot vier gaan voor we aan het echte werk begonnen. Met drie vingers zou het ook wel lukken, maar als ik hem nu iets verder oprekte, zou hij straks meer gewoon kunnen genieten. Ik wilde hem namelijk niet de pijn laten ondergaan van rekken onder sex. Ik wist namelijk niet of ik me nog heel goed in kon houden als ik eenmaal zijn strakke warme binnenste om mijn lengte zou voelen. Alleen al bij de gedachte werd ik compleet gek. Dat voorspelde dus weinig goeds voor straks, als hij extreem gevoelig was en dan nog het beest wat zich in mij huisde over zich heen zou krijgen. Arm jochie. Toch had hij het zelf voorgesteld en ging ik proberen hem er zo veel mogelijk van laten genieten. Ik drukte nog een kusje op zijn stam en bleef toen wachten op een teken van hem, terwijl ik rustig doorging met mijn twee vingers in hem. Het voelde vreemd, maar het zou het voor hem een stuk fijner maken straks, dus ik deed het met veel liefde. Nu wachtte ik, ademend tegen zijn stam, tot ik een teken kreeg dat ik te snel ging of dat ik verder mocht gaan. Het was nu echt aan hem en niet meer aan mij. Ik was de slaaf aan zijn genot en verlangens.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Volgens mij had ik Louis met mijn woorden wel een heel levendig beeld gegeven, ik kon niet zeggen dat het me speet. Daarbij was het geen wereldnieuws dat ik vaker aan de jongen dacht op die manier, dan kon ik het ook niet helpen dat ik even moest ontladen. Zijn plagen kon ik even niet hebben en ik werd merkbaar steeds ongeduldiger, mijn hele lichaam reageerde er immers op. Daardoor had ik sterk de neiging om hem naar me toe te trekken en de rollen om te draaien, maar de angst om zelfs iets fout te doen en daarmee hem pijn te doen was groot genoeg om me tegen te houden. Dus ik had maar vol te houden tot hij besloot dat het genoeg was. Ik gromde hem wat onverstaanbaars toe bij zijn woorden nadat ik mijn heupen wat naar hem toe had gebracht, al bleef ik nu wel stil liggen. Het had toch geen zin om iets uit te halen, alles lag volledig in zijn handen. Plots ademde ik heel scherp in toen ik zijn vingers voelde en rilde even, het was duidelijk dat hij had geprobeerd het een beetje op te warmen maar een echt fijne temperatuur was het zeker niet. Daar kwam nog het onwennige gevoel bij dat het iemand anders vingers waren, ook al was het Louis, het voelde vreemd om een keer niet zelf de controle te hebben. Door die dingen was het onmogelijk om rustig en ontspannen te blijven liggen. Telkens voelde ik zijn vinger heel even in me, wat nog vreemder voelde. Maar het was zeker geen slecht gevoel, dat was al een plus. Net zoals dat ik niet de enige was die gespannen leek. Het was te merken aan zijn bewegingen en het lichte trillen van zijn vingers dat hij dit minstens even spannend vond als ik. Langzaam aan begon ik te ontspannen onder zijn draaiende bewegingen en liet ik de deken iets meer gaan, tot ik twee van Louis' vingers bij me naar binnen voelde gaan en ik weer compleet opspande. Ik beet hard op mijn lip om geen klein geluidje van pijn door te laten, ik moest gewoon weer even wennen aan het gevoel, dat was alles. Niks waardoor de jongen zich onnodig zorgen hoefde te maken. Het was te lang geleden dat dit gebeurt was, meer niet. Het waren ook maar twee vingers waar snel aan te wennen viel, vooral omdat hij zo voorzichtig deed. Hij had ook de beste afleiding gevonden met zijn lippen, als hij dat bleef doen merkte ik maar weinig van zijn vingers. Een kreun rolde weer over mijn lippen, om mijn best te doen mijn onderlijf laag te houden en mijn reflexen te negeren. Stukje bij beetje begon het onwennige toch weg te varen en voelde het een stuk beter, op een gegeven moment zelfs zo dat ik ombewust mee ging in zijn beweging, om er toch zoveel mogelijk uit te halen aangezien hij mijn prostaat hoogstwaarschijnlijk niet ging raken. Ik merkte dat Louis wachtte op mij, op een seintje of teken dat hij verder mocht, des te sneller des te beter. "Het gaat, ga maar door," bracht ik met moeite uit tussen een kreun en mijn gewone zware ademhaling door. Ik draaide bijna door dankzij zijn warme adem die tegen mijn lengte sloeg en liet een lage grom horen, als hij nu niet ging oppassen mocht hij nog heel lang wachten tot ik weer hersteld was omdat hij me bleef plagen, wat we geen van beide leuk gingen vinden. Natuurlijk wild ik hem niks ontzeggen, maar als ik zo gevoelig was had ik het toch liever niet, en ik dacht ook dat hij het niet over zijn hart kon verkrijgen me dat aan te doen.

    [ bericht aangepast op 25 sep 2014 - 23:38 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Harry spande zich duidelijk erg op, maar aan zijn gezicht te zien leek het niet uit pijn te komen. Ik ging dus verder in de hoop dat hij zou ontspannen. Toen ik twee van mijn vingers bij hem binnenbracht voelde ik hem nog veel erger opspannen, zo erg dat ik zeker wist dat het pijn moest doen. Toch ontspande hij gelukkig wel weer snel met het rustig bewegen van mijn vingers. Ik drukte om hem ietsje af te leiden van mijn vingers, die hem probeerden op te rekken tot een punt waarop hij straks niet zou leiden, door een aantal kusjes op zijn stam drukte. Zijn gekreun deed me grijnzen en ik voelde zijn heupen iets omhoog komen, maar niet zoveel als dat ik had verwacht in deze situatie. Niet veel later bewoog hij zelfs mee met mijn vingers. Ik snapte wat hij probeerde, maar mijn vingers waren gewoon niet langer dan dit en ik ging echt niet proberen mijn hele hand bij hem naar binnen te krijgen. Ik was echt niet zo'n beul. Ik bleef in stilte met een enigsinds zware ademhaling naar hem kijken, wachten op een teken van hem om verder te mogen. Tot nu was het nou niet echt rekken geweest. Het was nu echt wel duidelijk dat hij hiervan leek te genieten, wat voor een grijns op mijn gezicht zorgde. Het was geweldig om hem zo te zien genieten door mijn handelingen. Ik hoorde zijn grom en zag de blik van net in bad weer terug. Misschien moest ik hem minder afleiden, want hij was nu al flink ver en ik wilde niet dat hij al weg was voor we echt waren begonnen. Ik ging wat rechter zitten en legde een hand op zijn borst terwijl ik nog een vinger bij hem binnenbracht. Het was strak, maar zeker nu hij redelijk ontspannen was, ging het redelijk goed. Al was hij wel flink strak. Ik plande nu zeker wel op een pijnlijke kreun en een complete aanspanning van zijn lichaam. Jammergenoeg kon ik hem nu niet met een kus geruststellen. Daar kon ik echt niet bij op dit moment. Ik wreef dus zacht met mijn duim over zijn borst terwijl ik mijn vingers langzaam bewoog. Man, wat was hij strak. Een vierde vinger werd nog erg lastig, al was mijn pink vrij klein en dun. Ik wilde hem geen pijn doen met mijn vingers, maar om voor zodalijk de pijn weg te nemen, zou ik hem nu jammer genoeg moeten laten lijden onder mijn handen. Als hij het hierna nog een keertje aandurfde om onder te liggen zou het zeker wel makkelijker gaan. Al had ik het gevoel dat als de rollen omgedraaid waren het nog beter werkte. Toch zou het fijn zijn als Harry daarvoor net iets meer zelfverzekerdheid in het bed kreeg. Nu was ik wel gespannen en was heel bang hem pijn te doen, maar ik wist wat ik deed en was in bed nooit erg verlegen geweest, zelfs al was ik van nature onderdanig in bed. Ik was niet bang. Ook als Harry het andersom wilde proberen hoefde hij het alleen maar te zeggen en ik zou hem helpen waar nodig en waar hij erom vroeg. Nu moest ik de natte dromen daaraan alleen wel wat van me afzetten, om hem niet te veel pijn te doen en hem toch genoeg op te rekken dat hij straks alleen maar hoefde te liggen en te genieten. Dat laatste zou echt nog wel het moeilijkst zijn om te berijken, zeker omdat ik geen idee had waar zijn prostaat precies zat. Toch ging ik wel mijn uiterste best doen, want dat verdiende hij zoizo, al helemaal bij zijn eerste keer, hoe moeilijk het ook was om te berijken.Ik had wel het geluk dat zijn prostaat niet onaangehaalt was, en dat de ongelofelijke sensatie best hevig zou zijn zodra ik die zou aanhalen.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik wist dat het pijn ging doen en deed mijn best om mezelf erop voor te bereiden, maar dat was een stuk makkelijker gegaan in mijn gedachten dan toen Louis echt twee vingers bij me naar binnen bracht. Door de pijn die het veroorzaakte spande ik me automatisch aan wat het erger maakte, maar ik liet geen enkel geluidje horen. Terwijl de jongen langzaam aan zijn vingers in beweging bracht deed ik mijn best om te relaxen zodat ik er tenminste nog een beetje van kon genieten, wat lukte zodra ik aan het gevoel gewend raakte. Daarom kon ik ook het dekbed iets minder hard vastgrijpen, dan kreeg ik ook geen kramp in mijn handen. Wat zeker ook hielp om me van het ongemakkelijke en licht pijnlijke gevoel af te leiden waren zijn kusjes. Ik kreunde zachtjes en kon er niks aan doen dat mijn heupen wat omhoog kwamen, al wist ik het voor een deel in te houden. Met het moment begon het genot ook meer van zijn vingers af te komen en was het gewoon niet genoeg voor me, al moest ik niet veel meer krijgen want als ik me dan nog in bleef houden draaide ik door. Langzaam begon ik met zijn vingers mee te bewegen om er zoveel mogelijk uit te halen. Ik onthield wel wat Louis had gezegd en wist dat hij op deze manier mijn prostaat niet kon raken, maar dit kon geen kwaad. Ik had mijn ogen gesloten terwijl ik genoot van alles wat hij deed, om zacht en waarschuwend te grommen bij zijn volgende handeling, hij moest nu op zijn tellen gaan letten. De jongen verschoof iets en legde zijn warme hand op mijn borst, maar tegelijkertijd opende ik mijn ogen en kreunde pijnlijk door de vinger die hij toevoegde, waarna ik hulpzoekend zijn ogen met de mijne zocht. Opnieuw spande mijn lichaam zich enorm aan en bleef ik zacht pijnlijk piepen. Dit was zeker wat anders dan als ik het zelf deed, dan was het een stuk minder omdat ik wist wat er ging gebeuren en omdat ik mezelf gewoon goed kende. Een hand bracht ik naar de zijne die op mijn borst lag en kneep er zacht in, om te zeggen dat hij even niet mocht bewegen, ook al deed hij het langzaam en voorzichtig. Ik wilde wel ontspannen maar had geen idee hoe, het was een stuk lastiger om die staat te bereiken dan net. Ik sloot mijn ogen weer en streek met mijn duim over zijn hand, zodat ik me daar op kon focussen en hopelijk afgeleid raakte. Het kostte even tot het geen pijn meer deed, dus hoopte ik dat als Louis zijn vingers bewoog het ook geen pijn meer zou doen en dat hij niet boos was dat ik zo lang nodig had. Ik begreep het volkomen als het hem frustreerde maar ik kon er ook niks aan doen. Voorzichtig verstrengelde ik mijn vingers in de zijne. "Het gaat weer, sorry," mompelde ik bijna onhoorbaar zonder mijn ogen te openen. Het voelde oneerlijk tegenover hem dat ik hem liet wachten, ik had hem al laten wachten sinds we iets kregen en om daar nou extra tijd aan toe te voegen. Een zucht rolde over mijn lippen en ik bereidde me alvast voor -voor het geval dat de beweging toch niet zo met gemak zou gaan als ik dacht. Ik wilde gewoon dat dit deel snel voorbij was, of in ieder geval tot het geen pijn meer veroorzaakte, al was ik bang dat ik nog wel wat moest doorstaan voordat dat gebeurde.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Het was wel duidelijk dat hij weer begon te genieten, toen hij mee begon te bewegen met mijn vingers. Als reactie erop besloot ik dat ik nog wel een vinger kon toevoegen. Ik legde zacht mijn ene hand op zijn borst en wreef kalmeren met mijn duim over zijn borst. Pas toen ik zijn ogen open zag gaan bracht ik mijn derde vinger bij hem in. Direct was me duidelijk dat dit hem veel pijn deed. Ik wilde eigenlijk mijn hand terugtrekken, maar ik kon mezelf tegenhouden door het idee dat het straks anders voor hem alleen maar meer pijn zou doen. Zacht begon ik verontschuldigingetjes te momepelen terwijl ik hem schuldbewust aankeek. Ik hield mezelf voor de rest doodstil om hem niet nog meer pijn te bezorgen tot hij iets ontspande. Hij had zich namelijk nu zo erg opgespannen dat het mijn vingers pijnlijk strak tegen elkaar drukte. Ik wreef zacht met mijn duim over zijn borst wrijven en me verontschuldigen. Het waren toch mijn acties die bij hem deze pijn hadden veroorzaakt. Zijn kneepje in mijn hand maakte me ook wel duidelijk dat hij echt veel pijn had. Ik drukte zacht een kusje op zijn lies en wachtte geduldig af. Natuurlijk wilde ik door, maar zolang hij pijn had, waren mijn zorgen voor hem een stuk groter dan de opwinding. Het duurde nog een tijdje voor ik hem onze vingers voelde verstrengelen en ik wist dat het goed was. Zijn woorden deden me mijn hoofd schudden. "Geeft niet, liefje. Het is jou lichaam en jou eerste keer, dus we doen het op het tempo waarin jij je goed voelt." zei ik zacht. Met nog een kusje op zijn lies en begon heel voorzichtig mijn vingers te bewegen. Hij was echt extreem strak. Ik geloofde niet dat er nog een vinger bijpaste. Dat wilde ik ook eigenlijk niet aandoen als ik hem zo zag lijden alleen al ondeer mijn 3 kleine vingers. Ik wist dat het straks dan ook wel nog wat zou rekken, maar dan hoefde hij hier niet nog langer te wachten en kon ik hem hopelijk wat kalmeren met mijn lippen. Nu bewoog ik heel erg langzaam met mijn vingers, maar rekte hem zeker nog niet meer op. Dat kon hij zeker nog niet aan. Straks misschien nog wel voor het echte werk ging beginnen, maar nu zou het nog een tijdje duren voor hij daar klaar voor was. Ik wilde niet dat hij te veel zou lijden daaronder. Dat zou hij echt wel, maar hoe minder hoe beter. Onder het bewegen drukte ik op heel zijn schaamstreek hele kleine kusjes, zijn stam en lengte ontwijkend voor nu. Dit was zowel verontschuldigend als geruststellend en verzachtend bedoelt. Ik hield van deze jongen met heel mijn hart en wilde dat hij dat ook wist, zelfs al zei ik het maar heel weinig. Te weinig eigenlijk, maar hopelijk kon ik het tijdens deze vakantie in elk geval genoeg zeggen voor de tijd dat we hier waren. Ik zou het nooit te vaak kunnen zeggen, maar dat ging thuis jammer genoeg niet. Zelfs thuis binnen was ik soms nog wel angstig om het te zeggen. Nu niet, zeker niet, maar nu waren mijn lippen wat te druk met andere dingen dan liefdesverklaringen mompelen. Toch vond ik er ergens wel tijd voor. "Ik hou van je, Hazza." mompelde ik zacht voor ik nog een kusje op zijn lies drukte. Ik hoopte dat hij dit niet heel ongepast vond op dit moment. Het was namelijk zeker waar, al deed ik hem nu jammergenoeg pijn, wat mij ook zeker wel pijn deed. "Hierna zijn we hiermee klaar. Beloofd." zei ik zacht, wachtend op zijn reactie,hopend dat hij iets zou kalmeren.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    De hand die hij op mijn borst legde werkte als een soort waarschuwing, waardoor ik voorbereid op de volgende vinger die hij eraan toevoegde. Waar ik niet op voorbereid was -was de pijn die het met zich meebracht. Dat was veel heftiger dan dat verwachtte en gewend was, dus reageerde mijn lichaam er vrij fel op. Het liefst kroop ik nu zo ver mogelijk achteruit, weg van de pijn, om in Louis zijn armen tekruipen en hem me gerust laten stellen maar dat kon ik niet maken. Daarvoor waren we al te ver gekomen en ik had maar vol te houden. Ik schudde mijn hoofd bij de zachte verontschuldigingen die over zijn lippen rolde, het was zijn schuld ook niet en het laatste wat ik wilde was dat hij zich schuldig voelde. Dit was mijn eigen keuze geweest en dan droeg ik ookde consequenties. Toch legde ik mijn hand op de zijne en gaf er een zacht kneepje in om aan te geven dat het even echt niet ging, wat hij zelf ook wel door had. Na het kusje dat Louis in mijn lies had gedrukt deed ik mijn best me op iets anders dan op zijn vingers te richtten zodat ik kon ontspannen en hij verder kon. Het duurde wel even tot ik weer enigszins ontspannen kon liggen en ik voor dit moment geen pijn meer voelde, waarna ik mijn vingers in de zijne haakte en me verontschuldigde voor het tijd verspillen. Ik glimlachte dankbaar om zijn woorden en het kusje dat hij weer in mijn lies drukte. Met een zucht sloot ik mijn ogen toen ik merkte dat hij zijn vingers in beweging zette, opgelucht dat het maar heel weinig pijn deed. Dat was goed, ik was al bang geweest dat het net zo'n hel als net zou worden. Het viel me heel erg mee dat de pijn dan ook gelijk sneller wegzakte en het hielp erg dat hij op een langzaam tempo te werk ging, ondanks de verminderende pijn zou ik toch niet veel meer aankunnen. Geleidelijk aan voelde ik me meer op mijn gemak onder zijn aanraking, mede dankzij zijn kusjes die me altijd gerust wisten te stellen, al had ik het nog steeds liever dat hij op ooghoogte kwam zodat ik hem fatsoenlijk kon zoenen. Dat kwam zo wel, daar zorgde ik persoonlijk voor, maar ik moest nog even volhouden. Met mijn duim streek ik teder over de rug van zijn hand om Louis op mijn beurt gerust te stellen dat hij me, in ieder geval op dit moment, geen pijn deed. Ik wist hoe verschrikkelijk de jongen het vond als hij dacht dat hij dat deed of gedaan had, maakte niet uit in wat voor situatie we zaten. Meestal schoot hij dan in de stress om niks waarna ik hem het zwijgen oplegde met mijn lippen als hij verontschuldigingen begon te ratelen. "Ik hou ook van jou, Lou. Meer dan van wie dan ook," zei ik met een liefdevolle glimlach voor ik kort siste door een kleine pijnscheut die door me heen ging, maar eigenlijk niks voorstelde. En anders maakte zijn kusje het wel weer goed. Ik vertelde hem echt te vaak dat ik van hem hield, vooral thuis als we eindelijk even alleen waren. Want in deze wereld kon ik het hem niet genoeg benadrukken dat ik hem nooit in de steek zou laten voor wie dan ook, zeker niet voor een vrouw omdat het zo hoorde te zijn. Ik knikte begrijpend bij zijn woorden en aaide even met mijn vrije hand door zijn zachte haren voor ik weer naar de deken greep voor als ik de steun nodig zou hebben. Je hoorde mij echt niet klagen als dit deel voorbij was, zometeen ging het dan nog wel pijn doen maar dan had ik hem dichterbij me en was ik automatisch al kalmer.

    [ bericht aangepast op 30 sep 2014 - 21:07 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Toen ik langzaam met mijn vingers begon te bewegen, merkte ik aan hem dat hij weinig pijn leed hierdoor. Dat deed me wel iets beter voelen, maar ik voelde me nogsteeds erg schuldig over net. Ik had hem pijn gedaan, hoe onontkomelijk het ook was. Zacht drukte ik een aantal kusjes op zijn huid onder het bewegen van mijn vingers. Ik voelde hem onder me ontspannen en met zijn duim over mijn hand gaan. Het liet me weten dat hij niets tegen me hield, maar de schuld nam het zeker niet helemaal weg. Ik bewoog mijn vingers wat sneller, maar echt niet op een heel hoog tempo. Zacht mompelde ik iets wat ik altijd te weinig zei, veels te weinig, maar ik meende het zeker. Het kwam uit mijn hart, maar vaak werd het overschaduwt door angst. Nu de angst weg was door deze onbekende omgeving, voelde ik me sterk genoeg om het niet alleen te laten merken, maar ook om het te zeggen. Ik glimlachte bij zijn woorden, die me toch wel wat moed voor de toekomst gaven. Dit mocht dan eigenlijk niet, zolang Harry me niet zou verlaten, zou ik het overleven en alles aankunnen. Ik begon heel voorzichtig hem ietsje op te rekken, waarvan ik direct feedback kreeg door zijn gesis dat hij toch wel heel gevoelig was op dit moment. Ik drukte een hopelijk verzachtend kusje in zijn lies. Hij was zo rustig en vergevend, terwijl ik hem toch echt wel pijn had gedaan. Ik beloofde hem dat we als hij dit aankon verder zouden gaan. Nog verder rekken was echt niet reeel. Straks zou hij nog wel iets opgerekt worden, maar niet zo ver als nog een vinger. Ik glimlachte bij zijn geaai door mijn haren. Het leek weer echt goed met hem te gaan. Ik drukte nog een kusje op zijn lengte en pakte toen de fles glijmiddel met mijn vrije hand van het nachtkastje. Pas toen ik die had haalde ik voorzichtig mijn vingers een voor een uit hem en begon het erg koude spul op mijn toch nog flink harde lengte te smeren. Ik rilde even door de tempratuur, maar deed er nog wat extra spul op, zodat het straks zeker niet stroef zou gaan. Toen ik tevreden was kroop ik over hem heen en zette de fles weg, voor ik een zacht kort kusje op zijn lippen drukte. "Klaar?" vroeg ik zachtjes, terwijl ik mijn top tegen zijn kringspier drukte, niet hard, maar wel dat hij het zou voelen. Hij zou weer lijden, maar hopelijk kon ik het hier beter verzachten dan daar beneden. Inmiddels voelde ik zelf ook een flinke spanning in mijn buik rondfladderen. Ik was hiervoor namelijk ook flink nerveus, want ik wilde het goed doen, beter dan goed zelfs. Ik twijfelde er alleen nogsteeds aan of ik dat wel kon. Ik was eigenlijk gewoon een barslet. Nog nooit had ik dit zo langzaam of gevoelig gedaan en ik wist niet of ik dat wel kon, laat staan zo goed als ik het voor hem wilde doen. Ik veegde mijn ene hand, waarop ik nu steunde, wat onhandig af aan het laken, voor ik nog een klein kusje op Harry zijn lippen drukte. Als hij me groen licht zou geven zou ik dan toch echt zijn maagdelijkheid nemen, iets waar ik alleen nog maar over had durven dromen. Hij hield echt heel erg goed stand, vond ik tenminste. Tja, het deed pijn, en dat was ook logisch, maar hij wist zichzelf steeds weer te ontspannen en mee te werken. Dat deed hij echt heel erg knap. Nu het toch bijna zover was, hoopte ik alleen dat hij zich niet totaal weer zou opspannen, want dan zou alles van net nutteloos zijn geweest. Hopelijk kon ik hem rustig genoeg houden, maar ook daar had ik mijn twijfels over, waardoor mijn zenuwen ook alleen maar erger werden.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Zolang hij rustig aan bleef doen en het geleidelijk opvoerde was dit prima te doen en was er niks waar hij zich zorgen om hoefde te maken. Ik merkte namelijk wel degelijk dat Louis zich schuldig voelde omdat hij me pijn had gedaan, maar dat moest nou eenmaal en ik nam hem niks kwalijk. In de tijd dat hij zacht kusjes op mijn huid drukte aaide ik over de hand die op mijn borst lag om hem nog eens te laten merken dat het echt niet erg was. Ik ontspande nu een stuk makkelijker omdat ik ondertussen wel ongeveer door had hoe ik dat het beste kon doen zonder een beweging te maken waardoor het erger werd. Zijn vingers gingen iets sneller, maar nog wel op een tempo dat het prima ging, ik had er in ieder geval geen last van. Ik glimlachte om zijn lieve woorden en gaf een zacht kneepje in zijn hand terwijl ik hem hetzelfde zei. Dat ik het wat vaker tegen hem zei betekende niet dat ik er maar weinig waarde aan hechtte, Louis was de enige voor me en ik hoefde ook niemand anders. Af en toe plaagde ik hem wel wat en maakte hem jaloers door te zeggen dat die ene jongen wel heel sexy klonk, maar ik zou het niet eens in mijn hoofd halen om dat te menen. De glimlach verging me snel toen ik hem me iets op voelde rekken en ik pijnlijk siste, zo goed kon ik er dan niet tegen. Ik herstelde mezelf weer mede dankzij het kusje dat hij in mijn lies drukte, maar mijn ademhaling was nu echt blijvend zwaar omdat ik wist dat het niet lang meer zou duren. Dat bleek uit zijn hand die hij uit de mijne haalde en iets pakte, waarna hij langzaam zijn vingers uit me haalde. Een onwennig geluidje rolde over mijn lippen door het verlies van het licht volle gevoel en ik wachtte tot Louis klaar was. Voor heel even kuste ik hem zacht terug toen ik zijn lippen voelde en slikte bij zijn vraag en actie. De spanning zat er bij mij goed in, wat ik nu pas echt merkte. Toch moest ik mijn best doen om ontspannen te blijven zodat er niks fout ging of dat ik onnodig extra pijn had. Ik was al rustiger dan net omdat ik de jongen daarvoor dichtbij genoeg had, maar het bleef alsnog ontzettend spannend. Dat was ook wel te verwachten voor mijn eerste keer, wat ik voor de rest volledig in zijn handen legde, ik vertrouwde hem erop dat hij me ondanks alles kon laten geniet. Ik legde mijn handen die trilden van de spanning op zijn wangen en streek er zacht over na het tweede kusje dat hij op mijn lippen had gedrukt, om mijn best te doen hem recht in zijn ogen aan te kijken. "Ik ben helemaal de jouwe," zei ik zacht voor ik zijn hoofd naar me toe trok en mijn lippen op die van hem drukte. Een beetje omdat ik gewoon ernaar snakte en een beetje voor geruststelling, hij vond het vast niet erg. Voorzichtig verplaatste ik mijn handen naar zijn rug, waar ik heel lichtjes mijn nagels in zette voor de steun die ik zometeen echt nodig ging hebben. Daarbij had hij mijn hoofd op hol proberen te brengen door te vertellen over de krassen die op zijn rug zouden zitten, dus was ik zo lief om dat werkelijkheid te maken. De zenuwen bleven groeien, wat een mix was met vlinders, die waarschijnlijk pas morgen ergens zouden verdwijnen. Al had ik die laatste sowieso altijd als ik hem zoende, waarvan ik ook hoopte dat het nooit weg zou gaan, want de dag dat ik minder van hem ging houden mocht niet bestaan.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Het was duidelijk dat ik niet de enige was die dit echt heel erg spannend vond. Voor hem was het zijn eerste keer en voor mij lag er heel erg veel druk op mijn schouders om dit goed te doen. Juist omdat het zijn eerste keer was. Ik kuste hem kort en drukte toen met mijn vraag heel licht mijn top tegen zijn kringspier. Onder me zag ik hem aanspannen en slikken bij mijn vraag. Ik hoopte echt dat hij niet te gespannen werd nu, anders werd dit echt heel erg pijnlijk voor hem. Ik voelde zijn grote duidelijk trillende handen op mijn wangen en glimlachte een beetje. Ik wilde hem gerrust stellen, maar zelf was ik ook erg nerveus. Toch overrompelde hij me iets met zijn kusje, waardoor ik mezelf wat wist te ontspannen. Toen ik langzaam mijn ogen opende zag ik zijn prachtige groene ogen tot recht in mijn ziel kijken. Zijn woorden deden me naar adem happen. Weer had hij me met zijn woorden overrompelt voor hij me mijn mond snoerde met zijn lippen. Niet dat ik het erg vond, maar goed. Hij bracht ook mijn hoofd op hol, wat misschien iets minder handig was, maar het nam ook mijn zenuwen weg, wat wel goed was. Ik voelde zijn nagels zich in mijn rug boren, wat voor mij eigenlijk wel een teken was om te beginnen. Onder het eten had ik hem weten op te winden, en mezelf stiekem ook, met het idee van hoe mijn rug eruit zou zien na dit avondje, wat niet heel erg ongeschaad meer zou zijn. Ik zette mijn handen stevig naast zijn hoofd en drukte nog iets steviger mijn lippen op die van hem, terwijl ik mijn heupen richting die van hem bewoog, zodat ik heel langzaam in hem kwam. Ik was zo langzaam mogelijk bezig, om hem wat pijn te besparen, maar helemaal pijnloos zou dit zeker niet voor hem zijn. Ik hoopte hem zo erg wat pijn te besparen door langzaam te gaan. Hij was, ondanks het rekken en dat hij nog wel eens met zichzelf speelde, extreem strak. Het deed bijna zelfs pijn aan mijn lengte om hem binnen te dringen, zo strak was hij. Het voelde wel enorm goed en gaf me vlinders in mijn buik, die zeker niet alleen van spanning waren. De hele tijd dat ik bewoog hield ik mijn lippen op die van hem. Pas toen ik echt mijn hele lengte in hem had geduwt trok ik terug en bleef ik met een licht verzwaarde adem boven hem hangen. Ik wilde zijn reactie zien, maar tegelijkertijd was ik doodsbang om alleen maar pijn op zijn gezicht af te lezen, waarvan ik wist dat ik het zou zien. De eerste keer deed namelijk zelfs compleet dronken verschrikkelijk veel pijn en ik kon het weten. De volgende dag vond ik 7 spijkers in mijn ledematen, omdat we het prongelijk in een kast met spijkers op de vloer hadden gedaan, en dat had ik niet gemerkt, maar ik had het uitgeschreeuwd van de pijn toen hij me voor de eerste keer was binnengedrongen. Nu was het ook zo dat ik daar wel heel gevoelig was, maar toch Voor mij zorgde dat toch ook wel voor angst om hem pijn te doen. Ik wilde hem niet zo laten leiden als ik mijn eerste keer, maar was bang dat wel te doen. Nu had ik wel geprobeert hem voor te bereiden, maar ik was nu ook niet erg ervaren in dit soort situaties. Ja, ik had het vaker zo om gedaan en nog veel vaker andersom. Toch was dit heel anders. Nu draaide het om liefde, tederheid en elkaar, niet om alleen vage lust en anonieme sex. Dat maakte dit voor mij ook erg spannend. Toch had hij met zijn lippen mijn spanning weggenomen en nu zou ik zo snel mogelijk hopelijk die van hem wegnemen. Nu wachtte ik op een reactie van hem en een soort ontspanning die over hem heen zou komen, die mij zou vertellen dat hij echt er klaar voor was.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Door mijn handen op zijn wangen te leggen en hem gewoon op simpelste en onschuldigste manier mogelijk aan te raken hoopte ik mijn aandacht te verplaatsen en mezelf tot kalmte kon manen, anders ging dit veel meer pijn doen dan hoefde. Misschien dat ik Louis gelijk daardoor ook iets kon doen relaxen, want hij leek me minstens net zo nerveus als ik. Het was goed te merken dat hij als de dood was om me pijn te doen en alles zou geven om het goed te doen. Zo'n last wilde ik hem absoluut niet geven, hij moest zelf ook kunnen genieten zonder zich elk moment af te vragen of ik wel genoot. Zacht drukte ik mijn lippen heel even tegen de zijne voor ik de jongen zo goed als ik kon recht aan keek en hem de woorden gaf waarmee hij mocht beginnen. Om de nodige steun en geruststelling te krijgen haalde ik zijn lippen opnieuw naar de mijne en zette mijn nagels in zijn rug, niet hard of zo want dat was voor dit korte momentje nog echt niet nodig. Ik voelde hem zijn positie verstevigen en hem dieper ingaan op de kus, waardoor ik heel even afgeleid raakte tot zijn heupen verder naar de mijne bewogen. Automatisch versterkte ik mijn grip op zijn rug om de neiging te weerstaan zodat ik niet begon te piepen van de pijn. Want pijn deed het, en nog best veel ook. In ieder geval meer dan ik verwachtte. Het voelde alsof al het werk van net voor niks was geweest en het dan alsnog zoveel pijn gedaan zou hebben. Het hielp wel een beetje dat Louis rustig aan deed, maar hoe goed het ook bedoeld was hielp het bij lange na niet genoeg. Een hele kleine piep die ik niet had kunnen tegenhouden ontsnapte uit mijn lippen tegen de zijne aan waardoor ik mog beter probeerde om stil te blijven. Toen hij terugtrok hield ik mijn ogen gesloten en ademde zo rustig als ging in dit soort situaties in een poging mijn lichaam wat meer te laten ontspannen, het zou onredelijk zijn om van me te verwachten dat ik me helemaal niet zou aanspannen. Ondanks dat ik het uit alle macht wilde verbergen was de pijn toch duidelijk van mijn gezicht en hele houding af te lezen, hoewel ik langzaam wat wist te ontspannen. Mijn nagels had ik voor even uit zijn rug gehaald en maakte figuurtjes met mijn vingertoppen over zijn huid terwijl hij moest wachten. Na een niet al te lange tijd opende ik mijn ogen weer en glimlachte naar hem, de pijn was tot redelijke maatstaven afgezakt waardoor het ontspannen ook beter ging. "Waag het niet om je verder ook maar een seconde zorgen om mij te maken, Tomlinson," zei ik en drukte een speels kusje op zijn lippen. Dat was mijn vage manier weer om hem te zeggen dat het ging en hij in beweging mocht komen. Voor de zekerheid bewoog ik mijn heupen een keer van hem af en weer naar hem toe, en door het feit dat ik op mijn lip moest bijten om een kreun in te houden wist ik dat ik het wel aan kon, zolang het genot de pijn maar bleef overstemmen. Ik vond mijn grip op zijn rug weer terug en haalde diep adem, om te wachten tot Louis iets zou doen. Dit was heel anders dan dat ik me voor had gesteld, maar op zo veel vlakken zo veel beter. Het was al perfect alleen doordat de jongen bij me was en ik wist dat hij van me hield, anders had hij nooit al die moeite voor me gedaan en had hij het geduld niet kunnen opbrengen. In de tussentijd zoende ik hem alweer en liet mijn tong lichtjes over zijn lippen gaan, het was toch niet helemaal compleet zonder het gevoel van zijn zachte lippen op die van mij.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Het was wel duidelijk dat ik Harry pijn deed met elke milimeter dat ik verder in hem kwam. Zijn nagels stonden nu pijnlijk diep in mijn rug en ik hoorde hem een piep uitkramen die zeker niet uit genot kwam. Ik hoefde gelukkig nog maar een klein stukje en in de hoop hem iets te kunnen doen ontspannen hield ik onder het bewegen mijn lippen op die van hem. Ik vond het verschrikkelijk dat hij pijn had, maar dit kon ik echt niet voorkomen. Uiteindelijk was ik klaar en trok terug. Zwaar ademend bleef ik boven hem hangen. De pijn op zijn gezicht was eigenlijk niet iets wat ik graag wilde zien, maar ik kon er niet omheen. Nu pas zag ik echt wat ik hem aandeed. Zacht begon ik verontschuldigingen te prevelen terwijl ik met mijn vingers langs zijn kaak streelde. Langzaam maar zeker voelde ik zijn nagels uit mijn rug verdwijnen en ik slaakte een opgeluchte zucht. Zijn nagels waren heel scherp en redelijk lang. Ik zakte wat door mijn rug en bleef zo rustig hangen. Toen ik zijn ogen opende glimlachte ik naar de krullenbol en bleef over zijn kaak strelen. Hij leek rustiger dan net en zijn woorden deden me enigsinds blozend grijnzen. Zijn kusje veranderde mijn grijns in een glimlach. Onder de kus voelde ik zijn heupen tegen de mijnen schuurde. Een hoge kreun verliet verbaast mijn lippen. Voor mij was dit zeker wel een teken om te beginnen. Als hij dat aankon, kon hij de rest ook wel aan. Daarbij zou ik echt niet direct volle kracht gaan. Nu wist ik niet eens of ik dat zelf wel aan kon gezien hoe strak hij was. Ik voelde zijn handen weer mijn rug grijpen en terwijl ik mijn heupen iets naar boven bewoog drukte hij zijn lippen weer op die van mij. Bij zijn tong begon ik met mijn heupen tegen de zijnen te rollen op een zeer rustig, maar toch erg fijn tempo. Hij zou snel genoeg merken dat tongen onder sex zeker geen slim plan was. Ik was namelijk heel luidruchtig als ik me niet in hoefde te houden, en zelfs als dat wel moest had ik er alsnog veel moeite mee om niet de hele boel bij elkaar te gillen als het eenmaal zover was. Nu duurde dat nog wel even, maar alsnog liet ik mijn hoge kreunen de vrije loop gaan die door het genot wat door mij heen stroomde werden opgewekt. Ondanks dat zijn lippen het iets smoorde, wist ik zeker dat iedereen dit zou kunnen horen als de hotelkamer slecht geisoleerd was. Ik bleef met mijn heupen tegen de zijnen rollen, niet met een hoge snelheid of veel kracht, maar gewoon met liefde en om hem een gevoel te geven van hoe dit was. Ik hoopte dat hij er ook van genoot. Voor mij was het heel lang geleden sinds ik voor Harry al tijden alleen was genomen en had ik zelf niemand genomen. Misschien dat dit dan ook een stuk gevoeliger was voor zijn strakheid, terwijl ik normaal echt niet zo snel aangeslagen was op deze manier. Toch deed deze hele setting iets speciaals met me, waardoor ik compleet op ging in het moment en overspoelt werd met genot. Langzaam begon ik mijn tempo toch iets op te voeren en wat meer kracht achter mijn stoten te zetten. Het was voor mij zeker nog geen moordtempo, maar door de staat van Harry's lichaam en mijn gesteldheid moest ik al terugtrekken om tussen de luide hoge kreunen nog genoeg adem te kunnen happen. Wel bleef ik hem recht in zijn ogen met een brede grijns op mijn gezicht aankijken. Nu was ik pas luid en trok mijn rug nog een stuk holler, om hem nog net wat beter te kunnen raken en nu ook beter op zoek kon gaan naar zijn prostaat. Ik had geen idee waar die zat, maar was vastbesloten om het te vinden. Zeker nu het genot mij overspoelde was het ook zeker tijd om hem het geweldige gevoel wat hij verdiende. Hopelijk kon hij me iets van een aanwijzing geven, al wist ik vrij zeker dat ik het wel zou merken als ik goed zat, zeker me t hoe ik nu bezig was.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het deed zeker pijn, maar hoeveel dat nou echt was ging ik niet aan Louis laten merken. Ik kon niet alles verbergen maar het grootste deel wel, genoeg om hem zich geen ernstige zorgen te laten maken. Terwijl ik me probeerde te concentreren op ontspannen hoorde ik hem zacht zich verontschuldigen en aaide over mijn kaak. Ik schudde mijn hoofd als teken dat hij zich nergens schuldig om hoefde te voelen, hij wist zelf ook prima dat ik er aan hekel aan had als hij zich zo voelde vanwege mij. Voorzichtig haalde ik mijn nagels uit zijn huid, die ik er toch wat diep in had geslagen, wat een goede keus was gezien zijn opgeluchte zucht. Ik liet mijn handen wat over zijn rug dwalen en hield mijn adem zo stabiel als kon, om mezelf niet te verliezen in de spanning en de toch nog duidelijk aanwezige pijn. De jongen kwam wat dichter over me heen hangen dus trok ik hem speels nog wat dichterbij. Na even opende ik mijn ogen en glimlachte kleintjes naar hem om zacht te hummen door zijn tedere aanraking. Het was te voelen dat zijn wangen warmer werden door mijn woorden, Louis was een idioot, maar wel mijn idioot en een echte schat. Ik drukte mijn lippen weer op de zijne en om nog even een korte check te doen of ik het kon bracht ik mijn onderlichaam tegen het zijne aan, dat ging prima dus mocht hij van mij beginnen wanneer hij wilde. Een zacht gegniffel rolde over mijn lippen door de verbaasde kreun die Louis liet horen en mijn handen gleden weer af naar zijn schouderbladen, waar ik me goed aan vast hield. Net toen ik met mijn tong langs zijn lippen ging kwam hij in beweging en mijn eerste ingeving was om hem te stoppen, het voelde verschrikkelijk onwennig, zeker met de overgebleven pijn erbij. Ik deed het toch niet en hield me eerder gericht op rustig blijven, het werd niks als dat niet ging. Juist de geluiden van genot die Louis maakten stimuleerden mee om er gewoon in mee te gaan en duurde het niet lang voor ik zacht kreunend heel licht met mijn nagels over zijn rug ging, op zo'n manier dat het nog onmogelijk pijn kon doen. Op dit moment kon ik me daartoe goed inhouden, maar voor later kon ik niks beloven. Voor zover ik kon zeggen deed hij het rustig aan, wat ik erg prettig vond om nog even aan hem en het onbekende gevoel te wennen, zolang de jongen het op een tempo dat goed te doen opbouwde was alles prima. Dat deed Louis dan ook zeker, want hij begon voelbaar meer kracht te zetten waardoor hij dieper kwam en mijn kreunen luider werden. Ik genoot er nu al zo van ondanks het onwennig en licht pijnlijke dat ik niet wist wat er zou gebeuren als hij mijn prostaat zou raken. Hij trok terug uit de kus om op adem te komen waarna hij gelijk een stuk luider werd dan eerst, zo had ik hem nog nooit gehoord en het beviel me wel. De verschillende hoeken die Louis uitprobeerde hadden zeker effect, na een aantal keer proberen rolde zijn naam hard over mijn lippen en ging uit automatisme niet bepaald zacht met mijn nagels over zijn rug, wanhopig voor een beetje houvast. "Harder," hijgde ik, voor ik mijn ogen sloot en mijn mond een heel klein stukje open viel. Ik kon niet geloven wat ik al die tijd had gemist, al was ik nog steeds blij dat ik tot nu gewacht had, want ik kon me niet voorstellen dat elk ander moment beter had kunnen zijn dan deze. Misschien dat het gewoon kwam omdat ik dit nog nooit eerder gedaan en nog veel te leren had, maar dan had ik net wel de perfecte persoon om me dat te leren.


    Because I love him, do I need another reason?