• Love is Love.


    We all have a choice: To live, or to exist...


    You fall in love with a person, not a gender.

    Dit topic is eerder gestart door Ashey, alle rechten gaan dan ook dan haar.


    Stel je voor; een wereld waarin mannen niet op mannen mogen vallen, en vrouwen niet op vrouwen. Waarom dan niet? Dat weet niemand. Mensen in die wereld gaan liever dood dan dat ze laten zien wie ze werkelijk zijn, omdat ze hoe dan ook toch nooit geaccepteerd zullen worden, want zij zijn anders, zij zijn "handlangers van de duivel" volgens sommige religies. Ze vallen op het zelfde geslacht. Wat maakt het uit? Als je maar gelukkig bent, toch? Nee, zo werkt het niet meer. Het is zelfs strafbaar om te houden van wie je houd. Als je al niet eens meer normaal verliefd mag zijn, waar moeten we met deze wrede wereld vol met haat dan naar toe? Wat komt er van terecht? Niks. Die mensen word hun leven zó zuur gemaakt, dat ze op een gegeven moment zelfs liever dood willen, dat is wat er gebeurd vanwege de "anti-gay wet". Het maakt de hele wereld kapot. Maar boeit het ze? Nee, zolang zij hun gang maar kunnen gaan. Maar wat nou als dat niet alleen een voorstelling is, als je echt in die wereld leeft, net zoals de jongens van One Directon en 5 Seconds of Summer? Wat moet je dan? Je geliefde zomaar opgeven? Of doorvechten tot het bittere eind, en dat je alsnog neergeknald word? Terug vechten? Nee, dat heeft allemaal geen zin. Uit elkaar ga je toch wel in zo'n wrede wereld, vol met haat. Wat doen de jongens? Misschien niet de verstandigste keus, maar ze gaan gewoon door met hun leven, samen, als stel. In de hoop dat niemand er wat van merkt. Maar wat als ze het merken, en ook zij zo tot waanzin worden gedreven, en niet eens meer over straat kunnen zonder uitgescholden te worden, en zelfs haat-mail krijgen, en niet eens meer veilig voor de haat zijn in hun eigen huis? Wat kunnen ze er nog tegen doen?

    Love doesn't know gender, only happiness.

    Love isn't perfect.
    Love is overcoming obstacles,
    Facing challenges,
    Fighting to be together.
    Holding on, and never letting go.
    Love is realizing that every hour,
    Every minute,
    Every second,
    it was worth it,
    Because you did it together.


    • Rollen •
    • Harry Edward Styles • Shinohara
    • Louis William Tomlinson • DanielInTheDen
    • Liam James Payne •
    • Zayn Javadd Malik •
    • [R] Niall James Horan • Unpredictable
    • Luke Robert Hemmings • UnpredictabIe
    • Ashton Fletcher Irwin • Ashey
    • Michael Gordon Clifford • Shuck
    • Calum Thomas Hood • Schuld
    • Quinn Beckord 'Beck' Doherty • aestivate


    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • Alleen Shinohara of Ashey maken nieuwe topics aan.


    Koppels:
    Niall & Quinn
    Michael & Ashton
    Calum & Luke
    Louis & Harry

    Begin:
    Het is zomervakantie, en iedereen heeft hun verdiende tijd vrij gekregen. Sommigen hebben hun koffers al gepakt en staan de trappelen om op vakantie te gaan, naar een plek waar niemand ze kent, terwijl anderen hun vakantie liever thuis vieren, waar het veilig en bekend is. Sommigen zijn allang op hun plek van bestemming en genieten met volle teugen van hun rust, terwijl anderen nog even moeten wachten en nog in de auto, het vliegtuig op zelfs op de boot zitten. Hoe dan ook, iedereen probeert er het beste van te maken in die zes weken van vrijheid, al is dat soms nog best lastig in de wereld waarin ze leven.

    [ bericht aangepast op 27 aug 2014 - 0:32 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Zijn lip gelik zei mij voldoende dat ik goed opweg was met mijn woorden... Maar ook dat hij nog wel wat weerwoorden voor he had. Het was niet dat ik dat erg vond, maar goed. Zijn woorden deden me grijnzen en twee keer hoorbaar smakken. "Misschien doe ik dat wel." zei ik met een grijns voor ik even in de kaart keek, om hem een voorstel te doen voor het toetje. Natuurlijk kon ik het niet laten er wat plagers achteraan te gooien en weer echt duidelijkheid te geven dat ik de leiding had op dit moment. Ik zag hem rillen en duidelijk wat zenuwachtig worden. Hij probeerde het wel te maskeren, maar voor mij was het meer dan duidelijk dat hij echt wel nerveus was voor vanavond. Ik gleed rustig met mijn vingers naar zijn lies en begon er zacht te strelen in de hoop hem iets te kalmeren. Ik grijnsde bij zijn woorden die duidelijk dubbelzinnig waren, voor mij in elk geval wel. "Daar ben ik wel zeker van." zei ik met een scheve grijns terwijl ik verder ging met het strelen van zijn lies. Toen deed hij iets wat echt heel erg on-Harry-achtig was. Ik trok een wenkbrauw op en stopte even met strelen. Toen hij zijn benen niet sloot bewoog ik toch mijn vingers verder naar binnnen. Precies op het moment dat ik wat druk op zijn bobbel uitoefende kwam de ober aanlopen. Aan zijn onschuldige blik was wel duidelijk dat ik moest bestellen. Als wraak voor net masseerde ik zacht zijn bobbel terwijl ik heel rustig de bestelling aan de ober gaf. Daarna nam ik nog een slokje wijn uit zijn glas, want het mijne was leeg. "Gaat het nog een beetje, Hazza? Of wil je nog een slokje wijn en mijn hand boven tafel?" vroeg ik zachtjes aan de jongen met de krullen die nu wel een duidelijk plaatje had van hoe de rollen verdeeld waren. Hij had me dan nogsteeds wel om mijn vinger gewonden, ik kon ook zijn touwtjes nu volgens mij flink goed gespelen. Dat leek in elk geval wel zo en aan de flinke bobbel in zijn broek was het ook wel duidelijk wat voor een uitwerking mijn aanrakingen en woorden op hem hadden gehad. We kreeg ik erdoor een idee wat ons beide hopelijk sneller wat ruimte zou geven. "Zal ik straks maar gewoon direct om de rekening vragen, zodat we weg kunnen als we klaar zijn? Dat zou ook fijner zijn voor Elijah en Buddy. Dan hoeven die niet zo lang te wachten." zei ik onschuldig terwijl ik met mijn hand zacht zijn bobbel bleef bewerken. Ik had het dan wel over de honden, maar het was nu ook wel duidelijk dat wij misschien nog wel liever weer richting het hotel wilden lopen dan de twee lobbessen die wat bij de boom liepen te dollen.Die leken het wel prima naar hun zin te hebben, terwijl wij elkaar hier zaten te plagen. Het was een heel groot verschil. Die twee waren gewoon vrienden en wij probeerden elkaar zo ver mogelijk op weg te krijgen voor we voor het eerst samen sex zouden hebben. De eerste keer dat Harry sex zou hebben. Dat ik zijn maagdelijkeheid mocht nemen was wel heel bijzonder voor me en maakte mij ook best nerveus. Al kon ik het denk ik net iets beter verbergen dan Harry.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Misschien was het een hele domme zet van me om hem wat meer ruimte tussen mijn benen te geven, maar door dat lichte gestreel in mijn lies werd ik compleet gek, ondanks dat het me afleidde van mijn zenuwen voor vanavond. Ik had meer nodig dan dat om niet hier en nu door te draaien, wat niet zo handig was want zelfs als Louis deed waarvoor ik hem nodig had zou ik alsnog meer willen. Het was dat ik hem langer dan vandaag kende en wist dat hij gelijk van de gegeven kans gebruik zou maken, anders had ik hem nooit die toegang verleend. Mijn gedachten over zaten weer eens goed want ik voelde hem even vertwijfeld stoppen met het strelen om het snel weer te hervatten toen hij merkte dat ik het meende, en ik zijn vingers langzaam naar mijn kruis voelde gaan. Natuurlijk moest hij mijn weer flikken wat ik net bij hem had gedaan toen de ober eraan kwam. Toch wist ik mijj onschuldige blik tegenover de jongen te behouden, voor even dan. Ik had alleen druk tegen zijn kruis gezet, wat hij deed was vele malen erger, en beter. Ik beet heel hard op mijn lip om stil te blijven, een zachte kreun laten horen was op zich niet zo erg, als de ober niet vlak naast ons stond tenminste. Het was namelijk niet zo handig als ik mijn mond maar een beetje opende ik hem zou smeken om meer. "Het gaat prima, tenzij dit nog lang gaat duren," zei ik enigszins gesmoord en met een kleine glimlach. Volgens mij kon ik zo weer de leiding nemen met de juiste aanraking of woorden, maar eigenlijk stond dit me best wel aan, het gevoel van zijn hand en het gevoel dat ik zo aan zijn wil was overgeleverd. Dat was ik de rest van de avond toch wel, dan kon ik best nu alvast aan gewend raken. Ik drukte mijn heupen iets dichter tegen zijn hand aan voor een klein beetje meer frictie. Mijn wangen werden voelbaar warmer toen ik goed doorkreeg wat ik nou precies aan het doen was, het ging automatisch. Beschaamd om wat een ander met me kon doen keek ik in de richting van de tafel en zuchtte zacht. Het was niet hoe ik normaal deed en ik wist niet hoe ik erover moest denken dat Louis me dat kon laten doen. Ik was me nog steeds heel bewust van zijn hand en mijn groeiende verlangens naar hem, ik hoopte alleen dat hij zijn hand niet abrupt zou weghalen, dat zou ik echt niet aankunnen. Het ritme van mijn ademhaling was merkbaar sneller en zwaarder geworden en ik keek de jongen pas weer aan toen ik hem weer een voorstel hoorde doen. "Dat is wel zo handig, die beestjes hebben al lang genoeg gewacht zonder iets te mogen doen. Ik weet zeker dat ze staan te popelen om weer terug te mogen," zei ik zacht, wetende dat hij de bedoeling achter mijn woorden en de licht wanhopige uitdrukking wel zag. Om er toch nog iets liefs tussendoor te geven aaide ik met een hand zacht over zijn kaak en wang, in elke andere omgeving had ik hem een kus gegeven maar daar moest ik nog even wachten. Helemaal tot het hotel kon ik dat niet en onder het lopen kon een klein kusje stelen vast geen kwaad, hoopte ik dan.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Het was duidelijk dat mijn bewegingen met mijn hand een flink goed effect op hem hadden. Ik bestelde rustig en ging intussen gewoon verder met het bewerken van zijn langzaam groeiende bobbel. Het voordeel was wel dat nu ik ongeveer zijn lengte wist, ik ook kon schatten wanneer het tijd was om te stoppen. Ik vroeg hem heel onschuldig hoe het ging. Het was toch wel duidelijk dat hij net als ik groeiende problemen had. Zijn woorden deden me grijnzen. er was maar een ding wat me breder deed grijnzen end at was het gevoel dat hij zelf de druk wilde verhogen. Zo ver was de jongen dus al. Normaal zou ik het ver genoeg vinden om iemand direct mee naar een priveruimte te nemen, maar hoe verder hij zou zijn hoe beter, want de extase bracht ook de pijngrens wat omhoog. Zo zou hij ook iets minder van de pijn die het oprekken met zich mee zou brengen merken. Ik drukte zelf wat harder op zijn bobbel en maakte mijn handelingen iets ruwer, maar ook weer niet te ruw. Pas toen zijn ademhaling echt merkbaar duidelijk verzwaarde en sneller werd, verminderde ik de druk, want anders viel het zo op als de ober ons toetje kwam brengen. Ik deed rustig een voorstel zo direct na het toetje weg te gaan, want ondanks dat mijn woorden een smoesje waren, was het duidelijk wat ik bedoelde. Hij leek het goed te snappen en zag er flink wanhopig uit op dit moment. Ik glimlache nog niets breder toen hij mijn kaak zacht streelde. "Nog even volhouden." zei ik zacht voor ik nog even zacht in zijn bobbel kneep en toen mijn hand terugtrok. Inmiddels zag ik van veraf de ober aankomen met ons toetje en legde zijn hand onder de mijne op tafel. Mijn andere hand had ik om het wijnglas gesloten. Ik glimlachte vriendelijk naar de ober en bedankte hem. In mijn beste Frans vroeg ik om de rekening en de man knikte voor hij wegliep. Ik pakte een van de lepels en nam een schepje met wat ijs, slagroom en sprinkels op de lepel. "Mondje open, popje. Anders kan er niets naar binnen." zei ik toch wel met een vrij dubbelzinnige ondertoon. Het was wel duidelijk dat dit op twee manieren op te vatten was en zoals altijd vatte ik het fout op. Al waren het mijn eigen woorden en wist ik precies dat ik het expres wel onschuldig bedoelde, maar niet onschuldig zei. Ik zou straks zelf ook wel een hapje nemen, maar eerst eens kijken hoe hij zou reageren op mijn gevoer. Of hij het zou accepteren of niet. Misschien zou hij het wel terug proberen te doen en dan zou ik zeker wel meewerken. Dat zou wel heel erg lief zijn. Toch wist ik het allemaal niet en wachtte gewoon tot hij zou reageren op mijn woorden. Anders kon ik altijd nog wat uitspoken om hem naar adem te doen happen en zo de lepel in zijn mond te kunnen steken. Dat was misschien een minder goed plan, maar dat kwam eigenlijk niet echt in me op, op dit moment. Straks op straat kon ik hopelijk vast een paar kusjes van hem stelen, want hij was echt niet de enige die langzaam wanhopig werd naar een stuk meer dan dit slappe gespannen geklooi.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Aan de ene kant genoot ik intens van zijn aanrakingen en aan de ander was het toch niet genoeg en frustreerde het me vreselijk. Met moeite wist ik zijn vraag te beantwoorden zonder te gaan stotteren of midden in mijn zin te stoppen, waar ik hopelijk duidelijk genoeg aangaf dat het laatste wat ik wilde was dat Louis zou stoppen. Zonder er echt bijster goed over na te denken drukte ik mijn onderlichaam meer tegen zijn hand aan, mijn gedachten telden niet meer zo mee en mijn verlangens hadden even de overhand gekregen. Ik was al blij zat dat hij niet vals speelde door zijn hand terug te trekken, dan had hij een serieus probleem met me gehad. Het zou gewoon niet lang meer moeten duren voor we terugkonden, de opwinding en spanning lagen te hoog daarvoor. De neiging hem ergens naar een stil plekje mee te sleuren was ook niet zo'n geweldig plan, zelfs niet nu ik bijna wanhopig naar zijn handen op mijn lijf smachtte. Ik beet hard op mijn lip toen hij ruwer werd in de bewegingen met zijn hand in de angst om een geluidje te maken, al had ik dat al eerder gedaan. Het zou me dan ook niet verbazen als ik de hard beet en zometeen bloed zou proeven. Langzamerhand werd mijn ademhaling onregelmatiger en had moeite om dat te verbergen. Sowieso Louis zou het opmerken omdat hij wist wat hij met me deed, of anderen het konden zien betwijfelde ik, maar het was toch een risico. Wat ik absoluut niet bedoelde om te gebeuren was dat hij de druk af liet nemen, dus maakte ik een verontwaardigd en licht smekend geluidje om te tonen dat ik het er niet mee eens was. Niet dat het iets uit zou halen maar alsnog. Ik stemde dan wel weer in met het voorstel dat hij deed, dat kon ik gewoon niet weigeren, om zacht over zijn kaak te strelen en te zuchtten bij zijn woorden. "Maar het is zo moeilijk," klaagde ik zacht, wat gelijk over ging in een verraste piep bij het kneepje dat hij gaf en om het verlies van contact. Dat hielp dus echt niet mee als hij dat soms dacht. Semi-geïrriteerd bleef ik de jongen aankijken, maar kon het natuurlijk weer niet weigeren dat hij zijn hand op de mijne legde, ik had echt een te groot zwak voor hem. Ik draaide mijn hand om zodat de zijne erin lag en ik er een liefdevol kneepje in kon geven en met mijn duim over de rug van zijn hand kon strelen. Rustig wachtte ik af terwijl hij met de ober sprak en wilde net een lepeltje pakken toen Louis zoch op mij richtte. Ik gniffelde even om de dubbelzinnige toon in zijn stem, zelfs al had hij niet zo bedoeld. Weer zocht ik met mijn vrije hand zijn arm op zodat ik die kon volgen, waarschijnlijk had hij de lepel al voor mijn neus hangen maar ik wilde het zeker weten. Na het lepeltje weer met twee vingers lichtjes te hebben vastgepakt besloot ik hem zijn dubbelzinnigheid terug te geven en sloot langzaam mijn lippen om het lepeltje te sluiten en het ijs er zorgvuldig met mijn tong eraf te halen voor ik terugtrok en licht glimlachte. Het was nu wel zo aardig om hem dezelfde dienst te bewijzen, dus pakte ik dit keer wel het lepeltje op en schepte er wat van het ijs op. Toch had ik zin om hem te plagen, al dan op een onschuldige manier dit keer, om ervoor te zorgen dat ik met de lepel de tip van zijn neus onder het ijs kreeg en in de lach te schieten. Het was echt jammer dat ik dit niet kon zien, maar ik vond het zo al leuk genoeg.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Harry piepte wat door mijn voorstel en vooral door mijn actie. Ja, ik bleef een flik pestjong. Ik was altijd een herrieschopper geweest, iemand die nergens bijpaste, alles en iedereen altijd opstookte en van alles uitlokte. Ik liet hem toch al snel los en hield zijn hand bij de mijne op de mijne. Het was duidelijk dat hij het fijn vond en me mijn geplaag niet kwalijk nam, niet meer in elk geval. Dat hij een zwak voor me had was erg fijn als ik hem rond mijn vinger nodig had, maar tegelijkertijd wikkelde hij me met misschien nog wel minder moeite om zijn lange dunne vingers. Hij kon echt alles bij me doen en maken zonder problemen en dan was het goed dat hij daar nog niet helemaal achter was. Anders had ik als hij echt uit zijn stulp was gekomen een heel erg groot probleem. Nu waren problemen als die ik nu had hier geen probleem en in mijn vrije tijd ook niet heel erg, misschien beschamend, maar niet erg. Toch zou het een stuk moeilijker en problematischer zijn onder mijn werk. Nu dacht ik alleen aan geen van dit alles, alleen maar aan ons en dit momentje samen. Toen eenmaal het ijs op de tafel stond pakte ik een schepje en hield die met een schunnige opmerking voor zijn mond. Het was dan dit keer wel onschuldig bedoelt, zo klonken dit soort dingen nooit uit mijn mond, of in mijn oren. Ik gniffelde zachtjes met hem mee en keek hoe hij op een wel heel sexy manier het ijs van de lepel haalde. Hij moest echt dat sexy hoofd van hem in de hand houden, want dit was niet normaal hoe hij me kon manipuleren met alleen zijn uitdrukkingen. Ik glimlachte toen hij een hapje ijs op het andere lepeltje nam en dat naar mijn mond bracht. Ik deed mijn mond al open en sloot mijn ogen toen hij de lepel tegen mijn neus tikte en ik geschrokken piepte van de plotse kou tegen mijn neus. Ik was al snel bekomen en rolde met mijn ogen bij zijn gelag. Ik hapte het ijs van de lepel en likte het toen met bekulp van mijn vinger van mijn neus. Een zachte plagerige en genietende kreun rolde over mijn lippen. "Hmmmmm, heerlijk, vind je niet? Misschien moet ik zo even gaan liggen uitbuiken voor we nog iets kunnen doen vanavond." zei ik plagend terwijl ik met mijn enkel weer langs zijn enkel begon te wrijven. Natuurlijk zou ik het niet doen, maar het was wel zeker lekker ijs. Ik nam nog een schepje en prikte met de lepel speels in Harry zijn prachtige volle lippen. "Mondje open. Je zal de energie nodig hebben, lieverd." zei ik met een glimlach op mijn gezicht. Ik bedoelde het zeker goed, al kwam het misschien niet zo over bij hem, of op dit moment. "Daarbij kunnen we vast nog wel even heerlijk genieten van ons dinertje voor we vanavond de hotelkamer afbreken." fluisterde ik zacht weer eventjes in zijn oor voor ik weer recht ging zitten en wachtte op zijn reactie. Die zou vast even heerlijk zijn als dit ijs, al dan niet beter. Mijn vrije hand lag nogsteeds op die van hem met onze vingers fijn verstrengeld. De ober had het schaaltje met de bon al op de tafel gezet, maar daar keek ik zo wel naar. Ik zou gewoon in van die rare eurobriefjes betalen. Ik snapte echt niet hoe het werkte, dus ik telde de nummertjes en zou het neerleggen. Nee, nu het bijna voorbij was, wilde ik dit dinertje echt niet meer verpesten. Als hij zo zijn hapje zou nemen kon ik lekker nog een slokje wijn uit zijn glas nemen, want die was nog niet leeg. De rest van de fles ging mee terug en voor de rest zouden alleen Harry en de honden mee teruggaan naar de hotelkamer. Meer was er namelijk echt niet nodig op dit moment, voor mij in elk geval niet. Ik had hier tijden voor gewerkt en nu het kon, konden we het er ook echt van nemen. Mijn salares was dan niet heel hoog, maar ik gaf nu ook niet heel erg veel uit. Dan kon dit dus en daar was ik enorm blij mee, want dit waren dingen die ik nooit meer zou en wilde vergeten.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Af en toe was mijn liefde voor hem toch echt flink in mijn nadeel omdat hij wis hoe hij het tegen me moest gebruiken, heel erg vond ik het niet, al zou dat nou net het probleem zijn. Andersom testte ik het nooit zo uit, dus die tijd zou binnenkort moeten komen, kijken of ik Louis zijn grenzen op kon zoeken. Misschien had ik dat meer onder controle dan ik dacht. Tewijl ik heel hard probeerde mezelf te kalmeren, wat al enigszins lukte door zijn hand in de mijne, maar compleet kalm ging ik niet worden, hoorde ik hoe het ijs op tafel werd gezet. Voor ik een lepeltje in mijn handen kon krijgen maakte de jongen al zo'n opmerking dat ik er nog even mee wachtte en gniffelde. Om hem nog wat te plagen was ik me heel bewust van de manier waarop ik het ijs van het uitgestoken lepeltje hapte, dan was mijn voordeel weer dat hij me niet hetzelfde kon flikken omdat ik het toch niet merkte. Nadat ik het ijs er langzaam had afgekregen pakte ik de overige lepel in mijn vrije hand en schepte daar wat het heerlijke ijs op, om het te doen voorkomen alsof ik hem gewoon braaf zou voeren, maar ondertussen had ik een heel onschuldig plannetje. Ik drukte het beetje van het ijs tegen zijn neus aan en schoot gelijk in de lach, wat erger werd omdat Louis het duidelijk niet had verwacht door de piep die hij gaf, waardoor het voor mij grappiger werd. Persoonlijk had ik er wel lol in, maar zijn reactie kon ik slecht peilen. Tot ik zijn genietende kreun, waardoor ik kort rilde, en zijn woorden hoorde. Een verongelijkte piep rolde over mijn lippen door die woorden, al wist ik dat ze plagend bedoeld werden. "Als je daar al de tijd voor nodig hebt is het misschien niet zo'n goed idee om er nog iets lekkers achteraan te gooien, het kan best een andere keer. Als we weer thuis zijn of zo," zei ik onschuldig en humde zacht om zijn enkel die tegen de mijne wreef. Dat was van korte duur, want ik schrok licht op van het koude ijs dat tegen mijn lippen werd gedrukt, die ik zonder weerwoord dit keer opende en op dezelfde manier als ik net deed het ijs eraf haalde. Het was lekker ijs wat ik niet kon weigeren, daarbij wist ik even niet hoe ik moest reageren dus deed ik wat hij van me vroeg. Eigenlijk was ik ook best benieuwd hoe hij zou reageren als ik me aan hem overgaf en gehoorzaam deed wat hij zei en van me wilde, met een eigen draai eraan uiteraard. Ik zou nooit in staat zijn om blindelings bevelen op te volgen, tenzij de oudere jongen me echt met ijzeren hand macht over me had. Het lag er een beetje aan. Ik beet op mijn lip door de woorden die hij in mijn oor fluisterde en keek hem zo goed mogelijk met grote oogjes aan. "Zodat je als je morgenochtend naar mijn naakte lijf kijkt zal zien dat je allemaal tekens hebt achtergelaten om de rest van de wereld te laten zien dat ik jouwe ben, bedoel je?" zei ik zacht met een suggestieve grijns op mijn gezicht. Ik moest Louis niet op teveel ideeën gaan brengen, anders was ik morgen niet eens meer in staat om een centimeter te verschuiven en ik wilde nog gaan een beetje van de stad te verkennen voor zover ik dat kon, samen met hem en de honden.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Ik grijnsde even bij zijn verongelijkte piep bij mijn geplaag. Toch piepte ik al snel weer verongelijkt toen hij een semi-onschuldig tegenvoorstel deed. Dat ging dus mooi niet gebeuren. "Ach, ik ben niet degene die nog wat plek over moet houden." zei ik schunnig voor ik hem nog een schepje toestopte. Hij leek ervan te schrikken, maar al snel hapte hij het ijs er veels te sexy vanaf. Dat gezicht zou buitenshuis echt verboden moeten zijn. Het was fijn dat hij eindelijk mijn macht niet meer leek te ondermijnen. Ik besloot een kleine foute opmerking te maken, maar daardoor had Harry duidelijk weer de kans een opmerking te maken, wat mij weer een aantal beelden gaf die me een beetje deden trillen en mijn wangen rood deden worden. Ik bloosde bij dit soort dingen niet snel, maar het idee van Harry onder de zuigzoenen, krassen en misschien een paar blauwe plekken waar ik hem net iets te stevig vast had gehouden. Een zachte kreun ontglipte me. Het was echt niet goed wat die jongen allemaal met me kon doen. "Eet jij nu nog maar wat ijs, Styles. Nu je je nog vrij kan bewegen zonder met elke beweging aan vanavond herrindert te worden." zei ik voor ik zelf een hapje ijs in mijn mond stopte en ervan genoot. Het ijs was heerlijk, maar ik was wel blij dat het niet zo veel was. Twee bolletjes met wat slagroom en spikkels en een paraplutje. Dat laatste hield ik wel als klein aandenken. Ik likte het dus af en stak het achter mijn oor voor ik nog een hapje nam. We waren bijna klaar en eerlijk gezegt zat ik echt wel vol genoeg, zeker als we vanavond er nog eens tegenaan gingen. Dan was het lekker om gegeten te hebben, maar ook weer niet te veel, want dat gaf een vreemd en onprettig gevoel. Ik legde het lepeltje even weg om Harry zijn glas leeg te drinken. De wijn was hier zeker goed en het viel me mee hoe duur het was. Nu ik daar toch over dacht viste ik met nogsteeds mijn ene hand mijn portemonee uit mijn kontzak en viste er met moeite met mijn ene hand de hoeveelheid briefjes uit die de kosten zouden dekken plus een kleine fooi. De ober was een fijne man geweest, maar we waren niet zo rijk. Ik pakte de pepermuntjes van het schaalte en zou zo Harry er wel een toestoppen, want ik vond persoonlijk zoenen met een etensadem niet heel lekker, al was zoenen met Harry altijd lekker. Ik gaf hem nog zacht een kleepje in zijn hand en aaide door Buddy zijn vacht, die inmiddels naast me was komen staan en me zielig aankeek. Die wilde ook vast terug naar de kamer, om te eten dan. "Eet jij de rest maar op, Hazza. Ik heb genoeg gehad." zei ik rustig, in de hoop alles even iets te laten kalmeren tot we er klaar voor waren en alles klaarstond in de hotelkamer. Als ik nu nog verder ging met plagen, en hij ook, dan zouden we echt niet op een goede manier daar aankomen. Ik was niet vaak zo helder, maar ik had mijn momentjes. Nu zag ik ook wel in dat we allebei ver genoeg waren, misschien zelfs iets te ver. Ik wilde hem nog wel in alle rust en voorzichtigheid voorbereiden op het echte werk en als ik weer zo ver zou zijn als net, ging dat echt niet.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het was goed om te merken dat hij net zo weinig zin had om hetuit te stellen als ik, nu ik de permanente keus had gemaakt om het met Louis te delen wilde ik ook niet meer wachten. Ik werd over ongeveer een half jaar eenentwintig, het werd wel eens tijd om dit te doen, en dan met niemand liever dan met de jongen die tegenover me zat. Om zijn woorden voor hij me weer wat ijs aanbood rolde ik met mijn ogen, die was me nu ook wel duidelijk. Ondanks dat ik niks meer met mijn ogen zag werkten de spieren nog steeds en kon ik ze gelukkig nog alle kanten op draaien, want ik zou gek worden als ik niet meer sarcastisch ermee kon rollen. Ik hapte braaf het ijs van de lepel en likte daarna mijn lippen af, om kort te rillen bij zijn woorden. Al nam dat niet weg dat ik een weerwoord had klaarliggn, ik kon het gewoon echt niet laten. Het beeld van mezelf dat ik met mijn woorden schetste leek hem wel te bevallen, dat nam ik tenminste aan door het trillen dat ik in zijn hand voelde. Hoe oneffen mijn huid zou zijn door zijn toedoen, dat ik Louis en alle anderen er nog dagen aan zou herinneren dat ik de zijne was en van niemand anders. Een triomfantelijk grijns verscheen op mijn gezicht door de zachte kreun die hij liet horen en zijn woorden, dat ik al dit effect op hem had zonder hem plagend aan te raken voelde goed. Met wat tevreden gehum hield ik het lepeltje in mijn vrije hand en schepte er voor mezelf wat van het ijs op, het was te lekker om te laten smelten in het warme weer. Het was dan al allang na zessen, ik wist niet hoe.laat het was, maar de avondzon scheen fijn, niet te fel maar nog wel warm. Ik genoot ontzettend van het gevoel van zijn kleine hand in de mijne, al zou ik zo veel liever zijn lippen op de mijne voelen. Ik wilde zograag meer dan deze simpele aanraking, ik wilde zijn lichaam tegen me aanvoelen, elke centimeter ervan. Terwijl ik zo nadacht en van het ijs at rolde er een zucht van puur verlangen over mijn lippen. Ik knikte bij zijn woorden, mooi zo, je hoorde mij echt niet klagen om wat meer van de heerlijk koude zoetigheid te eten. Langzaam liet ik zijn hand los en begon licht over zijn arm te strelen, mijn gedachten bij de rest van de avond. Het was niet erg veel ijs, dat ik dus na een paar happen op had en Louis afwachtend aan keek. "Lou, doet het erg veel pijn?" vroeg ik zachtjes en een beetje onzeker. Dat het sowieso pijn ging doen wist ik wel, maar van de mate erin had ik geen idee. Nu kon het wel zo zijn dat hij het anders had ervaren dan ik zou doen, het zou fijn zijn om een soort meetstaaf te hebben,, zodat ik op zijn minst het ongeveer ervan wist. Ik liet het lepeltje in het bakje ligde en veegde met mijn nu weer vrije hand mijn mond nog gedeeltelijk af. Het hotel lag er toch niet al te ver van hier vandaan, wat al een hele opluchting was. Het enige nadeel op dit moment was dat de nervositeit begon toe te nemen, het was onvermijdelijk en hoorde er wel bij, maar het maakte me er niet rustiger of meer ontspannen op, wat nog wel eens problemen kon gaan geven.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Ik keek tevreden naar Harry die de rest van het ijsje opat. Ik kon echt uren naar de groen-ogige krullenbol kijken zonder ook maar een moment afgeleid te worden. Het was gewoon iets wat me compleet fascineerde: hij. Toen hij zijn laatste hapje nam, wilde ik hem meenemen terug naar het hotel, maar zijn woorden overvielen me een klein beetje. Ik trok mijn hand los van de zijne en legde mijn beide handen op zijn wangen. "Ow Hazza." zei ik zachtjes. Met mijn duimen streek ik zacht over zijn wangen. Ik ging hem echt niet voorliegen, dat zou hij merken. Daarbij zou hij het snel genoeg merken. "Ik zal niet liegen, het is echt niet van begin tot eind alleen vreugde en plezier. Het oprekken is echt een pain in the arse, letterlijk. Het kan zeker flink pijn doen. Al helemaal als degene die het doet niet voorzichtig is. Ik zal zo voorzichtig mogelijk te werk gaan, maar het zal zeker in het begin, mogelijk zelfs de eerste paar keer, nog best ongemakkelijk en enigsinds pijnlijk zijn, zeker in het begin. Hoe verder op de avond, hoe minder je het merkt. Dat kan ik je wel beloven. En hoe meer je je ontspant, hoe makkelijker en pijnlozer het gaat." zo probeerde ik hem toch wat moed in te spreken. Hij had weinig te vrezen, maar toch moest hij weten wat hem stond te gebeuren. Ik had niet kunnen lopen voor dagen... En in diezelfde dagen had ik natuurlijk wle liggend wat dingen kunnen doen, wat me niet had geholpen met het herstellen. Ik stal snel een kusje van zijn lippen, en haalde daarmee ook het laatste beetje ijs weg. "Kom. Maak je geen zorgen. We kunnen stoppen op elk moment langs de weg. Geen probleem." zei ik zacht voor ik zijn wangen losliet. Daarna stond ik op om Buddy los te maken, die weer vrolijk begon te tollen. Mafketel dat hij was. Daarna pakte ik ook de stang van Elijah vast en liep met de twee honden naar Harry toe. Ik liet Elijah los om Harry's hand te pakken en die zorgzaam om de stang te vouwen. Daarna pakte ik de wijnfles en sloeg die arm om Harry heen. Buddy bleef gestoord, maar het was ook duidelijk dat de lange reis hem iets had uitgeput. Het enige minpuntje zou zijn dat als hij straks in slaap zou vallen op het balkon, ik hem no way naar binnen kreeg. Daar was de hond veels te zwaar voor en zou ik straks veels te moe en zwak voor zijn. Nu was ik ook te zwak ervoor, maar goed. Ik drukte nog een kusje op zijn krullen en wachtte tot hij zou opstaan. Ik zou het hem oprecht zo comfortabel mogelijk maken... Zo comfortabel als je eerste keer kon zijn. Dat zou het namelijk wel blijven. Nu zou het ook schelen als hij zichzelf al eens met zijn vingers had proberen te verwennen, want bij mij was het natuurlijk de allereerste keer geweest dat ook maar iets via die ingang naar binnen was gegaan. Als hij al een beentje voorwerk had gedaan, zou het al heel erg veel fijner gaan voor hem. Dan was hij het rekkende en vullende gevoel al iets gewent en was alles een stuk simpeler en romantishcer gaan. Want hoe romantisch je het ook wilde maken, de eerste keer was nooit echt echt romantisch. Het ging nooit direct lekker of goed, alles was spannend en nog wat ongemakkelijke n pijnlijk. Toch wilde ik hem de beste eerste keer geven die iemand ooit had gehad. "Ik hou van je. No matter what. Vergeet dat alsjeblieft nooit." zei ik zachtjes en in mijn duidelijke Noordelijke accent. Zeker als ik smeekte kwam het nog een heel stuk beter dan normaal naar voren, of tijdens sex, maar dat had hij nu nog maar een keer gehoord.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Kort nadat ik de rest van het ijs op had gekregen, zoveel was het toch niet, stelde ik een best gevoelig liggende vraag. Ik wilde niet voor verrassingen staan en in ieder geval mentaal zo goed mogelijk voorbereid zijn, dat ik niet zou schrikken als het erger was dan ik dacht of teleurgesteld zou zijn. Dat laatste was sowieso onmogelijk, want het was Louis die me erbij hielp er doorheen te komen en hij kon me niet teleurstellen, nooit, wat er ook gebeurde. En voor verrassingen zou ik zonder twijfel te komen staan, hoe ik het ook wende of keerde, ik had geen idee hoe ik het zou ervaren en daarom hoopte ik dat de jongen dat wat kon verhelderen. Ik wilde wat tegen stribbelen toen ik het contact met zijn handen verloor, maar hield me in toen ik zijn handen al snel op mijn wangen voelde liggen. Vragend keek ik hem aan bij zijn woorden, dat kon zowel goed als slecht nieuws betekenen en aangezien hij nooit tegen me zou liegen kwam ik daar snel genoeg achter. Ik leunde lichtjes in zijn aanraking bij het strelen over mijn wang met zijn duimen en luisterde in stilte braaf naar zijn woorden zonder hem te onderbreken. Een deel had ik verwacht en het was fijn om te horen dat Louis voorzichtig met me zou zijn, ondanks mijn grote mond en woorden alsof ik alles wist wilde ik echt niet al te ruw behandeld worden, nog niet in ieder geval. Voor de rest was het niet veel erger dan dat ik al voor ogen had gezien, wat een opluchting was. Ik merkte het allemaal wel en ging mijn best doen om gewoon zoveel mogelijk te ontspannen en genieten, dat zou hij ook willen. Ik knikte begrijpend en haalde diep adem, het enige waar ik nu nog maar weinig over wist was de spierpijn die ik volgende ochtend zeker weten kreeg, maar dat verschilde weer per persoon. Mijn in gedachten verzonken uitdrukking veranderde bijna gelijk in een grijns bij het kusje dat ik kreeg, het was te kort maar ik was allang blij ermee, ik kon echt niet zo lang zonder, helemaal niet als het in principe binnen handbereik lag en ik er niks aan kon doen. "Dank je, Boo, dat waardeer ik. Ik ben blij dat ik jou hiervoor heb, je bent lief," mompelde ik zacht voor hij me losliet en ik luisterde naar alle geluiden die hij en de honden veroorzaakten. Het duurde niet lang voor ik hem mijn kant weer hoorde opkomen en mijn hand pakte, waarna ik het materiaal van Elijah's stang in mijn hand voelde, de veiligheid van de hond bij me kalmeerde me iets, maar dat ging verdwijnen als we maar weer een voet in het hotel zetten. Die zenuwen zouden de komende tijd echt niet verdwijnen. Ik was het oprekkende gevoel iets gewend door mijn eigen toedoen, maar zeker niet vaak en de laatste keer was ook al weer even geleden. Dat hoefde Louis niet te weten, tenzij hij het al op de een of andere manier wist, ik hoopte van niet. Dan zou ik me echt diep schamen, al was er na vanavond maar weinig aan mijn lichaam of wat ik er mee deed om me over te schamem. Ik humde zacht bij het kusje op mijn haar en stond met behulp van mijn vrije hand op de stoelleuning op, om mijn arm rond zijn smalle middel te slaan. "Ik hou ook van jou, meer dan goed voor me is en dat mag jij niet vergeten," zei ik even zacht en met een liefdevolle glimlach. Soms was zijn accent meer te merken dan anders, maar ik was altijd wel dol op zijn stem. Het was het enige aan hem waar ik compleet zeker over was en het had altijd een kalmerende werking op me, al wist ik dat hij er zich soms flink aan kon irriteren dat zijn stem zo hoog was. Voor mij klonk het als muziek in mijn oren, zeker door mijn, naar eigen zeggen, nogal platte accent. Omdat ik het niet kon laten drukte ik mijn lippen op de zijne, niet te lang want dan viel het op, maar lang genoeg om plagerig zacht in zijn onderlip te bijten en terug te trekken met een onschuldige glimlach.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Het was fijn om te horen en te zien dat ik hem in elk geval een klein beetje had weten gerust te stellen. Hij bleef een van de belangrijkste mensen in mijn leven en ik ging echt niet tegen hem liegen, maar dit had hem ook doodsbang kunnen maken. Ik stond op en maakte Buddy los, die waar ook wel weer heel erg blij mee was. Daarna pakte ik ook Elijah's stang vast en bracht hem naar Harry, voor ik de wijn van tafel pakte. Er zaten nog mooi een aantal glazen in voor vanavond en morgen. Ik drukte nog een kusje op zijn prachtige krullen. Hij stond op en ik kroop eigenlijk direct dicht tegen hem aan. Het was fijn om zijn warmte te kunnen voelen. Ik bloosde licht bij zijn woorden en drukte nog een klein kusje op zijn kaak. Eigenlijk direct kreeg ik daar een kusje van hem voor terug, die me wel liet piepen, want het getrek aan mijn lip hielp niet echt met mijn gesteltheid. "Plaaggeest." piepte ik zacht voor ik met hem weg begon te lopen. We moesten nog wel een stukje lopen door de drukke, maar prachtige en romantische straten van Parijs die langzaam donker begonnen te worden. Ik nam hem mee langs de Seine en genoot van het romantische uitzicht onder het wandelen. Zowel Buddy als Elijah deden onderweg hun behoeften, waar ik wel blij mee was, want dan hoefden we straks niet meer naar buiten, als dat al zou kunnen. Onder het lopen was ik eigenlijk niet zo meer van het plagen. Zoizo had ik mijn beide handen vol en waren er te veel afleidingen voor me, waaronder het beeld van de straatverlichting die glinsterde in Harry's ogen. Bij het hotel duwde ik met mijn voet de deur open en nam de jongen mee naar de lift. Nog eventjes begroette ik de man achter de balie en stapte toen met Harry de krappe lift in. "Ik hou van je." fluisterde ik zacht voor de lift boven aankwam en ik hem meesleurde naar de kamer. Inmiddels was Buddy echt niet meer te houden en zag ik ook Elijah ongeduldig worden, al deed hij nog wel zijn werk. Ik maakte de kamer open en leidde Harry naar het bed. Daar liet ik hem los en zette de fles wijn op een van de kastjes. "Maak jij je maar klaar voor zo direct. Het is in elk geval handig om jezelf alvast uit te kleden, want ik wil niets stuk maken, en relax een beetje. Ik kom er zo aan." zei ik zacht, en nogsteeds hees. Ik voelde de spanning nu echt toeslaan, terwijl ik de voerbakken van de honden en de bak voer mee naar het balkon nam. Daar vulde ik de twee bakken met voer. Gelukkig had ik Buddy binnen gehouden, anders was het nu al op. Ik ging terug naar binnen om twee bakken met water te vullen en Buddy los te maken van zijn lijn. Toen eenmaal alles klaarstond voor de twee wildebrassen, begon ik alles voor vanavond klaar te zetten. Uit mijn koffer haalde ik een fles glijmiddel, condooms en twee geurkaarsen. De kaarsen zette ik weg van het bed op een kastje en stak ze aan met de aansteker uit mijn kontzak. De andere dingen legde ik op een van de nachtkastjes. Volgens mij hadden we nu alles, maar ik was niet zeker of hij nog iets wilde hebben. "Klaar, liefje? Of toch niet?" vroeg ik zacht. Als hij er niet klaar voor was, dan niet. Dan was het heel jammer en zou ik hem met alle liefde aftrekken, want ik wilde dit niet als hij er niet compleet achter stond. Ik deed mijn gilet uit en liet vast mijn bretels van mijn armen glijden terwijl ik de kamerdeur vast opslot deed en Buddy zijn riem afdeed, zodat hij nu smekend bij de balkondeur ging zitten. Harry mocht Elijah vrijlaten. Daarna zou ik ze op het balkon opsluiten en kon de avond beginnen... Of niet en dan gingen we gewoon lekker liggen kroelen op het bed. Dat was ook geweldig, maar toch anders. De avond had nu al een speciale sfeer en ik wist niet zo goed wat het was. Het zorgde voor spanning, zenuwen, maar ook voor een heel goed gevoel. Nu was het rustig wachten op Harry, terwijl ik een beetje verloren in het midden van de kamer bleef staan.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Zijn warmte die ik alweer snel tegen me aanvoelde zodra ik opstond was fijn, ik had hem graag dicht bij me in de buurt, waar ik tenminste wist waar hij soms. Soms kon ik flink in paniek raken als ik dacht dat ik Louis kwijt was op een drukke plek, of waar ik het niet kende. Natuurlijk had ik Elijah dan nog, maar ik voelde me prettiger en veiliger als de jongen bij me was. Ik glimlachte om het kusje dat hij op mijn kaak drukte en gaf hem automatisch er eentje terug op zijn lippen, waar ik er nog wat aan toevoegde door zacht op zijn lip te bijten. Gniffelend om zijn gepiepte woorden liep ik met hem mee. Het ongemak van de drukke straten kwam snel terug, veel mensen of geluid om me heen was niks voor mij, ik raakte veel te snel afgeleid erdoor en bracht dan mezelf in gevaar. Ik hield Louis stevig tegen mijn zijde en probeerde me wat nerveus te focussen op mijn omgeving zodat het niet ergens fout ging. Het hotel was niet om de hoek, maar gelukkig was het niet zo ver dat het vervelend was. Ik merkte hoe de druk veranderde toen we de receptie van het hotel inliepen, de plotse rust die hier hing deed me goed, al hielp het mijn zenuwen niet. Die werd met elke stap erger, ik hield mezelf voor dat er niks was om zenuwachtig voor te zijn. In principe was het gewoon een van de vele avonden die ik met Louis deelde, maar met dit keer iets extra's erbij. Ik kon mezelf niet bepaald goed voor de gek houden, het viel alleen te proberen. Zacht drukte ik een kusje op zijn haren in de lift bij zijn woorden, de zenuwen waren me even te hoog in mijn keel geschoten om nog iets te zeggen. Ik liet me door hem meesleuren door de gang en de kamer in, waar hij me achterliet bij het bed waarop ik ging zitten. Zorgvuldig ontdeed ik de Duitse Herder van zijn tuigje en legde die langs de muur waar ik er makkelijk bij zou kunnen komen. Ik knikte lichtjes bij zijn woorden en toen ik hem bij me weg hoorde lopen begon ik met wat trillende handen van de spanning de rest van de knoopjes van mijn bloes los te maken. Dat was nog geen makkie met handen die niet meewerkten en gedachten die er absoluut niet bij waren. Uiteindelijk schudde ik de bloes van mijn schouders af en liet die gewoon vallen. Ik trapte mijn schoenen en sokken uit voor ik moeite kon gaan doen met mijn skinnies uit krijgen. Zo bleef ik enigszins onzeker over mezelf met mijn boxer nog aan in kleermakerszit op het bed zitten, wachtende op een woord of aanraking van Louis. Terwijl ik op hem wachtte kwam er de bekende geur van geurkaarsjes mijn neus binnen en ik glimlachte, hij was echt de grootste schat die er was. Ik had niet eens gemerkt dat hij ze had aangestoken, maar het creeërde een prettige sfeer. "Ik ben klaar zodra jij bij me bent," zei ik met een kleine glimlach en hield mijn armen voor de jongen open. Als ik hem tegen me aanvoelde zou dat al een stuk van mijn zenuwen wegnemen, hij wist me altijd te kalmeren, dus ik zag geen reden dat het nu niet zo zou zijn.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Ik voelde Harry duidelijk steeds gespannener worden onderweg naar het hotel. Ik hoopte dat het toen we eenmaal binnen waren iets zou verminderen, maar het was wel duidelijk dat het alleen maar erger werd. Ik nam hem dus maar gewoon mee naar de kamer en zette hem daar op het bed voor ik alles begon klaar te maken. Dan had hij wat tijd voor zichzelf. Ik maakte de kamer klaar en ondertussen trok ik ook al langzaam maar zeker mijn kleren uit. Inmiddels stond ik alleen in mijn broek en was net klaar met alles klaarzetten voor ons voor vanavond. Ik hoorde zijn woorden en zag hem zijn armen uitsteken. Ik streelde eventjes zijn kaak en pakte toen allebei de honden bij hun halsbanden om ze naar het balkon mee te nemen en daar buiten op te sluiten. Die hielden het daar echt wel een tijdje samen uit. Ik controleerde dat allebei de deuren op slot zaten en liet toen mijn broek ook op de grond zakken. Daarna kroop ik direct op Harry zijn schoot en drukte even heel kort mijn lippen op die van hem. "Maak je geen zorgen. Het wordt gewoon een fijne avond en we zien wel waar het schip strand. Je maagdelijkheid moet je niet zomaar weggooien als het niet goed voelt. Nee zeggen is geen probleem. Dan gaan we verder als je je er wel comfortabel bij voelt." zei ik zachtjes om hem het nog eens op zijn hart te drukken. Daarna drukte ik mijn lippen op de zijnen en drukte hem zachtjes achterover. Toen hij eenmaal op het bed lag liet ik mijn handen rustig over zijn borst strelen. Hij was echt prachtig en van zijn lichaam ging ik zeker vaker genieten. Hetgeen was nu dat we waarschijnlijk sex zouden hebben, betekende niet dat dit niet zo kon beginnen als de meeste avonden. Gewoon wat klooien en knuffelen. Pas als hij zich weer comfortabel voelde, zou ik een stapje verder gaan. Het zou vast een tijdje kosten, maar ondanks dat onze boxers beiden duidelijk lieten zien dat we flink opgewonden waren, wilde ik niets haasten. Alles kwam op z'n tijd. Zacht bracht ik een hand terug naar zijn krullen en aaide door zijn krullen. Intussen likte ik speels langs zijn lippen voor ik mijn lippen verplaatste naar zijn nek. Hij wilde semi-permanente markeringen, dan kreeg hij die ook. Ik drukte mijn lippen op zijn sleutelbeen en beet zachtjes in de huid voor ik het bloed eronder omhoog begon te zuigen. Zo zou daar in elk geval vast een mooi paars plekje zitten. Er zouden er waarschijnlijk nog een stuk meer volgen, op een heel aantal verschillende plekken, maar ik wilde eerst hier even van de uitwerking merken. Dan wist ik ook wat de rest een beetje zou doen. Een klein beetje plagen en uitlokken kon vast geen kwaad. Anders zou ik hem toch zo goed op het bed hebben liggen en zou hij voor me kronkelen. Het zou alleen leuker zijn voor mij en fijner voor hem als ik het voor elkaar kreeg om zijn juiste knopjes verder uit te vogelen. Hoe beter ik die zou kennen, hoe beter deze, en hopelijk volgende, ervaring zou zijn. Kijk, of we echt zo ver kwamen dat we condooms nodig zouden hebben, was maar de vraag. Zoizo voelde het dan toch anders en we hadden volgens mij toch allebei niets. Harry was een maagd en ik had een maand geleden nog een compleet schone soatest teruggekregen. Erg zou het dus niet zijn, maar eerst eens kijken hoever we kwamen.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Met enige moeite door de spanning in mijn lichaam wist ik het voor elkaar te krijgen met kleding langzaam uit te trekken, verzonken in gedachten. Ik merkte maar weinig van wat er in de kamer gebeurde, het geluid van mijn bonzende hart in mijn oren overstemde het een beetje. Uiteindelijk was het enige dat ik nog aanhad mijn zwarte boxer en de ketting met het kruis eraan om mijn hals. Dat ding deed ik in principe nooit af, dus nu ook niet, tenzij het ik de weg zou zitten. Bij Louis' woorden of ik klaar was reageerde ik van wel en stak mijn armen naar hem uit, hopende dat ik hem daar snel in zou hebben. Het kostte een streling over mijn kaak en nog wat extra tijd waarin ik hoorde hoe hij de honden opsloot voor ik hem eindelijk in mijn armen had en die stevig om zijn middel legde. Ik genoot van het kleine kusje dat hij me gaf en knikte vol begrip bij zijn woorden. Tot nu toe had ik altijd prima mijn grenzen op dit gebied aan kunnen geven en dat zou ik nog steeds kunnen doen als het nodig was, maar ik wilde het graag en ik durfde te wedden dat hij er hetzelfde over dacht, al zette hij mijn behoeftes zoals altijd op de eerste plek en zijn eigen pas op de tweede. Het was lief en ik waardeerde het, toch vond ik dat hij wel eens vaker aan zichzelf mocht denken. "Komt goed, schat. Ik wil jou en alles wat daar bij hoort," zei ik met een kleine glimlach en liet me door hem op het bed drukken. Zacht kuste ik hem terug en liet mijn armen van zijn middel naar zijn schouders gaan, daar zou ik veel meer grip vinden als dat moest. Ik humde tegen zijn lippen aan toen ik zijn handen over mijn borst voelde gaan en liet hem gewoon zijn gang gaan. De jongen wist wat hij deed en het stond zo goed als vast dat ik van elk van zijn aanrakingen zou genieten. Ik wilde zijn lippen gevangen houden door de mijne toen ik zijn tong erover heen voelde gaan, maar mijn reflexen waren niet optimaal op dit moment en zijn lippen dwaalden af naar mijn nek en sleutelbeen, waar Louis stopte en ik in een ogenblik wist wat hij van plan was. Happend naar adem zette ik mijn nagels licht in zijn schouders door zijn tanden die zich in mijn huid zetten en hij aan het plekje begon te zuigen. Het was zeker een gevoelige plek, maar niet de gevoeligste. Dat nam niet weg dat hoe langer Louis dat plekje met zijn lippen en tanden aan het bewerken was, hoe meer ik het genot liet blijken dat het me gaf en een zachte kreun liet horen, wat ook gelijk als stille smeekbede voor meer was bedoeld. Die begreep hij vast wel en zo niet wist ik nog genoeg manieren om het aan hem duidelijk te maken. De plek werd steeds gevoeliger tot op het punt dat mijn lichaam zich in zo'n bocht probeerde te wringen zodat ik aan zijn lippen kon ontsnappen. Dat was alleen geen daverend succes door de manier waarop hij me vasthad en ik amper een kant op kon, en eigenlijk ook niet wilde, hoe gevoelig het ook werd. Het gaf een vreemde sensatie waardoor ik beide meer wilde en weg wilde komen, zonder middenweg.

    [ bericht aangepast op 20 sep 2014 - 12:27 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Harry zijn woorden waren eigenlijk echt wat ik nodig had, een bevestiging dat hij dit echt wilde en ik me geen zorgen hoefde te maken. Ik drukte hem voorzichtig achterover en kuste hem met veel liefde en passie. Het voelde heel goed, net als de grip die Harry nu al op mijn schouders pakte. Dat was goed. Hij was niet de enige die hier markeringen aan over hoefde te houden. Ik gleed met mijn handen over zijn heerlijke lichaam en liet mijn tong even over zijn lippen glijden voor ik afzakte naar zijn sleutelbeen. Daar beet ik zacht in zijn huid en begon te zuigen om een prachtige paarse plek te creeren die matchte bij de plek die hij al had. Ik voelde zijn nagels zich nu al in mijn schouderbladen boren. Hij was heel gevoelig voor aanrakingen, dat wist ik al, maar ik wist zeker dat het alleen maar erger zou worden. Ik bleef zacht knabbelen en zuigen aan het plekje en grijnsde even toen ik een kreun bij hem vandaan zag komen. Nog even ging ik door, maar toen hij echt begon te kronkelen liet ik dat stukje huid los en drukte nog een paar kusjes rond het plekje voor ik verder naar beneden ging. Ik zette een heel spoor van kusjes over zijn borst en rond zijn navel. Uiteindelijk stopte ik bij zijn heup. Met een hand hield ik een klein beetje druk op zijn borst en met de ander streelde ik zacht zijn schaambeen. Ik beet me zacht weer vast in een stukje huid en begon weer zacht te zuigen. Hier ging ik alleen ook met mijn tong over het kleine stukje huid. Mijn hand liet ik wat afzakken, langs de bobbel in zijn boxer voor ik verder aaide over de binnenkant van zijn been, terwijl ik verder aan zijn huid zoog. Ik wilde hem gewoon even van de stress afhalen voor ik het laatste stukje stof van zijn lichaam zou trekken. Natuurlijk zou ik het graag nu al willen doen, maar het zou makkelijker zijn en fijner als hij zijn hoofd al wat verloren was in het genot. Na een tijdje liet ik weer los en keek hem grijnzend aan. "Awh, je tentje staat nogsteeds." zei ik tegen hem voor ik een zacht kusje op de bobbel drukte, waar waarschijnlijk zijn eikel zat. Ik bracht mijn beide handen naar de band van zijn boxer. Mijn vingers haakte ik erachter en trok het iets omhoog voor ik het elastiek liet terug liet klappen tegen zijn huid, wat een prachtig geluid gaf. Ik deed het nog een keertje en drukte toen nog een zacht kusje boven de rand van zijn boxer. Het was fijn om zijn hoofd op hol te brengen voor we verder gingen. De macht over hem gaf me toch iets van een kick, al wist ik dat die kick nog een heel stuk sterker zou zijn als hij de leiding zou nemen. "Ik hou van je, Hazza." ademde ik zacht tegen zijn boxer aan, maar hij zou het wel horen. Ik liet nog eens het elastiek tegen zijn huid klappen en plukte aan de paar haartjes boven zijn boxer. Tegelijkertijd probeerde ik zijn boxer een stukje naar beneden de schuiven, zonder dat hij het echt door had. Dat hoopte ik in elk geval. Hoe minder hij ervan merkte, hoe beter. Dan zou hij ook minder erover kunnen stressen en meer ontspannen, wat alles minder pijnlijk maakte. Al zou hij zeker wel pijn lijden, dat kon ik niet voorkomen, maar ik wilde het wel zo goed en zo kwaad als het ging de pijn beperken voor hem en verzachten als ik het niet kon voorkomen.


    Bowties were never Cooler