Abortus of IVF - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik wist niet helemaal zeker of ik dit topic hier moest plaatsen of in het Lifestyle forum, aangezien het niet echt over familie, vrienden of relaties gaat. Indirect misschien wel.

Laat ik bij de oorzaak beginnen:
Ik heb een erfelijke ziekte (erfelijke dikke darmkanker) en als mijn kinderen dat gen van me erven is het bijna 100% zeker dat zij het ook krijgen. Dat gun ik ze natuurlijk niet (aangezien ik nu al amper naar school kan of kan werken) en denk al een tijdje na over of ik op een natuurlijke manier kinderen wil of dat ik het kunstmatig wil.

Het voordeel van kunstmatig (IVF) is dat mijn kinderen sowieso mijn ziekte niet krijgen. IVF doet alleen wel verschrikkelijk veel pijn als ze na een hormoonbehandeling rijpe eicellen gaan opzuigen uit je eierstokken.
Het probleem is nu dat ik een pussy ben als het om pijn gaat en onderga dus liever geen IVF of andere manieren van kunstmatige inseminatie.

Mijn andere keus is op natuurlijke manier zwanger raken en dan laten testen of het kindje de ziekte niet heeft. Als het wel ziek is laat ik het weghalen.
Ik vraag me bij deze keus alleen af of ik niet vreselijk egoïstisch ben, om een kindje weg te laten halen omdat ik zelf geen pijn wil hebben bij IVF (of andere manieren).

Ook heb ik liever geen twee- of meerlingen. Ik weet niet of het mogelijk is dat je bij een IVF behandeling kan aanvragen of ze maar één eitje terugplaatsen. Maar ik heb al gemerkt dat ik niet makkelijk zwanger raak (na bijna een jaar geen resultaat) en het is daarom ook niet te zeggen dat het op een kunstmatige manier wel meteen lukt.

Nog een paar redenen waarom ik niet aan IVF wil beginnen zijn de hormonen, ik hou niet van vreemde hormonen in mijn lichaam, die alles in de war maken.
En reageerbuisbaby's hebben een kleine achterstand met leren, wat natuurlijk ook niet fijn is.

Maar om nou door alle nadelen van IVF meteen voor abortus te kiezen.. Ik heb geen idee wat me dat psychisch gaat doen. En om dat nou vijf keer (50% kans dat alle kindjes ziek zijn) achter elkaar te doen vind ik ook zo.. cru. Vooral voor mijn tante die al vier jaar lang probeert kinderen te krijgen en het gewoon niet lukt. Het is dan niet eerlijk tegenover haar dat ik zieke kindjes weg laat halen, omdat ik geen zieke kindjes wil.
Cru is niet helemaal het woord dat ik zoek, ik wil juist wel rekening houden met mijn tante.


Helaas kom ik er niet helemaal uit in mijn eentje. Mijn vriend heeft niet echt een mening omdat hij niet weet wat het allemaal inhoudt. Bij familie hoef ik niet aan te kloppen met dit verhaal, omdat ze allemaal tegen abortus zijn (Christelijke familie). Abortus is in hun ogen ook geen optie.

Graag zou ik hierover de meningen van mijn mede Q'ers lezen.

Ik hoop dat het een beetje een samenhangend verhaal is geworden.
Hier is een bloemetje voor iedereen die het hele stuk van over 500 woorden gelezen heeft en me wil helpen:

Alvast bedankt (:


Als iemand er nog iets over te zeggen heeft (wanneer dit topic oud of gesloten is ofzo), voel je vrij om me een PB te sturen ^^

[ bericht aangepast op 9 sep 2014 - 17:12 ]

Ik zou gewoon de natuurlijke manier kiezen want al die andere hormonen en de nadelen... nee. En als je kindje die ziekte heeft, dan zou ik dat kindje ook weg laten halen, want je wilt natuurlijk dat dat kindje niet met deze ziekte hoeft te leven. Aan de andere kant, steeds een kindje weghalen omdat hij/zij de ziekte heeft is ook niet fijn. Maar IVF zorgt ook weer voor nadelen. Dit is echt een moeilijke keuze en eigenlijk kan ik je er niet mee helpen. Denk er goed over na, kijk de voor en nadelen. Heel veel succes

[ bericht aangepast op 10 sep 2014 - 0:09 ]

iCalum schreef:
Ik zou gewoon de natuurlijke manier kiezen want al die andere hormonen en de nadelen... nee. En als je kindje die ziekte heeft, dan zou ik dat kindje ook weg laten halen, want je wilt natuurlijk dat dat kindje niet met deze ziekte hoeft te leven. Aan de andere kant, steeds een kindje weghalen omdat hij/zij de ziekte heeft is ook niet fijn. Maar IVF zorgt ook weer voor nadelen. Dit is echt een moeilijke keuze en eigenlijk kan ik je er niet mee helpen. Denk er goed over na, kijk de voor en nadelen. Heel veel succes

De natuurlijke manier gaat het niet worden, hoe jammer ik dat vind, te kleine kans dat er een gezond kindje van komt. Vier weken later is het kindje al levensvatbaar. En het weg laten halen kan pas rond 20 weken zwangerschap, wanneer het al goed te voelen is. Ik kan het mentaal dan niet meer weg laten halen zonder dat ik er nog lang mee blijf zitten.

IVF heeft ook zeker veel nadelen. Maar de kans dat een kindje daarvan mijn ziekte niet erft is 100%.

[ bericht aangepast op 10 sep 2014 - 16:02 ]

Meid, het is echt iets dat je zelf moet beslissen. Maar mijn mening is geen van beiden. Ik ben echt anti abortus. Het is toch vreselijk zielig om een kind leven te weigeren? En een kind op onnatuurlijke manier baren lijkt me ook zo... onnatuurlijk. Als ik jou was, zou ik voor adoptie kiezen. Dan heb jij een kind en heeft het kind ook een huis. Dat vind ik altijd ook zo mooi om te bedenken. Maar hoe dan ook, het is en blijft jouw beslissing.

---

-

Aldea schreef:
Meid, het is echt iets dat je zelf moet beslissen. Maar mijn mening is geen van beiden. Ik ben echt anti abortus. Het is toch vreselijk zielig om een kind leven te weigeren? En een kind op onnatuurlijke manier baren lijkt me ook zo... onnatuurlijk. Als ik jou was, zou ik voor adoptie kiezen. Dan heb jij een kind en heeft het kind ook een huis. Dat vind ik altijd ook zo mooi om te bedenken. Maar hoe dan ook, het is en blijft jouw beslissing.

Je hebt over alle dingen gelijk. Ik moet het zeker zelf beslissen, maar ik had zonder dit topic echt niet een conclusie kunnen trekken van wat ik wel en niet wou. Ik ben er nu achter dat ik niet op een natuurlijke manier zwanger wil raken en dan voor abortus ga, omdat dat inderdaad zielig is voor een kindje dat bijna kan leven op dat moment.
Ik zou wel graag zelf een kindje opvoeden vanaf de eerste dag van de zwangerschap. Adopteren kan altijd nog, omdat dat ook erg lang duurt.

Ik zou toch voor de IVF gaan, persoonlijk ben ik alleen voor abortus als het kind voortkomt uit een verkrachting en (voor mij) om je bloedeigen kind nu weg te laten halen omdat het ziek is vind ik.. Harteloos, om maar even een ander woord te gebruiken als cru. Als je kinderen wilt dan vind ik dat je ze hoord te nemen zoals ze zijn, ziek of niet. Nu heb je inderdaad wel gewoon een mogelijkheid om gezonde kinderen te krijgen zonder abortus of wat dan ook er bij, het enige nadeel is dat je eventjes pijn zult hebben, persoonlijk heb ik graag erg veel pijn als ik daarna gegarandeerd gezonde kinderen heb.
Mijn nichtje en neefje zijn trouwens ook door een IVF gekomen en zij zijn daar in tegen heel erg slim dus dat er word gezegd dat ze een achterstant hebben klopt totaal niet naar mijn ervaring. Maar dan nog, als je een iets minder slim kind zou hebben, zou je hem dan werkelijk in de prullenbak gooien en een nieuw maken die beter 'gelukt' is? Wat maakt het uit? Een goede school en hulp thuis doet ook al wonderen. Dat zou echt mijn laatste zorg zijn.
Als ik jou was zou ik gewoon voor de gezondheid gaan en laat de rest als een verassing over, als je je kind hebt zal niets je meer uitmaken, je zult gelukkig zijn.

---

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

Haha oke en dan ben ik al te laat en zie ik dat je al een conclusie getrokken hebt.

---

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

Aldea schreef:
Meid, het is echt iets dat je zelf moet beslissen. Maar mijn mening is geen van beiden. Ik ben echt anti abortus. Het is toch vreselijk zielig om een kind leven te weigeren? En een kind op onnatuurlijke manier baren lijkt me ook zo... onnatuurlijk. Als ik jou was, zou ik voor adoptie kiezen. Dan heb jij een kind en heeft het kind ook een huis. Dat vind ik altijd ook zo mooi om te bedenken. Maar hoe dan ook, het is en blijft jouw beslissing.

Yea, dis stuff. Ik gruwel al bij de gedachte van zwanger raken, maar ik zou het kind er nooit uit kunnen laten slopen als het er eenmaal in zit. Ik heb ooit gezocht op 'baby 24 weken', om te kijken hoe die ontwikkeling in de baarmoeder eruit zag rond die tijd. Het schijnt namelijk zo te zijn dat kinderen bij een veel te vroege geboorte na 24 weken een heel kleine maar mogelijke kans hebben te overleven en ik wou dus weten hoe dat eruit zag. Anyway. Na wat scrollen kreeg ik dus een levenloos bebloed kind buiten de baarmoeder te zien, heb het weggeklikt voor het zich echt op m'n netvlies kon branden. Alleen van die afbeelding heb ik twee weken last gehad. En yes, zelfs dit schrijven kost me moeite.
Op zich - al is de procedure echt ziekelijk lang - dmv adopteren een kind uit een klote omgeving halen en het een beter milieu geven vind ik ook wel een enorm warm gebaar. Ik denk dat je echt wel een hechte band kan creeeren met een kind dat niet je bloedeigen is. Dat doet me denken wanneer vrienden zulke goede vrienden worden, dat ze aanvoelen als familie en je eigenlijk niet zonder ze kan :].

[ bericht aangepast op 10 sep 2014 - 22:15 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Nooit begrepen wat er ziélig is aan abortus. Een kind gaat pas vanaf de 24ste week gevoel voor pijn ontwikkelen (de max in Nederland is tot 24 weken). Sterker nog, de foetus is in de baarmoeder verdoofd en buitenbewustzijn. Zo'n foetus merkt niet dat hij ooit geleefd heeft, laat staan dat hij gedood wordt. De enige slachtoffers bij abortus, lijken mij de ouders. Ik denk dat je toch een band gaat vormen met zo'n ongeboren kind. Dat moet psychisch zwaar zijn.

---

i put the fun in funeral

Aldea schreef:
Meid, het is echt iets dat je zelf moet beslissen. Maar mijn mening is geen van beiden. Ik ben echt anti abortus. Het is toch vreselijk zielig om een kind leven te weigeren? En een kind op onnatuurlijke manier baren lijkt me ook zo... onnatuurlijk. Als ik jou was, zou ik voor adoptie kiezen. Dan heb jij een kind en heeft het kind ook een huis. Dat vind ik altijd ook zo mooi om te bedenken. Maar hoe dan ook, het is en blijft jouw beslissing.

---

I'm a warrior, and you can never hurt me again.

Croyance schreef:
Ik zou toch voor de IVF gaan, persoonlijk ben ik alleen voor abortus als het kind voortkomt uit een verkrachting en (voor mij) om je bloedeigen kind nu weg te laten halen omdat het ziek is vind ik.. Harteloos, om maar even een ander woord te gebruiken als cru. Als je kinderen wilt dan vind ik dat je ze hoord te nemen zoals ze zijn, ziek of niet. Nu heb je inderdaad wel gewoon een mogelijkheid om gezonde kinderen te krijgen zonder abortus of wat dan ook er bij, het enige nadeel is dat je eventjes pijn zult hebben, persoonlijk heb ik graag erg veel pijn als ik daarna gegarandeerd gezonde kinderen heb.
Mijn nichtje en neefje zijn trouwens ook door een IVF gekomen en zij zijn daar in tegen heel erg slim dus dat er word gezegd dat ze een achterstant hebben klopt totaal niet naar mijn ervaring. Maar dan nog, als je een iets minder slim kind zou hebben, zou je hem dan werkelijk in de prullenbak gooien en een nieuw maken die beter 'gelukt' is? Wat maakt het uit? Een goede school en hulp thuis doet ook al wonderen. Dat zou echt mijn laatste zorg zijn.
Als ik jou was zou ik gewoon voor de gezondheid gaan en laat de rest als een verassing over, als je je kind hebt zal niets je meer uitmaken, je zult gelukkig zijn.

Als het kind gewoon gewenst is en Down of een open ruggetje heeft vind ik dat het ook gewoon weggehaald mag worden, niet perse alleen door een verkrachting. Het is voor het kind zelf ook niet leuk om ziek te zijn natuurlijk. Abortus om ziekte gaat er niet om dat de ouders er baat bij hebben, maar dat een kind niet met een ziekte opgroeit wat hem of haar kan belemmeren in het leven. Ik kan bijvoorbeeld nooit een voltijd baan hebben.

Het enige wat je leest is 'achterstand'. Niet hoe erg die is, maar als ze ook slim kunnen zijn zal het wel meevallen.

Croyance schreef:
Haha oke en dan ben ik al te laat en zie ik dat je al een conclusie getrokken hebt.

Reacties zijn altijd welkom (:

Hashirama schreef:
(...)
Yea, dis stuff. Ik gruwel al bij de gedachte van zwanger raken, maar ik zou het kind er nooit uit kunnen laten slopen als het er eenmaal in zit. Ik heb ooit gezocht op 'baby 24 weken', om te kijken hoe die ontwikkeling in de baarmoeder eruit zag rond die tijd. Het schijnt namelijk zo te zijn dat kinderen bij een veel te vroege geboorte na 24 weken een heel kleine maar mogelijke kans hebben te overleven en ik wou dus weten hoe dat eruit zag. Anyway. Na wat scrollen kreeg ik dus een levenloos bebloed kind buiten de baarmoeder te zien, heb het weggeklikt voor het zich echt op m'n netvlies kon branden. Alleen van die afbeelding heb ik twee weken last gehad. En yes, zelfs dit schrijven kost me moeite.
Op zich - al is de procedure echt ziekelijk lang - dmv adopteren een kind uit een klote omgeving halen en het een beter milieu geven vind ik ook wel een enorm warm gebaar. Ik denk dat je echt wel een hechte band kan creeeren met een kind dat niet je bloedeigen is. Dat doet me denken wanneer vrienden zulke goede vrienden worden, dat ze aanvoelen als familie en je eigenlijk niet zonder ze kan :].

Ja, dat is waar. Vanaf 24 weken kunnen ze leven. Daarom wil ik ook niet nog een kindje weg laten halen als ik 20 weken zwanger zou zijn en het kindje ziek is.

Adopteren of eigen zal uiteindelijk niet uitmaken voor de hechtheid. Die komt vanzelf wel.

Overkill schreef:
Nooit begrepen wat er ziélig is aan abortus. Een kind gaat pas vanaf de 24ste week gevoel voor pijn ontwikkelen (de max in Nederland is tot 24 weken). Sterker nog, de foetus is in de baarmoeder verdoofd en buitenbewustzijn. Zo'n foetus merkt niet dat hij ooit geleefd heeft, laat staan dat hij gedood wordt. De enige slachtoffers bij abortus, lijken mij de ouders. Ik denk dat je toch een band gaat vormen met zo'n ongeboren kind. Dat moet psychisch zwaar zijn.

Nee, ik ook niet echt. Altijd maar mensen die moeilijk doen er over. En dan zou het bij verkrachting ineens wel mogen, en bij gewoon ongewenste kinderen niet. Ben blij dat abortus bestaat.

Ik zou ook kiezen voor IVF. Ik ben zelf ook erg angstig voor pijn, maar probeer altijd in mijn achterhoofd te houden dat het maar voor even is. En een kindje brengt zoveel vreugde!

Abortus plegen wanneer het kindje ziek is, vind ik persoonlijk inderdaad een egoïstische keuze. Je moet er neem ik aan ook niet aan denken dat jouw moeder jou zou hebben laten weghalen vanwege je ziekte en je helemaal geen kans op een leven had gehad.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Peredhel schreef:
Ik zou ook kiezen voor IVF. Ik ben zelf ook erg angstig voor pijn, maar probeer altijd in mijn achterhoofd te houden dat het maar voor even is. En een kindje brengt zoveel vreugde!

Abortus plegen wanneer het kindje ziek is, vind ik persoonlijk inderdaad een egoïstische keuze. Je moet er neem ik aan ook niet aan denken dat jouw moeder jou zou hebben laten weghalen vanwege je ziekte en je helemaal geen kans op een leven had gehad.

Ja, het is gelukkig maar even pijnlijk.

Nee, dat is waar. Maar toen wisten ze nog niet dat mijn oma, vader en ik ziek waren.
Maar mocht ik een keer per ongeluk zwanger raken (rubbertjes werken niet altijd goed mee) en het is ziek, dan zou ik het niet graag houden en zou me altijd schuldig voelen tegenover het kindje wanneer ik het wel houd.
Dus, ik hoop dat de rubbertjes meewerken (a)

[ bericht aangepast op 11 sep 2014 - 14:06 ]

CupidWithAGun schreef:
(...)
Ja, het is gelukkig maar even pijnlijk.

Nee, dat is waar. Maar toen wisten ze nog niet dat mijn oma, vader en ik ziek waren.
Maar mocht ik een keer per ongeluk zwanger raken (rubbertjes werken niet altijd goed mee) en het is ziek, dan zou ik het niet graag houden en zou me altijd schuldig voelen tegenover het kindje wanneer ik het wel houd.
Dus, ik hoop dat de rubbertjes meewerken (a)

Zelfs als ze het wel geweten hadden... zou jij dan gewild hebben dat zij voor jou de beslissing hadden genomen om maar niet te leven?
Ik moet er zelf absoluut niet aan denken. Een leven met mankementen is beter dan helemaal geen leven, want ondanks je ziekte zijn er toch veel dingen waar je wél van kunt genieten, toch? C:

Maar goed, het is natuurlijk niet verkeerd om naar een manier te zoeken om gewoon gezonde kinderen op aarde te brengen. Dus inderdaad hopen dat de rubbertjes het houden haha. :'p
En je kunt altijd nog voor andere voorbehoedsmiddelen kiezen als je het niet vertrouwt. :p

---

Every villain is a hero in his own mind.

Iedere eicel die je niet bevrucht is ook een potentieel kinderleven minder. Als je met die wetenschap kan leven, dan zie ik het kwaad van abortus niet in.

---

i put the fun in funeral

We hebben het hier over bevruchte eicellen die dusdanig ontwikkeld zijn dat je kunt zien of ze gezond zijn. Ik beschouw dat als leven, in tegenstelling tot onbevruchte eitjes.

Maar oké. Dit is niet de plaats om hierover te discussiëren.

---

Every villain is a hero in his own mind.