http://www.quizlet.nl/stories/144789/pleintje--kort-verhaal-over-pesten/
.-.-.14-05-2002.-.-. 6 jaar
'Ik blijf liever op deze afstand staan.' Murmelde ik en nam op het stoepje plaats.'Alex?'
Ik keek op bij het horen van een hoog stemmetje. Een brede jongen met een zwart petje op kwam voor me staan en begon te lachen.
'Jij bang voor hondjes?'
.-.-.06-04-2007.-.-. 11 jaar
'Laat me met rust.' Zei ik doodkalm. James glimlachte vriendelijk, ook al was hij alles behalve dat en duwde me ruwer in het stenen schuurtje die vlak achter de schommels stonden en Ik voelde de kleine steentjes in mijn blote armen boren wat me een afschuwelijk pijnsteken in mijn armen gaven. Maar dat was nog niet vergeleken met mijn hartslagen die te overmatig tegen mijn borstkas aan klopte.
'zo zo, waar is Gered om je nu te redden Alex?'Ik beet op mijn lip en boorde mijn nagels maar hopeloos in zijn polsen.
'Laat me los.. j-je doet me pijn- laat me met rust..' murmelde ik wat onverstaanbaar.
.-.-.23-10-2010.-.-. 14 jaar
mam.. Murmelde ik en schuifelde de woonkamer binnen. Zuchtend kwam ik voor het tv staan maar alsnog staarde ze met haar rode, bloed doordringende ogen wezenloos voor haar uit. Mijn ogen vielen op de kleine houten salontafel neer waar er een stuk of acht lege, groene flessen op waren gesmeten. En een half volle fles rustte in de hand van mijn moeder. Haar kleren waren versleten en voordat ik er iets over kon zeggen begon ze spontaan te lachen. Te vreugdeloos na mijn gedachtes.
Rot op Alex, ik kan de niet naar het show kijken door jou.
.-.-.09-03-2011.-.-. 15 jaar
'niet. Het liefst was hij er nooit tussen in gekomen.'
'Alex, man, als hij niet was gekomen was je nu waarschijnlijk dood geweest.'
dan hoefde ik tenminste dit alles niet meer te gaan lijden!
.-.-.17-12-2013.-.-. 17 jaar
'Dit gebeurd verdomd elke keer Gered!'
'Het was niet mijn bedoeling om terug te komen met die klootzakken en je pijn te doen, Alex.'
Brommend sprong ik op en kwam voor hem staan. De woedde en verdriet baande zich een weg van mijn hart naar mijn maag die wat op begon te warmen in deze koude winterdag.
'Dit zeg je elke keer Gered. Wanneer vertel je eens de waarheid? Zeg dan gewoon dat je het zat bent van mij! Zat van mijn overmatige gejank en zelfmedelijden. Want iedereen doet dat. Iedereen zegt dat ik puur zelfmoord wil plegen voor meer aandacht. Maar weet je wat; mijn vader is letterlijk opgerot in de gevangenis. Mijn moeder zit te klooien met een dronkenlap net als haar en iedereen wilt me dood hebben. Jij ook; of niet?'
.-.-.26-10-2014.-.-. 18 jaar
wat is het nut van mijn leven op dit moment? Mensen worden depressief en plegen zelfmoord als ze gedumpt worden door hun vriendje. Ik heb het nog lang kunnen volhouden. Toen we nog klein waren zei Gered elke keer zei tegen mij: 'het is nooit het einde tot je volledig blij bent.' Maar blijdschap is slechts hier in onze wereld om ons blind te maken. Blind om te kunnen zien hoe duister onze wereld soms kan zijn.
'Ik blijf liever op deze afstand staan.' Murmelde ik en nam op het stoepje plaats.'Alex?'
Ik keek op bij het horen van een hoog stemmetje. Een brede jongen met een zwart petje op kwam voor me staan en begon te lachen.
'Jij bang voor hondjes?'
.-.-.06-04-2007.-.-. 11 jaar
'Laat me met rust.' Zei ik doodkalm. James glimlachte vriendelijk, ook al was hij alles behalve dat en duwde me ruwer in het stenen schuurtje die vlak achter de schommels stonden en Ik voelde de kleine steentjes in mijn blote armen boren wat me een afschuwelijk pijnsteken in mijn armen gaven. Maar dat was nog niet vergeleken met mijn hartslagen die te overmatig tegen mijn borstkas aan klopte.
'zo zo, waar is Gered om je nu te redden Alex?'Ik beet op mijn lip en boorde mijn nagels maar hopeloos in zijn polsen.
'Laat me los.. j-je doet me pijn- laat me met rust..' murmelde ik wat onverstaanbaar.
.-.-.23-10-2010.-.-. 14 jaar
mam.. Murmelde ik en schuifelde de woonkamer binnen. Zuchtend kwam ik voor het tv staan maar alsnog staarde ze met haar rode, bloed doordringende ogen wezenloos voor haar uit. Mijn ogen vielen op de kleine houten salontafel neer waar er een stuk of acht lege, groene flessen op waren gesmeten. En een half volle fles rustte in de hand van mijn moeder. Haar kleren waren versleten en voordat ik er iets over kon zeggen begon ze spontaan te lachen. Te vreugdeloos na mijn gedachtes.
Rot op Alex, ik kan de niet naar het show kijken door jou.
.-.-.09-03-2011.-.-. 15 jaar
'niet. Het liefst was hij er nooit tussen in gekomen.'
'Alex, man, als hij niet was gekomen was je nu waarschijnlijk dood geweest.'
dan hoefde ik tenminste dit alles niet meer te gaan lijden!
.-.-.17-12-2013.-.-. 17 jaar
'Dit gebeurd verdomd elke keer Gered!'
'Het was niet mijn bedoeling om terug te komen met die klootzakken en je pijn te doen, Alex.'
Brommend sprong ik op en kwam voor hem staan. De woedde en verdriet baande zich een weg van mijn hart naar mijn maag die wat op begon te warmen in deze koude winterdag.
'Dit zeg je elke keer Gered. Wanneer vertel je eens de waarheid? Zeg dan gewoon dat je het zat bent van mij! Zat van mijn overmatige gejank en zelfmedelijden. Want iedereen doet dat. Iedereen zegt dat ik puur zelfmoord wil plegen voor meer aandacht. Maar weet je wat; mijn vader is letterlijk opgerot in de gevangenis. Mijn moeder zit te klooien met een dronkenlap net als haar en iedereen wilt me dood hebben. Jij ook; of niet?'
.-.-.26-10-2014.-.-. 18 jaar
wat is het nut van mijn leven op dit moment? Mensen worden depressief en plegen zelfmoord als ze gedumpt worden door hun vriendje. Ik heb het nog lang kunnen volhouden. Toen we nog klein waren zei Gered elke keer zei tegen mij: 'het is nooit het einde tot je volledig blij bent.' Maar blijdschap is slechts hier in onze wereld om ons blind te maken. Blind om te kunnen zien hoe duister onze wereld soms kan zijn.
Saving people, hunting things, the family business デ--▸