• Studentenleven



    Een oudere huisbaas bied studenten voor kleine prijs een plek aan in het splinternieuw gebouwde studentenhuis. Zolang ze maandelijks de huur maar betalen mogen ze genieten van alle faciliteiten van het huis. Er zit echter wel een maar aan, zodra de bewoners zich niet gedragen moeten ze de volle prijs betalen in plaats het schijntje wat ze nu doen. Een bewoner kan het verpesten voor allemaal.
    Het studentenhuis bevind zich aan de rand van stad enkel op een kwartiertje fietsen afstand bevind zich het centrum met verschillende uitgaansgelegenheden, winkels en meer. Voor diegene die het nog dichter bij huis zoeken is er een klein cafétje op de hoek van de straat waar je 's middags ook kwijt kunt voor een kop koffie met een groot stuk taart. Er zijn een paar universiteiten en hogenscholen in de buurt maar de rest valt goed aan te reizen door de centrale ligging.
    De huishoudelijke taken liggen in de handen van de studenten en ook voor eten en boodschappen moet zelf gezorgd worden. Omdat het zowel gezellig als goedkoper is word er zoveel mogelijk samen avond gegeten.


    Het huis
    De buitenkant van het huis ziet er uit als een gezellig herenhuis en zodra je de voordeur uitstapt sta je in de straat. Van binnen is het huis echter veel groter dan het lijkt, vanuit de kleine hal kun je doorlopen naar de gezellige woonkamer. Als je een stukje doorloopt kom je terecht in het kleinekeukentje kunnen de studenten alles vinden wat ze nodig hebben, behalve een eettafel want die bevind zich in het kamertje ernaast. De slaapkamers kunnen de bewoners vinden op de tweede en derde verdieping, waarbij de jongens zich een verdieping hoger vinden dan de meiden. Op iedere verdieping zijn twee badkamers, een kleine en een wat grotere. Ook heeft iedere slaapkamer een klein balkonnetje, er past net aan twee stoeltjes op of op sommige een bankje maar daar blijft het ook bij.
    Bij het huis zit geen tuin, maar voor wie toch graag buiten zit is er een dakterras. Deze is vrij ruim en gevuld met genoeg zitplaatsen voor het hele huis. Verassend genoeg bevind zich er een zwembad in de kelder.

    Houd de relaties tussen de personages zo natuurlijk mogelijk, ze zijn niet meteen vrienden en niet iedereen zal elkaar altijd aardig vinden. Vooral niet als ze met zijn 17e in een wonen, houd rekening met ochtend humeuren, badkamer bezettingen, bewoners die maar niet op willen ruimen, bewoners die nooit koken, katers, stress voor school en etc etc. Probeer hier creatief mee om te gaan, dat zal het alleen maar leuker maken.

    Rollen:
    Meisjes:
    - Rickena “Ricky” McBriar - Starlord
    - Yune van Therme - Enface
    - Hanna Lucy Marin - AnoukXox
    - Samantha Charlie Chavelle - Falahee
    - Lily Kate Johansen - xkimx124
    - Ruby van Vorst - Tubbietoost
    - Karme Alaska Stavros-Colijn - Talkhouse
    - Chester Wellington - Sempre
    Jongens:
    - Milan Portingen - Ossea
    - Mick Kalma - Marriee
    - Daniel Willemse - Enface
    - Santino Lucas DiAngelo - Falahee
    - Drew Sterling - Mamo
    - Tom de Jonge Marrie
    - Kane Faulkner SocialCasualty
    - Austin Jonathan Kingston - Forman
    - Noah van den Berg - Quizslet.



    Kamerindeling:

    De kamerindeling zal volgen.
    Meisjes
    Kamer 1: Karme, Ricky, Samantha
    Kamer 2: Lily, Ruby, Hanna
    Kamer 3: Yune, Chester

    Jongens
    Kamer 1: Milan, Mick, Drew
    Kamer 2: Santino, Kane, Austin
    Kamer 3: Daniel, Tom, Noah

    Invullijstje:

    Naam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Studie:
    Extra:

    Regels:

    - Minimaal 150 woorden per post. Als je graag langere posten schrijft dan ga vooral je gang.
    - Geen eendagsvliegen, bedenk je alsjeblieft goed of je tijd hebt.
    - Meld het even als je een tijdje niet online kunt komen, dit is geen probleem maar dan kan er rekening mee worden gehouden.
    - 16 + graag onder een spoiler.
    - Geen perfecte personages. Imperfecte personages maken een RPG leuk.
    - Zonder overleg bestuur je niet een ander personage
    - Maximaal twee personages, maar houd deze dan beide actief.


    De personages komen de een na de ander aan in het huis, het is zo rond de 8 uur s' avonds. De eerste kan de huissleutel vinden in een bloembak voor het huis zoals in een mail naar de bewoners heeft gestaan. De rest zal hierna moeten aanbellen, (op deze manier komen ze ook gelijk in contact met elkaar). Op het tafeltje in de woonkamer kunnen ze de kamerindeling vinden net als de mededeling dat er een klein overlevingspakket is waar ze in ieder geval een dag mee door kunnen. Misschien is er een bewoner die er mee komt om ergens in de loop van de week een welkomsfeest te houden met een Halloween, daar zullen boodschappen voor gedaan moeten worden, eventuele versieringen voor het huis en kostuums moeten gekozen worden. Hier is prima tijd voor want de meeste scholen zullen pas beginnen over een paar dagen.

    Veel plezier!
    Praattopic
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 2 nov 2014 - 20:07 ]

    [Sorry, ik was gisteravond en deze middag zo druk. Ben rond twee uur thuis, dan zal ik reageren c: ]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Austin Jonathan Kingston
    Met mijn koffer stond ik lichtelijk zenuwachtig voor het studentenhuis. Ik was best een beetje laat, maar dat maakte me eigenlijk niet zo heel veel uit. Ik had mijn auto zojuist een stukje verder geparkeerd. Ik stond niet zo te springen om iedereen te laten zien dat ik niet arm was, maar dat je mijn familie meer echt rijk kon noemen. Wanneer mensen dit over je weten, begonnen ze zich echt vreemd te gedragen, alsof jij beter was dan hen en dat zij alles voor je moesten doen, ofzoiets dergelijks. Daarom liet ik mijn afkomst meestal een beetje achterwege. Ik wilde overnieuw beginnen.
    Ik belde aan en keek vervolgens door een raam naar binnen. Ik was niet de eerste, wat ik ook niet raar vond. Ik zag meiden en jongens, of jongemannen en jongedames, als je het zo wil noemen, van ongeveer de zelfde leeftijd als ik. Wachtend op iemand om de deur open te doen, begon zachtjes te fluiten en met mijn voeten te tikken. Wanneer ik me lichtelijk verveelde begon ik altijd lawaai te maken. Dat was echter een van mijn slechte eigenschappen. Meestal probeerde ik er meteen mee te stoppen, maar vandaag had ik daar even geen zin in en ging ik gewoon door.


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    Noah van den Berg

    Drew en ik waren nog een beetje aan het praten en aan het lachen, totdat er een meisje aan kwam die haarzelf voorstelde als Karme. 'Ik ben laat he?'
    Het meisje dat van binnen kwam, stelde haarzelf voor als Lily. Ik glimlachte naar hen beiden.
    Ik nam nog een paar hijsen van mijn sigaret, gooide deze op de grond en doofde hem met de zool van mijn schoen.
    In de verte kwam een jongen met zijn koffers de oprit opgelopen. Hij zag ons niet staan en liep naar de voordeur.
    Ik zei Drew, Lily en Karme gedag en liep naar de jongen toe.
    'Hoi! Ik ben Noah! De deur is volgens mij gewoon open hoor. Iedereen zit volgens mij trouwens in de woonkamer. Kom, ik laat je het wel zien,' begroette ik hem en duwde de deur open. 'Let niet op alle koffers, niemand heeft nog uitgepakt en zo,' zei ik terwijl ik apenkooi speelde over de koffers heen.
    In de woonkamer aangekomen, stond ik even stil. 'Hoi iedereen! Er zijn weer twee nieuwe mensen gekomen!' riep ik. 'En ik ga naar bed! Maar eerst ruim ik even iets op!'
    Ik begon alle lege glazen op te pakken en naar de keuken te brengen. Ook de lege flessen champagne zette ik op het aanrecht neer. 'Sorry, jongens. Ik ben een beetje moe! Ik zie jullie morgen allemaal!'
    Ik verzamelde mijn drie koffers en mijn tas en wilde alles tegelijkertijd naar boven brengen. Een beetje onmogelijk, dus besloot ik maar twee keer te lopen.
    De goede deur gooide ik open en ik zag Tom op zijn bed liggen. Grinnikend schudde ik mijn hoofd.
    Nadat ik alles naar boven had gebracht en mezelf een bed had geclaimd, kleedde ik me tot op mijn boxer uit. Ik wilde mijn bed instappen, totdat ik mezelf bedacht dat het leuker was om Tom even te plagen.
    Ik trippelde naar zijn bed en ging lekker tegen hem aanliggen. 'Hallo, Tom.'


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Milan Portingen
    Door de plotselinge drukte in de woonkamer was ik al snel het overzicht kwijt. Er vertrokken ook telkens wat mensen naar buiten, om te roken vermoedde ik. Aangezien ik niet echt zin had om in de kou tussen de rokers te staan, leek dit me een mooie gelegenheid om mijn spullen naar mijn kamer te brengen. Ik richtte een vlugge blik op het blaadje met de kamerindeling dat naast me op de tafel lag. Drew en Mick, door de chaos had ik echt geen idee of ik hun al ontmoet of gezien had maar daar zou ik snel genoeg achter komen. Ik liep naar de hal, pakte mijn rugzak van de grond op en liep vervolgens naar boven richting de slaapkamers. Toen ik na niet lang zoeken de juiste slaapkamer al had gevonden, opende ik de deur en gooide mijn spullen op het eerste beste bed. De kamer was verder nog leeg dus waarschijnlijk zouden Mick en Drew er nog niet zijn.

    Yune van Therme
    Chester melde dat ze even bij iemand ging kijken die ze al kende, ik knikte als teken dat het goed was. Grappig dat ook zij al iemand kende, soms was de wereld zo klein. Of het kwam gewoon omdat dit een van de weinige studenthuizen was in de buurt. "Ik ben in ieder geval erg blij dat we roommates zijn." zei ze net voor ze weg liep. 'Ik ook!' zei ik snel en een glimlach van oor to oor trok op mijn gezicht. Kijk dat was pas een fijne eerste ontmoeting. Het leek me verschrikkelijk om mijn kamer te moeten delen met iemand die mij helemaal niet leuk vond, of ik haar niet. Ondertussen was de drukte alweer een beetje gezakt, sommige waren naar buiten en andere naar boven. Ik haalde mijn schouders op en pakte mijn koffer ook maar om die boven naar mijn kamer te tillen.
    Ik liet me op het bed vallen bij het raam en pufte even uit, trappen op met een zware koffer was niet mijn ding. Waar was Luke als je hem nodig had? Mijn spullen uitruimen zou ik later wel doen, misschien wilde Chester wel op het bed dat ik gekozen had slapen of had ze andere wensen. Het zou misschien asociaal zijn om nu alles te claimen. Maar nu?
    Twijfelend klopte ik op de deur van kamer nummer 1, als het goed is sliep Milan daar. Zenuwachtig plukte ik aan een los draadje van mijn blouse, ik twijfelde nu alweer of dit zo slim was. Maar ik had behoefte aan een bekend gezicht na al die vreemde en nieuwe dingen van vandaag en eigenlijk geloofde ik nog steeds niet dat het echt Milan was.

    Milan Portingen

    Ik besloot om nog niks van mijn spullen uit te pakken. Daar zou ik later nog alle tijd voor hebben en misschien moest ik eerst even met Mick en Drew overleggen. Ik viste mijn telefoon uit mijn zak en checkte wat social media terwijl ik onderuitgezakt op het bed zat. Misschien moest ik zo maar weer naar beneden gaan, dat was wel zo gezellig.
    Mijn gedachtes werden verstoord door zacht geklop op de slaapkamerdeur. Geen idee wie het kon zijn maar waarschijnlijk was het Mick of Drew, dat zou in ieder geval niet echt gek zijn. Terwijl ik mijn telefoon weer in mijn broekzak stopte, liep ik naar de slaapkamerdeur en er verscheen een glimlach op mijn gezicht toen ik zag wie er stond. 'Hey,' zei ik grijnzend maar met een iet wat verbaasde ondertoon in mijn stem. Ik leunde tegen de deurpost terwijl ik haar aankeek. 'Is er iets?' Vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen. Ik had nou niet echt verwacht dat ze me meteen achterna zou komen, niet dat ik er moeite mee had.

    Yune van Therme
    Bijna had ik me omgedraaid en weggelopen toen de deur open ging. Een heel klein beetje zekerder van mijn zaak werd ik toen Milan glimlachend open deed. 'Hey,' grijnsde hij, maar wel een beetje verbaasd. Dat begreep ik, ik wist zelf ook niet waar ik mee bezig was. Ik schudde mijn hoofd toen hij vroeg of er iets was, 'Moet dat dan?' vroeg ik en ik glimlachte even. Ondanks dat hij vrij ontspannen tegen de deurpost aangeleund stond voelde het nog een beetje raar. 'Eigenlijk zocht ik gewoon naar iemand anders dus ik denk dat ik maar weer ga' grapte ik en ik deed een pas naar achter alsof ik weg wilde lopen. 'Nee, er zijn gewoon zoveel nieuwe gezichten dat ik heel even een bekende wilde zien' zei ik eerlijk en ik haalde een beetje ongemakkelijk een hand door mijn haar heen. Dat klonk weer lekker vaag, good job Yune. Maar ik kon hem moeilijk vertellen dat ik er nog steeds niet bij kon dat ik hem weer zag, hoewel het ook deels waar was.

    [ bericht aangepast op 5 nov 2014 - 23:04 ]

    Milan Portingen
    'Nee?' zei ik iet wat verward toen ze vroeg of er iets moest zijn. Al zou het logisch zijn geweest als ze hier met een reden stond, vond ik. 'Oh oké dan,' zei ik nog verwarder dan ik al was toen ze hier blijkbaar helemaal niet voor mij stond. Ik beet even op de binnenkant van mijn lip want ergens vond ik het moeilijk te realiseren dat ze was door gegaan en het heel logisch was dat ze hier net zo goed niet voor mijn stond. Ze vervolgde haar zin, aha dat was het dus. Ergens was ik wel opgelucht dat ze hier dus blijkbaar wel voor mij stond. 'Eh ja oké, begrijpelijk,' zei ik en zette een stap opzij als teken dat ze binnen kon komen. 'Of we kunnen ook ergens anders zitten of een rondje wandelen?' stelde ik voor, geen idee wat zij voor ogen had.

    [Ik vond dit wel een mooi moment voor Daniel]



    Daniel Willemse.

    Ik vloekte binnensmonds terwijl ik het laatste stukje naar het huis liep. Ik was de verkeerde halt uitgestapt en mocht daarom een extra kwartier lopen. Joe-hoe. ik zuchtte toen ik zag dat er al mensen voor het huis stonden, tenminste ik nam aan dat ik daar moest zijn. 'Hey' bromde ik toen ik langs ze liep, en ik gaf ze kort een begroetend knikje. Dit betekende overigens wel dat ik niet de enige roker was, niet dat het me echt wat deed maar het had zo zijn voordelen.
    Binnen was het een grote chaos van koffers, voor de time-being was dat waar ik ook mijn spullen liet. Ik keek kort de woonkamer door, dus dit was waar ik voorlopig zou gaan wonen. Het kon erger, tot nu toe dan.
    Nadat ik eindelijk had gevonden waar ik sliep, liep ik met koffer en al naar boven. Ik zou bij Tom en Noah slapen, beter waren ze een beetje chill anders zou dit een lang jaar worden. Dit hele studentenhuis was al niet mijn ding, helaas was het wel het enige wat ik kon betalen en thuis blijven wonen werd hem ook niet. De kamer eenmaal gevonden zwaaide ik de deur open, als ze sliepen was het niet mijn probleem. Wie ging er überhaupt slapen op zo'n tijdstip?
    Ik trok mijn wenkbrauw op, 'Verstoor ik iets?'. Fijn dit, nee wacht geweldig zelfs. Precies waar ik op zat te wachten.

    Yune van Therme
    Milan begreep niet helemaal dat ik een grapje maakte waardoor het allemaal een beetje verwarrend en ongemakkelijk werd. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan, dit was een slecht idee geweest. Ik had beter gewoon in mijn kamer kunnen blijven of weet ik veel. Maar terug kon ik nu toch niet. 'Sorry ik wilde je niet verwarren' mompelde ik en ik wipte even van mijn ene been op het andere. Waarom zei ik sorry, dat was nergens voor nodig. Ik maak het zo alleen maar erger.
    Milan stapte een stukje opzij als teken dat ik zijn kamer in mocht, 'Of we kunnen ook ergens anders zitten of een rondje wandelen?' stelde hij voor. Ik twijfelde even, 'Heb je ook een balkon? Anders wil ik daar wel zitten' besloot ik en ik stapte alvast zijn kamer binnen. 'Maar een rondje wandelen vind ik ook goed' voegde ik er aan toe. Tot zo ver mijn vermogen om keuzes te maken.

    [ bericht aangepast op 5 nov 2014 - 23:59 ]

    Milan Portingen
    'Maakt niet uit hoor, kan je ook niet veel aandoen,' zei ik toen ze zich zich verontschuldigde, blijkbaar was het dus duidelijk dat ze me verwarde. Misschien kreeg ik zo meer uitleg, dat hoopte ik in ieder geval en anders zou ik er misschien naar moeten vragen. Toen ze de slaapkamer instapte, sloot ik de deur achter haar en richtte mijn blik even op de deur van het balkon. 'Nee, balkon is prima hoor,' antwoordde ik. Kon ik meteen ook even kijken hoe het uitzicht was. Ik liep voor haar het balkon op en ging zo staan dat ze er precies bij kon. Het was niet echt een groot balkon maar opzich precies goed, klein maar fijn zou ik zeggen. Ik keek haar even aan. 'Ik vind het zo gek om je weer te zien,' zei ik terwijl ik met mijn ellebogen op de balustrade leunde. 'Nooit verwacht ook.'

    Yune van Therme
    Zodra ik naar binnen was gestapt sloot Milan de deur achter me, als hij het niet had geweest was het een beetje bedreigend geweest. Maar het was Milan. 'Nee, balkon is prima hoor,' zei hij voor hij zelf het balkon op liep. Er was net aan genoeg plaats voor ons beide, terwijl er bij ons op het balkon een stuk ruimer was en er zelfs een klein tafeltje en stoelen stond. Hoewel ik al even op ons balkon had gestaan werd ik toch verast door het uitzicht wat me te gemoed kwam, nu het zo donker was kon je al de lichtjes van de stad goed zien. Waarschijnlijk zou het mooier geweest zijn als het gebouw wat hoger had geweest maar ach, ik deed het ermee. 'Ik vind het zo gek om je weer te zien,' zei hij waarbij hij me even had aangekeken. Ik knikte, 'Zo gek, is een beetje understatement' grinnikte ik. Het stak een beetje toen hij zei dat hij het nooit verwacht had. Niet dat ik het zelf wel verwacht had. Maar toch. 'En nu leven we allebei voorlopig hier'. Ook al had ik het hard op gezegd, het bleef vreemd.
    'Wat ga je eigenlijk studeren?' vroeg ik en ik keek hem nieuwsgierig aan. Ik geloof niet dat ik veel langer op het vorige onderwerp wilde doorgaan.

    [ bericht aangepast op 6 nov 2014 - 20:51 ]

    Drew Sterling
    Als ik mijn sigaret zo goed heb opgerookt, kijk ik even om me heen op zoek naar een asbak. Er staat er nog geen, dus gooi ik wat overgebleven is van mijn sigaret op de grond en doof ik hem met mijn voet. "Ik uh, ga weer naar binnen," zeg ik tegen niemand in het bijzonder. Het begint een beetje te druk te worden bij de voordeur, dus besluit ik de rust maar eens op te zoeken en de rest van het huis te bekijken. Ik ben nog niet verder geweest dan de hal en de woonkamer, dus ik ben wel benieuwd. Eerst loop ik met mijn koffer de smalle trap op. Ik open de deur van de kamer die ik zal gaan delen met ene Milan en Mick. Buiten op het balkon staan twee mensen, een meisje en een jongen, Mick of Milan waarschijnlijk. "Sorry dat ik stoor," verontschuldig ik mezelf. "Even mijn koffer hier dumpen." Ik knik naar mijn koffer, die ik tegen de muur aan zet. Ik vindhet wel zo eerlijk om met Milan en Mick te overleggen wie welk bed zou krijgen. Ik neem de kamer vluchtig in me op en loop vervolgens weer naar beneden, naar de keuken, waar gek genoeg nog niemand is.


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Milan Portingen
    'Jup, niet dat ik er moeite mee heb.' Tot nu toe had ik er zeker geen spijt van dat ik de keuze had gemaakt om hier te gaan wonen. Hopelijk viel de rest ook een beetje mee. Met dat ik dat dacht hoorde ik de slaapkamerdeur open gaan. Ik keek over mijn schouder naar binnen en zag een jongen met een koffer binnenkomen. Dat moest Mick of Drew dan zijn. Voordat ik überhaupt tijd had om iets te zeggen of me voor te stellen was hij alweer weg. 'Hm oké dan, dat zal Mick of Drew zijn geweest,' zei ik terwijl ik mijn hoofd weer richting Yune kantelde. 'Ik studeer nog steeds hetzelfde als toen,' zei ik toen ze vroeg wat ik ging studeren. 'Tweedejaars internationale economie,' voegde ik eraan toe voor het geval ze het vergeten was, wat waarschijnlijk wel het geval was. 'En jij? Ga je nu wat anders studeren dan?' vroeg ik en wist na niet al te lang denken al wat zij vroeger studeerde. 'Je deed toch iets met kunst?'

    [Drew kan er ook gewoon bij zitten al wil je dat (: ]

    Yune van Therme
    'Jup, niet dat ik er moeite mee heb.' zei hij. Ik haalde enkel mijn schouders op, ik was er nog niet zo zeker van of ik het wel heel leuk vond. Maar dat zag ik allemaal vanzelf wel. Ik keek nieuwsgierig achter me toen ik de kamerdeur open hoorde gaan, de blonde jongen verontschuldigde zichzelf maar voor een van ons had kunnen reageren was hij al weer weg. Ik knikte na Milan zijn woorden, 'Ik hoop niet dat hij zich gelijk niet welkom in zijn kamer voelde omdat wij hier zitten'. Ik beet even schuldig op mijn lip, het was logisch dat iedereen nu even rustig naar zijn of haar kamer wilde. Misschien hadden we beter ergens anders kunnen gaan zitten.
    'Ohja, ik was het vergeten' lachte ik schuldbewust. Niet wonderlijk, ik vergat sowieso veel en om eerlijk te zijn had ik mijn best gedaan om alles te vergeten wat met Milan te maken had. Ik keek opzij naar hem, 'Is het nog leuk?'. Ik knikte op de vraag of ik wat anders ging studeren. 'Ik deed eerst Fine Arts, maar ga nu beginnen aan Art and Media Management' vertelde ik.

    Karme Alaska Stavros-Colijn.
    Ik heb mijn kamergenotes nog niet ontmoet, maar mijn lichaam is moe en zodra ik mijn sigaret opgerookt heb vertrek ik naar binnen.
    Morgen zal ik de rest van mijn huisgenoten te woord staan en ze op mijn vriendelijkst begroeten, nu staat mijn hoofd er niet naar en heb ik behoefte aan een douche. Gelukkig zijn er genoeg badkamers en zonder ophopingen en zonder ook maar een andere levende ziel tegen te komen laat ik me door het warme water omringen. Mijn haar druipt als ik er weer onder vandaan kom en ik trek een handdoek die ik uit mijn koffer haalde voor het douchen om mijn lichaam, een andere om het natte haar.
    Nat, en met moeite om niet de hele gang onder te druppelen, loop ik naar mijn, of onze, slaapkamer, waar ik mijn koffers al neergezet heb. Hij is nog steeds leeg, gek genoeg, als ik de deur naar het balkonnetje ontdek. De buitenlucht voelt koud aan op mijn huid als ik opnieuw een sigaret opsteek.
    Het is niet wat ik ervan verwacht had, in tegenstelling zelfs - het is nog kil en rustig. Hopelijk groeien er snel vriendschappen, want als gezelschapsdier word ik nu al gek van het weinige contact dat ik heb gehad. Hopelijk zijn mijn kamergenoten aardig.
    Ik claim een bed, hopend dat als mijn kamergenotes binnenkomen ze het hiermee eens zijn, en kruip nadat ik ondergoed aangedaan heb het bed in. Hoe laat het is weet ik niet precies, maar mijn ogen vallen dicht.

    [Slecht stukje maar een beetje leven in de brouwerij leek me niet slecht.]


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted