Prison for the gifted. » Speeltopic. - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

30 nov 2014 - 14:16

Kefe 5051

Prison for the gifted.

Ergens in de rimboe, ver verborgen in het hart van Afrika ligt een verlaten gevangenis – niemand weet hier echter van. De omgeving is omringt door prachtige bloemen, exotische dieren en vooral veel bossen waardoor er niet naar om wordt gekeken.
Al jaren raken er mensen vermist rondom deze gevangenis, maar nog nooit is hij gezien door iemand die ervan weg heeft kunnen lopen. Er zijn maar twee manieren om deze gevangenis te kunnen zien. Bij optie één kom je er niet levend weg, en bij optie twee kom je er vast te zitten.
Een groep enorm verschillende mensen uit verschillende landen, die totaal geen connectie hebben met elkaar zitten er vast. Ze zitten er vast in een celblok, waar ze echter niet vast zitten in een individuele cel. Er zijn douches en dergelijke, en ze krijgen gewoon eten. Ze weten echter niet van wie, of wat.
Totdat de “gevangenisbewakers” spontaan in het licht treden en met een onzin verhaal komen, tenminste dat is wat het willekeurige groepje personen denkt. Het blijkt dat ze een doel hebben om kwaad de bestrijden. Ze bezitten krachten, maar die moeten alleen nog opgewekt worden.

Rollen.

Vrouwen.
× Olivia Kassidy Jenkins. || Sheamus || Beeld overdracht. || 1.4
× Breanna 'Anna' Isadore Bellisario. || Rosea || Bovenmenselijke kracht. || 1.5
× Bezet. || Miyano || Energieballen.
× Phallon `Phee` Callee Grant. || Gently || Genezingskrachten. || 1.3
× Kiesa Rae Ellestad. || MAYBENOT || Super flexibiliteit. || 1.4
× Colette Francis Scotts. || Frary || Genezingskrachten. || 1.5

Mannen.
× Tanner Cade Knight. || Kayfabe || Bovenmenselijke kracht. || 1.1
× Nikau Williams. || Crixus || Genezingskrachten. || 1.4
× Timothy "Tommy" Martch. || Eloquentiae || Beeld overdracht. || 1.6
× Randell Walton. || Bostick || Genezingskrachten. || 1.4
~~× Bezet. || Luke_Pinguin || Energieballen.~~
× Howard Felix Smith. || Kayfabe || Super flexibiliteit. ||1.7

Invullen.

× Naam.
× Leeftijd.
× Afkomst.
× Kracht.
× Hoe lang daar.
× Hoe kwam hij/zij daar.
× Innerlijk.
× Uiterlijk.
× Relaties.
× Extra.

Krachten.

Primaire krachten, inclusief de secondaire krachten staan erbij.
» Energieballen. Energieballen vanuit je handen kunt maken, en natuurlijk afvuren.
× Energieschild. Een schild waardoor je jezelf en eventueel een ander kunt beschermen.
× Energiestralen. De vooruitgang die je boekt na de energieballen.
× Deflectie kracht. Dit is de ultieme kracht hierin, hiermee kun je de aanvallen weerkaatsen.

» Genezingskrachten. De mogelijkheid hebben om anderen te genezen.
× Energie vampirisme. Krachten opzuigen van anderen.
× Opwekkingskracht. Het vermogen om dieren of mensen weer tot leven te wekken.
× Lichaamswisseling. De mogelijkheid om in een ander lichaam te treden, dood of levend.

» Bovenmenselijke kracht. Sterker zijn dan de gemiddelde mens.
× Super snelheid. Sneller kunnen bewegen dan het menselijk oog kan zien.
× Onzichtbaarheid. De mogelijkheid om voor een bepaalde tijd niet gezien te worden.
× Duplicatie. Meerdere personen van jezelf creëren die dezelfde krachten bezitten.

» Super flexibiliteit. Een enorm soepel lichaam bezitten, dit is echter vermoeiend.
× Zijwaartse zwaartekracht. Tegen muren op kunnen lopen of kruipen.
× Levitatie. De mogelijkheid om lichtelijk te zweven en daardoor geluidloos te bewegen.
× Vliegen. Voor een bepaalde tijd kunnen vliegen, dit is echter niet al te lang.

» Beeld overdracht. Dankzij aanraking de mogelijkheid hebben beelden te ontvangen/sturen.
× Illusie. Iemand iets in zijn/haar hoofd planten dat er niet is, door middel van aanraking.
× Emotie-projectie. De mogelijkheid iemand iets te laten voelen, geen aanraking nodig.
× Gedachtecontrole. Eigenlijk is dit gewoon iemand laten doen wat jij wilt, geen aanraking.

We beginnen ermee dat enkel één jongen en één meisje de kracht kunnen bezitten.

Regels.

» Minimum van 200 woorden.
» Eén personage per persoon.
» Bestuur alleen je eigen personages, tenzij je toestemming hebt.
» Geen perfecte personages.
» Niemand kan elkaar kennen van voor de gevangenis.
» 16+ is toegestaan.
» Naamsveranderingen graag doorgeven.
» Ik ben de enige die nieuwe topics maakt, tenzij ik een ander aanwijs.
» Geen ruzies rondom dit RPG.
» Relaties worden pas besloten in het praattopic.

× Rollentopic. × Praattopic. × Speeltopic. ×

[ bericht aangepast op 30 nov 2014 - 14:17 ]
I'm your little ray of pitch black.

30 nov 2014 - 22:27

Roms 4194

Timothy "Tommy" Martch × Beeldoverdracht ×

Na een paar seconden zet ik de douchestraal uit. Ik wrijf door mijn haar om het grootste deel eruit te krijgen, maar vind het zo wel gezegend. Het droogt vanzelf weg. Ik kijk in een van de gebroken spiegels naar de kras. Gelukkig is het deze keer niet zo groot als andere keren. Het bloeden lijkt gestopt te zijn, dus ik trek mijn hoodie weer aan en loop langzaam terug naar de celblokken.
Alles ziet er hier triest en verdorfen uit en soms verbaast het me hoe ik hier al drie jaar heb kunnen overleven. Als nieuweling is het zwaar, maar nu is het een soort routine geworden. Überhaupt waarom we hier nog steeds zijn. Wat zouden ze met ons willen?
Ik bijt nerveus op mijn duimnagel en loop een beetje rond. Stilzitten is nooit een ding geweest waar ik goed in ben, maar al helemaal niet op een van de denkmomenten, waarop ik logica probeer te vinden in dit alles. Maar als er één ding is dat ik heb geleerd in de laatste vijf jaar van mijn leven is het dat de ratio en logica soms achterblijft, alsof het even uitstaat. En dat zijn de momenten waarop je dingen doet waar je spijt van krijgt. Een klas vol leerlingen doden bijvoorbeeld. Ik kap mezelf af en schud mijn hoofd om daar niet dieper op in te gaan.
Desalniettemin is het verwarrend dat een groep bewakers ons weigert te laten gaan, maar wel moeite doet om ons in leven te houden.

[ bericht aangepast op 30 nov 2014 - 22:37 ]
#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

30 nov 2014 - 22:33

Linkle 45597

(Is het goed als ik morgen een post naar Timothy maak???)

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

30 nov 2014 - 22:34

Karube 17107

[Sorry dat ik nog niet heb geschreven, maar ik voel me al heel de dag heel ziek. Ik ga het morgen proberen.]

Caution first, always.

30 nov 2014 - 22:36

Kefe 5051

[Geen probleem hoor. c: Beterschap!]

T a n n e r .

×××

Ik had Olivia aan zien komen, en had haar even een klein glimlachje toegeworpen. Ze begon wat onzeker op haar lip te bijten. ‘Hey Tanner. Denk je dat er echt geen manier is om hier weg te komen?’
‘Er zijn al vele tactieken geprobeerd, de meest logische was nog naar boven klimmen, we kwamen echter niet verder dan die klimop,’ ik wees naar een tamelijk hoge plant, die nog enkele meters onder het grote gat in het plafond eindigde. De vraag was me al vaak gesteld, maar het was nou weer niet zo dat ik mensen er echt raar op aan kon kijken. In die tijd dat ik daar alleen was had ik zoveel geprobeerd.
Ik glimlachte opnieuw. ‘We komen hier wel uit. Dat moet wel. Ze houden ons hier voor een reden, we krijgen eten, mogen douchen, er is een bedoeling hiervoor.’
Eigenlijk was ik niet meer zo positief, maar ik was hier al zoveel jaar, ik had me er al een soort van bij neergelegd. Wat kon ik nog meer.
‘Trek eens iets aan,’ hoorde ik Coletta duidelijk roepen toen ze langsliep.
Ik had er niet eens behoefte aan om tegenin te gaan vandaag. Er was een onderbuik gevoel dat diep in me zat, en meestal had dat niets positiefs te betekenen. Aangezien dat meestal op ruzies sloeg hield ik wijselijk mijn mond dicht. Het was nou ook weer niets hards dat ze had gezegd.
De zoemer luidde dat de douches zo dicht zouden gaan, dus even keek ik die kant op, waarna ik me weer op Olivia focuste.

[ bericht aangepast op 30 nov 2014 - 22:39 ]
I'm your little ray of pitch black.

1 dec 2014 - 12:24

Phylaca 2673

Phallon `Phee` Callee Grant

Wat schrokkend keek ik op naar Tanner, die me zonet vroeg of ik weer een nachtmerrie had. Ik knikte enkel, gezien een andere jongevrouw bij hem kwam staan - waardoor ik me erg snel omdraaide en een andere kant op liep.
Ik voelde hoe mijn krullen op mijn schouders zwiepten, die ik met een irritant gebaar naar achter deed. Mijn blik viel op een jongen, die ik toch erg lang kende - die ook te vertrouwen was. Timothy. Mijn lippen krulden lichtelijk omhoog en ik stapte wat voorzichtig op hem af.
Mijn hand ging uit naar zijn wang, waar een grote kras op te zien is. Zacht raakte ik met mijn vingertoppen zijn wang aan, terwijl ik hem niet probeerde bang te maken met mijn trillende vingers.
Toen ik mijn hand weer terug trok, bekeek ik hem peinzend. Ik kauwde op de binnenkant van mijn wang en keek hem met een scheef hoofd aan. Het was geen geheim dat ik weer slecht geslapen had, gezien Tanner het al aan me gezien had. Wallen onder mijn ogen, nat van zweet en warrig haar - zo zag ik er elke dag uit.

[ bericht aangepast op 1 dec 2014 - 12:41 ]
"Satan's friendship reaches to the prison door."

1 dec 2014 - 12:40

Roms 4194

Timothy "Tommy" Martch

Zodra Phallon binnen mijn blikveld komt, glimlach ik lichtelijk. Maar dan kijkt ze bezorgd naar de kras op mijn wang en gaat ze er met haar vingertoppen langs. Haar handen trillen.
"Niets ernstigs. Niets wat niet na een paar dagen wegtrekt." Ik houd er niet van als er zonder reden zorgen wordt gemaakt om mij. Het is niets.
Mijn blik valt op haar vermoeide gezicht en haar haar. Zij had ook slechts geslapen. Veel hier hebben de moeite met nachten doorkomen. Sommige door het verleden, zoals ik, en anderen kunnen deze beknelde situatie gewoon niet aan en zijn bang nooit meer weg te komen.
Het gebrek aan een uitleg over deze situatie is hetgeen dat een soort trigger geeft. De bewakers komen terug in mijn dromen als een soort enge moordenaren en de neergeschoten klasgenoten als plaaggeesten. Alles komt terug wanneer je vastzit.
"Gaat het?" vraag ik met een bezorgde frons.

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

1 dec 2014 - 12:47

Phylaca 2673

Phallon `Phee` Callee Grant

Het verbaasde me niks dat Tommy zei dat met hem alles goed ging. Misschien was ik zo overbezorgd omdat ik zelf in zo een onmogelijke situatie zat, waarschijnlijk daarom. Meestal ben ik degene die in het gevangenis midden in de nacht door het hele gebouw schreeuwt, bang voor de realiteit en bang voor de nachtmerries. Ik slikte even en beet op mijn onderlip, om niet weer een zwakte aanval te krijgen - wat bij mij de laatste tijd erg veel gebeurde. Ik viel zomaar flauw of zakte door mijn knieën.
» Gaat het? « Timothy leek het te merken en bekeek me met een bezorgde frons. Normaal gezegd zou ik gewoon glimlachen en knikken, maar nu greep ik me met beide handen krampend aan Tommy zijn schouders vast. Mijn ogen werden groot en ik keek hem zowat hysterisch aan. » Breng me naar mijn cel, alsjeblieft. « De eerste tranen begonnen te rollen over mijn wangen, wetende dat ik zou flauwvallen en in een nare droom terecht komen. Bang om te slapen, alleen door dit gevangenis. Uit angst drukte ik mezelf tegen de borst van Tommy aan, gezien hij vele malen langer als ik ben.

"Satan's friendship reaches to the prison door."

1 dec 2014 - 13:58

Roms 4194

Timothy "Tommy" Martch

Haar blik verandert en meteen begin ik me zorgen te maken. "Breng me naar mijn cel, alsjeblieft." Ze houdt mijn schouders vast en die ene zin is al genoeg om te weten wat er aan de hand is. Een paniekaanval. Ik sla mijn armen om haar heen en probeer haar gerust te stellen.
"Het is oké, ik ben hier. Rustig maar." Ik houd haar zo stevig mogelijk vast en loop met haar naar haar cel. "Blijf gewoon hier, oké. Ik ben bij je." Ik strijk door haar haar en zet haar neer op haar bed. Tegenover haar ga ik door mijn knieën zitten en pak ik haar handen voorzichtig. "Het komt allemaal goed."

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

1 dec 2014 - 15:19

Hephaestus 5882

Breanna 'Bree' Isadore Bellisario

De muur die mij van de eetzaal scheidt is hard en koud. Met mijn rug er tegen aan zit ik op de grond, wachtend totdat de deuren open zullen gaan.
Honger. Ik ben zo iemand die continu at, vroeger. Zo iemand die in de pauzes op school altijd wel iets van chips of chocolade had, maar nooit een grammetje aan kwam. En nu kan ik bijna niets eten, en dat wat ik kan eten is niet echt heel lekker. Maar toch zorg ik ervoor dat ik elke seconde dat het kan aan het eten ben.
Een zoemer gaat af, dat vertelt dat de douches zo wel zullen sluiten. Zoals gewoonlijk heb ik al lang gedoucht. Douchen is één van de weinige dingen die bijna hetzelfde zijn als vroeger.
Colette verschijnt, en op het moment dat ze mij ziet, klaart haar blik op. Waarschijnlijk zocht ze me.
'Hee, Colette,' zeg ik tegen haar. Ik mag Colette wel, ze is grappig en eerlijk. Haar eeuwige optimisme houdt me hier een beetje op de been, ook al kan ik me er soms wel aan irriteren. Ze zit hier nog niet zo heel lang, ergens tussen een halfjaar en een jaar in. Negen maanden, gok ik. Ik ben best goed in tijd inschatten, dus daar vertrouw ik wel op. Maar ze is nog niet dicht bij de drie en een half jaar dat ik hier nu op gesloten zit; ik ben de jongste van allemaal. Colette is één van de weinige die me niet als een klein kind behandelt dat zich niet met dingen mag bemoeien. Wat een andere goede reden is waarom ik haar graag mag.

[ bericht aangepast op 1 dec 2014 - 15:20 ]
“A queen will always turn pain into power.”

1 dec 2014 - 16:59

Phylaca 2673

Phallon `Phee` Callee Grant

Ik voel de sterke armen van Timothy, maar het was niks te hulp voor de schokkende schouders van me.» Het is oké, ik ben hier. Rustig maar. « Alhoewel ik zo trillen bleef, kon ik Tommy zijn armen nog telkens om me heen voelen. Door mijn waas heen zag ik de grijze kleuren van het cel blok voor mijn ogen waarnemen, waarvan ik wist dat hij me echt naar me cel bracht.
» Blijf gewoon hier, oké. Ik ben bij je. « Zijn hand gaat door mijn warrige haar en ik wist even niet of het bedoeld was voor mijn warrige lokken, of om me gerust te stellen. Hij ging door zijn knieën en pakte met een voorzichtig gebaar mijn handen vast. » Het komt allemaal goed. «
Wild schudde ik mijn hoofd door te antwoorden op zijn vraag. Het kwam niet goed. Nooit niet. Ik zou nooit meer kunnen genieten van het leven of iemand zien die me dierbaar was, zoals mijn ouders of vrienden. Niemand.
Zachtjes liet ik mijn hoofd hangen en kneep stevig in de handen van Timothy. Het was erg lief van hem, maar volgens mij deed hij het alleen omdat hij zo is. Lief en zorgzaam, want mijn zwetende handen wil ook niet iedereen vast hebben.
Schokkend en nog telkens trillend keek ik hem aan. » Ik ging dood. « Hij is wel slim om te weten dat ik mijn droom bedoelde, de nachtmerries de me altijd vervolgden zodra ik weg was in slaap of in dagdromen.

"Satan's friendship reaches to the prison door."

1 dec 2014 - 17:16

Roms 4194

Timothy "Tommy" Martch

Ze schudt wild haar hoofd op mijn geruststellingen. Haar hoofd hangt en ze knijpt mijn handen haast fijn, maar dat boeit me niet. De wanhoop is haar nabij en ik weet hoe dat is en ik weet dat het ergste is wat je dan kan doen iemand alleen laten.
"Ik ging dood." Haar stem trilt en ik weet meteen wat ze bedoelt. De nachtmerries. Ik veeg met mijn duim haar tranen weg en zoek oogcontact met haar.
"Ik ga je niets laten gebeuren, oké." Ik geloof mijn eigen woorden niet, hoe vreemd het ook klink. Ergens achterin mijn hoofd weet een geweten dat ik haar veiligheid nooit kan verzekeren, maar dat kan niemand. Niemand weet wat hier aan de hand is en waar de bewakers tot in staat zijn. Ik blijf haar handen stevig vasthouden en kijk even naar de grond. "Je bent hier, bij ons," zeg ik zo zeker mogelijk, maar het klinkt alsnog niet erg overtuigend. "Ze gaan ons niet aandoen en wanneer we hier wegkomen, ga je terug naar je familie en dan is alles weer zoals het was." Ik gebruik expres het woord wanneer in plaats van als. Ooit moeten ze ons hier weglaten, daar ben ik van overtuigd. Hier nooit wegkomen, wegkwijnen in de rimboe en sterven op een plek waar niemand je terugvindt. Veel mensen hebben dat als grootste angst. Gelukkig heb ik niets te verliezen. Als ik hieruit kom, moet ik weer terug naar de gevangenis. Geloof me als ik zeg dat dit nog een paradijs is.

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

1 dec 2014 - 17:36

160917 33139

Olivia Kassidy Jenkins

Tanner had even naar me geglimlacht, dat vond ik wel lief. Hij is altijd wel aardig tegen me, dat apprecieer ik wel.
"Er zijn al vele tactieken geprobeerd, de meest logische was nog naar boven klimmen, we kwamen echter niet verder dan die klimop," antwoordt hij, terwijl hij naar boven wijst. Ik kijk even naar boven en zag de klimop wat uitsteken.
Wanneer ik hem terug aankijk, glimlacht hij weer. "We komen hier wel uit. Dat moet wel. Ze houden ons hier voor een reden, we krijgen eten, mogen douchen, er is een bedoeling hiervoor." Ik knik en glimlach even klein. Hij had wel gelijk, maar ik had het er toch niet op. Welke gek haalt nu zoiets in zijn hoofd? Mensen in cellen steken, wauw zeg.
Wanneer ik weer wat wil zeggen, hoor ik iemand "Trek eens iets aan," zeggen. Ik kijk even op om te zien wie het is. Colette, haar ken ik niet echt. Ik denk wel dat ze aardig is, maar op die manier? Ik weet niet. Ik frons even mijn voorhoofd en kijk dan terug naar Tanner, terwijl ik de zoemer van de douches hoor.
Ik stap uiteindelijk de cel van Tanner binnen en zoek een open plekje op zijn bed. "Vind je het erg?" vraag ik wijzend naar het plekje. Zonder te wachten op antwoord, ga ik zitten en kijk hem nog steeds aan. "Is iedereen hier zo?" vraag ik dan, gericht om Colette die die opmerking maakte. Mij kan het niet schelen hoe mensen er bij lopen, dat kiezen ze zelf.

16 - 09 - '17

1 dec 2014 - 17:40

Phylaca 2673

Phallon `Phee` Callee Grant

De duim van Tommy gleed over mijn wang en ik met halve blik toe hoe hij me probeerde aan te kijken. Uiteindelijk gaf ik na en keek hem diep in zijn bruine kijkers aan. » Ik ga je niets laten gebeuren, oké. « Een laatste traan druppelde eenzaam nog over mijn wang, voordat ik langzaam in en uit ademde - gespannen op dat wat Timothy te zeggen had.
» Je ben hier, bij ons. Ze gaan ons niet aandoen en wanneer we hier wegkomen, ga je terug naar je familie en dan is alles weer zoals het was. « Zijn stem klonk niet overtuigend, maar dat laatste raakte me heel erg - waardoor ik mijn handen die inmiddels niet meer trilden, onder zijn grote handen vandaan haalde.
Ik haalde onhandig mijn hand door mijn roodbruine lokken en keek daarna weer naar Tommy. » Wat ga jij hier doen als je hier uitkomt ? Je kan toch niet zomaar gaan rondlopen, zeker ook naar je familie. « Ik mompelde dit meer, maar ik had algauw door dat ik het harder had gezegd - waardoor ik mijn ogen beschaamd neersloeg.
Mijn blik gleed naar mijn handen, die zonet nog in elkaar gevouwen waren - weer een weg naar Timothy`s handen zochten. Hij was hier de enigste waar ik echt mijn vertrouwen aan schonk, alhoewel Tanner ook zorgzaam was is Tommy erg anders.

[ bericht aangepast op 1 dec 2014 - 18:26 ]
"Satan's friendship reaches to the prison door."

1 dec 2014 - 17:47

Kefe 5051

T a n n e r .

×××

Niet veel later nadat de zoemer afgegaan was, hadden de tralies zich gesloten, wat zou betekenen dat binnen nu en vijf minuten de kantine zou openen en we zouden kunnen eten. Ikzelf was er nooit als een van de eerste, mijn honger bleef vaak langer achterwegen. Het was zelden dat ik echt daadwerkelijk honger was op het moment dat de deuren geopend werden, wat vreemd lijkt te zijn na zo’n lange tijd.
Oliva kwam mijn cel ingelopen, en had naar een plekje op mijn bed gewezen. ‘Vind je het erg?’
‘Natuurlijk niet,’ kwam er uit mijn mond, maar op dat moment had ze zich al op het bed geplant. Even glimlachte ik weer. Het deed me goed te zien dat ze zich al wat meer op haar gemak leek te voelen. Het waren kleine stapjes, maar je kon ook weer niet verwachten dat iemand ineens helemaal om zou gaan draaien en doen alsof dit normaal was.
Oliva had me aangekeken. ‘Is iedereen hier zo?’ Ze had het overduidelijk over Colette gehad.
‘Gelukkig niet,’ was mijn oprechte antwoord, ‘er zitten een paar goede bij. Sommige blijven gewoon opstandig om even te vergeten wat er allemaal om hun heen gebeurd. Tenminste, dat is mijn kijk erop.’
In mijn hoofd wachtte ik op het geluid van de kantine, die op zich leek te wachten. Het was vreemd, normaal had het nooit zo lang geduurd. Dit kon twee dingen betekenen. Er was één nieuwe, of er zat iemand nog in de doucheruimte.
Er luidde een alarm deze keer, wat betekende dat er ergens vandaag een nieuwe gebracht zou gaan worden. Verward keek ik op. Dat waren er al veel te veel deze week. Apart.
Daarna ging de zoemer van de kantine af, en de deuren schoten ook open – iets dat duidelijk hoorbaar was door dit gehele celblok.

I'm your little ray of pitch black.

1 dec 2014 - 17:58

Roms 4194

Timothy "Tommy" Martch

"Wat ga jij hier doen als je hier uitkomt ? Je kan toch niet zomaar gaan rondlopen, zeker ook naar je familie." Uit alle eerlijkheid haal ik mijn schouders op. Het verhaal achter mijn leven hiervoor heb ik nooit echt uitgebreid verteld. Ze weet wel dat ik iets gedaan heb waar ik spijt van heb en dat mijn nachtmerries vaak daarover gaan, maar de waarheid is te hard denk ik. Waarschijnlijk zou ze na de details mij haten.
"Misschien dat ik terugga naar Canada, kijken of mijn ouders daar nog zijn. Maar daarna weer terug naar een beetje verborgen blijven." Ik trek een kleine grimas. Als een van de weinige heb ik niet de ongelooflijke drang om hier weg te komen. Er gaat in eerste instantie een alarm af, waardoor ik uit reflex verschrokken op kijk. Het is luid. Zou dat betekenen dat er nog iemand komt? Nóg iemand?
Op dat moment hoor ik de deuren van de kantine opengaan. Verward door het geluid van het alarm kijk ik naar Phallon. Het alarm doet me ergens denken aan het alarm dat er afging in de school. Ik schud de gedachte weg. "Gaat het?"

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Index RPG Actieve Topics Zoek