• Hallo!

    Ik ben op zoek naar maffe, grappige, interessante verhalen over jouw ervaring met Disney. Dit kan over een film gaan, een Disney product, Disneyland... eigenlijk alles wat met Disney te maken heeft.

    Het is onderdeel van een schoolproject (voor het vak burgerschapscompetenties). Als je wil dat ik je naam noem in het project, laat het me dan weten. Je mag ook anoniem blijven.

    Het project moet vóór woensdag 3 december af zijn, dus daarna hoef je niets meer te sturen. En nee ik ben niet lui, ik heb de opdracht pas op vrijdag gekregen :''(

    In ieder geval heel erg bedankt!

    x carlgrimes

    [ bericht aangepast op 1 dec 2014 - 16:31 ]


    dream on

    Hm, ik ben pas twee keer naar Disneyland geweest en dat vond ik super leuk. En verder vind ik de sprookjes van Disneyland leuk. (:


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Als kind was ik groot fan van The Lion King. Na een jaar of 9 was ik eindelijk van mijn verslaving, The Lion King kijken, af en begon een normaal puber leven. Ik ging naar een nieuwe school en ontmoette daar een meisje. Ze was nogal stil en viel op met haar donkere huid, tussen de blanke kinderen. (ik ben niet racistisch, het is gewoon een feit dat 98% van de kinderen op mijn school blank is) Na een aantal weken was ik de meiden uit mijn groep goed zat. Ze konden me werkelijk waar de pot op. Ik besloot naast dat meisje te gaan zitten. Eerst kwamen onze gesprekken totaal niet van de grond, tot op het moment dat we toevallig een project samen moesten voorbereiden over leeuwen. Ze vertelde dat dat haar lievelingsdieren waren en dat ze vroeger altijd de film The Lion King keek. Ons gesprek daarna over de film heeft bijna een hele middag en avond in beslag genomen!
    Door Disnep ben ik mijn beste vriendin tegen gekomen, als die film er niet was geweest, had ik nooit zo'n leuk gesprek gehad en waren we nu nooit vriendinnen geweest! ^.^


    ~My Mind Is Free~

    ik ben twee keer naar Disneyland geweest. (In 2010 en dit jaar). Dit jaar waren we met zeven mensen inclusief ik.
    We gingen in de Big Thunder Mountain (zo'n achtbaan) met zijn vijven, een oneven aantal dus. Ik offerde mezelf op om alleen te gaan, maar uiteindelijk kwam er zo'n persoontje naast me zitten in dat Donald Duck pak :') Dat was wel echt grappig.


    El Diablo.

    Toen ik een jaar of 3 was gingen we met de hele familie naar Disneyland voor de verjaardag van mijn opa. De hele familie was het park al uit.. op mij en mijn nicht na. Waar ze toen pas achter kwamen. Don't blame my parents, we waren met 30 mensen en mijn nicht zou op mij letten.
    Maar goed, Mijn nicht en ik stonden dus nog in de rij voor de Dombo-attractie -.- Vraag me niet hoe, maar alles is nog goed gekomen ;D


    If a writer falls in love with you, you can never die

    Vroeger heb ik samen met mijn familie vele Disneyfilms samen gekeken. De eerste die ik me nog echt herinner was de leeuwenkoning (want we waren de video gaan huren in een videotheek #nostalgie) en toen vond ik deze zo mooi dat ik de cd heb gevraagd voor mijn verjaardag. Ik was toen 6 jaar denk ik. Mijn familie heeft alle liedjes duizenden malen moeten aanhoren, maar deze vakantie zette ik nog eens een liedje op van de leeuwenkoning en iedereen begon vrolijk mee te zingen omdat het goede herinneringen waren aan die tijd.
    Bovendien kende ze dankzij mij de teksten (ook al waren ze de liedjes na een tijd echt wel beu gehoord toen ik 6 was).

    Geen idee of dit is wat je bedoelde


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Ik was naar Disneyland geweest en ging in the Rock 'n Roller coaster, nou ik was niet zo een held en mijn moeder die met mij mee ging ook niet. Nou, de rit was geweldig opzich maar op het einde lukte het me niet om uit het karretje te komen en de riem zat vreselijk strak. Ik wou niet graag nog een keer dus ik had doodsangsten uitgestraald :')


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Fladder schreef:
    Als kind was ik groot fan van The Lion King. Na een jaar of 9 was ik eindelijk van mijn verslaving, The Lion King kijken, af en begon een normaal puber leven. Ik ging naar een nieuwe school en ontmoette daar een meisje. Ze was nogal stil en viel op met haar donkere huid, tussen de blanke kinderen. (ik ben niet racistisch, het is gewoon een feit dat 98% van de kinderen op mijn school blank is) Na een aantal weken was ik de meiden uit mijn groep goed zat. Ze konden me werkelijk waar de pot op. Ik besloot naast dat meisje te gaan zitten. Eerst kwamen onze gesprekken totaal niet van de grond, tot op het moment dat we toevallig een project samen moesten voorbereiden over leeuwen. Ze vertelde dat dat haar lievelingsdieren waren en dat ze vroeger altijd de film The Lion King keek. Ons gesprek daarna over de film heeft bijna een hele middag en avond in beslag genomen!
    Door Disnep ben ik mijn beste vriendin tegen gekomen, als die film er niet was geweest, had ik nooit zo'n leuk gesprek gehad en waren we nu nooit vriendinnen geweest! ^.^


    GusWaters schreef:
    Vroeger heb ik samen met mijn familie vele Disneyfilms samen gekeken. De eerste die ik me nog echt herinner was de leeuwenkoning (want we waren de video gaan huren in een videotheek #nostalgie) en toen vond ik deze zo mooi dat ik de cd heb gevraagd voor mijn verjaardag. Ik was toen 6 jaar denk ik. Mijn familie heeft alle liedjes duizenden malen moeten aanhoren, maar deze vakantie zette ik nog eens een liedje op van de leeuwenkoning en iedereen begon vrolijk mee te zingen omdat het goede herinneringen waren aan die tijd.
    Bovendien kende ze dankzij mij de teksten (ook al waren ze de liedjes na een tijd echt wel beu gehoord toen ik 6 was).


    Deze zijn zo ontzettend lief!!
    Heel erg bedankt, jullie zijn me enorm aan het helpen.
    Wil je dat ik je verhaal anoniem gebruik, of dat ik je naam erbij zet? Stuur me anders even een berichtje :')


    dream on

    Californication schreef:
    Ik was naar Disneyland geweest en ging in the Rock 'n Roller coaster, nou ik was niet zo een held en mijn moeder die met mij mee ging ook niet. Nou, de rit was geweldig opzich maar op het einde lukte het me niet om uit het karretje te komen en de riem zat vreselijk strak. Ik wou niet graag nog een keer dus ik had doodsangsten uitgestraald :')


    Jezus ik moet er niet aan denken dat zoiets bij mij gebeurt, want ik ben echt voor heel veel dingen bang.
    Gelukkig ben ik dan weer niet bang voor achtbanen hahaha


    dream on

    Spotgaai schreef:
    Toen ik een jaar of 3 was gingen we met de hele familie naar Disneyland voor de verjaardag van mijn opa. De hele familie was het park al uit.. op mij en mijn nicht na. Waar ze toen pas achter kwamen. Don't blame my parents, we waren met 30 mensen en mijn nicht zou op mij letten.
    Maar goed, Mijn nicht en ik stonden dus nog in de rij voor de Dombo-attractie -.- Vraag me niet hoe, maar alles is nog goed gekomen ;D


    Haha dat heb ik ook een keer meegemaakt bij de Efteling. En ook nog een keer bij de Blijdorp xD
    Beide keren was met school, dus wat wil je hè


    dream on

    Falahee schreef:
    ik ben twee keer naar Disneyland geweest. (In 2010 en dit jaar). Dit jaar waren we met zeven mensen inclusief ik.
    We gingen in de Big Thunder Mountain (zo'n achtbaan) met zijn vijven, een oneven aantal dus. Ik offerde mezelf op om alleen te gaan, maar uiteindelijk kwam er zo'n persoontje naast me zitten in dat Donald Duck pak :') Dat was wel echt grappig.


    Hah dat is echt supercool :'D

    Ik vind jouw gebruikersnaam echt geweldig trouwens. Kijk je ook How To Get Away With Murder?


    dream on

    Pfoe, verhalen over Disney..

    Ik weet niet of je hier iets aan hebt, omdat t volgensmij niet officieel van Disney is. Ik heb vroeger ontzéttend veel Disneyfilms gekeken, maar ook geen officiële Disneyfilms, zoals de film Anastasia of Balto. De film Balto vind ik echt geweldig, vooral omdat 'ie gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Een nu beste vriendin van mij, heeft deze film ook gezien, súper leuk! Vooral aangezien zij bijna geen Disney films gekeken heeft vroeger ze heeft wel alle verhalen gelezen in boeken, maar Balto heeft ze dan wel weer gezien.

    Én ik kwam er deze week achter dat een klasgenoot van me, ook Balto heeft gekeken vroeger! Ik dacht altijd dat ik de ene was die die film kent :') En hij dacht dat ook haha xd Dat was wel een leuk moment ;p


    Inspiration can hit you any time

    Constantine schreef:
    Pfoe, verhalen over Disney..

    Ik weet niet of je hier iets aan hebt, omdat t volgensmij niet officieel van Disney is. Ik heb vroeger ontzéttend veel Disneyfilms gekeken, maar ook geen officiële Disneyfilms, zoals de film Anastasia of Balto. De film Balto vind ik echt geweldig, vooral omdat 'ie gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Een nu beste vriendin van mij, heeft deze film ook gezien, súper leuk! Vooral aangezien zij bijna geen Disney films gekeken heeft vroeger ze heeft wel alle verhalen gelezen in boeken, maar Balto heeft ze dan wel weer gezien.

    Én ik kwam er deze week achter dat een klasgenoot van me, ook Balto heeft gekeken vroeger! Ik dacht altijd dat ik de ene was die die film kent :') En hij dacht dat ook haha xd Dat was wel een leuk moment ;p


    Nice! Ik denk wel dat ik je verhaal kan gebruiken want ik heb zelf ook nog nooit van Balto gehoord hahaha


    dream on

    Ik ben in het begin van dit schooljaar met iedereen in mijn leerjaar naar Disneyland geweest. Die dag was echt geweldig. We liepen echt met een groepje van tien meiden of zoiets rond en dat was echt supergezellig. We hebben de hele dag disneyliedjes gezongen en voor één van ons hadden we een rolstoel geregeld waardoor we bij sommige atracties voorang kregen. We waren er de hele dag en s'avonds hebben we als laatste de lichtshow gezien op het kasteel. Dat was echt prachtig, vooral omdat ik daar met de jongen was waar ik op dat moment iets voor voelde. De rest waren we op magische wijze kwijtgeraakt. En hoewel ik hem nu niet meer spreek, vond ik het een mooi moment.


    She was always looking for more..

    Vivir schreef:
    Ik ben in het begin van dit schooljaar met iedereen in mijn leerjaar naar Disneyland geweest. Die dag was echt geweldig. We liepen echt met een groepje van tien meiden of zoiets rond en dat was echt supergezellig. We hebben de hele dag disneyliedjes gezongen en voor één van ons hadden we een rolstoel geregeld waardoor we bij sommige atracties voorang kregen. We waren er de hele dag en s'avonds hebben we als laatste de lichtshow gezien op het kasteel. Dat was echt prachtig, vooral omdat ik daar met de jongen was waar ik op dat moment iets voor voelde. De rest waren we op magische wijze kwijtgeraakt. En hoewel ik hem nu niet meer spreek, vond ik het een mooi moment.


    Klinkt als een prachtige dag ^^

    [ bericht aangepast op 1 dec 2014 - 21:04 ]


    dream on

    Ik ben zelf een paar keer in Disneyland geweest maar altijd voordat ik in de rij ga staan overleg ik ook of er iemand mee wil. Ik zelf ben 2 jaar geleden aan mijn knie geopereerd en heb sindsdien gewoon problemen met lopen heel erg. Maar ik neem dan altijd een van mijn ouders mee in de rij, en soms kijken mensen dan heel boos als ze mij en mijn vader in de rij zien bij Character Meet en Greets.

    Nou zo gezegd zo gedaan, wij staan in de rij voor Winnie The Pooh, het was Halloween 2012 en we staan in de rij en de rij was zelf gewoon niet zo lang. Ik had toen een gesprek met een vrouw met een kind van 3 jaar die eerder die dag al probeerde op de foto te gaan met Teigetje in het hotel en dat er daar gewoon kinderen doorheen liepen en ouders er gewoon niks van zeggen en hun kinderen gewoon hun gang laten gaan. Ik zei tegen die mevrouw of ze voor wilde gaan en en dat wilde ze niet.
    Wij hebben dan gehad dat een Cast Member ook goed oplette in de rij en ook duidelijk vertelde waar ze heen zouden gaan of wanneer de rij zou aflopen.
    Dus eindelijk nadat ik Winnie The Pooh had ontmoet ik met tranen in mijn ogen van geluk proberen niet te huilen, maar ik was zo gelukkig.

    En die vrouw die achter mij stond die kwam nadat haar kind ook Winnie had gezien naar mij toe en vertelde mij letterlijk hoe ontroert ze was dat mijn vader en ik zo gelukkig waren en ze vond het zo lief dat ik mijn meeting met Winnie wilde laten wachten om haar kind gelukkiger te maken.