• Crime division


    Er zijn altijd al bendes geweest en die zullen er altijd zijn.
    In San Francisco zijn er 3 bendes. Elk hebben ze hun eigen gebied en jarenlang kwamen ze zo nooit met elkaar in contact. De drie "gebieden" waren vastgelegd in een contract om misverstanden en conflicten te voorkomen. Jaren later is er geen sprake meer van een contract. Elke bende hunkert naar meer en daarom gaan ze zich ook vestigen op de "gebieden" die niet van hen zijn. Zo komen de drie groepen dus met elkaar in contact.
    Dit zorgt voor verwarring, leugens, gevechten,...

    Het grote begrip criminaliteit wordt hier dus in 3 hoofdafdelingen opgesplitst. Alle bendes willen meer macht en meer geld en houden zich daarom niet meer aan de criminele opdrachten die voor hen bestemd zijn. Het is de bedoeling dat dit in een soort van evolutie gebeurt, dus het begint met gewoon stelen. De mensen van de verschillende bendes stelen af en toe iets waardoor ze met elkaar in contact komen. Daarna beginnen ze ook af en toe de opdrachten en taken van de andere bendes over te nemen,...



    Voor sommigen is criminaliteit iets alledaags...
    Dagelijks verdwijnen er mensen, worden er grote bedrijven overgenomen, worden mensen gechanteerd, zonder dat iemand in San Francisco er iets vanaf weet.
    En dat,
    is het werk van de bendes.




    Alle leden wonen in hun eigen gebouwencomplex. Alles is er tot in de puntjes geregeld en alles staat op papier. Maar toch willen ze allemaal meer. Ze willen meer opdrachten, meer geld en dat zorgt ervoor dat San Francisco niet meer zo rustig is.




    Bende 1: gebied = De donkere zaakjes. De opdrachten die het daglicht niet mogen zien en waar de buitenwereld niets van af weet worden door deze mensen vervuld. (mensen laten verdwijnen, vermoorden)

    Bende 2: gebied = Grote bedrijven en zakenmannen. Er voor zorgen dat een gigantisch bedrijf ineens failliet gaat. Bedrijven die worden overgenomen terwijl niemand het had verwacht, veel geld bij elkaar brengen,... dat zijn de taken van Bende 2.

    Bende 3: gebied = Mensen chanteren en afpersen is de hoofdtaak van deze Bende. Hierdoor verkrijgen ze enorm veel geld,... en af en toe hebben ze natuurlijk ook de zelfmoord van de afgeperste persoon op hun geweten.


    Rollen:

    Bende 1:
    -Malarkey (meisje) | Jacelyn Louise Azarov
    -Orton (jongen) | Tyler Lucás Garcia-Castillo
    -Amaris (meisje) | Rhaelyn 'Rhae' Delane Rodriquez
    -Dandelions (jongen) | Marcus Kendrick Garcia
    -GusWaters (meisje) | Mireia Kyle Murray
    - CaptianHook (jongen) | Liam Jay O'Donoghue
    -TheseWords (meisje) | Chanel Julia Dubois


    Bende 2:
    -Orochi (jongen) | Stephen diAngelo
    -CaptianHook (meisje) | Chevanna Juliet diAngelo
    -TheseWords (jongen) | Dylan Bo Black
    -Perconte (jongen) | Warren Carwood Howlett
    -Weekes (meisje) | Roxette 'Roxy' Caley Michaelson
    -Isimat (jongen) | Daniel Romano Maldini
    -Cissy

    Bende 3:
    -Isimat (meisje) | Lynn Jasmine Riviera
    -Orton (meisje) | Azealia Rose DiRomano
    -LittleNinja (meisje) | Kate McBryan
    -Rivals (meisje) | Olivia Mary Blake
    -GusWaters (jongen) | Creg Merrie Johnson
    -Weekes (jongen) | Adam Daniel Carusso

    Regels
    -Gebruik ABN
    -Naamsveranderingen doorgeven in topic a.u.b.
    -Wees vriendelijk en houdt het leuk voor iedereen
    -Gelieve regelmatig te posten
    -Bij lange afwezigheid, even op voorhand laten weten
    -Alleen ik open de topics (dat is nu eenmaal handiger, maar je mag me altijd een gb sturen wanneer het topic vol is)
    -Vragen mogen altijd gesteld worden
    -We schrijven in de verleden tijd en derde persoon

    Praktische info
    -De drie bendes zijn opgesplitst in drie gebouwen. (er is dus een gebouw voor bende 1, een gebouw voor bende 2,...)
    -In die gebouwen is er het volgende aanwezig: (zie cursieve tekst)
    -voor elke persoon een appartement dat volledig naar hun eigen zin is ingericht (bv.: bed, douche, keuken,...)
    -Een groot kantoor, eventuele wapenopslag, computers,...
    -De leden slapen de hele week in het gebouw, maar zijn verder vrij om te gaan en staan waar ze willen.
    -In het weekend is het mogelijk om ergens anders te gaan slapen, maar je kan ook gewoon in het gebouw blijven.
    -Ook op andere dagen is het mogelijk om niet in het gebouw te slapen als daarvoor een goede reden is (bv.: iemand in de familie sterft,...)


    Begin
    Het is donderdagmiddag 14:30.
    Laten we eerst een tijdje de bendes gewoon behouden zoals ze zijn, zodat iedereen de leden van zijn eigen bende wat leert kennen en een paar taken heeft vervuld,... en daarna laten we ze langzaamaan samenkomen doordat ze beginnen met bv.: stelen en zo elkaar tegenkomen en zo uiteindelijk ook opdrachten van andere bendes gaan uitvoeren zonder dat dit de bedoeling is.


    Het rollentopic

    [ bericht aangepast op 15 jan 2015 - 21:04 ]


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Creg voelde zich niet thuis in de bende. Hij zag dat hij een nieuwe opdracht had binnengekregen maar ging nog niet meteen aan de slag. De meesten stonden te popelen om te beginnen aan hun opdracht want dat betekende meer geld. Creg klapte zijn laptop dicht en wandelde heen en weer in zijn kamer. Hij wou het niet doen, maar als het dan toch moest dan stelde Creg zijn opdrachten zo lang mogelijk uit.
    Hij nam zijn gitaar en begon er een paar noten op te spelen. Dat was het enige dat hij leuk vond aan de bende. Omdat hij in de bende was had hij zijn eigen gitaar kunnen kopen.
    Zonder er over na te denken dat het anderen misschien wel zou storen speelde hij verder.
    Die opdracht kwam later wel.

    [ bericht aangepast op 14 jan 2015 - 21:12 ]


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Rhaelyn bekeek hem grijnzend. "Bij jou hoeft de kleding er geen eens te zijn," zei ze met een uitdagend lachje rond haar lippen. Ze sloot de deur achter hun, gezien Tyler gelijk door liep naar zijn kledingkast. Automatisch trapte Rhae haar hakken uit en ging op zijn bed zitten, waarna ze met een zucht languit ging liggen - behalve dat haar benen op de grond stonden.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Bij het horen Daniels hese stem en het voelen van zijn hand op haar bovenbeen, beet Chanel hard op haar lip. Het liefst wilde ze haar lippen op de zijne drukken, maar om hem te plagen besloot ze daar nog even mee te wachten.
    'Eigenlijk... zit ik hier wel lekker' zei Chanel plagend toen Daniel haar vroeg met hem mee naar boven te gaan. Toch besloot ze uiteindelijk op te staan, waarna ze voor hem uit liep naar de lift. Ze wist zeker dat Daniel naar haar keek, ze voelde zijn ogen bijna op haar billen gebrand, waardoor ze extra sexy besloot te lopen en langzaam de lift in ging. Toen ze samen in de lift stonden en deze eindelijk gesloten was, drukte ze haar lippen op de zijne. Ze wist dat Daniel waarschijnlijk de hoogste verdieping gekozen had, zodat ze genoeg tijd hadden in de lift. Echter haalde Chanel na een paar seconden al haar lippen van de zijne, alleen al om hem extra te plagen.


    Keep your head up, keep your heart strong

    Mark Garcia

    'Geweldig, dat zou fijn zijn.' Mark stak zijn handen in zijn kontzakken en wiegde van zijn hakken naar zijn tenen om zichzelf een houding te geven. Nu Jacelyn hem zou dekken als de politie het lijk zou ontdekken, leek alles een stuk overzichtelijker. Hij besloot dat wat sociale interactie geen kwaad kon.
    'Misschien, als je zin hebt, kunnen we met een paar van hier de stad in. Wat drinken, of zo. Ik ken nog wel een paar gave pubs, hier in downtown. Ik kan niet zeggen dat ik iedereen goed ken, en dat terwijl wel een soort van familie zijn, niet waar?' Mark probeerde het zo relaxed en sociaal mogelijk te laten klinken, maar liet onopvallend doorschemeren dat hij wel nieuwsgierig was naar Jacelyn's achtergrond. Ze was een vrouw van mysterie, dat zeker. Zijn blik viel op haar sigaret en als in een automatisme stak hij er zelf ook een op, hoewel hij daarnet nog had gerookt.

    [ bericht aangepast op 14 jan 2015 - 21:23 ]


    I’m restless. I’d like to think I know who I am, but I’m interested in the world at large. - Alex Turner

    'Tja.. Het liefst loop ik ook rond in een boxer maar ik weet niet zeker of iedereen dat kan waarderen.' zei Tyler en hij knoopte snel zijn jeans dicht. Hij keek naar Rhae die languit op zijn bed lag en grijnsde even. Hij liep naar haar toe en stopte even met lopen bij het bed. 'Maar als jij het geen probleem vind, dan ga ik toch zo rondlopen?' zei hij en hij wees naar zijn bovenlichaam. Hij had geen zin in een shirt, en het was zijn appartement dus.. 'Ik ga wat te eten halen bij de snackbar hierzo.. Je weet wel, waar Alexis en Rose werken. Die vinden het niet zo erg denk ik.' plaagde hij en hij liep langzaam naar de deur.


    El Diablo.

    Rhae kneep haar ogen samen en kwam weer overeind. "Die goedkope blondie's, jij..." Sneller dan ze het zelf doorhad stond ze tussen hem en de deur. Misschien was het één van zijn plaagacties, alhoewel Rhaelyn er geen grap aan verstaat als het om andere meiden gaat - erg jaloers dus. "Jij kan nog zo geliefd zijn, maar jij hebt ook liever niet dat ik in lingerie over de straat loop - of wel?" Ze prikte ik zijn borst en keek hem diep in de ogen, gezien haar blik anders naar dat geweldige sixpack af zou dwalen.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Met een zucht wreef Warren in zijn ogen. Vannacht was laat geworden, hij moest nog wat pijlen slijpen. Toen hij overeind kwam, merkte hij dat hij nog op een stoel zat. Zijn rechterhand lag op een pijl, en met zijn linkerhand had hij zijn hoofd ondersteund. Met andere woorden, hij was weer in slaap gevallen aan zijn bureau. Een zucht verliet zijn lippen en hij haalde zijn handen door zijn haren. Toen stond hij op, en strompelde hij naar de badkamer.
    Toen hij zichzelf had opgefrist pakte hij zijn pijlenkoker en boog, zocht hij zijn pijlen bij elkaar, en schoof hij zijn spullen onder zijn bed. Vervolgens verliet hij zijn kamer, niet specifiek opzoek naar iets, iemand of een conversatie.


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    Daniel Romano Maldini
    Chanel liep voor hem uit naar de lift en Daniel's ogen blijven strak op haar billen gebrand. Ze liep heupwiegend voor hem en hij beet op zijn lip om zich in te houden om haar niet ter plekke tegen de muur aan te duwen en eindelijk zijn lippen op die van haar te drukken. Samen liepen we naar de lift. Chanel eerst, daarna Daniel. Eindelijk ging die verdomde deur dicht en drukte Daniel op het knopje die hen naar de hoogste verdieping zou brengen. Eindelijk zag hij Chanel's gezicht dichterbij komen en voelde hij haar lippen op die van hem. Hij kneep genietend zijn ogen dicht en werd weer wakker toen ze haar lippen van die van hem afhaalde. Hij keek haar gefrustreerd aan. 'Wacht maar.' zei hij. De liftdeuren gingen open en hij liep voorop naar de kamer die hij gereserveerd had. Kamer 10.1. Het was een grote suite met een kingsize bed. Hij maakte de deur open met de sleutel die hij gekregen had bij de receptie en liep de kamer in. Hij wachtte geduldig tot Chanel ook binnen was met het sluiten van de deur. Hij pakte haar voorzichtig bij haar heupen vast en duwde haar tegen de muur van de kamer aan waarna hij ruw maar toch speels zijn lippen op die van haar drukte. Even verplaatste hij zijn lippen naar haar nek en drukte een klein kusje net onder haar oor. Daarna liet hij haar los en viel hij achterover op het bed dat in het midden van de kamer stond. 'Moet je me maar niet zo plagen.' zei hij grijnzend terwijl hij naar haar keek vanaf het bed.


    - God only knows

    Tyler keek haar uitdagend aan en schudde zijn hoofd. 'Dat wil ik inderdaad niet hebben, belleza*' zei hij en boog zich naar haar nek. Hij drukte wat kusjes in haar nek en sloeg zijn arm om haar middel. 'Weet je.. Het is geweldig als je jaloers wordt.' grijnsde hij. Oké, Tyler kon ook behoorlijk jaloers worden. Heel erg zelfs. Hij kon het echter een beetje verbergen. Meestal.

    [* = Schoonheid]


    El Diablo.

    Ze keek hem met samengeknepen ogen aan, aangezien ze de kusjes en zijn arm om haar middel erg genoot. Heel erg. "Misschien voor jou, querido*." Heel even beet ze op haar onderlip. Waarom is hij zo god damn aantrekkelijk en laat haar bij elke beweging smelten?
    Uiteindelijk drukte ze een kus op zijn mond en beet even speels op z'n lip, voordat ze onder zijn armen glipte en naar z'n woonkamer liep. "Als jij naar je chica's gaat, ga ik naar mijn chico." Riep ik vanuit z'n woonkamer, ik wist zeker dat hij alles behalve dat deed.

    *~Schat.

    [ bericht aangepast op 14 jan 2015 - 22:11 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Tyler bleef even staan en steunde met zijn hand tegen de deur. Hij lachte zacht bij haar woorden en schudde zijn hoofd. Hij zou haar echt niet inruilen voor iemand anders, al helemaal niet voor twee goedkope barbies in de snackbar. Snel deed hij een wit v-nek shirt aan dat strak om zijn lichaam sloot en liep naar de woonkamer. 'Dit beter?' grijnsde Tyler en hij nam plaats op de bank. Hij keek naar haar. 'Je weet dat ik niet naar een goedkope chica ga als ik jou heb..' zei hij en een knipoog volgde. 'Wie zou de mooiste vrouw ter wereld nou inruilen voor een barbie doll?' zei hij tot slot.


    El Diablo.

    Catherine liep de trappen van het gebouw op. Ze kwam net uit een afhaalrestaurant en had haar lunch gehaald. Ze had kantoorwerk te doen, en was de tijd vergeten, toen ze had gezien dat het al twee uur was. Terwijl ze een hapje van het broodje gezond nam, keek ze op haar telefoon hoe laat het was.
    14:30... Vanavond had ze een afspraak met een paar professionele hackers, ergens om vijf uur, wanneer het begon te schemeren. Catherine was verbaasd geweest dat ze niet iemand hadden aangewezen die met haar mee moest gaan, omdat ze er nog niet lang werkte, maar blijkbaar was dat niet nodig. Of ze hadden nog wat verassingen in petto. Even liep ze voorbij een spiegel, en bekeek zichzelf. Zwarte skinny, zwart vest, blauwe all-stars en haar haren in een paardenstaart. Een normaal studentenmeisje, zou je zeggen. Diep in gedachten verzonken, en vervolgens botste ze op tegen een aardig gespierde man.
    'Oh, eh sorry.' Zei Catherine, terwijl ze hem van top tot teen bekeek. Hij had een pijl en boog, en zag er uit alsof hij ergens in de twintig was.
    'Ik ben Catherine, maar je hebt vast nog nooit van me gehoord.' Glimlachte ze hem toe. Ze hoopte eigenlijk van wel, misschien had ze al een beetje een reputatie.


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    Even keek Rhaelyn met een grijns op, zoiets straks stond hem goed - zeker om de spieren en de tatoeages. Ze luisterde toen nog even naar hem en bij elk woord werd de glimlach om haar lippen groter, voordat ze haar witte tanden bloot lachte. Uiteindelijk liep ze naar de bank en ging op z'n schoot zitten, terwijl ze haar armen om zijn nek vouwde. "Dit, darling, wou ik nou horen," zei Rhae ietwat uitdagend. "Je hebt wel gelijk, wie wil een neppen blondie terwijl brunette veel beter is?" Bij elk woord was ze een stuk dichter bij z'n volle lippen gekomen, voordat ze er nog maar enkele millimeters vanaf was.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    'Bring it on, boy' fluisterde Chanel uitdagend. Zodra Chanel de kamer in kwam verscheen er een glinlach op haar gezicht. De kamer zag er namelijk zeker niet verkeerd uit, zo met dat king size bed. Veel tijd om de kamer in zixh op te nemen had ze echter niet, want voor Chanel het goed en wel door had had Daniel haar al tegen de muur geduwd. Bij het voelen van zijn lippen op de hare voelde Chanel een heerlijke rilling door haar lichaam gaan. Ze sloot haar ogen om volledig van het moment te genieten, maar dit keer was het Daniel die de kus snel onderbrak. Het kusje die hij onder haar oor drukte, maakte het ergens toch weer goed.
    'Het spijt me' zei Chanel nep-serieus. 'Maar ik weet wel een manier op het goed te maken' vervolgde ze plagend, waarna ze zich bovenop hem op het bed liet vallen en haar lippen op de zijne drukte.


    Keep your head up, keep your heart strong

    hij was diep in gedachte, tot iemand tegen hem aan botste. Warren keek op en zag een meisje staan. Ze stelde zich voor als Catherine.
    'Hm, de naam heb ik vast ergens voorbij horen komen, maar zo bekend klinkt het nou ook weer niet.' Zei hij tegen haar, en hij nam haar op.
    Ze zag er zeker niet verkeerd uit, maar wel erg jong.
    'Ik ben Warren. Warren Howlett.' Stelde hij zichzelf voor, terwijl hij een saluerend tikje tegen zijn voorhoofd gaf. Zijn andere hand verstevigde zijn greep om zijn boog, en ongemakkelijk keek hij naar het wapen. Om de stilte te verbreken, vroeg hij maar: 'dus. Nieuw hier?'


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."