Dierenstrijd RPG || speeltopic || 150 - Speeltopics

Het speeltopic is er! Om even aan te geven:

Om het toch een beetje spannend te maken, gaat er iets gebeuren waardoor ze samen komen. Misschien dat jouw personage dat aanvoelt, of niet. Ze zullen in iedergeval een groepje vormen, dus misschien dat een personages al naar elkaar toe worden getrokken?

Voor de verjaagde is het een speciale dag, omdat de wedstrijd begint en er nieuwe mensen bij hun dorp zullen komen.
Daarom zouden er een paar gaan bespioneren, maar er komt een hevige ruzie, die tot wraak leidt voor het de stad,
waardoor het allemaal anders loopt.

Het is een speciale dag voor de stadse inwoners! Vandaag begint de wedstrijd!
Natuurlijk zullen de verjaagden er ook op verhuigen om nieuwe mensen te krijgen
(het is zelfs mogelijk dat ze meekijken: bespionerend of onkenbaar)

De opdrachten:

- Modeshow en Quize
iedereen zal er anders uitzien en dat hoeft niks met de wijk te maken te hebben (als het maar mooi is)
daarna zullen ze een quize houden en kijken wie de meeste kennis bezit er zijn 3 rondes met elk 15 vragen met een andere kennis.
natuur
geschiedenis
maatschapij

normaal 4 tot 7 vragen goed per ronde


- Groepsopdracht
er zullen 2 groepen van 5 worden gemaakt die samen een raadsel moeten oplossen,
daarna zullen ze een paar trainings oefeningen doen om de gehoorzaamheid te testen.

-Race
iedere leerling start een voor een en moet een parcour afleggen van boomstammen, modderbeekjes en scherpe bochten.
het pacour is ongeveer zo'n 600 meter voor de speler is dat best zwaar door de vele obstakels vooral wendbaarheid is belangrijk.
en wat de spelers niet weten is dat er gesmokkeld mag worden. Ook zullen ze vele kansen hebben om vals te spelen.
voor een snelle tijd tot 2. 40 met smokkel tot 2. 10
normaal: 2. 40 tot 3.20 met smokkel 2. 10 tot 2. 40
langzame : vanaf 3.20 met smokkel vanaf 2. 40

- Sprint en Baas spelen
Het is 80 meter sprint, vlak.
snel: tot 12. 40 sec
normaal: 12.40 tot 13. 40 sec
langzaam: vanaf 13. 40 sec

Daarna iedere leerling moeten proberen de baas te spelen tegen een paar andere kinderen van een jaar jonger.

- Gevecht
iedereen zal het tegen iemand op moeten nemen (zonder wapens) . De jury kiest twee spelers met een verschillende tacktiek.
Er zijn twee regels:
1 het moet zonder wapens
2 het moet een tegen een blijven

- Gedaante verwisseling
het is wel duidelijk: ieder moet in zijn eigen dier veranderen en terug.

Om het toch een beetje spannend te maken, gaat er iets gebeuren waardoor ze samen komen. Misschien dat jouw personage dat aanvoelt, of niet. Ze zullen in iedergeval een groepje vormen, dus misschien dat een personages al naar elkaar toe worden getrokken?

Je kan nog steeds je rol inschrijven!

[ bericht aangepast op 8 maart 2015 - 20:38 ]

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

Ik word wakker de stralen van de zon verwarmen mijn gezicht, blijkbaar heb ik de raam open laten staan. Het liefst wil ik meteen wakker worden en wegrennen, maar dat kan niet. Vandaag is het Grote feest, geen leuk feest, zeg ik zelf. Want naast het feest komen er hele discussies over puntentellingen, wijken en vooral: de uitslagen. Iedereen weet namelijk dat er naast de vrolijke studenten ook mensen zijn die weg moeten. Net als Hades, ik kende hem en ooh god wat ben ik blij dat hij weg is! De enige famelie lid die nog leeft en een beetje normaal is, is Xyan. Ik kijk nog eens naar buiten, het is zo aantrekkelijk. Snel wendt ik mijn blik af en ren ik naar mijn klerenkast. Ik trek dit keer geen hardloop broek aan, want mensen denken dan dat ik meedoe wat dus niet zo is. Als ik een spijkerbroek en een effen t-shirt aan heb, ren ik naar beneden. Mijn vader en mijn zusje zitten al te wachten voordat ze mogen eten. Het ontbijt is lekker, maar ik kan er niet volop op genieten.

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

Ik schiet rechtop uit mijn bed. Dat was werkelijk waar de ergste nachtmerrie ooit! In mijn droom was mijn roedel uit elkaar gedreven en gevangen genomen. Langzaam bedaart mijn hart weer tot ik bedenk welke dag het vandaag is. Ik kreun. Vandaag is het Grote feest. Nou ja, ik kan toch niet meer slapen dus ik ga mijn bed maar uit. Als ik mijn gordijnen open gooi schijnt de warme zon in mijn gezicht. Dit zou een prachtige dag zijn om als wolf door het bos te rennen maar helaas is het verplicht om naar het grote feest te gaan. Geërgerd zoek ik in mijn kast, waar was mijn legerbroek nou? Ah gevonden. Snel trok ik hem aan met een zwart t-shirt. Mijn lange bruine haar stopte ik in een staart en als laatst stapte ik in mijn soepele gympen. Dan ga ik naar beneden. 'Goedemorgen!' Begroet Lizzy me. Lizzy is mijn beste vriendin en sinds mijn vader overleed in de strijd en mijn moeder er van door ging woon ik met haar samen. Lizzy kijkt me slaperig aan. 'Waarom ben jij zo hyper in de ochtend?' Ik schiet in de lach, Lizzy was totaal geen ochtend mens, in tegenstelling tot mij. 'Vandaag is het grote feest gekkie.' Ze kijkt me geschokt aan. 'Wacht... dat is vandaag?' Ik sla mezelf voor mijn hoofd en grinnik. Lizzy kon soms zo'n warhoofd zijn, zonder mij zou ze nog eens haar hoofd vergeten. Ze springt op waarbij ze haar vruchtensap om gooit. 'Oepsie, ik ga me omkleden, Jazz wees lief en ruim het op!' Roept ze terwijl ze haar kamer in verdwijnt. Ik steek mijn tong uit naar de dichte deur en pak dan zuchtend een doekje.

10 minuten later is Lizzy eindelijk klaar en gaan we ontbijten. Als we klaar zijn wassen we samen af en we doen samen de klusjes, dat hoort bij de stam van de Wolf, wij werken samen. 'Enne, hoe laat begon het ook alweer?' Vraagt Lizzy terwijl ze het laatste bord afdroogt. Ik rol met mijn ogen. 'Om 10:00, dus we moeten opschieten.' Op dat moment gaat de bel en zie ik nog iemand van de wolven voor de deur staan. 'Komen jullie mee?'

---

If we loose the right to be different, we loose the right to be free #Nelson Mandela

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

---Xyan---

Daar ging ik, richting de grond van mijn bed. Het was niet hoog. Maar ik kan mij nog goed herinneren hoe vaak ik uit dat bed ben gekukkeld. Het was pijnlijk... Maar na een tijdje merkte je er toch niets meer van.
Ik woonde in een klein huisje, alleen, maar dat was wel te doen.
Ik wist wat er op de programma stond voor vandaag een groot feest op de planning. Ik ben niet dol op het feest. Ik kan opzich best met andere praten om van de verveling af te komen. Maar mn interesse verdwijnt midden in een gesprek. Ik heb betere zaken te doen, niet dat dat zo interessant was

Uiteindelijk kom ik mijn bed uit, en waagde ik mij op een stoel om iets van het bovenste plankje te pakken om te gaan eten.
Ik deed de ramen open omdat het zonnig en warm weer bleek te zijn. Ik hield van dat soort weer. Vooral om in te rennen. Na het ontbijt had ik geen zin om te wachten. Ondanks ik er niet heen wilde ging ik er maar gewoon alvast heen. Thuis was namelijk helemaal niets te doen.
Ieder geval. Na goeie kleding aangetrokken te hebben en stevige schoenen hebben aangetrokken ging ik zelf op pad richting het grote feest.

---

"If there’s one thing that life has taught me, it’s that people fear what they don’t know."

--Hades--

Daar ging ik dan, nog een dag als vos door het leven.
Naar zo'n tijd wen je er wel aan, maar soms had ik toch liever dat ik nog een mens was. Heel eventjes maar, om te weten hoe het ook al weer was. Maar er was een troost. Vandaag was het feest, het feest waar word beslist of je bij het volk hoort of niet. Misschien is er een kans dat er meer leven bij de verjaagde kon brengen, meer arme zielen die simpel weg de wedstrijden niet hebben kunnen halen. Wat een genot is het om hun gezichten te zien, die dan het zelfde lot moet begaan als ik.
Ik wandelde rustig door de bossen, simpel weg mijn territorium te overzien. Of er nog wezens zijn die getreiterd kon worden. Toen zag ik een jongen, een jongen die heel alleen over mijn terrein liep.
Ik lachtte zacht en liep op een schattige manier naar hem toe en keek hem met schattige oogjes aan, alsof ik aangehaald wilde worden.
'Eey, kleintje. Wat doe je in deze gevaarlijke bossen?'
Ik zei niets, of beter gezegd ik deed alsof ik hem niet verstond en bleef hem op dezelfde manier kijken als daarvoor.
'Ach...' Hij ging op zn hurken zitten en stak zijn hand naar mij uit, ik bleef op dezelfde manier zitten als wat ik al deed en wachtte. Misschien had ik geluk en had ik zo een goed maaltje. Eerst liet ik zn vertrouwen winnen door mij te laten aaien.
'EEY! GA WEG BIJ DIE VOS!'
Damn! Ik werd ontdekt. Een meisje rende op mij af met een wapen waar ik niet geraakt door wil worden en rende snel de bosjes in, en bleef daar zitten.
'Je hebt hem weggejaagd... Hij deed niets hoor...' Zei de jonge tegen het meisje.
'Jij kent hem dus niet, je moet oppassen voor die vos. Laatst zag ik nog iemand vermoord worden voor mijn ogen! Ik geloof dat hij Hades heet en... ...' De rest wilde ik niet horen, ik rende bij ze weg... Iedergeval nog stiekem naar het feest toe en zien of ik nieuw gezelschap krijg of niet... Ik wandelde door mijn vertrouwde geheime paadjes maar kwam erachter dat het feest ergens anders was dit jaar. Ach, geen probleem. Genoeg wegen voor een vos om de juiste positie te vinden. Ik grinnikte vals en wandelde gewoon voorbij wat mensen, uiteindelijk kwam ik eindelijk de juiste plek en ik ging simpel wachten op wat er ging komen.

[ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 2:02 ]

---

"If there’s one thing that life has taught me, it’s that people fear what they don’t know."

---

.......

---Dave---

Ik word wakker bij het mooie geluid van een kabbelende beek, en vogels die fluiten. Ik ben nog een wolf en heb in het bos overnacht. Er gaat van alles door mijn hoofd. De wedstrijd, wat zouden de opdrachten zijn, ik denk dat ik het meeste moeite zal hebben met die van het hert... Daar ben ik heel slecht in. Ik heb er wel op geoefend, mijn uitstraling als wolf is al veel beter, elegant en wijs. De andere: paard, wolf, beer en vos heb ik wel vertrouwen in, alleen nu moet ik snel naar het dorp. Wat doe ik hier nog, rustig wandel ik als wolf door het bos, ik spring speels op naar wat vogels en krijg ook nog een vis te pakken: ontbijt! Denk ik blij, aan de rand van het bos op mijn speciale plekje verander ik in een mens rustig loop ik naar huis, waar mijn bezorgde ouder al wachten, vandaag is de dag! De dag.

Mijn vader is bloednerveus hij is bang dat ik weg moet. Mijn moeder heeft er net als ik ook wel vertrouwen in. Mijn trots is belangrijk voor me dus ik mag het niet verpesten, ik ga op weg naar wat andere wolven die ik ken, sommige zijn best jaloers op mijn snelheid & kracht, maar samenwerking kan ik nog steeds het best alleen dat valt niet op doordat bijna iedere wolf dat goed kan. Samen met mijn andere wolven vrienden ga ik naar de wedstrijd.

---

.......

--Hope--

Ik staar nog eens voor me uit: ik moet er heen. Nu. Ik weet dat anderen me misschien zullen herkennen, maar het kan niet anders. En toch.. Toch verbieden ze het me. Ik snap hun wel, maar op een één of andere reden voel ik me er door aangetrokken. 'Waarom!?' Schreeuw ik uit woede. 'Omdat je er een beetje te luidruchtig voor bent.' Door het betweterige antwoord voel ik me nog meer vernederd. 'En wat nou als ik het wél kan?!' Ik zeg het uitdagend, klaar voor een gevecht. 'Het énige wat je kan is vechten en ruzie maken! En dat hebben we nu júist niet nodig!' Zegt een ander. De maat is vol. Één tegen twee, ik hebt het wel een gewonnen, maar dat waren twee watjes. Nu niet. Misschien ben ik wel de sterkste van de twee, maar hun kunnen goed samenwerken, te goed. En dan kies ik een keuze die niemand nooit van me verwacht, vluchten.

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

---

.......

~Abelone~

Ik loop naar buiten, met tegenzin. Tot mijn verbazing zijn er nog een paar gezinnen die op weg zijn naar het feest. Ik struikel over mijn eigen voeten en vang mezelf op. 'Loop een beetje door ja!' Ik schrik, blijkbaar is mijn vader gestrest door al dat gedoe. Snel ren ik naar voren, op weg naar het grote feest.

Bij het feest aangekomen zie ik een grote groep vrienden aanlopen, ik heb zo'n vermoede dat het wolven of paarden zijn, die zijn namelijk graag samen, precies het tegenovergestelde van mij. Door dat de groep redelijk groot is voel ik me kleiner worden, zwakker. Maar de nieuwschierigheid is groter dan de angst. Stiekem, als mijn vader en mijn zusje een andere kant opkijken, sluip ik weg, naar de groep. Ik luister hun gesprekken af, terwijl ik niet bang ben dat ze me zien, dit heb ik al zo vaak gedaan. 'En zijn jullie al klaar voor het Grote feest?' Vraagt een slanke vrouw met bruine lange haren. Ik schat haar zo ongeveer op 18 jaar. 'Nou, ja dan vraag je me wat Jazz' Zegt een van de vrienden en er ondstaat geroezemoes, waar ik niet duidelijk kan verstaan wat er gezegd wordt. 'En jij?' Zegt een andere vriend. 'Uhm, ik heb er eigenlijk nog niet over na gedacht.' Antwoord Jazz, even moet ik lachen, wie stelt er nou zo'n een standaard vraag waar je zelf niet eens het antwoord op weet? Snel glip ik weg naar mijn vader. 'Waar was je Eb?' Zegt mijn vader bezorgd en ondervragend. Ik kijk hem onschuldig aan. 'Pap, ik was gewoon hier hoor.' Hij gelooft me niet, maar hij doet er zand over en doet net alsof er niks aan de hand is. Voor de opening staat een man die de mensen doorlaat of wegwijst. Ik kijk even naar de muren van de arena en sommige die weg worden gestuurd. Ik ben hier veilig dus ik hoef me geen zorgen te maken. Zij wilden slagen, ik doe dat later. Meestal zijn het vaak ook oudere boven de 16 en ik ben nog maar 14. Toch zie ik kinderen voorbij lopen die even oud als mij zijn, soms zelfs jonger. Meer dan vorig jaar: veel meer. Indertussen komen ik en mijn zusje steeds dichterbij de ingang. Tot we er zijn. De man kijkt mijn vader strak aan. 'Door!' Schreeuwt hij alsof we ontelbare kilometers ver weg zijn. Dan stap ik naar voren, terwijl ik al richting mijn vader loop. 'STIL JIJ! OF BEN JE EEN VERJAAGDE OF ZO?' Ik verstijf en ik draai mijn hoofd naar de man toe tot ik in zijn ogen kijk. 'Ik weet wel hoe spannend het is als je stiekem wil meegluren HÈ!' Zeg de man lachend, hij geniet van mijn angst. 'RECHTS!' Schreeuwt de man. Rechts? Ik kijk naar rechts, waar een vrouw staat. Wat is hier aan de hand? Waarom kan ik niet bij mijn vader zitten? 'RECHTS ZEI IK TOCH! WAARVOOR STA JIJ HIER TE WACHTEN!?' Snel ga ik naar rechts, ik kan toch nooit langs die chagerijnige man. De vrouw vangt me op en wijst me naar de deur achter haar. Ik doe de deur open en er verschijnt een kleedkamer waar al tien meisjes aan het omkleden zijn. De deur gaat dicht en ik heb geen enkel idee wat ik hier moet doen. Een meisje van ongeveer 16 met groene ogen en rood haar in een vlecht loopt op me af. 'In welke wijk hoor jij?' Zegt ze bijna schattig, het is een standaard als je iemand wil leren kennen. 'In de wijk van de vos.' Zeg ik trots. De anderen kijken om. 'Ik ook.' Antwoord hetzelfde meisje. 'Iedereen hier.'

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.