• In het oude Griekenland geloofden de mensen in de goden. Deze waren onsterfelijk en zouden voor alles in de wereld zorgen, de liefde, het weer, de dood en van alles wat je je maar kunt bedenken, ook waren ze onsterfelijk en waren ze bovennatuurlijk sterk. Volgens sommige mensen hadden de goden kinderen. Kinderen van hun en een mens, wat hen halfgod maakte. Zij werden Demigods genoemd en hadden betere zintuigen dan de standaard mens.



    Het is nu een tijdje na de oorlog tussen de Titaan van de tijd, genaamd Kronos en de halfgoden en goden. Het Kamp is drukker geworden. De saters hebben het druk met de nieuwe halfgoden naar het Kamp te brengen en de rest is ondertussen druk aan het trainen. Sommige kinderen zijn net terug van hun queeste en anderen blijven hopen op een queeste om te laten zien wat ze kunnen. Op een gegeven moment krijgen ze van Hermes een bericht. Hades wilt zijn broer Zeus, oppergod en god van het weer, van de troon stoten en deze zelf overnemen. Dit komt er op neer dat er een grote oorlog komt, alweer. En de andere goden hebben de hulp nodig van hun kinderen.

    Personages:

    [Stop op meiden!]
    Zeus cabine: [Stop op Zeus kinderen!]
    OO1.
    Gebouwsoudste:
    - Lorena Blake Miller - Alastor


    Poseidon cabine: [Stop op Poseidon kinderen!]
    OO3.
    Gebouwoudste:- Percy Jackson - Philia
    - Adalae Cadence Winchester - Chronos

    Demeter cabine:
    OO4.
    Gebouwoudste:

    Ares cabine:
    OO5.
    Gebouwoudste:
    - Athlea Thompson- Philia
    - Jacob Grimm - Balor

    Athena cabine:
    OO6.
    Gebouwoudste:
    - Heather Rebecca Collins - Fortis
    - Daniël Hyde- EgoTerreo

    Apollo cabine:
    OO7.
    Gebouwoudste:
    - Skylar Thessa Reynes - Daggers
    - Campbell Andreas Williams - Fortis

    Hepheasthos cabine:
    OO9.
    Gebouwoudste: Halia Zahrah Szabados- Syntax

    Aphrodite cabine:
    O1O.
    Gebouwoudste:
    [R]- Alastor
    [R]- EgoTerreo
    [R]- geleninja

    Hermes cabine:
    O11.
    Gebouwoudste:

    Dionysos cabine:
    O12.
    Gebouwoudste:
    - Valerie Nadette Elizabeth Bolger - Beckmann

    Hades cabine: [Stop op Hadeskids]
    O13.
    Gebouwoudste:
    - Aurora Lavender Maia Chadler - Exorcizamus


    Invullijstje:

    Naam:
    Leeftijd:
    Goddelijke ouder + eventueel krachten: (Vraag die krachten eerst aan mij)
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Wapens:
    Goed in/slecht in:
    Angsten:
    Extra:


    Regels:

    x Personages van Rick Riordan zijn toegestaan! Als ze dood zijn kun je een manier verzinnen zodat ze levend zijn.
    x Houdt het wel realistisch, een Poseidonkind heeft geen vuurkrachten en een Zeuskind heeft geen controle over de doden.
    x Maximaal twee personages per persoon, één meisje en één jongen.
    x Houdt de meisjes en jongens gelijk, net zoals de goden.
    x Ik wil geen kinderen van Artemis.
    x Minimaal 15O woorden per post, het kan soms minder zijn omdat je het druk hebt, maar dit gelieve niet te vaak.
    x OOC doe je tussen haakjes.
    x Geen Mary-Sue of Gary-Stu personages! Iedereen heeft zijn slechte eigenschappen!
    x Alleen ik open nieuwe topics!
    x Bestuur enkel jouw eigen personage, of je hebt toestemming van de andere persoon.
    x De aller belangrijkste: Have fun!

    Begin:
    Het is vijf juli, de begin van de vakantie, sommige kinderen komen net weer aan bij het kamp, anderen komen terug van een queest in het ziekenpaviljoen en worden verzorgd, terwijl de rest gewoon normaal wakker wordt.
    De dag verloopt normaal en de lessen gaan ook goed. Wat er niet wordt verwacht is dat Hermes persoonlijk langskomt -dit zal ik in oranje letters doorgeven- om hen te waarschuwen.

    [ bericht aangepast op 7 maart 2015 - 16:50 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    {MT}


    Physics is awesome

    [Mt^^]


    We've lived in the shadows for far too long.

    MT


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Daniël "Danny" Hyde



    Rustig zit ik voor het Athenagebouw en kijk zo af en toe eens op om de kampers die net aankomen te begroeten. Ik zit het hele jaar lang op het kamp en zit zelf dus niet met het probleem waarmee sommige van mijn halfzussen en -broers nu zitten genaamd uitpakken. Op dit moment is het net alsof er een bom is ontploft in het Athenagebouw en uit ervaring weet ik dat het op dit moment overal zo is. Tassen liggen overal op de vloer, sommigen zijn eerst gaan controleren of ze alles wel meehebben waardoor het rond de bedden vol ligt met kleding, boeken, wapens en ga zo maar door. Vandaar dat ik maar even met mijn laptop buiten ben gaan zitten. Wat verderop zie ik twee dochters van Aphrodite in de deuropening van het Aphroditegebouw ruziën om een bepaald bed en licht grijnzend schudt ik mijn hoofd. Het is echt weer een typische eerste zomerdag hier op Kamp Halfbloed


    (Gezien dit mijn eerste post is, graag opmerkingen als ik iets fout doe :3)

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 11:51 ]


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Justin Kasper McMillan.
          Normaal gesproken wist Justin altijd prima te vinden waar hij moest zijn in de drukte van het Hermesgebouw, maar nu werd de troep hem toch even teveel. Normaal gesproken gebruikte hij zijn telekinese om dingen aan te voelen en een kaart te schetsen in zijn gedachten over wat waar lag, maar nu was er overal wel wat te vinden en het werd hem voor een moment teveel om nog een minuut langer in het gebouw rond te lopen.
          Na minstens drie keer onderuit te zijn gegaan doordat hij iets over het hoofd zag, zijn bril nogmaals gesloopt te hebben en ergens wat plakband vandaan te hebben gegrist, zette hij zijn zinnen op het terroriseren van Danny en zakte hij niet veel later naast zijn vriend neer op de trap voor het Athenagebouw. 'Het verbaasd me dat je nog altijd niet getrouwd bent met dat ding,' Hij legde zijn bril op zijn schoot en zocht naar het beginpunt van het plakband, om het vervolgens wat onhandig los te trekken en de twee delen van zijn bril weer aan elkaar te plakken. Normaal gesproken zou hij naar het Hepheasthosgebouw lopen om te vragen of iemand het ding weer even wilde maken, maar nu iedereen aan het uitpakken was, besloot hij dat maar niet te doen.
          'Het Hermesgebouw is zo'n grote troep dat ik haast medelijden met mezelf krijg. Ik dacht het normaal gesproken niet erger kon, maar ze hebben zojuist het ongelijk bewezen. Je kan niet normaal lopen zonder dat je over iemand z'n sokken struikelt of met je bek in een tas vol vuile was terecht komt.' Hij zette zijn inmiddels weer aan elkaar geplakte bril op zijn hoofd en keek even kort opzij naar de blonde jongen naast hem.

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 12:22 ]


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    Daniël "Danny" Hyde



    Ik kijk op zodra iemand naast me kom zitten en herken Justin dan, die zoals gewoonlijk weer met zijn bril in de weer is. 'En het verbaasd mij dat je nog steeds met dat ding rondloopt. Misschien moet je eens een ducktape bril proberen.' Vervolgens klap ik mijn laptop dicht en leg hem even opzij, gezien ik ook weer niet zo asociaal ben. 'En tja.. Wat je gebouw betreft, wees blij dat je geen zoon van Aphrodite bent! Vorig jaar is het hele gebouw overhoop gehaald omdat iemand een flesje parfum kwijt was, weet je nog?' Zeg ik grinnnikend. Ben ik even blij dat de kinderen van Athena niet zulke heethoofden zijn of het gebouw net zo vol zit als het Hermesgebouw. Ergens heb ik wel medelijden met Justin. 'Maareh.. Ik dacht dat jij professioneel vloerruiker was? Dus dan ben je het wel gewend lijkt me.' Terwijl ik dit zeg sla ik mijn armen over elkaar en leun met mijn rug tegen de muur aan, in afwachting op een reactie.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    [MT, ik begin nu aan een post,]


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    HALIA ZAHRAH SZABADOS

    Daughter of Hephaesthos •

    "Enjoy life. Live it like you never lived before. Live it like this is the last time you do. Just enjoy it."


    Wanneer ik eenmaal in de opening van het Zomerkamp sta, voel ik me anders. Mijn moeder had me hierheen gebracht, de reden had ze me echter niet verteld. Iets wat vreemd is, gezien ze dat normaliter altijd doet en ik dit dus niet van haar gewend ben. Er moest meer achter zitten, veel meer.
    Ik pak mijn tassen op en begin ietwat vrolijk door het Kamp te huppelen, met de welbekende lach op mijn gezicht. Echter had ik geen idee waar ik heen ging op het moment, wat niet bepaald hielp in de momentele situatie -- ik was een echte newbie op het Kamp.
    Mijn gedachten raken in elkaar verstrengeld, waardoor ik niet meer op de wereld om me heen let, wat uitloopt op een kiezelsteentje dat op mijn pad terecht komt en dat mij doet vallen. Een lichte scheut van pijn gaat door mijn enkel, echter sta ik vrijwel direct op om zo weer verder te huppelen, alsof er niks aan de hand was.
    Na een paar passen verder te hebben gehuppeld blijf ik staan, om dan om me heen te kijken. Het Kamp zag er niet bepaald uit als andere zomerkampen waar ik eerder ben geweest. Er waren een heleboel gebouwen, terwijl er normaal altijd maar één, hooguit twee waren. "Waar moet ik in Godsnaam heen," mompel ik dan vragend.

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 14:28 ]


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either


    ADALAE CADENCE WINCHESTER
    • Daughter of Poseidon •

          Neuriënd liep ik doelloos door het kamp, geen idee waar ik eigenlijk naartoe wilde. Het was het begin van de vakantie en ik had het hele jaar hier rondgezweefd – van mijn moeder moest ik hier blijven, terwijl ik haar duidelijk had gemaakt dat ik makkelijk naar haar toe kon gaan. Ze weigerde simpelweg. Een zucht verliet mijn lippen en keek weer opnieuw rond. Mijn blik ging naar een meisje die ik hier nog nooit had gezien en ze leek nogal verdwaald. Ik haalde mijn schouders op en liep rustig naar haar toe, terwijl ik nog steeds een liedje neuriede.
          Nadat ik bij haar was, bestudeerde ik haar kort even zuchtte. ''Zoek je iemand?'' vroeg ik en hield mijn hoofd ietwat schuin. Mijn ring begon te jeuken, maar dat gevoel negeerde ik voor een tijdje. Ik zou er straks wel even mee trainen. Iedereen was aan het uitpakken dat haast wel iedere cabine een zooitje was, maar wat ik blij dat ik een cabine deelde met mijn broer en niemand anders.

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 13:13 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    HALIA ZAHRAH SZABADOS
    "Enjoy life. Live it like you never lived before. Live it like this is the last time you do. Just enjoy it."


    Ik schrik op als er opeens een ander naast mij staat, vragend of ik iemand zocht. Ik frummel een briefje uit mijn broekzak en lees dan de naam die erop staat op. "Ehm, ja, is er hier een Chiron? Ik ben nogal slecht met namen, sorry als ik het verkeerd uitspreek," zeg ik dan, het meisje half bestuderend.
    "Ik ben hiernaartoe gebracht, door mijn moeder, echter heeft ze mij de reden niet gegeven. Zou jij me wat uitleg kunnen geven over het Kamp en wat het inhoudt?" vraag ik dan verder. Ik moest toegeven, ik was nieuwsgierig, maar als mijn moeder me gewoon had verteld waarom ik hiernaartoe moest gaan dan was dat nu een stuk minder geweest. Ik kijk het meisje vragend aan, mij afvragend wat haar naam zou kunnen zijn.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    ADALAE CADENCE WINCHESTER
    • Daughter of Poseidon •


    Ze haalde een briefje uit haar zak en bij het horen van de naam, moest ik toch eventjes glimlachen. ''Chiron, die is er natuurlijk. Zal ik je naar hem toe brengen?'' vroeg ik en keek haar met een lichte glimlach aan. Het was duidelijk dat ze nog veel moest leren over het kamp, maar het leek alsof ze echt niet wist waar ze beland was.
          Ik trok mijn wenkbrauwen op bij haar woorden en beet daarna op mijn lip. ''Oh. Uh, nou ja. Ik weet niet of ik de juiste persoon ben die het jou moet vertellen eigenlijk. Misschien Chiron.'' zei ik en fronste mijn wenkbrauwen opnieuw. Waarom had haar moeder haar niks verteld? Dat was niet bepaald een slimme zet, maar ach. Een zucht verliet mijn lippen en stak daarna toch mijn hand uit naar haar. ''Adalae Winchester trouwens.'' zei ik met een scheve glimlach.

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 13:36 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    HALIA ZAHRAH SZABADOS
    "Enjoy life. Live it like you never lived before. Live it like this is the last time you do. Just enjoy it."


    Wanneer het bruin-harige meisje mij verteld dat de gewilde persoon aanwezig is en dat ze mij wel naar hem (of haar, geen idee wie het is) wil brengen, glimlach ik kort. Tenminste een lichtelijk goed begin, neem ik aan.
    Echter op mijn andere vragen geeft ze het antwoord dat Chiron me dat moet vertellen. Daarna stelt ze zich kort voor, waarna ik haar hand aanneem, kort schudt en dan mijn naam uitspreek. "Halia Szabados, aangenaam," zeg ik glimlachend. "En als je mij naar Chiron zou willen brengen, zou ik dat erg op prijs stellen. Dankjewel," glimlach ik dan breder, en ik hoor mijn Hongaarse accent steeds duidelijker worden.
    Normaliter waren mensen nooit zo vriendelijk tegen nieuwelingen, had ik bij de vele kampen en scholen waar ik op heb gezeten opgemerkt. Dat Adalae tegen mij op is gelopen is dan ook echt iets waar ik blij mee ben. Hoe vrolijk ik van mijzelf al ben, dit kind is altijd vrolijker te krijgen dan ze al is.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    JUTIN KASPER McMILLAN.
    • Son of Hermes. •


    'En het verbaasd mij dat je nog steeds met dat ding rondloopt. Misschien moet je eens een ducktape bril proberen.' Met zijn vinger wees hij even zijn kant op terwijl hij weer van de trap af kwam. 'Maar dat is zoveel gedoe. Veel te flexibel.' Danny klapte zijn laptop dicht en Justin zette een paar passen achteruit zodat hij een kleine twee meter van de jongen af stond. Verderop kon hij voelen dat dat Adalae bij een meisje stond dat hij zo snel niet kon herkennen. Voor hem was het meisje onbekend. Er was geen enkele kamper met die grootte en zulke lange haren, laat staan eentje die bij hem of Adalae bekend was. Ze zou wel een van de newbies zijn.
          'En tja.. Wat je gebouw betreft, wees blij dat je geen zoon van Aphrodite bent! Vorig jaar is het hele gebouw overhoop gehaald omdat iemand een flesje parfum kwijt was, weet je nog?' Hij begon tegelijkertijd met de blonde jongen te grinniken. 'Ik heb überhaupt al medelijden met die kinderen daar, volgens mij is dat gebouw één grote bom met parfumlucht en rozenblaadjes.' Zelf was zijn geur beter dan dat van de gemiddelde halfgod en soms was dat verschrikkelijk, voornamelijk omdat hij een gloeiende hekel had aan alles dat te sterk rook, waaronder parfum en de troep van het Hermesgebouw dat simpelweg gewoon goor was. Hij kon wel zeggen een van de meest opgeruimde Hermeskinderen te zijn, maar dat was enkel en alleen omdat hij geen zin had om er een uur over te doen iets te vinden en vervolgens met hoofdpijn van de concentratie nog wat uit te moeten gaan voeren.
          'Maareh.. Ik dacht dat jij professioneel vloerruiker was? Dus dan ben je het wel gewend lijkt me.' Hij moest even zacht lachen en haalde een hand door zijn donkerbruine haren. 'Nee, van die baan heb ik jaren terug al ontslag genomen. Ik ben er gewoon zo goed in dat het vanzelf gaat.'

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 15:29 ]


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    Daniël "Danny" Hyde



    Ik hou van een afstandje een nieuw meisje en de dochter van Poseidon waarvan ik haar naam nog steeds niet weet een beetje in de gaten en hoop dat Justin niet van plan is me mee te slepen om met hen te gaan praten. Het is algemeen bekend dat ik niet bepaald Prince Charming ben en ik zet mezelf dan liever ook niet voor schut. 'Maar dat ik zoveel gedoe, veel te flexibel.' Ik haal mijn schouders even op. 'Flexibiliteit is niet per se slecht. Het gaat een stuk minder snel kapot weetje. Echt iets voor jou.' Kort grinnik ik weer om mijn eigen grap. Ach, er moet toch iemand om lachen dus waarom ben ik dat dan niet zelf? 'Ik heb überhaupt al medelijden met die kinderen daar, volgens mij is dat gebouw één grote bom met parfumlucht en rozenblaadjes.' Ik blijf grinniken. 'Goh, misschien kan je een nog wat van leren.' Ik wapper even met mijn hand voor mijn gezicht om mijn woorden kracht bij te zetten, al komt het verre van serieus over gezien ik nog altijd aan het llachen ben. 'Nee, van die baan heb ik jaren terug al ontslag genomen. Ik ben er gewoon zo goed in dat het vanzelf gaat.' 'Ajah dat is waar ook.. Promotie naar stinksokkenraper was het toch? Of ben je zo onderhand wel weer verder op de carrièreladder geklommen?'


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."



    Valerie Nadette Elizabeth Bolger

    ~ Dochter van Dionysos ~




    Het geluid en vooral de troep in het Dionysos valt nog mee, in vergelijking met dat van de andere gebouwen. Toch word ik er niet echt blij van. Nieuwe broertjes en misschien zelfs wel zusjes. Met een hand voel ik onder mijn bed en ik voel niks. Het duurt even voordat ik mij besef dat mijn favoriete whiskey of gisteren is op gegaan of dat iemand ervan door is met mijn favoriete whiskey. Na een diepe zucht voel ik verder of ik de tequila kan vinden die als het goed is nog wél onder mijn bed staat. Na een minuut weet ik het antwoord, iemand heeft mijn whiskey en tequila gejat. Ik ben vredelievend en zeker niet haatdragend, tenzij je aan mijn drankvoorraad komt.

    'Verdomme, welke newbie heeft mijn whiskey en tequila gejat?!' Binnen de kortste keren sta ik op mijn benen en ga ik op zoek. Er liggen hier en daar wat kleren, andere spullen van mensen die ik nog niet ken en ik pluk het allemaal van de grond, om het vervolgens weer ergens anders neer te gooien. Van je familie moet je het hebben, dit verwacht ik van Hermes kinderen en niet van mijn eigen broers of zussen. Na het halve gebouw te hebben onderzocht en wat boze reacties omdat ik zogenaamd chaos heb gecreëerd met mijn zoek actie, vind ik een lege fles van mijn favoriete whiskey. Leeg, compleet leeg dus iemand gaat vannacht een nachtje buiten slapen. Want je steelt niet mijn drank en je drinkt het al helemaal niet op, nadat je het hebt gestolen. Gewapend met de lege whiskey fles ga ik op zoek naar de tequila fles. Die ik niet veel later vind in de hand van de newbie, die zo te zien net een slok wil nemen. Zodra hij mij ziet, laat hij de fles zakken. 'Geef mijn tequila terug, vuil rotjong!' schreeuw ik naar de jongen. Hij grijnst naar mij en brengt de fles naar zijn mond. Binnen een paar stappen ben ik bij hem en de whiskey fles sla ik met redelijk wat kracht tegen zijn hoofd aan. Dan trek ik de fles tequila uit zijn hand. Een schreeuw van pijn vult mijn oren, ik kijk de jongen alleen boos aan. 'Niet mijn drank jatten, dat doe je maar bij iemand anders', sis ik hem toe.

    Eenmaal buiten neem ik een slok van de tequila. Vraag mij af hoe lang het duurt voordat de gebouwoudste van mijn gebouw van dit akkefietje weet. Ik zie Danny en Justin bij elkaar zitten. De dochter van Poseidon, haar naam is Adalae volgens mij, staat naast een onbekend meisje. Ze praten met elkaar, maar ik sta net te ver weg om te horen waar ze het over hebben.

    Uiteindelijk besluit ik om naar Danny en Justin te lopen. Ens kijken of hun dag beter is begonnen.

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 17:06 ]


    Physics is awesome