[stelling] Er moeten naast cijfers andere manieren komen voor het beoordelen van leerlingen. - Oude Stellingen

De stelling van deze week luidt:
Er moeten naast cijfers andere manieren komen voor het beoordelen van leerlingen.

(dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

[ topic verplaatst door een moderator ]

---

I am an idiot, I move.

Eens. Ik klaagde van de week al over het feit dat op school alles om cijfers, cijfers en nog eens cijfers draait. Ik zou alleen geen oplossing weten.

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Ik ben voor. Een cijfer is een momentopname en hoe goed een leerling presteert, hangt van veel te veel willekeurige dingen af naast hoeveel ze echt weten over het vak (zoals hoe goed ze zijn in het maken van toetsen, de manier van toetsing, welke specifieke vragen worden gesteld, hoe ze zich die dag voelen, de omgeving tijdens de toets, enzovoort). Het lastige is dat cijfers gemakkelijk te geven zijn en "duidelijk" aangeven wat iemands niveau is, of in ieder geval de indruk wekken dat ze dat doen. Individuele, geschreven beoordelingen zouden natuurlijk duizend keer beter zijn, maar die kosten ook meer tijd en moeite (en daarmee ook geld) dan men bereid is daar in te stoppen. Ik zou zo snel niet weten wat voor andere, wel haalbare opties er nog overblijven.

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Vaak kijken mensen alleen nar de cijfers. Je ziet dan een paar goede en paar slechte. Maar bij de slechte kunnen er twee dingen zijn gebeurd. Of er was iets ergs of je bent niet in het vak.
Ik ben het eens met de stelling.
School werkt alleen met cijfers, en kijken te veel daarnaar.
Een andere manier zal ook, denk ik, een paar mensen meer zelfvertrouwen geven. Meestal als iemand slechte cijfers haalt, dan maken andere er een heel probleem van. Terwijl het een cijfer is. Één cijfer kan het leven bepalen van iemand. Een andere manier zal ook wel handig zijn, maar welke. Ik zal jet niet weten

---

you said "plese don't ever change" but you don't like me they way i am

Eens.
Je kunt als leerling hoge cijfers halen, maar totaal niks doen voor werkelijk school als huiswerk, opletten in de les, aanwezig zijn in de les, gedragen tegen leraren. Daar zou het ook beoordeeld op moeten worden, vind ik, want je kunt niet zomaar iemand de maatschappij insturen die niks doet, dan zal ie uiteindelijk op uitkering/bijstand leven of de criminaliteit ingaan.

---

Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

Eens.
Al vind ik persoonlijk niet, dat je afgestraft zou moeten worden, als je vanzelf hoge punten haalt, zonder je daarvoor echt hoeft te zwoegen, want daar kun je zelf weinig aan doen, de ene is nu gewoon slimmer dan de andere. Ik denk ook niet dat het een goed idee is om te zeggen van: zij haalt lage punten, maar ze doet wel zo haar best, dus ze kan opdat niveau blijven. Dan lok je mensen ook maar in de val, als ze het niet halen op de hoge school/universiteit dan blijven ze ook met totaal lege handen achter, dus ik ben niet helemaal voorstander van beoordelen PUUR op inzet ook. Aan de andere kant, denk ik wel dat er meer aandacht voor inzet van iemand ook moet komen, rekening houdend met de punten dan. Sommige mensen tonen veel inzet en hebben daardoor het vermogen wel, maar zijn er nog niet helemaal. Dan moet je hen de mogelijkheid geven te groeien, een studieaanpak laten ontwikkelen. Andere kinderen tonen dan heel erg weinig inzet, maar zijn in principe wel erg intelligent en hebben zeker de mogelijkheden. Dan vind ik ook niet dat je minderjarigen daarop moet afstraffen, door hun toekomst in duigen te gooien. Waarschijnlijk zitten die jongeren met emotionele moeilijkheden, zoals problemen thuis bijvoorbeeld.
Ik vind dus dat er zeker naar meer gekeken moet worden dan meer dan de punten, maar ik zou ze wel zeker als de maatstaf behouden. Er zou alleen veel humaner mee moeten worden omgegaan. Leraren moeten verder kijken dan hun neus lang is, want sommigen kijken alleen maar naar het blaadje en niet naar het kind of naar de jongere. Wat ik dus niet juist vind, want de werkelijkheid is vaak wat complexer dan dat. Maar het criterium van punten moet zeker wel behouden blijven, en ik ben niet echt voorstander om iemand louter op zijn goede werkhouding ook te beoordelen, zonder die resultaten weet te boeken. Vroeg of laat komen zij dan toch in de problemen terecht, in latere studies. Wel vind ik dat er veel meer in rekenschap moeten genomen dan de resultaten op iemands blaadje - sommige jongeren hebben zeker de potentie, maar zijn nog niet rijp genoeg, anderen zijn wel intelligent, maar zitten met teveel emotionele ballast. Er moet zeker soepeler mee worden omgegaan en ook naar de jongeren op zich gekeken worden. Wel denk ik dat er een grens is en dat je niet iedereen in richtingen kan laten meedraaien, die hen gewoon niet liggen, alleen omdat ze inzet tonen. Dan hou je die mensen ook maar bezig en laat je ze uiteindelijk achter met niets. Ik denk dat het belangrijkste is dat mensen op hun plaats zitten, naar hun eigen interesses, vaardigheden en aanleg. Daarom moet je sommige leerlingen ook zeker niet uitsluiten in een bepaalde richting, omdat het even wat moeilijk gaat met hun punten.

[ bericht aangepast op 7 juni 2015 - 9:26 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Op de basisschool wordt al verder gekeken dan alleen de cijfers. Dat merk ik in ieder geval wel op mijn stage (pabo). Op de middelbare school mag dit zeker verbeterd worden.

---

Tell me about it, stud.

Eens, maar dan kijk ik althans ook naar de mogelijkheden. Het lijkt me niet zo simpel om een klas van dertig mensen te gaan beoordelen als je ze maar pak twee uur per week ziet ;x

---

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Ik ben het ermee eens dat het becijferingssysteem niet ideaal is, om dezelfde redenen als anderen hier al genoemd hebben. Het probleem is echter dat een eerlijk alternatief erg lastig wordt. Het voordeel van cijfers is dat deze heel objectief zijn. Als een docent voor iedere leerling een individuele beoordeling zou schrijven of het werkgedrag van de leerling mee zou nemen in de beoordeling o.i.d., is het onmogelijk om zo objectief te blijven. Docenten hebben, bewust of onbewust, toch voorkeuren voor bepaalde leerlingen.

---

i put the fun in funeral

Overkill schreef:
Ik ben het ermee eens dat het becijferingssysteem niet ideaal is, om dezelfde redenen als anderen hier al genoemd hebben. Het probleem is echter dat een eerlijk alternatief erg lastig wordt. Het voordeel van cijfers is dat deze heel objectief zijn. Als een docent voor iedere leerling een individuele beoordeling zou schrijven of het werkgedrag van de leerling mee zou nemen in de beoordeling o.i.d., is het onmogelijk om zo objectief te blijven. Docenten hebben, bewust of onbewust, toch voorkeuren voor bepaalde leerlingen.

---

Queer zijn is gewoon alles

Ik vind van niet. We zijn cijfers gewoon dus we kunnen daar een bepaalde waarde op kleven. Symbooltjes en al die tralala helpen niet. Bij mijn zusje werken ze met wolkjes tot zonnetjes om de prestaties aan te tonen en dat zegt me eigenlijk bitter weinig.

---

Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

Ik vind cijfers om eerlijk te zijn een beetje karig om iemand te beoordelen. Zo kan iemand een drie voor bijvoorbeeld scheikunde dan óf omdat diegene er niets voor deed, óf omdat er daadwerkelijk iets voorgevallen is. Daar moet naar gekeken worden, vind ik dan. Het is echter wel moeilijk om een betere manier te vinden, zonder dat er teveel tijd in gaat zitten. Ik begrijp namelijk wel dat er klassen bestaan met 30 leerlingen en meer. Het is dan best veel om naast de werkweek, thuis dan ook nog voor iedere leerling afzonderlijk 2 uur te gaan zitten. Dat is gewoon niet haalbaar.

---

26 - 02 - '16

Waarom? Wat heeft het voor nut?

Sowieso. De maatschappij is voor 90% zo niet hoger gericht op resultaten die ook nog eens het liefst meetbaar zijn. Dat is simpel, want het is zichtbaar en te categoriseren. En dat zijn twee dingen die mensen graag zien. Box A, box B, box C. U vraagt, wij draaien. Probleem: alles wat er zich vooraf afspeelt wordt onvoldoende erkend of helemaal niet gezien. Ik maak er in het dagelijks leven een sport van dat soort dingen niet alleen in mezelf, maar ook in anderen te laten zien. Zo ben ik net afgewezen voor mijn baan (zeiktopic I made earlier) omdat de feedback van anderen niet overtuigend genoeg was. Kut, ik heb eerlijk waar m'n best gedaan destijds, maar daar valt nu niks meer aan te doen. MAAR. Ik heb voor het eerst in mijn leven het lef gehad om uberhaupt te vragen naar waarom ik ben afgewezen. Omdat ik daar beter uit wil worden. Dus ongeacht de uitkomst heb ik hier wat van geleerd.

Ander leuk voorbeeld: een ouder vraagt aan een kind of ze wiet heeft gerookt. Ze zegt 'ehh.. ja mam/pap' en krijgt vervolgens een week huisarrest. Er wordt alleen gekeken naar wat ze heeft gedáán ipv naar hetgeen dat er toe leidde dat haar ouders dat uberhaupt te weten kwamen. Als ik de ouder zou zijn, zou ik juist de nadruk leggen op haar eerlijkheid ipv de uitkomst. Want dat is het meest duurzaam om aan te werken.
So picture this en dan in een duizendtal andere situaties. Het is een mindset die je overal kan toepassen. Google laat hun werknemers 20% van hun tijd doorbrengen met etteren, spelen, klieren en creatief doen. Zo'n beetje de shit waar je op een gemiddelde baan niet aan moet denken te flikken. Wil je touwtje springen of Magic The Gathering spelen? Prima. Omdat dat bedrijf wéét dat vette ideeën waarschijnlijk minder snel ontstaan met een gezamenlijke brainstormsessie waar de nadruk ligt op het indruk maken op anderen en de klok die binnenkort vijf uur slaat.

Het schoolsysteem as of now is achterhaald. Een 6 en je slaagt, een 5 en je faalt. Wie kan mij zeggen dat leerling A 20 uur heeft zitten in het leren voor die 5 en leerling B een uur voor het halen van die 6? Wie kan mij zeggen dat leerling A niet een ongelofelijk analytisch vermogen heeft en leerling B door zijn ouders op een scheikundestudie is gezet maar een kei is in storytelling en zo naar Hollywood kan om een script in te sturen? Waarom doen we het dan nog zoals we het doen? Gemakzucht, gewenning en geld om mee te beginnen. Verandering en hervorming kost tijd, moeite en geld en dat zijn drie dingen waar we lichtelijk kriebelig van worden.

[ bericht aangepast op 7 juni 2015 - 11:26 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Overkill schreef:
Ik ben het ermee eens dat het becijferingssysteem niet ideaal is, om dezelfde redenen als anderen hier al genoemd hebben. Het probleem is echter dat een eerlijk alternatief erg lastig wordt. Het voordeel van cijfers is dat deze heel objectief zijn. Als een docent voor iedere leerling een individuele beoordeling zou schrijven of het werkgedrag van de leerling mee zou nemen in de beoordeling o.i.d., is het onmogelijk om zo objectief te blijven. Docenten hebben, bewust of onbewust, toch voorkeuren voor bepaalde leerlingen.

---

I appreciate the masterpiece that is you, because your existence alone is art

Ik ben het eens met de stelling.
Op mijn school krijgen we naast gewone cijfers ook elke periode (dus 3 keer per jaar) drie andere beoordelingen. Dit zijn inzicht, werkhouding en gedrag. Elke docent vult dit over zijn eigen vak in. Inzicht is vooral in hoeverre je begrijpt hoe iets werkt, werkhouding of je wel/niet je huiswerk maakt en in de klas doet wat je gevraagd wordt en gedrag is gewoon over het algemeen hoe je in die klas zit (kauwgom kauwend, op je telefoon zitten, veel/weinig praten etc.)
De beoordelingen die je krijgt zijn onvoldoende - voldoende - goed. Het is wel subjectief, maar in de praktijk hoor ik eigenlijk nooit iemand zeggen dat hij het niet eens is met die beoordelingen. Ze komen bijna altijd wel overeen met hoe de leerling daadwerkelijk is.
Als er wordt vergaderd over de prestaties van de leerlingen, worden deze beoordelingen ook meegenomen. Als iemand drie onvoldoendes staat, maar zich tijdens de lessen goed gedragen heeft en altijd netjes zijn huiswerk maakt, zal diegene sneller over gaan dan iemand die twee onvoldoendes staat en een slechte werkhouding heeft.

Ik vind dit eigenlijk wel een handig systeem, omdat je zowel de objectieve cijfers hebt als een subjectieve beoordeling die rekening houdt met andere factoren.

Edit:
Dit systeem ziet er in het online cijferoverzicht zo uit:

Je ziet: gemiddelde cijfer over het hele jaar - 1e periode inzicht, werkhouding, gedrag - 2e periode inzicht, werkhouding, gedrag.
De beoordelingen van de derde periode zijn nog niet binnen.

[ bericht aangepast op 8 juni 2015 - 13:08 ]

---

Perpetual ~ continuing or enduring forever; everlasting.