• De stelling van deze week luidt:
    Er moeten naast cijfers andere manieren komen voor het beoordelen van leerlingen.

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    I am an idiot, I move.

    Eens.
    Onzekerheid start met cijfers..
    Er wordt niet gekeken naar hoeveel je goed doet maar naar hoeveel je fout doet..
    Natuurlijk is het goed dat je een 8 haalt of zelfs een 9 maar tja.. je hebt nog steeds fouten.. want het is geen 10
    Dat moet stoppen vind ik! Je moet kijken naar wat iemand goed doet!


    Love your life because your life is what you have to give ~ Tom Hiddleston

    Ze zouden zich kunnen richten op competenties. Zo is het ook makkelijker om een beroep/opleiding te vinden wat bij jou past. Misschien ben je wel een ontzettend goede lerares voor de basisschool maar kun je deze opleiding niet doen omdat je scheikunde heel lastig vindt. Dat vak heb je daar helemaal niet bij nodig en dan moet je je droombaan opgeven door iets wat je niet nodig hebt bij die baan. Flauwekul vind ik dat!! Kijk naar wat een persoon wilt en of dat haalbaar is met competenties en niet met punten!!

    Eens. Op je werk moet je wel goede resultaten halen, maar je ook kunnen inzetten, juist je tijd indelen, enthousiast zijn,... Er zijn mensen die goede punten halen, terwijl ze er amper of niets voor hebben geleerd, bijna uit geluk zou ik zeggen. Als zij later gaan werken en denken dat ze ook die dingen op het laatste moment wel lukken, gaat dat juist voor fouten zorgen.


    Ik wil een tuin vol egels

    Eens. Op mijn school gebeurt het zelfs al!
    Bij de rapporten die we drie keer per jaar krijgen, zijn altijd enkele zinnen geschreven over hoe de leraar je ervaart en hoe je werkhouding is. Naast het vermelden van je cijfers worden ook je werkhouding, huiswerk, inzet en resultaat met een zeer goed, goed, voldoende, matig of onvoldoende beoordeelt. Het is inderdaad veel werk voor de leraren, maar voor de leerlingen heel fijn om te zien wat ze schrijven. Je kan met zo'n beoordeling ook veel meer mee dan met alleen een cijfer. Ik kijk er ook altijd naar uit om te lezen wat ze over me schrijven, omdat ze echt bij je stil hebben gestaan en het een fijne reflectie is van hoe ze je op school ervaren.
    Het zou geweldig zijn als meerdere scholen het zo zouden doen.


    "Die Erinnerung ist das einzige Paradies, aus dem wir nicht vertrieben werden können."

    Ik weet niet hoe het beter zou kunnen, maar ben het hier wel mee eens.
    Als we een machine hadden die diep naar je innerlijk ging, was er één probleem opgelost.
    Maar het is dan weer wel stom dat niet alle geheimen geheim blijven.

    Ik denk dat je door iemand te leren kennen de beste oplossing vind.
    Maar zelfs dan weet je niet precies wat iemand wel en niet kan.
    Misschien vind men nooit een oplossing. Maar er naar zoeken, dat is toch wel het minste wat we kunnen doen.


    Stars can't shine without Darkness.

    Eens,
    voor mij is het gymnasium onwijs makkelijk. Als ik goed leer, haal ik een 9 of een 10. Nu heb ik de motivatie daar niet voor en haal ik vooral zevens en achten. Tenminste, ik heb de motivatie wel, maar met deze cijfers haal je het jaar ook en heb ik meer tijd over voor de dingen die ik leuk vind (muziek), waar ik ook mijn baan van zou willen maken. Ik vind dat dat meer nut heeft dan leren voor een 10 omdat ik er later meer aan zal hebben.
    Het zou veel beter zijn als je ook werd beoordeeld op je werkhouding, of nog beter: op je vooruitgang.
    Het zit gewoon zo simpel en saai in elkaar, als je goed leert haal je een 9 of een 10. Ik vind dat er meer aan vast moet zitten behalve je leerwerk, je opleiding laat niet zien hoe intelligent je bent, het laat zien of je veel en goed leert of niet en dat vind ik fout. Ik vind dat school zich meer moet richten op sociale vlakken en praktische lessen moet gaan geven zoals huishouden of bijvoorbeeld belastingaangifte doen, want dat weet niemand als ze van school af komen.
    Bij ons op school zijn ze al bezig om meer te kijken naar hoe het ook anders kan, vooral op het vlak dat je wordt beoordeeld op je vooruitgang en niet je prestaties, omdat die volledig van je inzet afhangen.
    Iedereen kan rijtjes in zijn hoofd stampen, begrijpen is iets anders en ik vind dat scholen zich meer moeten richten op het begrijpen van dingen.

    [ bericht aangepast op 9 juni 2015 - 22:04 ]


    Why do people judge on sexuality when they can judge on personality?

    Eens. Zoals al gezegd is: Een proefwerk is maar een momentopname. Misschien heb je het gewoon even niet zo goed of zit je niet lekker in je vel en dan haal je een onvoldoende die gelijk heel vaak telt. Daarom vind ik examens eigenlijk belachelijk, want het telt gelijk mee voor de helft van je hele schoolrapport en je zal maar een klote tijd hebben en het helemaal verpesten, alleen omdat je geen goede cijfers hebt gehaald terwijl je het het hele jaar misschien wel heel goed hebt gedaan.

    [ bericht aangepast op 10 juni 2015 - 10:49 ]


    Freedom is a length of rope. God wants you to hang yourself with it.

    [ bericht aangepast op 10 juni 2015 - 10:51 ]


    Freedom is a length of rope. God wants you to hang yourself with it.

    Eens

    daffie123 schreef:
    Vaak kijken mensen alleen nar de cijfers. Je ziet dan een paar goede en paar slechte. Maar bij de slechte kunnen er twee dingen zijn gebeurd. Of er was iets ergs of je bent niet in het vak.
    Ik ben het eens met de stelling.
    School werkt alleen met cijfers, en kijken te veel daarnaar.
    Een andere manier zal ook, denk ik, een paar mensen meer zelfvertrouwen geven. Meestal als iemand slechte cijfers haalt, dan maken andere er een heel probleem van. Terwijl het een cijfer is. Één cijfer kan het leven bepalen van iemand. Een andere manier zal ook wel handig zijn, maar welke. Ik zal jet niet weten


    .......

    Oneens, het lijkt me onmogelijk om dan een leerling correct te beoordelen. Gedrag en inzet wordt bij een twijfelgeval ook besproken en kan doorslaggevend zijn of je blijft zitten of niet


    Darling, in the end, you've got to be your own hero, because everybody's busy trying to save themselves.

    Ja, ze kunnen ook een andere manier gebruiken bijvoorbeeld sterren.
    Of procenten, methode van de Cito score, etc etc.


    Ik meen het.

    Eens


    I'm Not Going To let Momo Touch You, Not Even A Finger Tip. - Yuzu to Alice - Fukumenkei Noise

    Eens. Bij mij op school hebben ze het sterretjes systeem pasgeleden ingevoerd. Dat houdt in, dat, als je een toets niet maakt of heel slecht maakt je een sterretje krijgt. Je mag dan niet over totdat je hem hebt ingehaald. Zelf vraag ik me daarom af hoe het zit als je gewoon goed staat voor dat vak. Dat zou dan namelijk betekenen dat je voor niets blijft zitten.


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    Eens, het si heel erg een moment opname, waar vaak ook nog eens stress bij komt kijken door de druk 9zoals eerder al benoemd). Al weet ik niet wat dan een betere manier zouz ijn.


    If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

    Tokugawa schreef:
    Sowieso. De maatschappij is voor 90% zo niet hoger gericht op resultaten die ook nog eens het liefst meetbaar zijn. Dat is simpel, want het is zichtbaar en te categoriseren. En dat zijn twee dingen die mensen graag zien. Box A, box B, box C. U vraagt, wij draaien. Probleem: alles wat er zich vooraf afspeelt wordt onvoldoende erkend of helemaal niet gezien. Ik maak er in het dagelijks leven een sport van dat soort dingen niet alleen in mezelf, maar ook in anderen te laten zien. Zo ben ik net afgewezen voor mijn baan (zeiktopic I made earlier) omdat de feedback van anderen niet overtuigend genoeg was. Kut, ik heb eerlijk waar m'n best gedaan destijds, maar daar valt nu niks meer aan te doen. MAAR. Ik heb voor het eerst in mijn leven het lef gehad om uberhaupt te vragen naar waarom ik ben afgewezen. Omdat ik daar beter uit wil worden. Dus ongeacht de uitkomst heb ik hier wat van geleerd.

    Ander leuk voorbeeld: een ouder vraagt aan een kind of ze wiet heeft gerookt. Ze zegt 'ehh.. ja mam/pap' en krijgt vervolgens een week huisarrest. Er wordt alleen gekeken naar wat ze heeft gedáán ipv naar hetgeen dat er toe leidde dat haar ouders dat uberhaupt te weten kwamen. Als ik de ouder zou zijn, zou ik juist de nadruk leggen op haar eerlijkheid ipv de uitkomst. Want dat is het meest duurzaam om aan te werken.
    So picture this en dan in een duizendtal andere situaties. Het is een mindset die je overal kan toepassen. Google laat hun werknemers 20% van hun tijd doorbrengen met etteren, spelen, klieren en creatief doen. Zo'n beetje de shit waar je op een gemiddelde baan niet aan moet denken te flikken. Wil je touwtje springen of Magic The Gathering spelen? Prima. Omdat dat bedrijf wéét dat vette ideeën waarschijnlijk minder snel ontstaan met een gezamenlijke brainstormsessie waar de nadruk ligt op het indruk maken op anderen en de klok die binnenkort vijf uur slaat.

    Het schoolsysteem as of now is achterhaald. Een 6 en je slaagt, een 5 en je faalt. Wie kan mij zeggen dat leerling A 20 uur heeft zitten in het leren voor die 5 en leerling B een uur voor het halen van die 6? Wie kan mij zeggen dat leerling A niet een ongelofelijk analytisch vermogen heeft en leerling B door zijn ouders op een scheikundestudie is gezet maar een kei is in storytelling en zo naar Hollywood kan om een script in te sturen? Waarom doen we het dan nog zoals we het doen? Gemakzucht, gewenning en geld om mee te beginnen. Verandering en hervorming kost tijd, moeite en geld en dat zijn drie dingen waar we lichtelijk kriebelig van worden.


    Precies wat ik dacht.


    I'm living a charmed life. ~ Rainbow Rowell