Ik weet het even niet meer... - School

Ik heb een probleempje en ik zou daar graag hulp bij willen hebben. Ik ben dit jaar begonnen aan Psychobiologie, een universitaire studie aan de UvA, maar ik voel me niet op mijn gemak.
Het studeren is leuk, de medestudenten zijn heel gezellig en aardig, ik zit in een hele leuke commissie en ik vind de studie heel leuk, maar ik wil het niet meer. Ik heb morgen een tentamen en ik heb de hele week niets gedaan en ik voelde me er gewoon niet naar, ik had er gewoon geen zin in. Vorige tentamenweek had ik daar ook al last van en heb daardoor minder gedaan voor mijn vakken en moet ik deze overdoen, maar dat waren bij twee vakken die minder te maken hebben met de studie. Deze keer is het een vak wat zich voortborduurt op het eerste vak Inleiding in de Psychobiologie. En dat maakt me dan heel onzeker over deze studie. Daarbij voel ik me nu heel schuldig tegenover mijn ouders, want ik heb vorige week mijn boeken voor het tweede semester gekocht en dat was weer een hele kluif en dat betalen mijn ouders dan voor mij. Het voelt zo kut allemaal, godver. En ik zeg de hele tijd dat het goed is, maar dat is het totaal niet.

En dan zit ook al helemaal niet meer lekker in mijn vel, ik voel me al dagen down, zit urenlang voor de computer, kook geen enkele degelijke maaltijd voor mezelf, kom mijn kamer niet uit en slaap heel veel. Ik voel me echt heel alleen, eigenlijk. En dat is totaal niet fijn.

Ik wil het sowieso morgen met mijn ouders het erover hebben, maar kan iemand mij helpen? Ik weet niet wat ik moet doen, want ik heb echt géén idee wat ik anders zou moeten doen. Ik heb laatst tegen mijn mama gezegd dat ik wel een musicalacademie zou willen doen, omdat me dat toch heel gaaf lijkt, maar dat is zó'n lastig vak, omdat je daar helemaal niet snel aan de bak aan komt. Maar het blijft maar alsmaar weer in mijn hoofd naar boven komen, omdat ik het zó onttiegelijk gaaf vind.
Halp, pls?

---

Deep inside, I've never felt alive

Just give it a shot, because otherwise you'll forget to live and will dwell on dreams (:

Ik ga volgend jaar een studie doen waarbij ik spellings toetsen krijg die ik met 90% moet halen, terwijl ik dyslectisch ben. Ik zou een andere opleiding kunnen kiezen, maar deze is de enige die me echt aanspreekt. Ook al is de kans aanwezig dat ik na een jaar moet stoppen, ik ga ervoor en zal alles geven.<3

---

You were born original, don't die as a copy.

Wat vervelend en ik snap wel dat je daar mee zit en herken het gevoel ook.
Is er een reden dat je nu minder goed in je vel zit of is dat juist omdat je geen zin meer hebt in de opleiding?
Misschien is het een periode die niet gaat zoals je wilt, en je alles daardoor negeert en het er zo bij laat zitten.
Ik denk dat je het nog even moet proberen, en dan een volle 100% moet geven.
De eerste periode was ook leuk, dus ik denk dat je het wel weer op zou kunnen pakken.
Als het niet lukt, lukt het niet, maar je kan niet meer dan je best doen!

Het kan ook zijn dat je nu graag die musicalacademie wilt gaan doen, en daardoor het al meteen opgegeven hebt voor je psychobiologie opleiding.
Twijfelde je in het begin ook al tussen die twee dingen of is dat nu pas aan bod gekomen? Het zou ook kunnen zijn dat je geen zin meer in deze opleiding hebt, en dan naar opties gaat zoeken en redenen om die opleiding niet meer af te maken. Waardoor je houding ook verandert en je zin vermindert.

Probeer die gedachte er nog even achter te houden, en nu nog te focussen op deze opleiding. Ik spreek uit ervaring, ik wilde dit jaar ook bijna opgeven, deed niks meer, en zat al te kijken naar andere opleidingen zodat ik een reden had om deze niet af te maken. Zat en zit ook niet lekker in mijn vel, heb geen overzicht en controle meer over alles. Maar nu wil ik het toch nog proberen, want wie weet krijg je er wel spijt van? Nog even doorzetten!

Ik zou gewoon hun zeggen wat je hier ook zegt. Dat eigenlijk je zin verdwenen is voor deze opleiding, je niet lekker in je vel zit, en je niet zeker weet of je nog wel door wilt of moet gaan met je huidige opleiding. Als je echt niet meer wilt zou ik echt meerdere opendagen bezoeken met dingen over musicals, workshops ofzo, en hoe het daar gaat op de musicalacademie. Misschien een dagje meedraaien.

[ bericht aangepast op 28 jan 2016 - 23:26 ]

Oh wat herken ik dit. Nou ja, niet dat ik vakken niet haal, maar gewoon de behoefte heb op te geven en te stoppen, gewoonweg omdat ik zó geen zin heb. Ik ben dan wel iemand die zelfs als ze zó ontzettend graag wil stoppen en opgeven, dit niet doet en de boel gewoon haalt, want ja, dat wordt van mij verwacht en ik weiger te falen, maar wat zou ik graag "doei" zeggen. Ik wil gewoon schrijven. That's it, daar wil ik mij compleet voor in het zweet werken, wil ik nachten voor doorhalen, wil ik alle kracht in steken. Niet voor die studie.

Gelukkig ben ik wel een realist die inziet dat dat niet zomaar kan en dus gebruik ik mijn eeuwige doorzettingsvermogen maar gewoon om mijn eigenlijk stiekem totaal niet vreselijke en best leerzame studie maar gewoon te halen. In ieder geval mijn Bachelor, want daar krijg ik Stufi voor. Dan heb ik in ieder geval een diploma. Ik heb met mijzelf een deal gesloten dat ik daarna wel even een tussenjaartje/ vierde jaartje mag doen met wat ík wil. En dat heb ik ook al met mijn ouders afgesproken. Mijn moeder wil namelijk met de muziekschool Uitgeest een musicalgroep opzetten met, jawel, één van mijn stukken en mij als trekker van het project. Ik volg immers ook theatervakken bij mijn studie, dus dat is geen onrealistisch plan. Naast dat ik dat werk ga doen, wil ik kijken of ik ervoor kan zorgen dat ik in die periode ook daadwerkelijk boeken uitgegeven kan krijgen. You know, een start van het leven dat ik wil leiden.

Ik heb het probleem dus eigenlijk opgelost door een plan te maken en naar hetgeen dat ik wil toe te werken. Dan is het vol te houden. Echter, zonder zo'n plan zou ik het echt niet redden. Dus mijn tip, ga al je opties checken en maak dat plan. Als je naar een musicalacademie wil, waarom laat je je dan in vredesnaam tegenhouden? Ik heb het geluk dat mijn studie nog daadwerkelijk iets bijdraagt, maar als jij geen toekomst voor jezelf ziet in hetgeen je nu studeert, dan lijkt het mij niet verstandig om op deze manier verder te gaan. Dit mag geen radicale beslissing zijn though. Ik zou nagaan waarom je deze studie had gekozen en waar het je mee kan helpen. Probeer dat doel, die toekomst, te vinden en als dat onmogelijk lukt, weet je eigenlijk dat je op een andere manier verder moet dan hoe je nu bezig bent. Misschien dat als je je eerste motivaties om deze studie te gaan doen weer eens overdenkt, dat je dan wel redenen en daarmee motivatie vindt om toch aan de slag te gaan en te blijven gaan bij ieder vak.

---

Happy Birthday my Potter!

Ik wil jullie even bedanken voor de input. Ik ga morgen sowieso nog naar het tentamen. Proberen is het altijd waard. Ik ga er morgen verder inhoudelijk op reageren. ^^

---

Deep inside, I've never felt alive

Peralta schreef:
Ik wil jullie even bedanken voor de input. Ik ga morgen sowieso nog naar het tentamen. Proberen is het altijd waard. Ik ga er morgen verder inhoudelijk op reageren. ^^

Precies! Veel succes morgen!

Even heel wat anders, kan een deel van de oorzaak ook bij je gezondheid liggen? Zoals je een beetje weet zit ik geregeld in de medische wereld en wat je noemt zou heel goed aan te kunnen schrijven zijn bij iets gezondheidsgerelateerd. Ik zou overwegen om eens naar de dokter te gaan, het kan al iets simpels zijn als vitamine tekort (daarbij is het ook winter en zeg je veel binnen te zitten, te weinig in de zon dus). Zulke kleine dingen kunnen ook een wereld van verschil maken, maar het is iets wat je niet altijd door hebt.

Maar dat is natuurlijk niet het hele probleem. Je vind je studie ook gewoon niet leuk meer. Misschien is het een idee om gewoon eens met je ouders ervoor te gaan zitten en hen vragen mee te denken aan een oplossing. Als dat niet zo goed lukt kun je het altijd bij iemand van de uni proberen. Misschien kun je ook eens alles opschrijven. Waarom je deze studie nu niet zoveel meer vind, maad ook waarom je er toen voor hebt gekozen. Wat je toekomstbeeld is etc. Vanuit daar kun je misschien helderheid voor jezelf creeeren. Voor de rest is het hier boven mij al mooi verwoord. (:
Succes!

---

The truth is out there.

Awh, wat rot Sofie! Ik heb zelf een jaar PABO gedaan en ben daar vrij radicaal mee gestopt toen ik het niets bleek te vinden en heb daar nooit spijt van gehad. Dat was het eerste jaar, dus toen gunde ik mezelf die ruimte nog wel. Ik weet niet hoeveelste jaars jij bent? Want als je tegen het einde aanloopt, zou ik toch nog even proberen door te zetten.

Verder kan ik me heel goed vinden in wat Anna zegt. Klinkt als een heel mooi plan en ik hoop dat het jou ook kan helpen.
In elk geval succes met je tentamen vandaag!

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ik heb zelf ook één jaar psychologie gestudeerd. Ik beseft tijdens de eerste examenperiode (januari dus) dat ik de richting eigenlijk niet wilde verder doen. Ik vond bepaalde vakken echt leuk, maar besefte al snel dat er ook een hoop vakken waren waar ik tegenop zag en dat ik gewoon niet heel mijn leven in dat vakgebied wilde werken.
Mijn ouders zeiden dat ik mijn jaar moest proberen uit te doen en dat heb ik dan ook gedaan, maar met slechte resultaten als gevolg.
Het academiejaar daarop ben ik aan de opleiding geschiedenis begonnen en sindsdien heb ik niet meer getwijfeld.

Dat hele tweede semester psychologie voelde ik me niet zo goed in mijn vel, was ik thuis meestal redelijk knorrig tegen alles en iedereen. Een studie doen die je leuk vind is erg belangrijk, vooral voor je mentale gezondheid. Ga alvast opzoek wat je wél graag wilt doen. Ik denk dat het in Nederland moeilijker is om in bepaalde richtingen binnen te geraken dan in België, maar proberen kan nooit kwaad.
En als je niet weet wat je wilt, neem dan een sabbatjaar. Het heeft echt geen zin om iets te studeren, er tijd en energie in te steken en te weten dat je dit eigenlijk niet wilt. Het zorgt er alleen maar voor dat je je erg slecht voelt.

Heel veel succes in ieder geval! Ik besef maar al te goed hoe rot dit voelt.

---

The soul needs autumn.

Ik zou je advieseren om te gaan doen wat jij wilt doen. Is dat een musicalopleiding? Dan moet je dat zeker gaan doen. Niet aan denken of het wel of niet moeilijk is om een baan te vinden. Als dit is wat jij wilt dan moet je dat zeker doen, beter als iets studeren wat jij eigenlijk niet leuk vindt.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Ik lees in heel veel reacties dat je de studie niet leuk vind, maar ik kreeg niet echt dat idee toch? Het is wel leuk, maar je hebt er op het moment geen motivatie voor?Weet je de oorzaak daarvan dat je het niet meer kan? Ligt dat alleen aan het feit dat je naar de musicalacademie wilt, of is er meer? Misschien zit je niet lekker in je vel vanwege een andere reden? En heeft dat effect op het leren van je toetsen? Ik denk dat je goed aan doet om te kijken wat je voelt en wat je wilt. Dit is natuurlijk jou studie, en daar moet je je wel lekker in je vel zitten. En het is natuurlijk echt heel erg zonde van het geld als dat weer aan boeken uitgegeven is, maar daar kan je helaas niets aan doen als je gewoon niet op je plekje zit.

Ik zit op het moment ook heel erg in de knoop met mijn studie. Ik doe Pabo, en wil het allemaal heel graag. Maar op het moment is er geen motivatie om te leren of uberhaupt te starten aan iets wat ook maar schoolgerelateerd is. Bij mij ligt het aan thuissituatie en hoe ik in mijn vel zit dat ik niet meer op school wil presteren. Voor mijn gevoel ligt er teveel druk op mijn schouders dat ik moet presteren, waardoor het niet lukt om het ook daadwerkelijk te doen. Vandaar dat ik eraan moest denken, dat er misschien ook een andere reden achter kan zitten (;

---

It's never gonna happen, Guys.

Heel erg bedankt voor alle reacties! Ik vind het heel fijn dat jullie zulke fijne uitleg hebben gegeven. Sommigen weten het inmiddels al, maar ik heb dus gisteren mijn studie officieel via studielink stopgezet (ofja, verzoek tot uitschrijving gedaan).
Wat mijn precieze reden is geworden, is het volgende: ik kan niet braaf in de banken gaan zitten en dingen leren die voor mij ook nog eens veel te veel moeite kosten om in mijn hoofd te krijgen. Daarbij gaf de UvA mij veel te weinig verplichte contacturen, waardoor ik ook weinig gemotiveerd werd om überhaupt naar de universiteit te komen. Punt is: mijn motivatie was gewoon niet genoeg. En ik ben daar dan heel simpel in: ik zit net in mijn eerste jaar, kon nog net het tweede deel van mijn collegegeld terugkrijgen en ga liever naar iets op zoek wat ik aankan en graag doe.
Ik heb besloten dat ik op zoek ga naar een hele praktisch gerichte universitaire bachelor of een leuke HBO bachelor (voor de belgen onder ons: dit is beroepsvervolgonderwijs, dus meer beroepsgericht dan de universiteit). Ik ben afgelopen weekend al eens goed gaan nadenken en naast de musical/theateracademie ben ik teruggekomen op mijn stiekeme passie voor mensen iets leren (wiskunde en scheikunde met name) en mijn passie voor scheikunde in de vorm van labwerk -> NFI. Dat kun je allemaal op HBO niveau doen, dus daar ben ik erg enthousiast voor geworden. Ik ben heel benieuwd wat het gaat worden en laat jullie zeker nog iets weten. ^^

---

Deep inside, I've never felt alive

Fijn Sofie

En NFI als in het forensisch instituut? Dat is ook nog een soort van droom voor me, mocht ik mislukken als wetenschapper xd.

---

I am an idiot, I move.

Communality schreef:
Fijn Sofie

En NFI als in het forensisch instituut? Dat is ook nog een soort van droom voor me, mocht ik mislukken als wetenschapper xd.

Jaaa! Ik wilde dat eerst heel graag doen, maar toen merkte ik dat het HBO was. Daar is in principe helemaal niets mis mee, maar toen vond ik nog dat ik universiteit toch net iets interessanter, zeker omdat ik gewoon VWO zou afronden en ik vond dat ik wel het maximale uit mijn capaciteiten moest halen. (;
Maar ik ben heel benieuwd.

---

Deep inside, I've never felt alive

Wat goed en knap van je dat je deze stap hebt durven te nemen! Veel succes en plezier met naar een andere studie te zoeken.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Ik ben ook blij dat je die stap hebt kunnen nemen! ^^ Ik hoop dat dit je wat meer interesseert. Het lijkt me inderdaad een heel leuke studie!

---

What would Emma do?