[200] The Neighborhood // Speeltopic - Speeltopics

Invullijstje;


Regels


Rollenlijst;

Meisjes;
- Belmont - Zoey Deutch FC - ?
- Santanico - Val Mercado FC - Georgia Rosé West 1.1
- Sociopaths - Ashley Tisdale - Clarice Souiza Kennedy 1.2
- Magari - Amanda Steele - Agathe Maeva Lyon 1.3
- Magari - Emilia Clarke - Elin Artemis Lyon 1.3
- Daggers - ? - Gaia Olivia-Claire Damron
- Millard -? -?
- Chikara - Maggie Lindemann - Samantha North Mcalister
- Avalance - ? - Mona Phillis Clifton
MEISJES TIJDELIJK VOL!

Jongens;
- Belmont - ? - ?
- Santanico - Reece King - Micheal Ashton King
- Katsjoepiek - James Franco FC - Joshua Williams 1.2
- Mirin - unknown - Jayden Dean Smith
- Shawn_Mendes - unknown - Jamie Allen 1.2
- Pads - Vito Basso - Nathaniel Antonio Gardan
- Raccoon - Jensen Ackles - Tyler Michael Jefferson
- Pyschopaths - Zach Abels - Wyre Julian Kaine 1.3
- Jaimz - ? - Anthony 'Tony' Quentin Clarkson



PRAATTOPIC;
Praattopic.
ROLLENTOPIC;
Rollentopic.


Begin;
De familie Williams geven een groot buurtfeest/bbq, ze willen natuurlijk dat de hele straat komt en hebben een groot luchtkussen opgezet en spelletjes voor de kinderen. Het is een jaarlijks ding en de familie Williams probeert het altijd zo groots mogelijk te maken.

[ bericht aangepast op 8 feb 2016 - 20:06 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

EMTEE *O*

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Sneaky MT

---

I promise you I will learn from my mistakes.

Mt c:

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

MT

---

El Diablo.

MT.

Thalia Nyssa Angelopoulos

---

Outside || outfit

---

      Ik zucht en sla op de snoozeknop van mijn wekker. Het ding blijft maar piepen - blijkbaar is dit al de zoveelste keer dat ik erop heb gedrukt en werkt hij niet meer, en de uitknop is kapot. G r e a t. Ik trek de stekker eruit en zucht. Waarom staat mijn wekker ookalweer aan? Met een luide kreun laat ik mezelf terug in bed vallen in een poging om opnieuw in slaap te vallen. Ik faal hopeloos en sta na nog een kwartier te liggen draaien maar op. Ik trek mijn shirt recht en open de gordijnen.
      Als ik het springkussen zie, zou ik het liefst mijn gordijnen weer sluiten en me in mijn bed verstoppen. Het buurtfeest van de familie Williams is altijd een groot succes - not. De afgelopen jaren was het voor mij een dag gevuld met pesterijen. Met name-calling, met gescheld en een aantal jaar geleden hebben ze me zelfs opgesloten in een schuur. Ik kijk naar de grond en bijt mijn lip. Niet dit jaar. Vertel ik mezelf, dit jaar is alles anders.
      Ik sluit mijn gordijnen en pak een outfit uit mijn kledingkast. Daarna loop ik naar de badkamer en sluit de deur. Ik kleed mezelf uit en staar naar mijn reflectie in de spiegel. Ik zucht zachtjes en schud mijn hoofd. Als ik dit wil volhouden, moet ik meer mijn best gaan doen. Ik laat de outfit voor wat hij is en grijp een hardloopbroek en een sportbh. Ik trek ze aan en loop naar beneden. Ik eet snel een appel en doe mijn oordopjes in voor ik de deur uitloop en mijn standaard rondje ren.
      Als ik eenmaal terug ben stap ik echt onder de douche en neurie zachtjes een liedje dat de hele dag al in mijn hoofd zit. Ik was mijn haar en scheer mijn benen, voor ik weer uit de douche stap en mezelf afdroog alvorens de outfit aan te trekken. Ik ren naar beneden en prop een boterham in mijn mond. Als ik gegeten heb, loop ik naar buiten en kijk om me heen, op zoek naar een bekende.

---

Spinning around, I'm weightless.

MT

---

I just caught the wave in your eyes

---

Wat onhandig nam ik een slokje van de colafles, terwijl ik ondertussen door probeerde te gaan met mensen neerknallen. De Playstation 4 had ik nog niet zo lang, maar ik wist grotendeels van mijn tijd erop te besteden. Mompelend ging ik verder met de taak die ik had gekregen aan het begin van het spel. Zo nu en dan schoot er een scheldwoord onder mijn adem door, al was het niet al te grof geweest. Ik was nooit zo'n gamer geweest, maar stiekem had ik mezelf er de laatste tijd wel mee vermaakt. Het was leuk om te doen en jezelf even in een ander te schuiven. Een agressief en schietgraag iemand weliswaar. Hyper drukte ik op de knopjes toen ik iemand vlak bij mij aantrof, deze persoon schoot ik dan ook neer, waardoor er onbewust een luide lach tussen mijn lippen door gleed. Opnieuw greep ik met mijn ene hand naar de colafles en nam ik een slok, waarna ik me weer op het spel focuste, met beide handen. Mompelend tegen niemand in het bijzonder begon ik te klagen over hoe het internet telkens vast hing, terwijl ik overduidelijk gewoon waardeloos in het spel was — wat duidelijk was gezien er groot in beeld kwam te staan "100 deaths", met eronder "game over". De diepe zucht kon ik niet inhouden. Ik was nog maar een half uur bezig, en ik was al honderd keer gestorven.Ik stond daarom maar op, waarna ik even rondkeek. Misschien was ik wel langer bezig geweest dan een half uurtje. Mijn blik gleed daarom automatisch op de klok, waarbij mijn ogen vergrootte. Het was minimaal twee uur bezig geweest, waardoor ik met mijn handen door mijn ogen vegen. Inmiddels besefte ik me waarom mensen er zo verslaafd aan raakte. Mijn ogen gleden naar het raam en zie dat er een enorm springkussen bij de familie Williams is opgezet en veeg geïrriteerd met mijn hand door mijn haar. Met trage passen liep ik terug naar de woonkamer, waar ik de console opborg en de Playstation uitzette. Ook de televisie zette ik maar uit, waarna ik naar boven liep, de trap op. Op mijn slaapkamer zag ik Charlie, mijn hond op bed slapen. Ik trok mijn joggingbroek van mijn lijf en daarna mijn slaapshirt. Vervolgens trek ik de outfit aan die ik gisteravond al had klaargelegd, een basic wit shirt, zwarte jeans en mijn zwarte jack. Toen ik mijn slaapkleding in de wasmand had gegooid, maakte ik Charlie wakker zodat hij beneden kon gaan eten. Zelf verplaatste ik me ook naar keuken om een ontbijtje voor mijzelf te maken, twee boterhammen met jam. Na een kwartier waren zowel Charlie als ik klaar voor deze dag en pakte ik mijn jas van de kapstok in de hal. Geduldig zag ik Charlie al bij de voordeur zitten dus lachend maakte ik de riem vast aan zijn halsband om hem vervolgens mee naar buiten te nemen. Misschien dat ik wat bekende gezichten zou gaan tegenkomen en draaide de deur achter mij op slot, zodat de wandeling kon beginnen.

MT

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Ik en mijn broer waren al vroeg wakker gemaakt, veel te vroeg als het aan mij lag. Ik kreunde geërgerd toen mijn moeder nogmaals de kamer binnenstormde voor dat stomme buurtfeest. ''Kom op nou Josh,'' zeurde ze en ik wreef gefrustreerd met mijn handen door mijn ogen. ''Ik kom eraan,'' mompelde ik en trok de dekens van me af. Ik had hier dus totaal geen zin in, mijn moeder was altijd veel te enhoustist maar goed, ik wou haar humeur dus niet verpesten. Ik zocht naar een shirt en een joggingbroek en deed mijn bril op. Hij was nep dus erg veel nut had het niet maar voor mijn gevoel maakte het me wat slimmer en zag ik er automatisch wat verzorgder uit. Ik strompelde de trap af en glimlachte geforceerd richting enkele ouders voordat ik neerknalde op het picknick tafeltje, maar dan ook letterlijk erop. Wat mensen keken mijn kant uit en wat mensen stroomde er de tuin binnen, ik wist niet zo goed wat ik moest doen en keek even om mij heen voordat ik een sigaret opstak, mijn moeder wist namelijk nog niet dat ik rookte wat mij verbaasde aangezien de geur hard weg was te moffelen met wat deo.
      Al snel viel mijn oog op een geheel ander iemand, Thalia, ze was erg veranderd sinds vorig jaar en ze zag er goed uit. ''Hey jij,'' riep ik en grijnsde. ''Hier voor het feestje?''

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Jamie Allen

"Dat was een kort nachtje, Jamie." De woorden van mijn moeder kwamen maar half binnen, maar toch keek ik naar haar op.
"Nee hoor, ik lag er om 5 uur in," zei ik sarcastisch en ik pakte de mok met koffie, die voor mij stond, op en nam grote slokken. Voor mij zag ik mijn moeder plaats nemen op de stoel. Ze keek me aan, recht in de ogen. Ik keek haar terug aan en trok een wenkbrauw op.
"Jamie, wanneer stop je nou met die troep." Het was geen vraag, dat was duidelijk. Nee, het was een soort opper. Er kwam een kleine glimlach op mijn gezicht te staan en liet de mok zakken.
"Niet, denk ik? Mam, het komt wel goed," zei ik en ik pakte haar hand vast. Ze trok deze echter weg en ik trok mijn wenkbrauw weer op. Ik zag de tranen achter haar ogen drukken en zuchtte.
"Dat zei je vader ook, Jamie. En waar is die man nu? Juist ja, daar." Ze wees naar het plafond. "In het plafond?" vroeg ik verward en ze keek me boos aan. "Kom op zeg, mam. Hij was een eikel." Ik kreeg een tik op mijn arm. "Praat niet zo over je vader," zei ze streng, maar ik wist dat ze er hetzelfde over dacht. Ze wilde alleen niet dat er zo over de dode gesproken werd. Ik dronk het laatste beetje koffie op en stond op.
"Ik ga even een wandeling maken, gewoon om wakker te worden." Mijn moeder knikte en ik liep naar de gang, waar ik mijn jas aantrok en het huis verliet. In de verte zag ik een bekende hond van een van de buren; Charlie. Ik keek beter en zag dat Anthony hem aan het uitlaten was.
"Charlie," riep ik en ik keek naar de hond die stil stond en keek. Een korte lach kwam uit mijn mond, terwijl ik richting de twee liep.

[ bericht aangepast op 10 feb 2016 - 21:43 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Stampvoetend liep ik de trap af, gevolgd door mijn moeder die met de was achter me gooide. "Tyler ! Tyler jij gaat nergens heen!' riep mijn moeder me achtervolgend. Ze had de sigaretten op mijn kamer ontdekt en was er niet al te blij mee. "Ik heb het toch zoveel gezegd ! Het is ongezond voor je!' zei ze bijna huilend en ik rolde overdreven met mijn ogen. "Hou je bek gewoon!" riep ik haar na en verliet het huis de deur hard achter me dicht slaand. Koppig haalde ik mijn nieuwe pakje sigaretten boven en stak eentje tussen mijn lippen terwijl ik rondliep in de straat. Waar kon ik naartoe...
Ik slenterde dus maar door de straat heen zoekend naar een bekend gezicht of iemand waar ik eens even goed plezier mee kon hebben. Iedere week hadden mijn moeder en ik wel een ruzie van kleine dingen tot grote dingen. Ze zag me altijd als een slecht iemand...
Vermoeid haalde ik een hand door mijn haar en nam een hijs van mijn peuk die ik in mijn gedachten al bijna vergeten was. Misschien kon ik naar Jaimy toe? Hopelijk had hij wat nieuweheden bij of anders zou ik naar Nathan gaan.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[MT, eerste post komt waarschijnlijk morgen}

---

Don't judge my choices without understanding my reasons.