• De stelling van deze week luidt:
    Mensen reageren te heftig op de dood van celebrities

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Caution first, always.

    Weet je wat het is met celebs? Je kent ze niet persoonlijk, maar ze hebben jou wel geholpen jezelf beter te leren kennen, en je bent met ze opgegroeid. Als ze dan overlijden kan dat echt een gat laten ontstaan. Bovendien vind ik het nooit erg om mensen te appreciëren voor het werk dat ze hebben verricht.


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Oneens. Je kunt niet overdreven reageren en gevoelens mag je nooit minimaliseren. De natuur zit perfect in elkaar, als mensen diep getroffen reageren, zijn ze dat meestal oprecht, of hebben ze een reden dat te zijn.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Het maakt niet ui wie of hoe er sterft, maar als je van diegene houd of als een voorbeeld ziet of gewoon een klasgenoot is... Enz.. Het js toch wel heftig... En voor iedereen is heftig anders!


    Treat People With Kindness

    Histoire schreef:
    Oneens. Je kunt niet overdreven reageren en gevoelens mag je nooit minimaliseren. De natuur zit perfect in elkaar, als mensen diep getroffen reageren, zijn ze dat meestal oprecht, of hebben ze een reden dat te zijn.


    En hier ben ik het ook heel erg mee eens!


    Treat People With Kindness

    Val schreef:
    Weet je wat het is met celebs? Je kent ze niet persoonlijk, maar ze hebben jou wel geholpen jezelf beter te leren kennen, en je bent met ze opgegroeid. Als ze dan overlijden kan dat echt een gat laten ontstaan. Bovendien vind ik het nooit erg om mensen te appreciëren voor het werk dat ze hebben verricht.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Eens. De hysterie is soms zo erg dat de fans elkaar haast willen lijken te overtreffen. Die bewijsdrang vind ik echt treurig en egoistisch, wens de familie sterkte die hebben het een stuk zwaarder dan jij.


    Sarah = ongewoon sexy

    eens en oneens. Af en toe denk ik echt van: zo erg is t natuurlijk ook weer niet hoor, iedereen gaat dood. Maar als je ziet hoeveel mensen echt van slag zijn om bijvoorbeeld justin biebers dood, dan denk ik echt zo: Doe N.O.R.M.A.A.L. !
    Maar ik zou zelf ook wel ff jammeren om de dood van bijvoorbeeld Maggie Smith, ik vind haar echt geweldig! maar ik zou niet van slag zijn ofzo.
    Alhoewel, ik snap natuurlijk wel dat je schrikt als iemand dood is. Maar het vervelendste vind ik dat mensen dan opeens zeggen: ik ben fan! terwijl ze nooit gekeken hebben, alleen maar om te laten zien dat je ook iemands anders "verdriet" deelt. Zeg dan gewoon eerlijk: Sorry, die ken ik niet.

    [ bericht aangepast op 14 maart 2016 - 19:05 ]


    Maar allemaal dragen we in ons hart een inwendig Ithaka.

    Eens


    I live for the applause, you will die for it.

    Oneens. Als voorbeeld neem ik Lemmy Kilmister, die in december is overleden; hij was jarenlang mijn held. Ik keek tegen hem op en hij heeft mij door donkere periodes van mijn leven geholpen door zijn muziek en ik heb hem mogen ontmoeten. Dat was speciaal, vooral door de woorden die hij me heeft gezegd. Ik heb mezelf een week lang opgesloten na zijn dood en heb heftiger gereageerd dan bij de dood van een familielid omdat die man zo vreselijk veel heeft betekend voor mij.

    Natuurlijk reageert iedereen anders. Bij grote pop-iconen en mainstream artiesten ontstaat er vaak een enorme hype waarbij mensen de overleden persoon ineens helemaal geweldig vinden en whatnot, terwijl ze persoon eigenlijk nooit hebben kunnen waarderen. (cat)


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Talk schreef:
    Oneens. Soms kan de dood van iemand waar je tegen op kijkt echt heel hard aankomen.


    Have Courage And Be Kind ~ Cinderella

    Asriel schreef:
    Persoonlijk ben ik het hiermee eens omdat ik ergens vind dat je best niet kan opkijken naar iemand die je niet eens persoonlijk kent, maar ik zal altijd mensen troosten die het ermee moeilijk hebben en niemand veroordelen. Tenzij ik echt maanden niets anders hoor.


    obsessive rage

    Ik twijfel echt.


    Discipline is the bridge between goals and accomplishment.

    Oneens, Wat ik zelf heb is dat ik dan onbewust herineringen ophaal aan anderen. Bijv. Cory Monteith is overleden en daarbij hebben ze in Glee een prachtige aflevering gemaakt waarbij ze lievelingsnummers van hem en zijn personage Finn hebben gemaakt en met flashbacks. Door de emotie en hoe ze het brachten en de liedjes denk je onbewust aan bekenden die er niet meer zijn. Maar ook besef je ineens dat het voor de familie heel erg is.

    wel vind ik inderdaad dat sommige dan ineens claimen jaren fan te zijn wel overdreven. Ik bedoel je hoeft niet de grootste fan van iedereen te zijn om verdrietig over iemands overlijden te mogen zijn.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Ik vind het vooral erg jammer dat een overlijden van een bekend persoon zo breed wordt uitgemeten in de media. Iedereen gaat dood, so what? Life goes on.


    Slightly drunk.

    Square schreef:
    Oneens, over het algemeen. Het verschilt natuurlijk per persoon, maar ik vind het niet raar als iemand echt verdrietig is over de dood van een acteur, zanger of andere beroemdhied. Je kent ze misschien niet persoonlijk, maar ze zijn wel een deel van je leven, op wat voor manier dan ook. Het is dan gewoon een schok om te horen dat zo iemand is overleden.