Hier ben ik weer met mijn gedichtenspam. Volgens mij vul ik echt dit halve subforum.
Maar oké, dit gedicht gaat over twee personages uit het verhaal wat ik nu schrijf, en dit wilde ik graag even met jullie delen.
Ik zou nu heel graag helemaal los gaan over deze personages en dit verhaal, maar dat verpest het gedicht een beetje, dus dat ga ik niet doen.
His Loving Heart
He tells a thousand lies
To hide his burning heart,
But the sparks behind his eyes
Scream out the truth.
He turns away politely
To hide that he cant breathe,
He turns away, but quietly
He begs, he wants to stay.
He says he is his brother,
He means he is his friend.
And while he talks to others
His mind is where he went.
He tells a thousand lies
To hide his loving heart,
And every time he tries
Not to fall apart.
We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.