Vloeken in een verhaal - Story problemen

Hallo,

Ik heb even een vraagje; hoe staan jullie tegenover het vloeken in een verhaal? Ik kom de laatste tijd namelijk veel vaker verhalen tegen waarin meer dan eens het woord "f*cking" in voor komt. Nu moet ik zelf zeggen dat ik vloeken zoveel mogelijk probeer te vermijden, omdat ik altijd dacht dat het nogal stom overkwam, maar gezien ik het steeds vaker terug zie komen, vraag ik m nu wel echt af hoe het op de meesten overkomt. Dus vandaar deze vraag c:

Vind jij vloeken in een verhaal oké?

83.9% (52 stemmen)

 

Ja

16.1% (10 stemmen)

 

Nee

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Bruch schreef:
Heel erg bedankt voor de reacties iedereen! Ik vind het namelijk heel interessant om te zien hoe grenzen hier en daar toch iets verschillen c:

Het maakt ook heel erg uit hoe en waar je bent opgegroeid, in de Betuwe is het schelden volgens mij toch echt minder dan in hartje Amsterdam, en of je gelovig bent of niet maakt ook uit. Zelfs het verschil in niveaus (ik heb zelf alleen maar het verschil meegemaakt met vwo en vmbo)
Je hele omgeving heeft er invloed op ^^
Nog een best leuk onderzoek eigenlijk zo :'D

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

ProngsPotter schreef:
(...)

Het maakt ook heel erg uit hoe en waar je bent opgegroeid, in de Betuwe is het schelden volgens mij toch echt minder dan in hartje Amsterdam, en of je gelovig bent of niet maakt ook uit. Zelfs het verschil in niveaus (ik heb zelf alleen maar het verschil meegemaakt met vwo en vmbo)
Je hele omgeving heeft er invloed op ^^
Nog een best leuk onderzoek eigenlijk zo :'D

Daar heb je zeker gelijk in! Desondanks merk ik eigenlijk dat zelfs binnen een bepaalde regio nog wel verschil is, eigenlijk. Bij mij op school bijvoorbeeld wordt er best veel gescholden (vooral met ziektes), terwijl ik en mijn vrienden eigenlijk bijna nooit met ziektes schelden. Ik moet zeggen dat ik geen idee had hoe Q er tegenover staat, maar dat ik ergens ook wel had verwacht dat iedereen wel redelijk op dezelfde lijn zat, gezien Q me ergens nog altijd een behoorlijk hechte gemeenschap lijkt in vergelijking met andere sites hehe

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Ik neem aan dat schelden bedoeld wordt in een citaat, want in een tekst vind ik het persoonlijk niet echt passen, haha. Ik heb er niet echt een probleem mee, zolang het in de karaktersheet past en het het leesgemak niet belemmert. Als een personage nu heel erg tegen homo's is, vind ik het dus niet erg zelf hij/zij daarmee scheldt.
Je moet namelijk in je achterhoofd houden dat er een verschil is tussen de schrijver en de verteller. (:

[ bericht aangepast op 7 juni 2016 - 20:08 ]

---

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Bruch schreef:
(...)

Daar heb je zeker gelijk in! Desondanks merk ik eigenlijk dat zelfs binnen een bepaalde regio nog wel verschil is, eigenlijk. Bij mij op school bijvoorbeeld wordt er best veel gescholden (vooral met ziektes), terwijl ik en mijn vrienden eigenlijk bijna nooit met ziektes schelden. Ik moet zeggen dat ik geen idee had hoe Q er tegenover staat, maar dat ik ergens ook wel had verwacht dat iedereen wel redelijk op dezelfde lijn zat, gezien Q me ergens nog altijd een behoorlijk hechte gemeenschap lijkt in vergelijking met andere sites hehe

Het kan inderdaad heel erg verschillen, ja. Ik merk trouwens ook wel dat ik sommige woorden maar tijdelijk gebruik, en daarna effectief uit mijn systeem te houden ^^ Shit vind ik nog wel gaan, en die gebruik ik ook het meest :'D Maar ziektes of met God vind ik echt onacceptabel, en ik spreek mensen er ook wel op aan (hoe bedoel je rude, Froukje, laat die mensen met rust :'D)
Je ziet wel dat het gemoderniseerd is, want eerder is het zeker minder geweest. Als je nu kijkt naar de resultaten zie je dat 18,92 procent van de stemmers van Q het wél erg vinden (myself included) en de rest niet/minder. Dat is zeker al meer dan het eerder geweest zou zijn. Ergens vind ik het jammer dat de taal in die opzichten verziekt (soms letterlijk)
Maar Q is zeker een hechte gemeenschap, maar bedoel je daarmee te zeggen dat je meer ''Wel-ergers'' had verwacht, of?..

(Gehhehe, dit onderwerp interesseert me, obviously. Laaang verhaal :'D )

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Eigenlijk zou je eens een poll moeten maken of je nu meer scheldt dan vroeger om bovenstaande stelling van mij te bevestigen ^^

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

ProngsPotter schreef:
(...)

Het kan inderdaad heel erg verschillen, ja. Ik merk trouwens ook wel dat ik sommige woorden maar tijdelijk gebruik, en daarna effectief uit mijn systeem te houden ^^ Shit vind ik nog wel gaan, en die gebruik ik ook het meest :'D Maar ziektes of met God vind ik echt onacceptabel, en ik spreek mensen er ook wel op aan (hoe bedoel je rude, Froukje, laat die mensen met rust :'D)
Je ziet wel dat het gemoderniseerd is, want eerder is het zeker minder geweest. Als je nu kijkt naar de resultaten zie je dat 18,92 procent van de stemmers van Q het wél erg vinden (myself included) en de rest niet/minder. Dat is zeker al meer dan het eerder geweest zou zijn. Ergens vind ik het jammer dat de taal in die opzichten verziekt (soms letterlijk)
Maar Q is zeker een hechte gemeenschap, maar bedoel je daarmee te zeggen dat je meer ''Wel-ergers'' had verwacht, of?..

(Gehhehe, dit onderwerp interesseert me, obviously. Laaang verhaal :'D )

Ik bedoel dat ik eigenlijk had verwacht dat de meningen (op het forum) dichter bij elkaar zouden liggen, op de een of andere manier. Stom vooroordeel, I know
&ik vind het tof dat jij dit ook interessant vind, dus maakt niet uit van het lange verhaal haha Die poll is misschien wel een leuk idee ja!

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Bruch schreef:
(...)

Ik bedoel dat ik eigenlijk had verwacht dat de meningen (op het forum) dichter bij elkaar zouden liggen, op de een of andere manier. Stom vooroordeel, I know
&ik vind het tof dat jij dit ook interessant vind, dus maakt niet uit van het lange verhaal haha Die poll is misschien wel een leuk idee ja!

Ja, ik ook, eigenlijk :'D Misschien ben ik dan weer zo streng geleerd (boze blik van mijn moeder bij shit, jazeker :'D) maar ik had echt verwacht dat er veeel meer dan die achttien procent het ook erg vonden. Ik ga er wel echt boos om worden als ik het té erg in een gedrukt boek ga terugvinden, trouwens. Dat vind ik écht vervelend, als dat hele boek ermee volstaat. Als je dan als schrijver een compleet nieuw scheldwoord verzint (klunk (Mazerunner) ) krijg je echter weer wel credits voor een goed verhaal :'D

Ja toch? Lijkt mij best interessant

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

ProngsPotter schreef:
(...)

Het kan inderdaad heel erg verschillen, ja. Ik merk trouwens ook wel dat ik sommige woorden maar tijdelijk gebruik, en daarna effectief uit mijn systeem te houden ^^ Shit vind ik nog wel gaan, en die gebruik ik ook het meest :'D Maar ziektes of met God vind ik echt onacceptabel, en ik spreek mensen er ook wel op aan (hoe bedoel je rude, Froukje, laat die mensen met rust :'D)
Je ziet wel dat het gemoderniseerd is, want eerder is het zeker minder geweest. Als je nu kijkt naar de resultaten zie je dat 18,92 procent van de stemmers van Q het wél erg vinden (myself included) en de rest niet/minder. Dat is zeker al meer dan het eerder geweest zou zijn. Ergens vind ik het jammer dat de taal in die opzichten verziekt (soms letterlijk)
Maar Q is zeker een hechte gemeenschap, maar bedoel je daarmee te zeggen dat je meer ''Wel-ergers'' had verwacht, of?..

(Gehhehe, dit onderwerp interesseert me, obviously. Laaang verhaal :'D )

Ik denk dat het er vanaf hangt hoe dicht je personages bij jezelf staan. Als dat het geval is, denk ik dat je sneller gaat redeneren van: het schrijfsel is verziekt als dat erin voorkomt en wat jammer dat mensen dat schrijven! (:
Dan heb je andere mensen, waaronder ik ook, die schrijver en verteller zo sterk mogelijk uit elkaar willen houden. Ik wil helemaal niet dat al mijn personages klinken zoals ik, dus als het personage dan een personage is, die niet zo kosher is, of die niet zo lief doet, dan heb ik daar geen probleem mee, omdat ik net wil - dat mensen voelen dat dat niet - zo - lief personage aan het woord is in de tekst en niet ik: de: ik - kan - nog - geen - vlieg - kwaad - doen - persoon, die doorklinkt, als er een personage aan het woord is die helemaal niet zo is! Ik vind het dus niet erg als mensen dat schrijven. Ik vind het erger als hun personages allemaal zoals henzelf zijn. Ik vind dus niet dat de schrijver op dat moment immoreel is, maar dat die schrijver gewoon zo'n personage neer moet zetten en dat geslaagd wilt doen. (:
Ik vind trouwens zelf ook niet dat het gebruik van vloekwoorden of immoreel gedrag een tekst lelijker maakt. Ik vind het zelf stukken beter als personages niet "miss perfect'' zijn. Ik denk dat lezers zich veel sneller gaan associëren als het personage een vrouw is met een kromme neus, of gedrongen postuur is dan met een modellengezicht. Zelf geef ik mijn personages graag wat irritante trekjes hier en daar in het karakter, in combinatie met een goede kant. Dat heb ik veel liever dan van die personages waaraan helemaal niets mankeert. Vandaar dat ik ze zo af en toe wel eens over de schreef laat gaan en dat ze zich niet altijd ''correct'' gedragen. Ik denk dat het veel meer menselijkheid opwekt en dat het de betrokkenheid enorm vergroten kan, als je ze imperfect te laat zijn. Ik vind dus dat er heel wat schoonheid zit aan die zieke, niet zo mooie kant. (:
Het vergroot de betrokkenheid van de lezers, denk ik.

[ bericht aangepast op 7 juni 2016 - 21:24 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

@Histoire ik geef je hier helemaal gelijk in. Het enige puntje waarbij ik me afvraag of vloeken wel oké is, is meer wat de lezer van het vloeken zelf vind. Vandaar dit topic. Het kan namelijk nog zo goed bij een personage passen, maar als je als lezer vloeken gewoon een enorme turn off vind om het maar zo te zeggen, dan gaat het het alsnog niet worden. Er zijn naar mijn idee namelijk mensen zat die echt iets tegen vloeken hebben en het dan niet tof vinden als zoiets terug komt in een verhaal. Ik ben deze poll hierdoor een beetje gestart, hehe.

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Bruch schreef:
@Histoire ik geef je hier helemaal gelijk in. Het enige puntje waarbij ik me afvraag of vloeken wel oké is, is meer wat de lezer van het vloeken zelf vind. Vandaar dit topic. Het kan namelijk nog zo goed bij een personage passen, maar als je als lezer vloeken gewoon een enorme turn off vind om het maar zo te zeggen, dan gaat het het alsnog niet worden. Er zijn naar mijn idee namelijk mensen zat die echt iets tegen vloeken hebben en het dan niet tof vinden als zoiets terug komt in een verhaal. Ik ben deze poll hierdoor een beetje gestart, hehe.

Daar kijk ik echt niet om, haha. (:
Wat je ook schrijft, je gaat nooit iedereen kunnen aanspreken ermee. Smaken verschillen en het is onmogelijk iedereen te behagen. Als je het hanteert, dan gaan er mensen zijn die niet tegen vloeken kunnen, als je het niet hanteert ga je andere mensen hebben die er niet tegen kunnen dat je personage niet goed neergezet is. (:
Lezers doen er niet toe. Je bent wie je bent, je creatie is wat het is en het is te nemen of te laten, vind ik. (:
Dan lezen ze het maar niet. Als ze de waarde niet zien in alles, dan moet je het niet aanpassen, want wat je ook doet, je zal nooit iedereen blij kunnen maken. Dat is mijn mening daarover. Het belangrijkste is denk ik dat je zelf weet waarom je het zegt en het zeggen wilt en zelf tevreden bent over je resultaat. (:
Maar over het algemeen denk ik niet dat mensen snel afhaken omdat het personage hen tegen de borst stoot. Tenminste als er een goed plot is en het taalgebruik van het personage niet alles overschaduwd. Als het vol staat met dat soort praat, bladzijde na bladzijde, denk ik dat mensen wel sneller geneigd zullen zijn om het boek terzijde te leggen, omdat het te storend wordt.

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Histoire schreef:
(...)

Daar kijk ik echt niet om, haha. (:
Wat je ook schrijft, je gaat nooit iedereen kunnen aanspreken ermee. Smaken verschillen en het is onmogelijk iedereen te behagen. Als je het hanteert, dan gaan er mensen zijn die niet tegen vloeken kunnen, als je het niet hanteert ga je andere mensen hebben die er niet tegen kunnen dat je personage niet goed neergezet is. (:
Lezers doen er niet toe. Je bent wie je bent, je creatie is wat het is en het is te nemen of te laten, vind ik. (:
Dan lezen ze het maar niet. Als ze de waarde niet zien in alles, dan moet je het niet aanpassen, want wat je ook doet, je zal nooit iedereen blij kunnen maken. Dat is mijn mening daarover. Het belangrijkste is denk ik dat je zelf weet waarom je het zegt en het zeggen wilt en zelf tevreden bent over je resultaat. (:
Maar over het algemeen denk ik niet dat mensen snel afhaken omdat het personage hen tegen de borst stoot. Tenminste als er een goed plot is en het taalgebruik van het personage niet alles overschaduwd. Als het vol staat met dat soort praat, bladzijde na bladzijde, denk ik dat mensen wel sneller geneigd zullen zijn om het boek terzijde te leggen, omdat het te storend wordt.

ooh zo bedoelde ik het niet haha. Ik was meer nieuwsgierig naar hoe het merendeel er als lezer tegenover staat, omdat ik er vroeger niet een bepaald fan van was (doordat mensen het als een soort "populair" taalgebruik gingen zien en het haast als "cool" gingen gebruiken), maar er de laatste tijd anders naar ben gaan kijken als lezer. (Ik moet toegeven dat ik als schrijver namelijk amper scheldwoorden gebruik hehe).

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Histoire schreef:
(...)

Ik denk dat het er vanaf hangt hoe dicht je personages bij jezelf staan. Als dat het geval is, denk ik dat je sneller gaat redeneren van: het schrijfsel is verziekt als dat erin voorkomt en wat jammer dat mensen dat schrijven! (:
Dan heb je andere mensen, waaronder ik ook, die schrijver en verteller zo sterk mogelijk uit elkaar willen houden. Ik wil helemaal niet dat al mijn personages klinken zoals ik, dus als het personage dan een personage is, die niet zo kosher is, of die niet zo lief doet, dan heb ik daar geen probleem mee, omdat ik net wil - dat mensen voelen dat dat niet - zo - lief personage aan het woord is in de tekst en niet ik: de: ik - kan - nog - geen - vlieg - kwaad - doen - persoon, die doorklinkt, als er een personage aan het woord is die helemaal niet zo is! Ik vind het dus niet erg als mensen dat schrijven. Ik vind het erger als hun personages allemaal zoals henzelf zijn. Ik vind dus niet dat de schrijver op dat moment immoreel is, maar dat die schrijver gewoon zo'n personage neer moet zetten en dat geslaagd wilt doen. (:
Ik vind trouwens zelf ook niet dat het gebruik van vloekwoorden of immoreel gedrag een tekst lelijker maakt. Ik vind het zelf stukken beter als personages niet "miss perfect'' zijn. Ik denk dat lezers zich veel sneller gaan associëren als het personage een vrouw is met een kromme neus, of gedrongen postuur is dan met een modellengezicht. Zelf geef ik mijn personages graag wat irritante trekjes hier en daar in het karakter, in combinatie met een goede kant. Dat heb ik veel liever dan van die personages waaraan helemaal niets mankeert. Vandaar dat ik ze zo af en toe wel eens over de schreef laat gaan en dat ze zich niet altijd ''correct'' gedragen. Ik denk dat het veel meer menselijkheid opwekt en dat het de betrokkenheid enorm vergroten kan, als je ze imperfect te laat zijn. Ik vind dus dat er heel wat schoonheid zit aan die zieke, niet zo mooie kant. (:
Het vergroot de betrokkenheid van de lezers, denk ik.

Daar zit zeker ook wat in, en in beperkte mate vind ik het ook mooi, opbouwend en niet afdoend aan de kwaliteit van het verhaal. Sommige woorden vind ik mooi passen en inderdaad diversiteit geven, maar soms ook niet, en dan is het subtiel weer te erg gedaan en dan is het helemaal verwrongen, zegmaar.
Vloeken met God en ook echt ''Godverdomme'' ervan maken, dat vind ik écht stom en vervelend. ''Verdomme'' vind ik in (erg/best) beperkte mate nog te doen, en soms zelfs mooi.
Maar als het te erg is dan stoot het hele verhaal me af door de woorden van één personage, en dat is wel jammer.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

ProngsPotter schreef:
(...)

Daar zit zeker ook wat in, en in beperkte mate vind ik het ook mooi, opbouwend en niet afdoend aan de kwaliteit van het verhaal. Sommige woorden vind ik mooi passen en inderdaad diversiteit geven, maar soms ook niet, en dan is het subtiel weer te erg gedaan en dan is het helemaal verwrongen, zegmaar.
Vloeken met God en ook echt ''Godverdomme'' ervan maken, dat vind ik écht stom en vervelend. ''Verdomme'' vind ik in (erg/best) beperkte mate nog te doen, en soms zelfs mooi.
Maar als het te erg is dan stoot het hele verhaal me af door de woorden van één personage, en dat is wel jammer.

Ik denk dat als je het echt geslaagd wilt neerzetten, je het wel afstotend en lelijk moet zijn. Als je het toch mooi laat zijn, dan toon je iemands ''lelijke kant'' namelijk niet. Dus het is wel degelijk lelijk. Ik vind het ook lelijk als ik lelijk schrijf, of als ik boeken over lelijke mensen lees, maar ik vind dat daarin net ''het sublieme '' schuilgaat, wanneer er dan bijvoorbeeld ineens een mooie kant opduikt zeg maar...

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Histoire schreef:
(...)

Ik denk dat als je het echt geslaagd wilt neerzetten, je het wel afstotend en lelijk moet zijn. Als je het toch mooi laat zijn, dan toon je iemands ''lelijke kant'' namelijk niet. Dus het is wel degelijk lelijk. Ik vind het ook lelijk als ik lelijk schrijf, of als ik boeken over lelijke mensen lees, maar ik vind dat daarin net ''het sublieme '' schuilgaat, wanneer er dan bijvoorbeeld ineens een mooie kant opduikt zeg maar...

Dat is wel weer waar ja, klopt. Dan zit er mooi contrast in en ook een ontwikkeling in het personage, maar ik vind het dan wel moeilijk om er in het begin doorheen te komen, net zo erg dat ik me erger aan een slechte grammatica.
Maar soms kan het dus inderdaad wel mooi zijn, maar de balans ertussen lijkt me ook moeilijk te vinden

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Bruch schreef:
(...)

ooh zo bedoelde ik het niet haha. Ik was meer nieuwsgierig naar hoe het merendeel er als lezer tegenover staat, omdat ik er vroeger niet een bepaald fan van was (doordat mensen het als een soort "populair" taalgebruik gingen zien en het haast als "cool" gingen gebruiken), maar er de laatste tijd anders naar ben gaan kijken als lezer. (Ik moet toegeven dat ik als schrijver namelijk amper scheldwoorden gebruik hehe).

Ah zo, bedoel je het, oké. (:
Dat is wel waar, dat fucking een jongerentaal woord is, zelf vind ik het iets te Engels en een beetje te raar staan in een tekst, maar af en toe duikt het inderdaad wel op in teksten bij mensen! Ik gebruik trouwens wel scheldwoorden of gevloek, niet met ziektes, dat is volgens mij meer iets voor in Nederland. Hier hoor je dat sowieso nooit. Niet dat ik dat altijd oké vind, of aangenaam, maar wel om het personage op een bepaalde manier neer te zetten. Wat ik wel niet doe en je bij vele professionele, mannelijke schrijvers wel regelmatig ziet, is een seksuele perversiteit of grofgebektheid. Maar goed, dat past ook niet bij mijn personages, maar moest het wel passen, zou ik er wel wat meer moeite mee hebben. Scheldwoorden vind ik al onprettig, dus het is ook wel altijd een beetje een kwestie van persoonlijke grenzen van de schrijver. Ik kan wel mijn grens overgaan en ik vind ook dat ik mijn eigen grens over moet gaan, om mijn personages anders dan ik te maken, maar toch, iedereen heeft ook altijd een persoonlijke grens als schrijver waar je niet overgaan wilt en dat verschilt bij iedereen.

ProngsPotter schreef:
(...)

Dat is wel weer waar ja, klopt. Dan zit er mooi contrast in en ook een ontwikkeling in het personage, maar ik vind het dan wel moeilijk om er in het begin doorheen te komen, net zo erg dat ik me erger aan een slechte grammatica.
Maar soms kan het dus inderdaad wel mooi zijn, maar de balans ertussen lijkt me ook moeilijk te vinden

Ik denk dat het ook wat van het personage op zich afhangt. Ik kan me voorstellen dat in het POV van een psychopaat of verkrachter is, veel extremer is dan van een personage die hier en daar, in sommige situaties eens een steek laat vallen, maar bij wie het niet de hele tijd is. Ik heb één keer een boek gelezen over een verkrachter, maar daar ben ik ook nooit doorheen geraakt. Dus het hangt wat van het personage zelf af denk ik.
Ook, op het vlak van godverdomme, ik denk dat veel mensen niet gelovig zijn of niet extreem gelovig en er daarom ook helemaal niet zwaar aan tillen. Je kunt god niet beledigen, als god voor jou niet bestaat...

[ bericht aangepast op 8 juni 2016 - 9:55 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.