• ×Once Upon a Time×
    in Neverland


    Ik heb bij Once Upon a Time altijd het gevoel gehad dat er in Neverland een groot deel miste. Omdat ik erachter kwam dat ik niet de enige was, had ik zoiets van "Waarom ook geen RPG?"
    Dus hierbij een RPG van Once Upon a Time in Neverland.

    De verhaallijn kunnen we nog in het praattopic (dat nog komt) uitwerken, voor de rest is het nog niet echt vastgesteld. Dit zodat meerdere mensen het leuk vinden en niet alleen ik ^-^

    Rules:
    ×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
    ×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
    ×Er is geen minimum van woorden per post
    ×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
    ×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

    Characters:
    Lost Boys:
    Jongens:
    × Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
    Meisjes:
    × Gereserveerd voor Lost_Girl
    × Odette "Odi" Straw - Inktzwart
    × Florence Red - Undertale
    × Gereserveerd voor Fictionalworld

    Pirates:
    Jongens:
    ×Hook - HeyItsGraham
    ×Julius O'brain - _Dark_
    ×Chris James - Undertale
    ×
    Meisjes:
    ×Lisa Macaw - Lisadragonrider
    ×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
    ×Jo - JoSnape
    ×Sofia Brookelin - _Dark_

    Other:
    Jongens:
    ×
    Meisjes:
    × Tinkerbell - tinkerbell1
    × Tiger Lily - Lost_Girl
    × Fenne - tinkerbell1
    × Kalea-Lilly Brown - Undertale
    ×


    Lijstjes:

    Lost Boys:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd (lichamelijk en geestelijk):
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Extra:


    Pirates:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Wapens:
    Extra:


    Overig:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Extra:

    ×Praattopic: Klik
    ×Rollentopic: Klik
    JE MOET ONCE UPON A TIME WEL KENNEN
    (er zijn nu al meerdere rollen gekomen die daar niks mee te maken hebben voorbij gekomen, schrijf je dan gewoon niet in)

    We beginnen als volgt.
    Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
    De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
    De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!


    obsessive rage

    Verloren schreef:
    (Je hebt per ongeluk offerte Odette ipv Babette geschreven cx)

    Ik haal ze door elkaar door de ''ette''


    ~

    Moet ik mijn oude bericht veranderen of deze zo maken?


    I rotten to the core, who could i ask for more?

    Aanpassen


    obsessive rage

    Captain Killian Jones Hook

    'Dank u wel', ik gaf alleen een knikje dat het goed was en liep verder. In de verte zag ik de Jolly Rogger alweer liggen en ik draaide me om naar Babette en zag dat ze aan het overgeven was in het water. Ik trok mijn jas uit en deed deze bij haar om. "Waag het niet om deze af te doen." zeg ik zachtjes met een beetje schaamte. Zij had mij gevonden en ik haar niet. Wat voor piraat was ik nou? Een piraat met een haak en die een rum verslaving heeft.


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo


    Ik keek lang voor me uit, Babette was weggegaan en Hook ook, wat moest ik doen? Ik zag dat Leslie hetzelfde probleem had, ik wou naar haar toelopen maar iets zei in me dat ik dat niet moest doen dus bleef ik staan. Opeens voelde ik iets hards in mijn zak zitten, een ketting... Ik haalde het uit mijn zak en zag dat het de ketting van Babette was. Ik glimlachte, "Eigenwijs kind..." mompelde ik.
    Ik keek naar het land, daar kwamen Hook en Babette aangelopen, geschrokken rende ik naar ze toe, "Wat is er gebeurt!?" vraag ik terwijl ik Babette zie overgeven. Jakkes...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]


    Babette Woodley

    'Waag het niet om deze af te doen.' Zei hij en ik glimlachte en trok hem verder over me heen. Toen
    kwam Jo op me afgerend. 'Gewone dingen, Chris heeft me opgepakt en vergiftigt, met toverdraad
    de deur afgesloten en ik ben nu elektrisch', de sarcasme was in mijn stem te horen, maar ik zei
    het op een lachende toon, toen stond ik op en keek weer naar de grond. Ik schaamde me, maar
    toch voelde ik me ook weer iets vrolijker, want ik had Jo en Hook om me heen, maar ik
    was nog steeds een beetje in de war... En liet het maar zoals het was...

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 22:30 ]


    ~

    PHOEBE "RAINBOW" BERYL MORGAN
    “The're two kinds of you, one before you broke and one after.”

    Een tijd lang loop ik doelloos door het bos, met mijn zwaard nog steeds in mijn hand. Ik ben er zeker van dat als ik iemand tegenkom, ik deze persoon zal vermoorden, gewoon omdat het kan. Daar ben ik dan ook echt ontzettend zeker van, totdat ik er niet meer zo zeker van ben.
    Opeens blijf ik stilstaan en wacht ik een paar minuten. Ik weet zeker dat er iets mis moet zijn geweest en meteen voel ik een enorme woede naar degene toe die me dat had aangedaan. De vraag naar hoe blijft in mijn ogen ook niet lang een vraag. Hij wordt beantwoord door de bonkende pijn in mijn hoofd. Iemand had me neergeslagen. Gek genoeg besef ik me dat nu pas, het is alsof ik wakker wordt uit een slaap, maar verder begrijp ik het niet helemaal.
    Op dit moment wil ik even niet alleen zijn en ik begin naar de uitgang van het bos te rennen, ik wil naar het schip. Als ik degene tegenkom wie dit heeft gedaan, zal hij of zij ervoor boeten. Misschien was het Pan wel, ondanks dat ik hem nog nooit heb ontmoet, heb ik al wel een enorme afkeer gekregen aan alle verhalen die over hem rondgaan. Of Odi, onze 'helper'. Zij wist natuurlijk dat ik geen van haar bullshit geloofde.
    Eenmaal dicht bij het schip zie ik al snel drie gestalte staan. Eentje komt er ook net aanlopen - Jo. De Hook herken ik ook, maar op dit moment wordt ik helemaal gek van onbekenden - zeker omdat eentje me net had vervloekt. Uiteraard lijkt Hook haar nog te helpen ook.
    "Iemand heeft me net vervloekt." Roep ik meteen uit om met de deur in huis te vallen. "Heeft serieus niemand dat gemerkt?" Ergens stellen ze me daar een beetje in teleur. Ik zal dan wel vaker aanvallend reageren, maar ik zal daar nooit mijn opmerkzaamheid om slimme gedachtegang voor laten vallen. No way dat ik om een klein incident, al gelijk besluit de piraten te verlaten om vervolgens het alleen uit te zoeken in een bos wat ik niet ken, omringd door iemand die me al eerder neer heeft geslagen.
    "En wie de hell is dat?" Vraag ik erachteraan, over het meisje wat zich niet bijzonder goed lijkt te voelen.


    She was always looking for more..

    Jo


    Ik hoorde het verhaal van Babette, "Eerst moet je even warme kleren hebben." zeg ik maar op dat moment hoor ik een stem, een stem die ik niet leuk vind om te horen, Rainbow.
    "Iemand heeft me net vervloekt." zegt ze meteen, "Heeft serieus niemand dat gemerkt?"
    "Nou eigenlijk niet, je bent altijd gemeen..." zei ik zacht.
    "En wie de hell is dat?" vroeg ze, "Rainbow, kom anders eerst maar eens mee naar het schip, daar krijg je alles te horen..." stelde ik voor,
    "Killian? Kan je Babette zelf aan?" vroeg ik maar wachtte niet op het antwoord en liep naar het schip, "Kom je?"


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    PHOEBE "RAINBOW" BERYL MORGAN
    “The're two kinds of you, one before you broke and one after.”

    Ondanks dat Jo het zacht zeg, hoor ik de woorden wel.
    "Nou eigenlijk niet, je bent altijd gemeen..." Ik besluit maar om daar later op terug te komen.
    "Rainbow, kom anders eerst maar eens mee naar het schip, daar krijg je alles te horen..." Mijn nieuwsgierigheid laat me achter Jo na, het schip oplopen. Ik rol met mijn ogen als ik Jo's vraag aan Hook hoor. In elk geval weet ik nu de naam van het meisje, maar dat ze blijkbaar niet stabiel genoeg is om op haar eigen benen te blijven staan, staat me niet aan. Ik hoop niet dat Hook haar nu mee wilt nemen als een zwerfpuppy, want daar zie ik hem tegenwoordig wel voor aan.
    Eenmaal op het schip kijk ik Jo recht aan.
    "En wat is er dan precies gebeurd?" Ik kan er niet tegen als ik dingen niet weet.


    She was always looking for more..

    Jo
    "En wat is er dan precies gebeurd?" vraagt ze,
    "Nou kijk, dat weet ik dus ook niet allemaal precies, maar wat ik wel weet is..." maar verder kwam ik niet want Leslie kwam naar me toe, "Weet jij waar Hook is? Ik moet nog wat dingen bespreken." "Euhm, hij is daar ergens..." ik wees naar het land, "Nog steeds..." maar toen ging haar blik naar Rainbow, "Oh, jij..." zei ze boos, ze hebben elkaar dus al eens eerder ontmoet.

    [ bericht aangepast op 25 juni 2016 - 11:03 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Catherine Sanchez (Ik zit op een tablet, wat ik haat xd)

    Ik stond hopeloos op de klif en wachtte tot iemand me
    bevrijdde, toen probeerde ik de plant af te schuren met
    de klifpunt, maar dat lukte niet.
    "PAN, LAAT ME VRIJ!" Ik denk dat hij mijn
    woede leuk vind, wat me nog bozer maakt.
    Dan kijk ik recht in iemands ogen,
    "Broer?"


    I rotten to the core, who could i ask for more?

    Leslie


    Ik zat nog even naar de zee te kijken maar toen gingen mijn gedachten naar Hook, hij is mijn oom, wel een raar gevoel... Ik zag nog net dat Jo wegrende naar land, waarom, maar als snel zag ik dat ze terug liep, misschien wist ze waar Hook was. Ik spring van de reling af en loop naar haar toe, "Weet jij waar Hook is? Ik moet nog wat dingen bespreken." vroeg ik aan haar, "Euhm, hij is daar ergens..." ze wees naar het land, "Nog steeds..." Ik keek naar het land en zag dat er iemand naast Jo stond, dat meisje dat me had beledigt , hoe hete zo ook alweer, Rainbow volgens mij, "Oh, jij... Wat doe je hier?"


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]


    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
    ~I WILL ALWAYS FIND YOU ~ Catherina Sanchez~
    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Ik had door dat ik bevrijd was, door mijn eigen broeder.
    'Je moet hier weg', sist hij terwijl hij de band vernietigt
    tot as en me wegwuift. 'WAT! IK HEB JE DRIE
    JAAR NIET GEZIEN EN JE WUIFT ME NU GEWOON WEG?'

    'Het is jou eigen schuld, Kat, jij hebt een moord gepleegd op
    mijn geliefde ouders...'

    'HET WAREN NIET EENS JE OUDERS!' Ik was versteld
    Mijn eigen broer die me nu heeft terug gevonden, stuurt
    me gewoon weg als een oude hond?! Ik draaide me boos om
    en sprong in een boom. 'Zusje, blijf alsjeblieft uit de problemen',
    hoor ik hem nog zeggen. Ik wil gewoon weg, opzoek naar
    ik weet niet wat, ik ben gewoon in de war gebracht door mijn broer.
    Dan zie ik een schip, en ik land voor een blond meisje op
    het dek. 'Indringer', sis ik voordat zei het kan zeggen. 'Eerder
    een binnenvaller.'

    [ bericht aangepast op 25 juni 2016 - 16:51 ]


    I rotten to the core, who could i ask for more?

    Captain Killian Jones Hook

    Jo kwam onze kant op gerend en ik wachtte geïrriteerd voordat we verder konden lopen naar de Jolly Rogger. "Iemand heeft me net vervloekt." ik kijk verbaast om. Die stem, Rainbow! "Heeft serieus niemand dat gemerkt?" Verbaast keek ik Rainbow aan. Ik was sprakeloos en staarde haar met opgetrokken wenkbrauw aan. "En wie de hell is dat?" Ik draai me om richting Babette om haar voor te stellen, maar Jo is me al voor. "Rainbow, kom anders eerst maar eens mee naar het schip, daar krijg je alles te horen..." stelde Jo voor, "Killian? Kan je Babette zelf aan?" nog voordat ik antwoord kon geven liepen Rainbow en Jo al weg. "Kom je?" Ik keek de twee na. "Zullen we de reis voortzetten?" vraag ik aan Babette. Dan zijn we eindelijk aangekomen op het schip. "Mister Smith," de man met het rode mutsje kwam aanrennen. "Aye, Captain?" hij keek me vragend aan. "Regel een goede kamer voor dit meisje." Ik had het gevoel alsof het nu beter was dat Babette en ik even van elkaar afgezonderd zouden worden. Ik gaf Babette een klein knikje als afscheid en liep vervolgens mijn kajuit in waar ik in mijn stoel neerplofte en onderuitzakte.


    Do I look like Mother Teresa?

    Catherine Sanchez

    Niemand merkt me op, ik had eigenlijk wel
    zin in ruzie. Ik loop op het dek en pak
    een zwaard, van de zilvere punt ga ik naar beneDen
    en maak het langzamerhand goud, wat betekend dat hij
    nu een eigenaar gevonden heeft, "Je doet alles wat ik zeg vanaf nu,
    en wees niet bang niemand raakt je aan, want dat doet net zoveel pijn
    als een pijl Door het hart..."


    I rotten to the core, who could i ask for more?