[RPG] Players and WAGs • O1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 aug 2016 - 20:25 ]

---

El Diablo.

MT

---

I just caught the wave in your eyes

De start van het seizoen was gelijk een goede geweest. Zoals altijd bij een ruime zege kon ik de grijns niet van mijn gezicht halen. Misschien had het ermee te maken dat ik twee keer had gescoord. Zowel vroeg in de wedstrijd, de 14e minuut als wat later in de 65e. Het was bijna een hattrick geweest, als mijn goal in de verlenging niet werd afgekeurd. Het was iets waar ik toch wel even van kon balen, maar dat verdween als sneeuw voor de zon wanneer ik alle supporters zag juichen bij het eindsignaal. Dan weet je weer waarvoor je het, toch wel grotendeels, doet. Ik doe mijn haar goed en verwissel dan de handdoek om mijn middel voor een simpele blouse, met jeans en sneakers. Ik doe net een geurtje op van Paco Rabanne, als ik mijn telefoon hoor. Ik pak hem snel en lees het berichtje, mijn mondhoek gekruld in een glimlach als ik Amaris' naam zie staan. Mijn vingers tikken snel een berichtje terug en klikken op 'verzenden'.

Heyy,
Geen zorgen, je taxi is onderweg. Geef me 15 minuten
x E

Ik pak mijn spullen en laat de sleutels van mijn Ferrari even rond mijn vinger draaien, voor ik de garage inloop. Ik stap in mijn auto en rij al snel richting haar appartement. Ondertussen zing ik zachtjes mee met een popnummer en beweeg mijn hoofd lichtjes op de beat. Ik stap uit wanneer mijn auto stil staat voor het gebouw en loop naar binnen, richting haar deur. Ondertussen check ik mijn reflectie in de ramen en kan het niet laten even te grijnzen. Wanneer ik voor haar deur sta druk ik op de bel en wacht af, nonchalant leunend tegen de muur.

---

El Diablo.

---

'Ik kom eraan,' had Kari als antwoord gegeven. Kris lachte zacht in zichzelf, omdat hij vond dat alle vrouwen op dat gebied hetzelfde waren. Zodra ze de tijd kregen om zich klaar te maken, namen ze die tijd ook. Dat vond hij geen probleem, want hij vond het prachtig als Kari zich helemaal opdofte voor de avond. Gauw wierp hij een blik op zijn spiegelbeeld in de spiegel naast de deur. Hij had zijn halflange, blonde haren in een knotje gebonden. Dat was sinds een aantal jaar mode, maar Kris deed het meer voor de handigheid. Tevens werd zijn man-bun als behoorlijk sexy bestempeld door de bladen, dus daar had hij geluk mee gehad. Er hingen wat kleine plukken los, deze streek hij achter zijn oren.       Kari kwam aangelopen en drukte een kus op zijn lippen. Kris glimlachte en beantwoordde haar kus door haar iets dichterbij hem te trekken. 'Ik ben er klaar voor,' zei Kari. 'Eindelijk,' zuchtte Kris overdreven met een glimlach op zijn gezicht. Kris opende de deur voor Kari en wandelde toen met zijn sleutels in zijn handen naar zijn auto. Opnieuw opende hij de deur voor Kari zodat ze in kon stappen. Er was veel dat er over Kris gezegd kon worden, maar hij kon een echte gentleman zijn als hij dat wilde.       'Let's go,' zei hij terwijl hijzelf ook instapte. Hij startte de auto en reed op een flink tempo de straat uit. Gauw zette hij wat muziek op, omdat hij er een hekel aan had om zonder muziek te rijden. De muziek stond niet hard, maar luid genoeg om lekker op de achtergrond te klinken. 'Heb je zin in vanavond met de rest van de vrouwen?' vroeg hij aan Kari.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

Gearchiteerd tik ik ongeduldig met de punt van mijn pump op de tegels. Ik slaak een dramatisch luide zucht terwijl ik naar een gesloten badkamer deur kijk.       'Kom je er nou nog uit of wat!' Roep ik met geheven stem ertegen aan. Ik gooi mijn armen in de lucht, als gebaar van frustratie en begin te ijsberen terwijl ik voor de honderste keer check of ik alles heb. 'Je weet hoe erg ik het haat om te laat te komen! Je staat nu al een uur of iets in die stomme badkamer. Zo interessant is je spiegelbeeld echt niet.' Zeg ik bits en haal mijn neus ontevreden op.       Waarom ik zo doe? Nou, mijn allerliefste vriendje moest zonodig vandaag weer op mijn zenuwen gaan werken. Echt waar, hij is heel leuk en alles, en zijn geld is ook zeker een pro, maar soms he. Soms kan ik hem echt door de mangel halen, of achter het behang plakken. Nu zou je miscchien denken: mens doe toch normaal. Hij heeft zojuist een prachtige wedstrijd gespeeld, zeur niet. Nou, ik zeur dus wel – deal with it.       'Als we te laat komen op dat feestje van je, dan...' Ik probeer iets te verzinnen maar weet geen dreigement. 'Dan mag je de hele nacht geen alcohol drinken.' Verzin ik uiteindelijk. Meteen sluit ik mijn ogen, wat is dat nou weer Skye? Ik klink net als zijn moeder.

---

I just caught the wave in your eyes

---

Ik glimlachte toen hij mijn voorhoofd kuste en daarna mijn zonnebril weglegde, dat was inderdaad wel dom van me, maar ach. Ik keek even naar beneden en wiebelde wat met mijn hakken, waarna ik weer rechtstond. Het was altijd een klus voor me om even te wennen op deze dingen, maar op een gegeven moment kon ik er - soort van - feilloos op lopen. Totdat ik een paar glazen wijn op had natuurlijk.       Zachtjes kneep ik in zijn hand, ten teken dat ik blij was dat hij hier was en leunde zachtjes tegen hem aan. Heel zacht, want ik zag toen ik vanuit de slaapkamer kwam, dat hij ietwat mank stond.       ''Klinkt goed, ik houd van j-'' Mijn mond werd gesnoerd door zijn lippen op de mijne en onmiddellijk verscheen er een brede glimlach op mijn gezicht terwijl ik hem zacht kuste. Ik liet een teleurstellende zucht toen we beide de toeter van de Uber hoorde, dus ik deed mijn jas om en liep achter hem aan naar de taxi. Voorzichtig zodat ik mijn hoofd niet zou stoten, klom ik in de achterbank van de auto.       ''Gaat het een beetje trouwens?'' vroeg ik met een bezorgde toon. ''Misschien moet je even vrij nemen?'' stelde ik voor en keek hem recht in zijn ogen aan zodat het echt doordrong.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Ilya Milan Kalev
Het was altijd fijn om een kus te delen met mijn vriendin. Het gaf me het gevoel dat ik eindelijk heel was, geen enkel deel van me miste. Soms was het dan ook erg lastig om lange tijden van haar weg te zijn, en haar niet in het openbaar al mijn genegenheid te geven, maar ik vond dat het dingen waren die niemand iets aangingen, waardoor ik het ook binnen de muren hield. De pers moest het doen met handjes vasthouden, en verder dan dat zou ik ook nooit gaan. Ons momentje werd verstoord door de toeter van de Uber. Ik zuchtte en na, haar hand weer in die van mij, voor ik met haar naar beneden liep en de taxi voor haar open hield. Ik zou vanavond lekker veel zittend en stilstaand doorbrengen, want ik had nu echt last van mijn knieën. Ik schoof naast haar op de achterbank en vertelde de man waar we heen moesten, voor ik een arm om haar schouders sloeg. Zo met de deuren dicht op de achterbank van een taxi, kon dat wel. Ik keek haar aan toen ze begon te spreken, gelukkig nog altijd in het Russisch, waardoor de chauffeur geen weet zou krijgen van zaakjes waar hij niets mee te maken had. "Het gaat wel. Het is gewoon allemaal wat verrekt met die valpartij. Het komt wel weer goed." Ik was geen man om zwakte te laten zien, zelfs als mijn vriendin zo bezorgd was. Ik kon gewoon verdergaan en het zou zichzelf wel oplossen. Om nu direct de bank op te gaan bij een nieuwe club was niet iets wat ik op mijn CV wilde hebben staan. Ik wreef zacht even over haar arm en trok haar iets dichter tegen me aan. "Katje, wat dacht je ervan om vanavond op tijd richting huis te gaan, om daar nog wat lol te kunnen maken?" Mijn kaken kleurden net een tint roder. Ik had het er hier eigenlijk nooit over, zelfs al wist ik dat niemand anders ons hier in Spanje zou verstaan als we Russisch spraken. Dit soort dingen waren, net als emoties, niet echt mijn forte. In wezen vond ik het wel een goed idee va mij, want extreem veel tijd voor echt romantiek in de slaapkamer was er niet. Dat miste ik soms wel, om gewoon de tijd voor elkaar te nemen, in plaats van gewoon vlot en vooral fysiek over elkaar heen te gaan in de korte tijd die we hadden, zonder echte romantiek. Nu was het wel fijn dat we niet in een groot luxe appartement in de binnenstad woonden, want deze rit gaf ons mooi de tijd om het hier privé over te hebben, in plaats van dat we er in 2 minuten zouden zijn, zoals veel van de anderen.

[ bericht aangepast op 13 juli 2016 - 21:03 ]

---

Bowties were never Cooler

---

Amaris had rustig gewacht op een berichtje van Eli. Ondertussen had haar baas haar kort gebeld over een nieuwsitem. Ze begreep niet helemaal waarom hij daar in de avond over belde, maar het was positief geweest. Het nieuwsitem dat ze gemaakt had, was goed bevallen. Dat toverde automatisch een brede glimlach op haar gezicht. Ze wilde haar werk zo goed mogelijk doen, maar dat was in haar vak niet altijd even makkelijk. Toen ze had ophangen met haar baas, lichtte haar telefoon acuut weer op. Een berichtje van Eli. Ze las het berichtje gauw en typte toen een antwoord terug naar hem.       Dank je wel. Kan niet wachten je te zien <3 xxxxxxx       Ze verzond het berichtje en kwam daarna tot de conclusie dat Eli het berichtje al bijna tien minuten geleden verstuurd had. Daarom stond ze gauw op om haar spullen bij elkaar te rapen. Ze borg haar telefoon op in een klas tasje en hing deze over haar schouder heen. Amaris schrok op toen ze de deurbel hoorde. Meteen liep ze naar de voordeur toe en opende deze. Eli stond, zo nochalant als altijd, tegen de muur aangeleund. Amaris glimlachte breed. 'Je ziet er goed uit,' merkte ze oprecht op terwijl ze hem bekeek. Amaris stapte het huis uit en sloot de deur achter haar. 'Ik ben een beetje zenuwachtig, Eli' zei ze zuchtend. 'De vrouwen kunnen altijd zo-' Ze bedacht hoe ze het moest noemen 'intens zijn'

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Alfie Jamie Doyle Het geluid van de tikkende hakken op de tegels lieten het van binnen echoën, ik zette mijn muziek wat zachter en hoorde de dramatische zucht die enkele seconden later werd geslaakt.       Het was weer zo ver, een chagerijnige Skye omdat het volgens haar weer allemaal te lang duurde. ‘’Kom je er nou nog uit of wat?!’’ Riep ze met geheven stem en ik beet op mijn lip terwijl ik me probeerde te focussen op mijn haren die ik strak naar achteren streek. ‘'Je weet hoe erg ik het haat om te laat te komen! Je staat nu al een uur of iets in die stomme badkamer. Zo interessant is je spiegelbeeld echt niet.'’       Ik focuste me op het epileren van mijn wenkbrauwen en het aantrekken van mijn pak, de woorden van mijn verloofde negerend. In plaats van luisteren bewonderde ik mezelf in de spiegel, het elegante zwarte pak stond rete goed bij mijn donkere haren en blauwe ogen. Dat mocht dan ook wel, het pak had wel twee duizend euro gekost. Het was dan ook een aankoop waar ik wel een halfuur over na heb gedacht, een halfuur. Dat is toch best lang? ‘’Als we te laat komen op dat feestje van je, dan…’’ Ik fronste kort, ‘’dan wat Skye?’’ Verbrak ik mijn stilte. ‘’Dan mag je de hele nacht geen alcohol drinken.’’ Ik begon hardop te lachen en opende de badkamerdeur met een brede grijns op mijn gezicht. ‘’En dat bepaal jij lief?’’ Fluisterde ik zachtjes, ‘’dat dacht ik even niet.’’ Ik trok mijn pak recht en liet mijn hand rusten op haar kont voordat ik er zachtjes in kneep. ‘’Wou je nog die borstvergroting?’’ Sprak ik zachtjes terwijl ik mijn ogen op haar borsten liet rusten. ‘’Ik weet zeker dat het echt prachtig kan worden.’’ Ik plaatste mijn lippen zachtjes op die van haar voordat ik mijn pak weer strak trok.       ‘’Staat de taxi al te wachten buiten? Ik had wat afgesproken met Ilya en Char namelijk.’’ Mijn ogen zochten die van haar en ik stopte wat geld in mijn zakken, bij elkaar gebonden met een elastiekje. ‘’Wat een wedstrijd hé,’’ voegde ik er aan toe om nog wat naar complimetnjes te vissen aangezien ik nog geen een woord er over had gehoord.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

Ik plaatste mijn hoofd op zijn schouder en genoot van zijn zachte stem, die me altijd kalmeerde als ik in paniek raakte. Een lichte frons verscheen op mijn gezicht toen hij het over zijn blessure had. Ik legde mijn kin neer op zijn schouder en keek hem aan.       ''Misschien moet je wel even langs de dokter, of hoe heet dat, langs Kris' vriendin.'' mompelde ik en kuste zijn wang. Ik voelde mijn wangen gloeien toen hij zijn volgende woorden uitsprak. Het was niet echt bepaald iets waar ik elke minuut van de dag aandacht en meestal deden we toch een vluggertje, zoals ze dat zeiden, omdat het niet echt in onze agendas paste. Ik was vrij druk bezig met werk te vinden met mijn - eindelijk behaalde - diploma, waardoor ik overal langs ging en iedereen opbelde. Het was tot nu toe nog niet gelukt om een goede baan te verdienen die me überhaupt leuk leek, dus ik was nog druk aan het zoeken.       ''Klinkt goed, schat.'' fluisterde ik zacht en drukte een kus in zijn nek. ''En ik heb ook wel zin in een paar wijntjes, gewoon op de overwinning te vieren.'' Lachte ik en kuste hem kort op zijn lippen. ''Zullen we dit keer wel de tijd nemen? Het is een lange tijd geleden dat we dat hebben gedaan.'' Een brede glimlach verscheen op mijn gezicht en keek even rond om te kijken waar we waren.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

---

We hadden zojuist onze eerste wedstrijd van het seizoen gespeeld én deze ook gewonnen. Natuurlijk kwam dat door mij, ik was nu eenmaal de sterspeler van het team. Grapje. Het was mijn doel om onze “vijanden” van het veld te beuken, zodat ze geen kans hadden om te scoren. Dit ging op zich wel goed, niemand eindigde met botbreuken. Zelfs ik niet.
Nu was de wedstrijd voorbij, om onze overwinning te vieren, hadden we besloten om naar La Infinito te gaan met onze vriendinnen, verloofdes of vrouwen.
Ik lag op Nerea’s bed - ik was al klaar, zij echter nog niet. Voor mijn gevoel duurde het tien eeuwen voordat een meid klaar was met haar kleding, waarna het nog eens twintig eeuwen duurde voordat haar make-up goed zat. Misschien - in Nerea’s geval - een beetje overdreven, maar zo voelde het wel.
Ze was zich aan het omkleden voor de spiegel en ik staarde even naar haar kont. Ik kon een kleine giechel niet onderdrukken. Ik mocht dan wel een professionele voetballer zijn, ik was van binnen nog steeds een kind van tien. Nerea leek dit echter ook op te merken.
”Dus Meneer Tómasson,” bracht ze uit, kijkend naar mij via haar spiegel. Ik keek terug en ik zag haar geamuseerd kijken. “Vermaken wij onszelf een beetje zo?” vroeg ze toen en ze plaagde door een beetje met haar billen te wiebelen terwijl ze haar broekje goed trok. Ik grinnikte even.
“Zeker weten,” zei ik en ik stond op, om naar haar toe te lopen. Helaas voor mij lag het onderste stuk van haar gordijn op de vloer, waar ik natuurlijk weer opstapte en over uitgleed. Ik deed enkele pogingen om mezelf te redden van deze beschamende gebeurtenis, maar ondanks dat lag ik niet veel later op de grond. “Ik had het kunnen weten, Axel die een hele dag overleeft zonder uit te glijden is onwerkelijk,” zei ik en ik kwam weer overeind. Ik liep naar Nerea toe en ik omhelsde haar. “Je bent mooi, je ziet er mooi uit,” zei ik toen ik naast haar stond en in de spiegel keek om haar te zien. Ik kuste haar wang snel en ik voelde mezelf rood worden.

[ bericht aangepast op 14 juli 2016 - 14:53 ]

---

That is a perfect copy of reality.

Ilya Milan Kalev
Ik wist wel dat ik het beste langs Kris' vriendin kon gaan, want doctors daar hield ik niet zo van, maar ik had er echt geen zin in. Misschien dat ik vanavond een afspraak zou maken, maar alleen als ik er de kans toe kreeg. Dat was dan ook een van de redenen waarom ik het onderwerp compleet omgooide. Het was heel lang geleden toen we daar voor het laatst echt tijd voor hadden genomen en het niet even vlug voor het slapen, of voor het ontbijt hadden gedaan, omdat het wel fijn was, maar we er eigenlijk geen tijd voor hadden. Ik was ofwel hier, ofwel in Schotland, ofwel in Rusland, ofwel in Frankrijk, aan het voetballen geweest, en zij was aan het studeren geweest, en was nu aan het solliciteren. De laatste keer dat we echt lang de tijd voor elkaar hadden genomen was denk ik onze laatste dag samen in Glasgow geweest, wat toch zeker een half jaar geleden was. Dat maakte dit wel echt veel te lang geleden. Ik beet op mijn lip toen ze me een kus in mijn nek gaf. Als er een ding was, wat me altijd opwond, dan was het dat, en dat wist ze heel goed. Zacht kuste ik haar terug bij haar woorden en aaide zacht door haar lokken heen. "Alle tijd van de wereld, Katje. Vanavond laten we ons door niets haasten." Natuurlijk stopte op dat punt de taxi, waardoor ik haar geen kus meer kon geven, en mijn arm weerop mijn schoot liet vallen. Ik pakte nog wel haar hand vast en zag door het raam dat we al ver de binnenstad in waren gereden, en nu voor het gebouw van Alfie en Skye stonden. Dat betekende dat ik vanaf nu ongeveer over moest stappen op Engels, wat inmiddels redelijk was, maar met nog een zwaar accent wat ergens tussen het Schots en het Russisch in hing. Nu was ik blij dat ik bij de andere deur zat, en er zoizo een persoon tussen mij en mijn ex zou zitten, want het was nog heel erg ongemakkelijk tussen ons. Ik verstrengelde mijn hand weer met die van Char en ging zacht met de vingertoppen van mijn andere hand over haar been. "We zijn er zo. Dan krijg je van mij eerst een wijntje." Zelf dronk ik eigenlijk geen wijn, wel wat bier, maar meestal kwam het toch aan op iets sterkers. Ik wist dat het niet goed was, maar het was in elk geval te drinken en zou hopelijk de pijn ook wat wegnemen, zodat ik de hele avond nog door zou kunnen.

---

Bowties were never Cooler

Ik kon het niet laten haar een speelse knipoog te geven zodra ze de deur had geopend. Ze zag er zoals altijd prachtig uit en die brede glimlach versterkte dat effect nog wat erger. 'Je ziet er goed uit,' merkte ze op en de grijns op mijn lippen werd nog iets breder toen haar blik over mij ging. 'Hmh... En dat zeg jij schoonheid..' Ik kus haar kort en zacht, waarna ik mijn arm om haar middel sla. 'Ik ben een beetje zenuwachtig, Eli' hoor ik haar zuchtend zeggen. Ik kijk niet op en loop gewoon langzaam met haar naar mijn auto. 'De vrouwen kunnen altijd zo-' Dit keer kijk ik wel op en glimlach zachtjes. 'intens zijn' eindigt ze uiteindelijk en ik knik. 'Ik weet het.. Ik weet het. Maar geen zorgen oké? Ze vinden je wel leuk en als het niet zo is... Dan is het alleen maar jammer voor hen.' zeg ik uiteindelijk en ik plaats een zachte kus op haar voorhoofd.
Ik hou de deur voor haar open zodat ze in kan stappen, waarna ik zelf al snel volg. Ik start mijn auto en rij de weg op, op weg naar de lounge. Mijn hand laat ik op haar knie rusten en mijn ander houdt losjes het stuur vast. Ik kijk zo nu en dan kort naar haar, een glimlach op mijn lippen. 'Je bent echt prachtig.' zeg ik wanneer ik de rode sportwagen parkeer. Ik stap uit en open weer de deur aan haar kant. 'Moeilijk om van je af te blijven zo..' plaag ik, wederom met een speelse knipoog voor ik weer om me heen kijk. Hier en daar zie ik al wat fotografen, maar wat verwacht je dan ook. 'Come on...'

---

El Diablo.

---

Een harde lach volgt na mijn alcohol opmerking en ik rol overdreven met mijn ogen. Tot mijn verassing gaat de deur wel open en ik bekijk hem kort van top tot teen. Op sommige momenten als deze weet ik weer waarom ik in eerste instantie überhaupt samen ben met deze man - hij ziet er geweldig uit in pak. Niet dat ik dat hardop zal uitspreken, ik gun zijn ego dat pleziertje niet. Langzaam glijden mijn ogen weer omhoog en zie ik hoe hij breed staat te grijnzen - als een kind van vijf die net iets stouts heeft gedaan. Soms is 'ie ook net een kind hoor, hoe houd ik het vol.       'En dat bepaal jij lief?' Fluistert hij zachtjes en ik trek mijn wenkbrauw droog op, 'dat dacht ik even niet.' Hij trekt zijn pak recht voor hij zijn hand op mijn kont legt en er zacht in knijpt.       'Oh nee?' Zeg ik iet wat verbaasd en kijk hem strak aan. 'Watch me.'       'Wou je nog die borstvergroting?' Verandert hij van onderwerp en laat zijn ogen afdwalen naar beneden. 'Ik weet zeker dat het echt prachtig kan worden.' Ik lach zachtjes en neem zijn kin tussen twee vingers zodat hij me in mijn ogen moet aankijken.       'Ten eerste: mijn ogen zitten hier,' ik wijs expliciet nog even met mijn vinger naar mijn oog om mijn woorden kracht bij te zetten. 'En ten tweede: als je zo graag wilt dat ik een borstvergroting neem, ik ben over drie maanden jarig.' Ik glimlach zoetjes naar hem en doe een stap richting de badkamer. 'Kan je ook gelijk wat doen aan die kont van je.' Ik geef er een tik tegen aan voordat ik de badkamer in stap en de deur op slot draai.       'Staat de taxi al te wachten buiten? Ik had wat afgesproken met Ilya en Char namelijk.' Wanneer de naam Ilya valt, weet ik spontaan niets meer uit te brengen en staar ik voor een paar seconde enkel naar mijn spiegelbeeld.       'Geen idee, kijk zelf zou ik zeggen,' weet ik uiteindelijk luchtig te zeggen en doe wat lippenstift op mijn lippen en een laag mascara op mijn wimpers.       'Wat een wedstrijd hé.' Hoor ik hem zeggen door de deur heen en ik rol mijn ogen kort. Daar gaan we weer, meneer heeft niet genoeg complimentjes gehad. Maar als de geweldige verloofde die ik ben besluit ik hem die te geven. Langzaam open ik de deur en kantel mijn hoofd een tikkeltje terwijl ik mijn lippen tuit. Ik zoek even naar woorden voordat ik hem glimlachend aankijk.       'Ja dat ben ik nog vergeten te zeggen tegen je. Je hebt geweldig gespeeld vandaag, ik kon mijn ogen niet van je afhouden.' Ik knipoog naar hem en druk een kus op zijn wang voordat ik richting de deur loop.

[ bericht aangepast op 14 juli 2016 - 16:31 ]

---

I just caught the wave in your eyes

• Twenty-Two • Outfit • Our boys ruled! • With Axel •

      ”Zeker weten.”
Met een lach rondom mijn lippen volgde mijn ogen kort de bewegingen die Axel maakte, alvorens ik het shirt over mijn hoofd heen trok en eindelijk klaar was met mezelf aankleden. “Waarom verbaa —” Een bonk op de vloer deed me geschrokken omdraaien en naar mijn gevallen vriendje kijken, die het voor elkaar had weten te krijgen om over mijn overgordijnen te struikelen. “Oh, Axel toch,” bracht ik uit en deed mijn best om niet zachtjes te gaan lachen. Het was niet zo zeer dat ik hem zou uitlachen, maar meer omdat dit soort dingen haast alleen bij hem leken te gebeuren.
Het hoorde bij die vele dingen waarom ik zoveel van hem hield.
      ”Ik had het kunnen weten, Axel die een hele dag overleeft zonder uit te glijden is onwerkelijk,” sprak hij terwijl hij zichzelf weer overeind duwde en ik hem opnieuw in me opnam. “Ons zelfde verzonnen gezegde ‘Een dag niet gevallen, is een dag niet geleefd,’ blijft dan ook heel toepasselijk,” grinnikte ik zacht. Tevreden leunde ik iets tegen Axel aan zodra hij naar me toe was gekomen en me teder omhelsde. “Je bent mooi, je ziet er mooi uit.” Lichte blossen kleurde mijn wangen en voor even meende ik haast weg te smelten toen ook Axel’s konen een rode kleur kregen. Hij was zo schattig. Vanuit het spiegelbeeld waarin we keken blikte ik hem een paar tellen zwijgzaam aan. Ik voelde me nog altijd even gelukkig met het feit dat ik naast zijn zijde mocht staan en ik was dan ook trots op het feit mezelf zijn vriendin te mogen noemen; voor al vier mooie jaren.
      Vervolgens draaide ik me naar hem toe, sloeg mijn armen om zijn nek zodra ik iets op de tippen van mijn tenen was gaan staan en drukte mijn lippen zacht op de zijne. “Te amo,” mompelde ik zacht en kuste hem nog één keer voor ik besloot de laatste dingetjes te doen zodat we konden vertrekken. "Weet je zeker dat ik zo mee kan? Is het niet e gewoontjes?" vroeg ik hem, doelend op de kleren die ik aan had getrokken en de simpele platte schoenen die daarbij hoorde.

[ bericht aangepast op 14 juli 2016 - 17:03 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

TWENTY-THREE || OUTFIT || WITH KRIS || IN THE CAR

---

'Eindelijk,' kwam er quasi-overdreven over zijn lippen, waarop ze haar tong naar hem uitstak en met haar vinger zachtjes op zijn neus tikte. 'Niet te luid roepen, meneer.' Dit meende ze niet geheel. Kris had de nodige dosis zelf vertrouwen, maar niet in zoverre dat hij arrogant of ijdel was, iets waar ze blij mee was gezien dat lang niet te zeggen viel over elke voetballer. Ze was blij dat hij "normal" gebleven was, en dat hij zich niet verheven voelde boven anderen.       'Weet je,' vervolgde ze op een serieuze toon. 'Ik heb ooit eens gelezen dat man buns kaalheid veroorzaken.' Haar lippen krulden lichtelijk om na deze woorden. 'Maar geen zorgen, Icelandic Beauty, ik weet zeker dat je dan nog even charmant bent.' Ze drukte nog een laatste kus op zijn lippen, waarna ze richting de auto liepen.       'Heb je zin in vanavond met de rest van de vrouwen?'       'Sommige wel, sommige niet. Maar Nerea en Axel komen, dus het zal sowieso een leuke avond worden.' Nerea was, voor haar tenminste, zonder twijfel haar beste vriendin onder de "WAGS" van het team, wat ook niet zo gek was als je bekeek dat de twee al vriendinnen waren voordat zijzelf Kris' vriendin was, of ze wist dat Nerea Axel's vriendin was. Zonder Nerea en Axel zou ze waarschijnlijk niet eens samen zijn met Kris, gezien ze heel slim in een dubbeldate "geluisd" was. Niet dat je haar nu hoorde klagen, want ze was meer dan gelukkig en blij met Kris. Hoewel ze aan het begin twijfelde, gedeeltelijk omdat ze eerst gewoon stage liep bij de club, bleek het nu juist goed te werken, doordat ze grotendeels hetzelfde werkschema hadden, en daardoor elkaar niet misliepen thuis.       'En natuurlijk heb ik zin in een avond met jou.' Kari legde haar hand op zijn knie en kneep er zachtjes in. 'Als je lief bent, tenminste.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered