• Is misschien domme vraag dat ik stel :s
    Mijn ouders hebben mij nooit echt mentaal kunnen opvoeden.
    Mijn ouders hebben mij nooit echt liefde gegeven toen ik een baby was of ouder werd.
    Is net zelfde met mijn broer. Mijn ouders waren zo'n type mensen die altijd naar fysieke keken nooit naar ons emoties.
    Ze waren altijd praktische mensen zoals ik wil graag gaan dansen mag ik niet omdat te veel kost terwijl ik er gelukkige van word.
    Zijn er nog mensen die zo werden opgevoed :s ?

    Ik had geen slechte jeugd vind wel jammer dat ik de liefde mis dat elke kind wilt ;(

    Ik ben het totaal met je eens dat er gekeken moet worden naar hoe een kind zich emotioneel voelt tijdens de opvoeding. Al ben ik het niet eens met het "te veel kost" stuk. Ik mocht ook nooit op bepaalde sporten, omdat het simpelweg te duur was. Dat is normaal, maar dat staat buiten de liefde van je ouders (ondanks dat jij er gelukkig van wordt, ik denk dat ze eerder willen dat jij kan studeren).


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    Standal schreef:
    Ik ben het totaal met je eens dat er gekeken moet worden naar hoe een kind zich emotioneel voelt tijdens de opvoeding. Al ben ik het niet eens met het "te veel kost" stuk. Ik mocht ook nooit op bepaalde sporten, omdat het simpelweg te duur was. Dat is normaal, maar dat staat buiten de liefde van je ouders (ondanks dat jij er gelukkig van wordt, ik denk dat ze eerder willen dat jij kan studeren).


    Waarom doen veel ouders dat met hun kinderen is dat door hun eigen jeugd of ervaring ?.
    Mijn ouders waren niet slecht maar, begrepen mijn emoties nooit zelfs als ik klein was.

    Mijn ouders beantwoorden nooit mijn vragen, en gaven enkel antwoord met "omdat wij dat zeggen" of zoiets. Bijvoorbeeld als we naar bed moesten, en we wilden langer opblijven en dan is het zo van: "mogen we langer opblijven?" "nee" "waarom?" "omdat ik dat zeg". Als je een kind uitlegt dat dat niet gaan om een der welke reden, dan is dat goed voor dat kind, maar zo'n antwoord is gewoon niet goed. En daar ben ik nog altijd heel kwaad om.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Op zich vind ik het "te duur" argument een best goed argument. Sommige sporten zijn nu eenmaal duurdere sporten; en dat ze je daar nu op sturen heeft absoluut niet te maken met hoeveel je ouder van je houden. Praktisch zijn vind ik niet altijd een slechte eigenschap in ouders, vind ik in ieder geval veel beter dan ouders die kinderen op 101 verschillende hobby's sturen waardoor de kinderen geen tijd hebben voor huiswerk met gestreste kinderen als gevolg.

    [ bericht aangepast op 26 okt 2016 - 20:26 ]


    Ex astris, sciencia

    Patholoog schreef:
    Mijn ouders beantwoorden nooit mijn vragen, en gaven enkel antwoord met "omdat wij dat zeggen" of zoiets. Bijvoorbeeld als we naar bed moesten, en we wilden langer opblijven en dan is het zo van: "mogen we langer opblijven?" "nee" "waarom?" "omdat ik dat zeg". Als je een kind uitlegt dat dat niet gaan om een der welke reden, dan is dat goed voor dat kind, maar zo'n antwoord is gewoon niet goed. En daar ben ik nog altijd heel kwaad om.


    kan ik begrijpen ;(

    Is jammer dat veel kinderen zonder liefde worden opgevoed zoals in afrika/azie.
    Dan nog andere streken :s zo jammer ;(

    SergeantBarnes schreef:
    Op zich vind ik het "te duur" argument een best goed argument. Sommige sporten zijn nu eenmaal duurdere sporten; en dat ze je daar nu op sturen heeft absoluut niet te maken met hoeveel je ouder van je houden. Praktisch zijn vind ik niet altijd een slechte eigenschap in ouders, vind ik in ieder geval veel beter dan ouders die kinderen op 101 verschillende hobby's sturen waardoor de kinderen geen tijd hebben voor huiswerk met gestreste kinderen als gevolg.


    Dat begrijp ik :p
    Ik wilde graag hobby's doen waar ik van gelukkige word en je hebt maar, 1 jeugd.
    Ik begrijp mijn ouders dat ze niet milljionair zijn maar, wilde dingen doen dat ik heel erg graag deed.

    Het ligt er natuurlijk helemaal aan wat je wilt gaan doen en hoeveel je ouders te besteden hebben. Zo kon ik wel op dansen, wat ik erg leuk vond, maar mocht ik daarna niet op paardrijden, wat ik nog véél leuker vond. Omdat paardrijden gewoon echt heel duur is. Dat had ik het allerliefste gewild, maar kon op dat moment niet.
    Natuurlijk heb je maar 1 jeugd en het is belangrijk dat je gelukkig bent, maar het moet wel haalbaar zijn. Zijn er geen andere dingen die je graag doet? Of je neemt een baantje en betaalt het zelf?


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Patholoog schreef:
    Mijn ouders beantwoorden nooit mijn vragen, en gaven enkel antwoord met "omdat wij dat zeggen" of zoiets. Bijvoorbeeld als we naar bed moesten, en we wilden langer opblijven en dan is het zo van: "mogen we langer opblijven?" "nee" "waarom?" "omdat ik dat zeg". Als je een kind uitlegt dat dat niet gaan om een der welke reden, dan is dat goed voor dat kind, maar zo'n antwoord is gewoon niet goed. En daar ben ik nog altijd heel kwaad om.


    Dat heb ik ook gehad. Luisterde ik daar niet naar, kreeg ik een mep. Soms had ik blauwe plekken ervan. Eigenlijk gewoon mishandeling, maar mijn ouders noemden het een "corrigerend tikje". Daar kan ik me nog steeds heel kwaad om maken, doordat ze nu alles daarover ontkennen of in de doofpot stoppen in de zin van "we konden niet anders". Bah, wat haat ik het als mensen zoiets doen bij hun kind.


    26 - 02 - '16

    Ik studeer momenteel Pedagogische Wetenschappen en de theorieën over dit soort opvoedingsgedrag zijn echt niet op twee handen te tellen, maar ik vind het best kwalijk dat het nog bestaat tbh. ):


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    Standal schreef:
    Ik ben het totaal met je eens dat er gekeken moet worden naar hoe een kind zich emotioneel voelt tijdens de opvoeding. Al ben ik het niet eens met het "te veel kost" stuk. Ik mocht ook nooit op bepaalde sporten, omdat het simpelweg te duur was. Dat is normaal, maar dat staat buiten de liefde van je ouders (ondanks dat jij er gelukkig van wordt, ik denk dat ze eerder willen dat jij kan studeren).

    Dit dus. Ik vind niet dat je moet kijken naar de kosten en het geld, als je het hebt over liefde en het houden van iemand.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Yoosung schreef:
    (...)

    Dat heb ik ook gehad. Luisterde ik daar niet naar, kreeg ik een mep. Soms had ik blauwe plekken ervan. Eigenlijk gewoon mishandeling, maar mijn ouders noemden het een "corrigerend tikje". Daar kan ik me nog steeds heel kwaad om maken, doordat ze nu alles daarover ontkennen of in de doofpot stoppen in de zin van "we konden niet anders". Bah, wat haat ik het als mensen zoiets doen bij hun kind.


    Inderdaad! Ik had dan geen blauwe plekken, maar besef nu imderdaad dat ik best wel baak geslagen ben, onder mom van corrigerend tikje. Desondanks heb ik toch een fijne jeugd gehad. Ik mocht op 1 sport en ze brachten me naar wedstrijden etc. En ik mocht best veel. (Maar wel met mate)


    Maar om on-topic te blijven: sporten zijn best duur. Ik zou zeggen, neem een (kranten) baantje en betaal de helft zelf.


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Over dat dansen en dat het teveel kost. Ik zit zelf op een topsport school en bij ons hangen er overal folders van dit; http://www.leergeld.nl/
    Je zit wel net op de leeftijdsgrens maar moet kunnen denk ik ;)


    ~Born Tiger, Not Gonna Live Like a Dog~ Fame, Flash, Light. GIVE IT TO ME!

    Ouders moeten inderdaad kijken naarvhet emotionele van het kind. Affectie is een hee belangrijk punt in de opvoeding, sus dat mag niet vergeten worden. Wilt daarom niet zeggen dat je ouders slechtevouders zijn, ze weten het misschien niet of kunnen het gewoon niet. Over het dansen, sommige ouders hebben misschien gewoon het geld niet om je dat te kunnen geven. Ouders hoeven niet alles aan hun kinderen te geven omdat ze daar nu eenmaal gelukkiger van worden. Als ze het geld niet hebben, dan gaat het niet. Wilt daarom helemaal niet zeggen dat ze jou niet graag zien. (: Verder kan ik niet veel uitspraken doen over je ouders, want ik weet gewoon te weinig. ^^


    Take me to wonderland