Ik zit dus te denken om een verhaal te schrijven en te publiceren. (Ja, daar moet nog veel gaan gebeuren, haha.) Maar iedere keer steekt mij dit weer in het oog. Mijn ouders en vrienden en iedereen willen graag ook mijn boek dat lezen want aardigheid en al. Maar omdat ze zo kort bij mij staan gaan ze natuurlijk dingen zoeken achter mijn verhaal. Ik bedoel, iedere personage heeft wel een vader of moeder of juist niet. Dus als ik een bepaalde moederband beschrijf, dan zal mijn moeder dat bewust of onbewust aan onze band gaan relateren. En nu ben ik iemand die graag inspiratie haalt uit mijn omgeving, dus dan zouden er bepaalde herkenbare punten inzitten. Bijvoorbeeld gelijke hobbies tussen mijn personage en mij en dat soort dingen (om maar iets op te noemen), dus dan is dat duidelijker, maar dan zullen mijn vrienden en ouders nog meer dingen gaan zoeken achter mijn verhaal wat betrekking heeft op de realiteit. En dat vind ik juist awkward.
Hoe gaan jullie hier mee om en wat vinden jullie hiervan?
You could be great, you know, its all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt
Frodo
Mijn oplossing was om er maar gewoon eerlijk te zijn ('het zou kunnen dat er onbewust wat eigen dingetjes in zitten, maar dat is zeker niet bewust gedaan - en yep, ik heb geblowd, sorreh') en uiteindelijk ging het wel weer over, maar het is even een zure appel waar je doorheen zal moeten bijten. Als je serieus bent over het uitgeven van je boek, zal tenslotte je hele directe kring het waarschijnlijk willen lezen, dus het enige advies dat ik voor je heb, is om jezelf er maar een beetje overheen proberen te zetten? De reacties gaan wel komen, dat kan je niet tegenhouden, maar ik kan je ook wel vertellen dat het erger is (of althans, bij mij dan) in je hoofd dan in de realiteit.