Advies (liefde) - Liefde, Vriendschap & Familie

Hoi iedereen,

Hieronder volgt zo ongeveer m'n liefdesleven van afgelopen jaar (stel je er niet te veel bij voor). Er zijn gewoon een aantal dingen die ik van me af wil schrijven + ik natuurlijk altijd het advies gebruiken van all Q'ers hier.

Dus vorig jaar na de examens (ondertussen bijna een jaar geleden) moest ik naar een feest bij iemand thuis. Het was daar echt gezellig, gewoon wat muziek, leuke mensen, drinken etc. Een gezellig zomeravond/nacht dus.
Nu waren daar buiten een deel van mijn klasgenoten ook veel mensen die ik niet kende maar ze waren allemaal vriendelijk en gezellig etc. Bovendien waren er ook verschillende jongens die echt grappig waren en wat flirterig. Dus ik zo heb ik met verschillende jongens die avond gepraat maar 1 iemand (laat ik hem even Thomas noemen) was flirteriger dan de anderen tegen mij en ik moet toegeven hij was echt vriendelijk en grappig etc maar ik let altijd een beetje op bij mensen die ik nog maar net ken dus ik ging wel mee in zijn geflirt maar liet hem niet merken dat ik met hem wou kussen of zo. Dus het werd later en hij ging naar huis, ik bleef nog maar toen nam hij echt schattig afscheid. Hij zei dat hij het leuk vond met mij en dat ik moest zien dat ik veilig thuis geraakte, ik moest hem een bericht sturen als ik er was geraakt. (oh ja we hadden dus gsm nummers uitgewisseld). Dus oké hij stuurde nog wat grappige dingen zoals dat ik geen wind op kop zou hebben als ik terug ging fietsen etc.
Dan de volgende dag of de dag daarna, was het bal van mijn school dus ik vroeg Thomas of hij ging komen. (had ik hem voordien ook al gevraagd) hij twijfelde maar kwam uiteindelijk toch niet omdat hij al 3 dagen na elkaar was weggeweest wat ik wel begreep. Op dat bal kwam Sam naar me toe (een jongen uit m'n klas die ook op dat feestje was) en hij zei dat hij samen met Thomas naar huis was gefietst en dat Thomas had gezegd dat het echt gezellig was met mij en dat hij mij een van de mooiste meisjes vond die daar was etc. Dus natuurlijk voelde ik mij gevleid.
Ondertussen praatten Thomas en ik via SMS en via Facebook en hij zei dat we anders eens moesten afspreken. En dat is het punt waar ik dus altijd vast kom te lopen. Dan krijg ik ineens schrik (geen idee waarom maar misschien omdat ik dan nog niet verliefd ben en schrik heb de andere persoon te kwetsen als het niets wordt). Dus dat deed ik, ik zei dat ik niet kon. (er waren ook weinig momenten waarop het zou kunnen want hij ging op vakantie en nadien ik). Dus ik bleef wel met hem praten via Facebook maar na een tijdje zwakte dat natuurlijk af want ja we spraken niet af en dan is dat in oktober of zo ongeveer gestopt (ons gesprek).
Toen werd het dus nieuwjaar en 3 keer raden wie daar ook was: Thomas. Dus ik blij maar ook weer zenuwachtig. Toch was het een opluchting dat enthousiast was om me te zien. Ik stelde een vriendin van me aan hem voor en zei dat ik iemand aan het zoeken was voor haar. (dat is een beetje een inside joke tussen ons, ik "koppel" haar altijd aan mensen maar niet serieus, eerder zo van oh is dat niks voor jou en dan af en toe naar iemand toelopen en haar voorstellen). Dus Thomas stelde haar voor aan wat vrienden van hem en zo ging het eigenlijk heel de avond. We kwamen elkaar tegen en dan sloeg hij z'n arm rond me heen terwijl hij mij en m'n vriendin voorstelde aan al z'n vrienden.
Op een bepaald moment leunde hij naar voor en ik wist dat hij me wou kussen maar ik draaide weg, waardoor hij wat teleurgesteld reageerde. Maar het had niks met hem te maken, ik had m'n vriendinnen beloofd niemand te kussen die avond (lang verhaal). Uiteindelijk hebben we later op de avond wel gekust maar natuurlijk was er weer geen tijd om daarna af te spreken want het waren examens. Dus we moesten sowieso anderhalve maand wachten en daardoor verslapte ons gesprek weer en was er terug stilte. En nu sturen we dus heel af en toe nog wel eens iets maar eerder puur informatief. Laat ik zeggen 1 keer in de maand en dan zo 3 berichtjes.
Nu heb ik er dus enorme spijt van dat ik niet gewoon met hem heb afgesproken in de zomervakantie of in de examens. Bovendien is hij momenteel "bezig" met een ander meisje die ik via via ken en ik zou het haar echt niet willen aandoen om Thomas van haar af te pakken (ik denk niet dat ze al officieel samen zijn maar ze zijn wel aan het daten). Ik weet namelijk dat ze echt gebroken uit haar vorige relatie is gekomen en bovendien is ze de beste vriendin van een goede vriendin van mij.

Nu weet ik dus niet meer hoe ik tegen hem moet doen omdat ik niet wil dat Thomas het verkeerd gaat opvatten (als in dat ik hem probeer te verleiden) maar langs de andere kant wil ik wel nog gewoon bevriend met hem blijven omdat hij echt wel grappig en vriendelijk is. Verder voel ik me gewoon wat gefrustreerd en ben ik vooral boos op mezelf dat ik geen actie heb durven ondernemen toen hij wél nog echt in me geïnteresseerd was. Dat gebeurt me namelijk met elke jongen.

Zo dat moest ik dus even kwijt, dus heeft er iemand tips in verband met Thomas? Hoe ik tegen hem moet doen? Of gewoon in het algemeen, hoe zorg ik ervoor dat ik niet elke jongen die in me geïnteresseerd is, kwijt speel door te weinig initiatief te nemen.

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Oei oei.
Ik weet niet zo goed hoe ik je moet helpen. Wat ik zou zeggen, je moet je erover heen zetten dat je de ander niet wil kwetsen.
Als je namelijk daardoor afhaakt op een jongen, dan geef je nooit iemand een kans - maar geef je jezelf ook niet een kans.
Het kan nu eenmaal zo lopen dat het niets wordt, maar dat is dan maar pech. Dat is het risico dat je loopt als je iemand gaat versieren of op af stapt.
En ik denk dat je het al zelf zegt - je neemt te weinig initiatief richting de jongens, waardoor het niets wordt. Doe gewoon eens die poging, praat met die jongen. Vraag hem een keer mee uit. Het wil niet zeggen dat als je één date heb dat je dan al voor je hele leven aan diegene vast zit. Je moet het maar zien als een soort 'proeftijd', dat heb je toch ook op je werk? Om te zien of het werkt, zowel van zijn kant als van jouw kant (': (Gek om daarmee te vergelijken (': )
Geef jezelf een kans! Haal een keer diep adem en spreek gewoon een keer af! Ga iets doen wat binnen je comfortzone valt, zodat je niet zenuwachtig wordt om wat je gaat doen. Succes ^^

Voor Thomas. Ik zou gewoon aardig zijn. Er is niets raars tussen jullie gebeurd, alleen helaas een gemiste kans. En zoals je zelf zegt, je blijft toch graag vrienden. Als hij een ander meisje al heeft - dan is die oplossing eigenlijk al voor je gemaakt toch?

---

It's never gonna happen, Guys.

Slughorn schreef:
Oei oei.
Ik weet niet zo goed hoe ik je moet helpen. Wat ik zou zeggen, je moet je erover heen zetten dat je de ander niet wil kwetsen.
Als je namelijk daardoor afhaakt op een jongen, dan geef je nooit iemand een kans - maar geef je jezelf ook niet een kans.
Het kan nu eenmaal zo lopen dat het niets wordt, maar dat is dan maar pech. Dat is het risico dat je loopt als je iemand gaat versieren of op af stapt.
En ik denk dat je het al zelf zegt - je neemt te weinig initiatief richting de jongens, waardoor het niets wordt. Doe gewoon eens die poging, praat met die jongen. Vraag hem een keer mee uit. Het wil niet zeggen dat als je één date heb dat je dan al voor je hele leven aan diegene vast zit. Je moet het maar zien als een soort 'proeftijd', dat heb je toch ook op je werk? Om te zien of het werkt, zowel van zijn kant als van jouw kant (': (Gek om daarmee te vergelijken (': )
Geef jezelf een kans! Haal een keer diep adem en spreek gewoon een keer af! Ga iets doen wat binnen je comfortzone valt, zodat je niet zenuwachtig wordt om wat je gaat doen. Succes ^^

Voor Thomas. Ik zou gewoon aardig zijn. Er is niets raars tussen jullie gebeurd, alleen helaas een gemiste kans. En zoals je zelf zegt, je blijft toch graag vrienden. Als hij een ander meisje al heeft - dan is die oplossing eigenlijk al voor je gemaakt toch?

Dit komt er eigenlijk wel op neer wat ik ook wou zeggen hahaha

---

~My Mind Is Free~

Ik zal het zo even lezen voor je en antwoorden.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ja wat Thomas betreft heb je wel gelijk maar toch vrees ik dat ik wat vreemd ga reageren als ik hem terugzie. Ik ga proberen gewoon normaal tegen hem te doen want het zou zonde zijn hem volledig te verliezen.

Volgens mij ben ik gewoon in het algemeen niet zo goed met jongens haha ofwel heb ik niet door dat iemand mij leuk vindt dus ja dan schenk ik er geen aandacht aan ofwel besef ik het wel maar durf ik geen initiatief nemen. Ik ga alleszins wel proberen jullie raad op te volgen en meer zelf de touwtjes in handen nemen zodat ik eens diegene ben die het initiatief neemt. (dat wordt een werkpuntje voor deze zomer). Maar ik heb gewoon schrik dat als ik bijvoorbeeld duidelijk laat merken dat ik wel wil daten of zo door initiatief te nemen dat een jongen dan de interesse die hij in mij toonde totaal niet op de manier bedoelde en dat ik dus met andere woorden mezelf wat voor schut zet omdat we beide totaal andere verwachtingen hebben

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Aangezien die Thomas zijn interesse toch niet onder stoelen of banken stopt, zou ik hem er gewoon openlijk over aanspreken. Als hij je probeerde te kussen, is dat duidelijk dat er op zijn minst iets is, tussen jullie. Dan verbeeld je het niet.
In relaties is trouwens nogal gebruikelijk dat de jongen sneller fysiek contact wil dan het meisje, sneller verliefd is. Omdat het tempo voor jou te snel gaat, wilt nog niet zeggen dat je geen interesse in hem hebt. Je kent hem amper, het is normaal dat je dan nog geen gevoelens hebt voor hem. En dat je je daardoor terughoudend voelt om hem te kussen. Hij is een vreemdeling. Je hebt nog niet eens een band. Voor sommige mensen is dat belangrijker dan voor anderen. Ik zou dat verschil tussen jullie proberen aan te geven en te zeggen dat je hem graag beter zou leren kennen. Probeer gesprekken met hem aan te gaan en eventueel eens af te spreken, zodat er een vriendschap en diepere gevoelens kunnen ontstaat. Voel je niet verplicht om verder te gaan dan babbelen als je daar niet aan toe bent. Als hij daarvoor afhaakt, dan is hij je echt niet waard. Als hij niet kan wachten op je en je zomaar aan de kant zet voor een ander meisje, dan is het pure lust en komt er geen liefde aan te pas.

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

GusWaters schreef:
Ja wat Thomas betreft heb je wel gelijk maar toch vrees ik dat ik wat vreemd ga reageren als ik hem terugzie. Ik ga proberen gewoon normaal tegen hem te doen want het zou zonde zijn hem volledig te verliezen.

Volgens mij ben ik gewoon in het algemeen niet zo goed met jongens haha ofwel heb ik niet door dat iemand mij leuk vindt dus ja dan schenk ik er geen aandacht aan ofwel besef ik het wel maar durf ik geen initiatief nemen. Ik ga alleszins wel proberen jullie raad op te volgen en meer zelf de touwtjes in handen nemen zodat ik eens diegene ben die het initiatief neemt. (dat wordt een werkpuntje voor deze zomer). Maar ik heb gewoon schrik dat als ik bijvoorbeeld duidelijk laat merken dat ik wel wil daten of zo door initiatief te nemen dat een jongen dan de interesse die hij in mij toonde totaal niet op de manier bedoelde en dat ik dus met andere woorden mezelf wat voor schut zet omdat we beide totaal andere verwachtingen hebben

Tja, kans op een blauwtje heb je nu eenmaal. Ik heb het ook wel eens gedaan, afgestapt op een jongen die uiteindelijk nog veel te veel met zijn hoofd bij zijn ex zat. Ik twijfel er nog steeds over of hij mij niet ook leuk vond, maar ach. Weet je? Dat voelt even kut als je beseft dat iemand je niet zo ziet, maar het is ook erg snel weer gedaan. Je hoeft niet vanuit daar vrienden te worden, je kan hem dan ook lekker laten lopen evt.
      Daarbij zeggende: Je kunt ook bijvoorbeeld aan de jongen voorstellen - Kom laten we een dagje dit gaan doen. Als diegene je gezellig vindt, gaat hij er vast op in. Meestal zeggen 'eerste' dates wel hoe het gaat. Je zegt dat je kan flirten, dus dat doe je gewoon een beetje. Reageert de jongen er niet op, is het klaar. Reageert hij er wel op? Dan komt er vast een tweede date. Je zit niet meteen bij één date aan iemand vast he? En als die jongen tegenvalt en je vindt het niets, dan kun je zelf nog altijd zeggen dat het als 'vrienden' was. Hihi

---

It's never gonna happen, Guys.

Bedankt voor jullie advies!
Ik heb inderdaad wat meer tijd nodig of een grotere connectie om meer fysiek contact te creëeren met iemand (ook niet altijd het geval). Dus misschien moet ik me daar eens over zetten, niet dat ik vanaf nu meteen aantastelijk ga worden en ik ga een jongen dat ook zeker niet meteen toestaan bij mij maar ik denk volgens mij te veel na over wat er zou kunnen gebeuren en wat er zou kunnen misgaan.
In principe is een blauwtje lopen niet zo erg, dat is ook wel waar maar toch voelt het zo stom. Langs de andere kant verlies ik natuurlijk wel veel als ik nooit het risico neem om een blauwtje te lopen dus ik zal me daar moeten overzetten (:

Maar nogmaals bedankt voor jullie advies, jullie geven me het gevoel dat ik niet zo hopeloos ben als ik me op dit moment voel haha (nee valt best nog mee hoor, ik ben oké. Mijn hoofd is geconcentreerd op studeren nu)

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Het is absoluut niet nodig om jezelf in iets te forceren om liefde te vinden. Absoluut niet. Als er tussen jullie iets zit, dan zal dat wel vanzelf openbloeien in 'meer'.
Geen plannen. (:
Geniet gewoon van elkaars gezelschap en laat het organisch groeien. Je hoeft geen koppeltjesmomenten na te bootsen. Alles komt vanzelf: je begint iemand vanzelf even zorgend aan te tikken als jullie band goed zit en je begint vanzelf te merken dat je ietsje te veel complimenten geeft, dat je flirt, of hij kijkt vanzelf veel in je ogen ineens. En je weet dat je geen blauwtje gaat oplopen omdat je je goed voelt en elkaar kent en vertrouwd. Het zijn acties die vanzelf gebeuren uit je gevoelens. Als je voelt dat je je erover moet zetten, wilt dat misschien gewoon zeggen dat je er nog niet aan toe bent. En dat is oké!!! (:
Haal de druk dus van je af en voel niet de noodzaak om te veel uit te plannen. De organische weg is de beste. Als er echt iets is tussen jullie, dan ontwikkelt zich dat vanzelf gewoon door normaal te doen/te babbelen. Het belangrijkste is dat je een emotionele/intellectuele connectie voelt en met die persoon kan babbelen als geen één. Als je dat niet kunt dan wil je hem toch niet als je teamgenoot voor de rest van je dagen. Het is fijn om iets te hebben met de persoon bij wie je volledig jezelf kan zijn en die bij alles op dezelfde golflengte zit. Dat is de basis. Relax. Smijt je plannen overboord. Probeer gewoon een fijne connectie op te bouwen en als er echt iets tussen jullie zit, dan bloeit de liefde/romantiek wel vanzelf open. Zonder dat je bang gaat moeten zijn om een blauwtje op te lopen en zonder er afkeer tegenover te voelen, je wilt dan gewoon intense momenten hebben met die persoon en je doet dat flirten automatisch zonder nadenken. Als je het niet wilt, moet je het ook niet doen. Dat heeft geen nut. Je moet pas iemand knuffelen/kussen/aanraken als je behoefte hebt naar hun genegenheid. (:

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Persoonlijk vind ik het wel lekker makkelijk als een jongen of een man al bezet is en verliefd is op een ander. Ik ben blij met een gewone vriendschap. Maar goed, dan spreek ik voor mezelf.

Ik zou er niet te zwaar aan tillen en momenten op feestjes zijn altijd anders van sfeer dan momenten in het gewonen dagelijkse leven. Ik geloof eerder in een serieuze klick bij toeval, dan bij iets wat bewust zo wordt ingeplant. Wat ik mooier vind is als er bijvoorbeeld noodweer uitbreekt met code oranje ik moet schuilen onder en brug en een jongen of man doet dat ook. M'n brood is helaas tot kleffe pap geregend, maar hij is zo aardig om zijn brood met mij te delen. Dan beleef je echt wat samen en sta je elkaar bij als de nood aan de man/vrouw is. Het zegt me meer dan leuk geflirt op een feestje.

Mijn mening dan hè.