[RPG — 3OO] Manhattan's Elite • Speeltopic - Speeltopics

28 juni 2017 - 10:57 Ziegler is offline

Ziegler 20534

MANHATTAN'S ELITE
© Gadot & Sobral

THE BEGINNING

Het is vrijdagavond. Iedere scholier begint net aan zijn rustige weekend, maar dat geldt niet voor onze Upper East Siders. Deze avond staat hen een Fundraiser te wachten. In de achtertuin van het landhuis van de steenrijke Brad Gardner wordt de avond georganiseerd. Al het geld dat wordt opgehaald, wordt geïnvesteerd in het Metropolitan Museum of Art. Is dit een high-class avond met de duurste champagne en kleding? Of is het de avond voor schandalen en roddels?
Date: 15 september
Time: 21:00u
Temperature: 26 graden celsius

Graag in je eerste post verwerken dat iemand aankomt bij het landhuis. Op die manier hoeven we niet te lang te wachten voordat iedereen er is. Daarnaast graag de volgende dingen boven je post verwerken: Naam | Leeftijd | Status | Waar | Met wie (optioneel: humeur, kleding etc.)

Welcome to the city of New York. We all know that on the Upper East Side, You're no one until you're talked about. -But remember, the faster you rise, the harder you'll fall

Big girls cry when their hearts are breaking

6 juli 2017 - 19:17 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Cash Jordan White

at the fundraiser with ari, rose, lela and payton • the rich guy

‘Ben ik niet goed verstaan of luister je gewoon verdomd slecht?’ Mijn ogen gleden over de dominante houding die mijn vader had aangenomen en ik haalde mijn schouders op. Het laatste waar ik nu zin in had was een discussie.
De deur van de onnodig grote auto werd opengedaan door onze chauffeur en ik kon het niet opbrengen de man nu ook nog eens een glimlach te schenken.
Het landhuis was groot maar erg onder de indruk was ik niet meer van deze panden, ik was niet anders gewend.
Het moment dat ik voet zette in het huis had ik mezelf onderworpen in de menigte maar ditmaal zonder mijn vader want die gaf me de ongelofelijke zenuwen en vooral bij dit soort evenementen.
Ondanks ik opzoek was naar Aristotle of elke andere vriend die mij nu aan de praat kon houden was ik beland bij de champagnetafel waar ik een glas vandaan pakte en vervolgens aan de praat raakte met een wat oudere man die ik al gauw moest afkappen voor ik nog in slaap zou vallen; daar had op dit moment niemand baat bij.
Gelukkig duurde het niet lang voor mijn oog op het groepje viel waarbij één iemand me al een dikke twee dagen negeerde nadat ik met het meisje naar bed was geweest.
Dit hield me echter niet tegen om naar hen toe te stappen en mijn hand op Pay’s heup te leggen terwijl ik met mijn andere hand even kort naar Ari en Lena opstak.
’Wat een feest hier, vinden jullie niet?’ Expres bleef mijn blik op Lena hangen en probeerde ik te ontcijferen wat haar probleem was geweest op alle negerende sms’jes.
Ik was nooit erg goed geweest in het peilen van iemands reactie en tot mijn verbazing leek ze ook eerder uit haar gedachten gehaald door de jongeman, tevens mijn beste vriend die voorover gebogen wat in haar oor fluisterde.
’Ik ben hier nog maar net maar de hoeveelheid champagne spreekt anders,’ ik zette een zwakke grijns op terwijl ik mijn grip rond Pay’s heup wat versterkte en haar wat dichter naar me toe trok tot mijn oog viel op het roodharige meisje die ik nog nooit eerder had gezien.
Payton daarentegen kende ik al jaren en ze was tevens mijn eerste kus– het leek soms misschien wel alsof dat me niks kon schelen maar ze was en bleef altijd even leuk als dat ze toen was.
Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan voor die slome en dromerige gedachten, ik zat nog net niet te kwijlen. Daarbij had ik mijn ogen gericht op veel verschillende visjes in veel verschillende zeeën.
‘Sorry,’ sprak ik toen en maakte oogcontact met de roodharige jongedame genaamd Rose, ‘wij hebben nog nooit echt gesproken, of wel soms? Het zou het me niks verbazen als je mijn naam al een paar keer hebt horen vallen, is het niet door die andere is het wel door deze hier.’ Ik porde Payton plagerig maar er zat zeker wel een kern van waarheid in, ik was een lopende musical met hier en daar wat negatieve kritieken maar over het algemeen Annie waardig.
Ze stond gehesen in een lange zwarte jurk waardoor haar figuur er extra erg uitsprong en ik mezelf moest corrigeren voor het feit dat ik zat te staren wat misschien nogal ongepast was voor een eerste ontmoeting echter de spanningen wel erg opwekte en wie had nou een hekel aan goede, seksuele spanningen?

[ bericht aangepast op 6 juli 2017 - 19:39 ]

Everything is illuminated by the light of our past.

6 juli 2017 - 21:34 Sempre is offline

Sempre 5089

PAYTON HELENA ARCHER

««« 17 | THE ARTIST | FUNDRAISER | WITH CASH, ROSE, ARI & LENA > JULIE| OUTFIT »»»

««« Some of the most beautiful things worth having in life.. »»»

Toen Ari aangaf dat hij eerst Lena had meegevraagd haalde Payton vrij onverschillig haar schouders op, ze wist dat Lena en Ari erg close waren dus echt verrassend was het niet.
"Hé, maak je niet druk Ari, als je met Lena was gegaan was ik alsnog wel met je komen praten."
Haar mondhoeken krulden om tot een vrolijke glimlach toen Ari het onderwerp veranderde. In het begin was Payton bang geweest dat hun band zou veranderen zodra ze met de schildersessies begonnen. Het tegendeel was echter waar geworden, het was een stuk makkelijker om open te zijn tegen een jongen waarvan je — letterlijk — alles gezien had.
"Nou, ik ben benieuwd wat voor vragen je nog in petto hebt." Ze grinnikte even om vervolgens zijn blik te volgen die richting Rose en Lena ging. Het verbaasde het lichtelijk dat Lena zijn begroeting negeerde en ook Ari leek het niet helemaal te begrijpen, want al snel werd Payton door hem mee die kant opgenomen.

Ari bood zijn excuses aan voor het feit dat hij met Lena wilde praten maar Payton wuifde het weg, ze was zelf ook wel benieuwd wat er precies aan de hand was. Dus toen de twee in gesprek gingen richtte Payton zich op Rose. De roodharige zag er prachtig uit en dit vertelde Payton ook tegen haar om vervolgens een ander onderwerp op te brengen.
"Ik kan mij wel voorstellen dat Lena een beetje zenuwachtig is. Haar moeder organiseert dit toch?" Begon Payton nonchalant tegen Rose. Ze had er altijd wat moeite mee om haar nieuwsgierigheid te onderdrukken. Bovendien klonk het wel als een logische verklaring voor diens gedrag.
Ze wilde net verder vragen toen opnieuw een hand om haar middel werd gelegd. Dit maal was het niet Ari, maar Cash die beslag op haar legde en Payton porde hem met een grijns tussen zijn ribben toen hij haar iets te dicht tegen zichzelf aan drukte.
"Oh het is geweldig," het sarcasme droop van Payton's stem af maar toegegeven, zolang ze met haar vrienden was had ze er eigenlijk maar weinig problemen mee.

Toen Cash vertelde dat hij wat champagne op had moest Payton lachen. "Ja, ik dacht al iets te ruiken." Met een grijns keek ze vervolgens toe hoe hij Rose in zich opnam en rolde met haar ogen toen zijn blik wel heel lang bleef hangen. Mannen. Echter bracht dit haar wel op een idee en Payton ging over in haar match-maker modus.
"Man up, je staat bijna te kwijlen," fluisterde ze om vervolgens van Rose naar Cash te kijken. Hoewel ze Cash het beste in de wereld gunde wist ze ook hoe hij in elkaar zat. Maar Rose was oud genoeg om te doen wat ze wilde en en bovendien kende Payton haar goed genoeg om te weten dat ze wel van zich af zou bijten mocht het nodig zijn.
"Rose, dit is Cash, het zwarte schaap die ik mijn beste vriend noem." Hoewel Payton haar best deed om Cash geïrriteerd aan te kijken mislukte dat en brak er toch een lach door op haar lippen.
"En Cash, dit is mijn prachtige vriendin Cassandra Rose." Payton keek even van de een naar de ander en besloot dat het wel een goed moment was om de twee alleen te laten. Bovendien had ze dorst én ze had Julie en Bro nog steeds niet gezien.
"Ik ga even iets te drinken halen, ik zie jullie zo wel weer." Met die woorden liep ze richting de bar. Tot haar tevredenheid zag ze in de verte Julie staan waardoor ze haar koers veranderde.
Met een brede lach omhelsde Payton haar beste vriending van achteren. "He he, dat heeft lang geduurt."

««« .. come wrapped in a crown of thorns »»»

[ bericht aangepast op 10 juli 2017 - 0:12 ]

When time and life shook hands and said goodbye.

6 juli 2017 - 22:12 Tahani is offline

Tahani 10515

CASSANDRA ROSE CARTER

"Actually... I'm going to go with the fame and fortune."

17 • The actress • at the fundraiser • with ~~Lena, Ari, Payton,~~ Cash • outfit

'Hij is in elk geval een stuk interessanter dan de jochies uit onze klas.' Ik schud mijn hoofd even en grinnik kort. Ik steek mijn hand op als ik een eindje verderop Payton en Ari zie staan. Pay is een heel goede vriendin van me en via haar ken ik meneer Archer wat beter. Ik weet echt wel dat hij knap is, maar om met een docent te gaan? Het is sowieso illegaal, dan zou hij zijn baan verliezen. 'Zin om te wedden wie met wie naar huis gaat vanavond? Ik gok Ari en Payton. 't Moet er toch een keer van komen.' Ik kijk even naar Lena en grinnik kort als ik die opmerking hoor. Ik weet dat Payton hem schildert als hij naakt is, maar verder weet ik niet of er meer aan de hand is. Dat ze hand in hand lopen, vind ik wel weer wat vreemder. Maar ik bemoei me er verder niet mee.
Nog voor ik kan antwoorden, lopen de twee naar ons toe en ik hoef maar met mijn ogen te knipperen of Ari heeft Lena meegetrokken. Ik sta dan alleen met Payton en ik glimlach naar haar. Ze ziet er erg mooi uit, en na haar compliment aan mij, zeg ik ook meteen tegen haar dat ze er echt als een plaatje uitziet.
'Ja, ze is wat nerveus,' antwoord ik vervolgens op haar vraag en ik grinnik kort. Ik neem een heel klein slokje van de champagne in het glas in mijn hand, maar doe het rustig aan. Die camera's zijn overal en God only knows wat ze doen met foto's van een dronken Cassandra Carter. Ineens staat er een voor mij onbekende jongen naast Payton, die heel duidelijk zijn hand op haar heup legde. Ik merk dat hij me heel erg bekijkt en ik moet zeggen dat ik me ietwat ongemakkelijk voel, maar ik glimlach kort. Payton stelt ons echter al aan elkaar voor en ik kom erachter dat de jongen in kwestie dus Cash heet. Net als het geld, zeg maar. Contant geld. De naam komt me bekend voor, en na heel even diep nadenken kom ik erachter dat Lena met hem het bed heeft gedeeld. Oh, dat is hij dus. Heb ik meteen een naam bij de, eh, lul. En het verhaal eromheen.
'En Cash, dit is mijn prachtige vriendin Cassandra Rose. Ik ga even iets te drinken halen, ik zie jullie zo wel weer.' Een beetje opgelaten kijk ik toe hoe Payton mij en Geld-jongen alias ik-heb-twee-dagen-geleden-met-Roses-beste-vriend-geslapen alleen laat, ook al kennen we elkaar eigenlijk totaal niet.
'Noem me maar gewoon Rose,' zeg ik dan en ik lach even als ik mijn vingers kort door mijn rode haren laat glijden. 'Aangenaam, Cash,' zeg ik dan en ik lach kort. Ik kijk heel even langs de jongen heen, waar ik Lena en Ari nog steeds met elkaar zie praten. Lekker, zo'n avondje uit. Ik hoop dat alles gezellig kan blijven en dat we gewoon kunnen blijven lachen.

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

7 juli 2017 - 20:44 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Cash Jordan White

at the fundraiser with ~~ari~~, rose, ~~lela and payton~~ • the rich guy

‘Ja, ik dacht al iets te ruiken,’ sprak Pay en ik schonk haar een ondeugende grijns. Ondertussen was het Pay ook al opgevallen dat ik de dame voor mij erg vond bevallen wat haar in een soort match-maker modus bracht.
Dat was echter een ding wat ik minder kon waarderen. ‘Man up, je staat bijna te kwijlen,’ fluisterde ze me toe.
‘Rose, dit is Cash, het zwarte schaap die ik mijn beste vriend noem,’ Payton keek me vervolgens quasi-geërgerd aan maar we wisten allebei dat ze dat niet langer dan twee seconden vol kon houden.
‘En Cash, dit is mijn prachtige vriendin Cassandra Rose.’ Mijn blik verplaatste zich nu weer naar het meisje met een zwakke glimlach.
Payton leek haar plan volledig uitgestippeld te hebben want het duurde niet lang voor ze de benen nam.
Ik keek het zwartharige meisje na die vurig naar de bar was gelopen en probeerde de lichte teleurstelling dat ze niet was gebleven te verbergen, hopelijk kon ik in plaats van teleurgesteld – haar dankbaar zijn aan het eind van de avond.
‘Noem me maar gewoon Rose,’ ik keek naar Rose en knikte, ze lachte erg aantrekkelijk en liet haar vingers door haar rode haren glijden.
Ik zou bijna willen vragen of ze nerveus van me werd maar wou ook niet al té arrogant overkomen sinds we nog maar een paar woorden hadden gewisseld.
‘Aangenaam, Cash,’ voegde ze er aan toe en ik knikte als een soort begroeting, ‘aangenaam, Rose. Je hebt een prachtige naam, wist je dat?’
Ik liet nonchalant een hand door mijn haar gaan en nam mezelf een houding aan waarbij ik op een dichtbij staande statafel ging leunen.
‘Ik ben eigenlijk nooit z’n fan van dit soort evenementen,’ gaf ik toe en keek haar aan. ‘Behalve als ik iemand tegen kom als jou.’ Er verscheen een lichte grijns op mijn gezicht terwijl ik aan een onderzetter krabde, toen ik opkeek volgde ik haar blik over mijn schouder richting Lena en Ari.
‘Wat zou er tussen die twee gebeurd zijn?' Fluisterde ik en mijn blik bleef kort aandachtig hangen op de twee voor ik weer terugkeek. ‘Het is maar goed ook dat er hier wat dramaqueens rondlopen, stel je voor dat er naderhand niks te vertellen valt – dan is er geheid wat fout gegaan op je fundraiser.' Ik lachte zachtjes en probeerde haar reactie te peilen, 'maar jij bent vast niet iemand die voor die drama zorgt, of wel?'

Everything is illuminated by the light of our past.

9 juli 2017 - 12:53 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Marlene Aylesfield

SEVENTEEN || IT-GIRL || AT THE FUNDRAISER || WITH ROSE & CASH|| OUTFIT

she kisses you like there is no one else in the room

Lena’s blik verduisterde iets toen ze zag dat Ari en Pay op Rose en haar afkwamen. Nee. Ze wilde én kon nu niet met hem praten. Het zou haar enkel nerveuzer maken en het laatste wat ze wilde, was een breakdown krijgen op een evenement georganiseerd door haar moeder. Ze wilde niet een slechte dochter zijn.
”Kan ik je even spreken, alsjeblieft?”
Vanuit haar ooghoeken zag ze hoe een ander persoon zich ook bij hun groepje had gevoegd, nog iemand met wie ze niet wilde praten, maar om geheel andere redenen. Cash’ blik bleef op haar hangen, maar ze reageerde er niet zo zeer op. Haar donkere kijkers keken toe hoe Cash zijn hand op Payton’s heup legde, terwijl hij Rose zowat uitkleedde met zijn ogen. Ugh, ze had nóóit met die lul naar bed moeten gaan. Het was geen wonder dat ze nooit echt one night stands deed. Ze deed het één keertje en had gelijk al spijt. Ze was compleet achterlijk dat ze er voor gevallen was en het maakte hem ook duidelijk geen hol uit. Ze was gewoon een van de velen.
Stilletjes keek ze toe hoe Pay even later wegliep, waarna ze zich op Ari richtte. “Nee,” besloot ze resoluut. “Ik kan niet… “ Ze voelde een golf van stress opkomen waar ze zich haast misselijk door begon te voelen en stopte even met praten.
“Sorry, Ari. Ik kan het niet,” vervolgde ze iets later. Vermoeid wreef ze over haar slapen toen ze zijn blik zag. “Misschien later, maar niet vanavond. Houd je maar gewoon druk bezig met Payton. ” Als hij wilde dat ze eerlijk was, moest hij misschien zelf eerst eens eerlijk zijn over wat er nu speelde tussen Payton en hem.
Ze draaide zich om en stapte op haar roodharige vriendin en Cash af. Haar arm, die donker afstak bij Rose’ lichte huid, haakte ze door die van haar vriendin. Hopelijk was het trillen van haar hand zo minder goed zichtbaar. Ze moest zo toch echt eens die pillen nemen.
”Dit is de klootzak over wie ik je vertelde, Rose, maar daar ben je vast al wel achter.” Lena glimlachte quasi-lief naar Cash, die er natuurlijk goed uit zag en waardoor ze zich enkel meer ergerde aan zijn aanwezigheid.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

9 juli 2017 - 13:16 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Ari~~stotle~~ Benedict ~~Montgomery~~
He is clever as the Devil ——— just twice as beautiful.

18 • The Bastard • @ Landhuis — Bar • Alone

Alhoewel Ari zijn beste vriend kan zien arriveren vanuit zijn ooghoeken — houdt hij zijn aandacht op Lena aangezien hij niet wil dat ze hem op deze manier staat te behandelen. Natuurlijk is van Ari van mening dat hij een ongelofelijk klootzak is binnen deze wereld — maar nooit ofte nimmer voor Lena en ze behandelde hem op deze manier wel zo.
'Nee. Ik kan niet. . . Sorry, Ari. Ik kan het niet. Misschien later. Maar niet vanavond. Houd je maar gewoon druk bezig met Payton.'
Verbaasd blijft Ari doodstil toe staan kijken hoe Lena simpelweg van hem weg stapt en bij Cash en Rose gaat staan — alsof hij niets waard is. Ari voelt de woede in zijn lichaam omhoog borrelen. Lena behandelde hem alsof ze zelf maar kan beslissen wanneer het uitkomt wanneer ze praten en het begon Ari de keel uit te hangen dat hij maar als een hond achter haar aan moest lopen. Woedend stapt hij naar voren en neemt Lena's elleboog in zijn hand — zacht, omdat hij haar diep van binnen geen pijn kan doen.
'Fuck that, Lena. Ik ben niet iemand die je kan verschuiven naar een 'later moment' omdat het jou toevallig niet uitkomt. Ik dacht dat ik meer betekende voor je. Je kan nu met me praten, of niet.'
Ari heeft de woorden in Lena's oor gefluisterd — op dwingende toon — zonder dat Cash en Rose deze hoorden. Hierna draait hij zich krampachtig om en beent met grote passen op de bar af, waar hij een glas champagne neemt en deze in één teug naar binnen laat glijden. Woedend neemt hij zijn telefoon uit zijn broekzak, zoekend naar iemand die hij kon bellen om weg te gaan van dit rotfeest.

[ bericht aangepast op 9 juli 2017 - 13:16 ]

•

9 juli 2017 - 17:49 Tahani is offline

Tahani 10515

CASSANDRA ROSE CARTER

"Actually... I'm going to go with the fame and fortune."

17 • The actress • at the fundraiser • with ~~Lena & Ari & Payton &~~ Cash • outfit

'Aangenaam, Rose. Je hebt een prachtige naam, wist je dat? Ik ben eigenlijk nooit z’n fan van dit soort evenementen, behalve als ik iemand tegen kom als jij.' Ik staar de jongen even aan en kan een lichte rol met mijn ogen niet tegenhouden. Spreekt hij tegen elk meisje zo? Ik weet dat hij slechts enkele dagen geleden het bed gedeeld heeft met Lena, mijn beste vriendin, en nu probeert hij mij ook in te palmen, geloof ik. Hij kijkt langs mij heen naar Ari en Lena en vraagt mij wat er tussen die twee aan de hand is. Ik moet zeggen dat ik het zelf ook amper weet wat er tussen ze gebeurd is, maar ik weet wel dat ik het redelijk vreemd vind dat Payton en hij zo dichtbij elkaar lijken te staan. Ik snap oprecht niet wat er met iedereen gaande is. 'Maar jij bent vast niet iemand die voor drama zorgt, of wel?' zegt Cash en ik schud mijn hoofd. Wat wil hij nou?
Ineens staat Lena weer bij me, als ze Ari heeft afgewimpeld en ze steekt haar arm door die van mij. 'Dit is de klootzak over wie ik je vertelde, Rose, maar daar ben je vast wel achter.' Ik grinnik kort en ik schud mijn hoofd even, waarna ik merk dat Ari vlak achter Lena gaat staan. Even later vertrekt hij meteen weer en hij ziet er niet vrolijk uit. Ik kijk vragend naar mijn beste vriendin en trek mijn wenkbrauwen op.
'Wat was dat ineens?' vraag ik. Ik bijt op mijn onderlip. Ik vind Ari een leuke jongen en hij vraagt me continu mee uit, ook al weet hij op voorhand dat ik negatief antwoord, maar nu vind ik dat hij zich redelijk vreemd gedraagt. Lena heeft toch niets misdaan, of wel? 'Moet ik achter hem aan gaan, of zal ik hem maar even laten?' vraag ik lachend.

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

10 juli 2017 - 0:47 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Deymon "Dey" Cáelán Hart

17 • The loverboy • Bar • Fitz & Camilla• Outfit

'Drink je dit nog op? Nee?' Ik trek mijn wenkbrauwen op. Arrogantie staat dat meisje niet. 'Bedankt, dat is precies wat ik nodig had,' zegt ze en ze neemt een paar slokken van het glas. Ik kijk wat afkeurend toe, terwijl ik aan mijn eigen drankje sip. 'Geen pak?' vraagt ze aan mij. Oh wauw, ook nog commentaar op mijn kleding. 'Underdressed en nog steeds beter gekleed dan sommige gasten in pak.Talent.' Ik lichte grijns siert mijn lippen en ik haal mijn schouders nonchalant op.
'It's a gift,' zeg ik. Ik knipoog naar het meisje en giet het drankje dan leeg in mijn keelgat. De alcohol brandt en ik ga wat rechterop zitten. 'Nog eentje graag,' vertel ik de barman. Ik moet flink wat in me hebben om dit evenement te kunnen overleven.
'Volgens mij is de nieuwe trend toch echt less is more,' reageert Fitz. Hij komt nogal geïrriteerd over en ik fluit kort. 'En de volgende keer dat je mijn drankje afpakt, vraag dat dan netjes.' Ik verwacht bijna dat Camilla in de houding springt en een saluut naar Fitz doet. Zo'n toon slaat hij in ieder geval aan. 'En jij,' ik kijk hem aan en daag hem met mijn ogen uit om me de les te lezen, 'gaat nog nergens heen. Ik heb je nodig vanavond. Mijn beste vriend is er ook.' Een langzame grijns verspreidt zich over mijn gezicht.
'Oeh, dat gaat leuk worden,' zeg ik, iets te enthousiast. Ik weet dat Fitz problemen heeft met die gast, maar als het ervoor zorgt dat er wat actie komt, dan hoor je mij niet klagen. Ik kom overeind. 'Waar is hij? Misschien moeten we hem eventjes begroeten,' zeg ik en ik maak aanstalten om opzoek te gaan naar de jongen. 'Kom op meissie.' Ik sla Camilla hard op haar kont en lach. Ik leun voorover naar haar. 'Of moet je iets te snuiven hebben om wat makkelijker te zijn? Ik kan best wat voor je regelen,' mompel ik. Ik ga weer recht staan en blaas een luchtkusje haar richting op.

“Shit is ~~overrated~~, lose it.”

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

10 juli 2017 - 10:46 Gasly is offline

Gasly 1520

• JULIE •
• 18 • The Good One • With Broderick > Payton • At the fundraiser • Wearing

Inmiddels had ik een glas champagne in mijn handen, welke ik van een dienblad af gepakt had, en zo af en toe nam ik er een klein slokje van. Ik had al een aantal mensen gezien die ik kende van school, maar de persoon waar ik naar op zoek was, Payton, had ik nog niet gezien. Ik draaide kort een rondje om mijn as om te zien of ik haar toch niet nog kon vinden, maar het feit dat iemand me langs achter omhelsde zorgde ervoor dat ik weer stil stond.
'He he, dat heeft lang geduurt.' De stem van Payton herkende ik uit duizenden, en ik draaide me dan ook snel om zodat ik haar ook kon omhelzen.
'Ja, sorry. Je broer was wel op tijd, maar we zijn pas net aangekomen.' Zei ik haar met een glimlach, terwijl ik met een goedkeurende glimlach naar het jurkje keek wat ze droeg.
'Het jurkje staat je echt prachtig, Payton. Waar is Ari eigenlijk? Je was toch met hem meegereden?' Ik nam nog een slokje van de champagne die ik nog steeds in mijn hand vast had, en ik keek even in de rondte of ik de jongen kon vinden - zonder succes. Ik was eigenlijk nooit echt succesvol geweest als ik iemand moest zoeken in grote drukte, maar dat ter zijde.
'Wil je ook iets drinken hebben? Ik heb trouwens tegen mijn moeder niets gezegd dat je met iemand anders mee reed, en ik heb haar echt heel plechtig moeten beloven dat ik me thuis zou laten brengen door Broderick - anders had ik hier niet eens heen mogen gaan.' Had ik haar verteld, terwijl ik even met mijn ogen rolde. Mijn moeder was er de afgelopen jaren eigenlijk nooit voor me geweest, maar als ze er dan was, dan zat ze me op de huid over mijn studie keuze, of in dit geval dat ik me behoorlijk moest gedragen en me door Broderick thuis moest laten brengen.

Faith is everything.

10 juli 2017 - 20:07 Kefe is offline

Kefe 5051

Nadat we binnen waren beland had ik Julie hetzelfde praatje gegeven zoals ik altijd deed. Ze kon me altijd opzoeken om me te vertellen dat ze naar huis wilde, evenals bereiken op mijn telefoon. Verder had ik haar nog veel succes gewenst, waarna ik met mijn ogen wat bekende opzocht. Ik zag Payton op Julie afgaan, waardoor ik hen een knikje toe worp en vervolgens mijn weg vervolgde naar de bar, maar niet voordat ik onderweg een glas van een dienblad af greep en er een grote slok vanaf nam.
Snel had ik me beseft dat ik hier veel leerlingen zou zien, iets dat ik ieder jaar (en feest) weer leek te vergeten. Terwijl ik rondkeek merkte ik enkele groepjes van mijn leerlingen op, waardoor ik hen rustig bekeek. Hun omgang onderling was zoveel anders dan ik gewend was vroeger, maar stiekem ook weer zo hetzelfde. Het was best vermakelijk als je erbij stil ging staan.
Buiten mijn leerlingen op had ik iedereen al wel op het oog, zo kon ik iedereen aanwijzen die ik maar kende. Het was iets dat ik wel had geleerd van mijn vader, en een van de weinige dingen waar ik hem dankbaar voor was geweest. Over familie gesproken, ik zou mijn moeder nog een wekelijkse update geven over Payton. Sinds dat ze bij me was komen wonen verwachtte Agata Archer het van me, en uit respect voor beide gaf ik zowel Agata wat ze wilde, maar verkocht k Payton alsof het een engeltje was, wetende dat ze anders terug zou moeten naar die hel.

BRODERICK ARCHER
27 » The Teacher » At the bar » Alone » Wears

In tegenstelling tot vroeger had ik nooit zo'n grote hekel aan dit soort feesten, inmiddels vond ik ze zelfs best gezellig. Het was altijd even wachten op mijn vrienden, gezien dit nogal partycrashers konden zijn met hun perfecte timing, maar zij maakten het wel een stuk vermakelijker. En de alcohol, zonder enige judgement omdat ik de leeftijd bereikt heb dat het sociaal acceptabel is om glas na glas achterover te slaan. En dat deed ik dan ook, waarna ik het glas op de bar zette.
Ik stak mijn handen in mijn broekzakken, terwijl ik opnieuw de gehele zaal rondkeek. Natuurlijk had ik de gehele avond Payton kunnen vervelen, iets dat ik met genoegen deed, maar ik gunde haar ook wel een leuke avond. Ik zou sowieso op de alcohol letten die ze naar binnen zou werken zonder al te opvallend te wezen. We hadden zo onze seinen, en het leek erop dat ze mij daarin wel vertrouwde. het had me dan ook vreselijk goed gedaan dat ze me genoeg had vertrouwd om bij me in te trekken. Ondanks het leeftijdsverschil wist ik me zeker met de zwartharige raaf te vermaken. Ik kan me nog een tijd herinneren hoe ik zo jaloers op haar was omdat ze op onze moeder leek en ik dezelfde blonde lokken droeg als onze vader. Hierdoor gleed er dan ook een korte glimlach op mijn gezicht. Nostalgie was soms echt geweldig.
Ik merkte echter Marlene op in mijn ooghoek in een donkerblauwe jurk die prachtig afstak tegen haar getinte huid, waardoor ik me besefte dat ik toch weer gauw een glas champagne achter de kiezen moest gooien zodat ik dit nog een beetje vol kon gaan houden. Ondanks dat ik me keer op keer besefte dat het een grote fout was geweest, en ik mezelf telkens weer op mijn vingers sloeg ervoor wist ik die gedachten niet te laten verdwijnen. Het was een aantrekkelijke dame geweest, en mocht ze ouder zijn geweest dan zou ik mezelf niet verdoemen voor deze keuze. Het feit dat ze er echter met Cash had gestaan wist mijn interesse weg te halen van de jongedame, ondanks de aanwezigheid van een vreselijk ongemakkelijke Rose.
Zuchtend vergreep ik me dan ook weer naar een glas champagne van een voorbij zwevend dienblad, waar ik direct een slok van nam. Het was wel prima zo eigenlijk, mochten die eikels opschieten in ieder geval. Het werd toch echt wel eens tijd dat ze me kwamen verblijden met hun gezelschap. In mijn ooghoeken zag ik nog wel de nodige mensen die mijn blikken opzochten omdat zij een gesprek aan wilden gaan, maar ik had hen ogen gemeden. Ik was daar niet aan toe vandaag. Ik had geen zin om de andere docenten te spreken, evenals ouders van mijn leerlingen die of hun kinderen zouden beledigen, of hen de hemel in zouden prijzen. Het was sowieso altijd één van die twee, zonder enige mogelijkheid tot een tussenweg. Vreselijk.

LIFE IS TOO SHORT ——
NO MATTER WHAT PARTY YOU ARE AT.

I'm your little ray of pitch black.

10 juli 2017 - 20:30 Sempre is offline

Sempre 5089

PAYTON HELENA ARCHER

««« 17 | THE ARTIST | FUNDRAISER | JULIE & BRO | OUTFIT »»»

««« Some of the most beautiful things worth having in life.. »»»

Een vrolijke lach ontsnapte langs Paytons lippen toen Julie haar ook een knuffel gaf. Gezien het feit dat de blondine eerst zoekend om zich heen had gekeken en Payton overduidelijk over het hoofd had gezien was het duidelijk dat Julie opzoek was geweest naar haar. Ze was nu eenmaal niet heel erg goed in mensen vinden op drukke plekken, wist Payton door ervaring.
"Ja, sorry. Je broer was wel op tijd, maar we zijn pas net aangekomen." Payton knikte goedkeurend, Bro was eigenlijk nooit te laat maar Julie's moeder kennende had het tot veel problemen kunnen zorgen als hij dat wel was geweest.
"Het jurkje staat je echt prachtig, Payton. Waar is Ari eigenlijk? Je was toch met hem meegereden?"
Bij die woorden keek Payton even om, naar het groepje waar ze eerst bij had gestaan. Cash, Lena en Rose stonden nog bij elkaar maar haar date was verdwenen. Ze vroeg zichzelf af wat er precies gebeurd was, maar besloot dat ze hem even wat tijd zou gunnen om alleen te zijn.
"Ik denk dat hij even naar de toilet is," gaf Payton uiteindelijk als antwoord. "Er was iets tussen hem en Lena, ik weet het verder ook niet." Ze haalde haar schouders op en glimlachte toen. "Jij ziet er trouwens ook echt geweldig uit Jule." Dat was een understatement, want het jurkje dat Julie droeg leek wel voor haar gemaakt te zijn.

"Wil je ook iets de drinken hebben?" Vroeg haar beste vriendin en Payton knikte uitbundig, ze herinnerde zich weer dat ze eigenlijk opweg naar de bar was geweest toen ze Julie had gezien. "Ik denk dat ik wel wat nodig ga hebben ja vandaag." Het eerste glas champagne had ze gelukkig al achter de kiezen, maar Payton merkte er nog maar weinig van. Dat was zowel een voordeel als een nadeel van deze veel te dure champagne.
"Ik heb trouwens tegen mijn moeder niets gezegd dat je met iemand anders mee reed, en ik heb haar echt heel plechtig moeten beloven dat ik me thuis zou laten brengen door Broderick - anders had ik hier niet eens heen mogen gaan." Begripvol keek Payton naar Julie terwijl ze haar arm in de hare haakte en haar naar de bar leidde.
"Waarom slaap je niet gewoon bij ons? Dan kun je doen wat je wilt. Bro zal het echt geen probleem vinden hoor." Payton vond het echt verschrikkelijk hoe Julie's moeder tegen haar deed en als het mogelijk was geweest had ze Julie het liefst bij haarzelf en Bro zien intrekken. Maar ja, zo makkelijk gingen die dingen helaas niet.
Op datzelfde moment zag Payton Bro voorbij lopen en ze hield hem tegen door zijn mouw vast te grijpen. "Hey there Bro." Ze grinnikte even en knikte toen met haar hoofd naar Julie. "Jules kan wel bij ons slapen toch?" Payton kon zich niet voorstellen dat haar broer nee zo zeggen, maar goed. Terwijl ze wachtte op zijn antwoord haakte ze ook haar arm door de zijne waardoor ze zowel Broderick als Julie mee naar de bar trok.

Aan de bar zag Payton ook Ari zitten en ze keek twijfelend naar de jongen die haar date was. Hij leek niet bepaald in goed humeur te zijn en Payton vroeg zich af hoe dat zo snel had kunnen veranderen. Ze vermoedde dat het gesprek met Lena niet bepaald een goede wending had aangenomen.
Stilletjes bleef Payton dan ook staan terwijl ze een glas champagne aangereken kreeg. "Denk je dat ik iets moet zeggen?" Zei ze zachtjes tegen Julie terwijl ze de jongen bestudeerde. "Ik bedoel, ik heb niet echt iets gezegt toen ik weg ging, dat was misschien wel een beetje lomp." De aarzeling was duidelijk in haar stem te horen, maar alsnog bewoog Payton niet hoewel haar blik nog steeds om de jongen gericht was.

««« .. come wrapped in a crown of thorns »»»

[ bericht aangepast op 10 juli 2017 - 21:38 ]

When time and life shook hands and said goodbye.

10 juli 2017 - 21:51 Gasly is offline

Gasly 1520

• JULIE •
• 18 • The Good One • With Payton and Broderick • At the fundraiser • Wearing

'Ik denk dat hij even naar de toilet is,' Ik knikte als teken dat ik het begreep, het was immers een gegeven dat iedereen wel eens naar het toilet moest gaan. 'Er was iets tussen hem en Lena, ik weet het verder ook niet.' Er verscheen een lichte frons in mijn voorhoofd, terwijl mijn blik tegelijkertijd even bij het groepje bleef steken wat zich bij elkaar verzameld had.
'Ah, oké. Dan zal hij vast vanzelf weer terugkomen.' Had ik haar met een glimlach gezegd, terwijl ik het laatste beetje champagne in mijn mond had laten verdwijnen.
'Jij ziet er trouwens ook echt geweldig uit Jule.' Ik knikte met een tevreden blik op mijn gezicht - het was namelijk iets wat ik wilde, of eigenlijk moest, bereiken. Op een feest als deze was goed, niet goed genoeg. Nooit. En soms had ik mijn buik daar meer dan vol van. Op mijn vraag of Payton ook iets drinken wilde hebben, begon ze uitbundig te knikken wat ervoor zorgde dat ik even in de lach schoot.
'Ik denk dat ik wel wat nodig ga hebben ja vandaag.' Ik knikte instemmend, om zo'n avond als deze door te komen hadden we nooit genoeg gehad aan een enkel glas champagne. 'Jij niet alleen. Dit was mijn eerste champagne pas, and I need a lot more of it.' Ik had het verteld met een stalen gezicht, maar het was puur waarheid geweest. Ik had meer nodig, en eigenlijk wel nu. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht toen Payton haar arm door de mijne haakte, en hierdoor liep ik automatisch met haar mee naar de bar.
'Waarom slaap je niet gewoon bij ons? Dan kun je doen wat je wilt. Bro zal het echt geen probleem vinden hoor.' De glimlach op mijn gezicht werd breder, en enthousiast begon ik te knikken. 'Dat is eigenlijk wel een uitkomst, dat ik daar niet eerder aan heb gedacht. Ik heb trouwens nog iets wat ik met je wil bespreken, maar dat kan tot morgen wachten.' Ik had echt haar mening nodig, vooral omdat ik wilde weten hoe ik mijn ouders moest vertellen over de keuze voor een universiteit. Ik nam met een dankbare glimlach een glas champagne van een dienblad wat voorbij kwam.
'Hey there Bro.' Ik had lachend toe gekeken hoe Payton, Broderick bij de mouw van zijn jasje vastgepakt had. 'Jules kan wel bij ons slapen toch?' Hij had het nog nooit geweigerd, daarom gingen zowel Payton als ik er eigenlijk vanuit dat dit nu ook het geval niet zou zijn. Soms leek het alsof ik ook bij hun in het appartement woonde, zovaak als ik daar aanwezig was, het voelde eigenlijk aan als een tweede thuis. Payton's andere arm haakte ze door die van Broderick, en op die manier nam ze ons beide mee op weg naar de bar.
'Als het niet uitkomt is het ook niet erg, dan moet je me alleen aan het eind van de avond even naar huis brengen.' Het was iets wat ik eigenlijk elke keer zei - en steeds was het overbodig geweest want er was altijd wel een plek in het appartement voor me te vinden en daar was ik enkel blij om.
'Denk je dat ik iets moet zeggen?' Nu vonden mijn ogen Ari ook, en ik dacht even na terwijl ik naar de jongeman keek. Hij leek namelijk niet echt in de stemming voor een gesprek met wie dan ook - ookal was de band die Payton met hem had goed voor zover ik wist. 'Ik bedoel, ik heb niet echt iets gezegt toen ik weg ging, dat was misschien wel een beetje lomp.' Ik knikte even, waarna ik een slok uit het glas nam wat ik in mijn hand vast gehad had.
'Ik denk dat je hem beter even kunt laten, en later weer naar hem toe kan gaan. Hij zal het wel begrijpen.' Had ik met een glimlach gezegd, terwijl mijn ogen even langs de verschillende gezichten gleden op zoek naar nog meer bekenden. Uiteindelijk kende ik iedereen hier wel, maar dan bedoelde ik meer iemand die ik ook écht mocht, en dan bleven er vrij weinig mensen over, welke je waarschijnlijk op één hand kon tellen.

[ bericht aangepast op 10 juli 2017 - 21:51 ]

Faith is everything.

12 juli 2017 - 22:01 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Ari~~stotle~~ Benedict ~~Montgomery~~
He is clever as the Devil ——— just twice as beautiful.

18 • The Bastard • @ Landhuis — Outside • Alone

Aristotle's kijkers zweven over alle gezichten van de aanwezigen in de gigantische ruimte — maar hij kan daadwerkelijk niemand vinden waar hij zelfstandig op af zou willen stappen. Payton staat op het moment aan de bar met een goede vriendin van haar — waardoor hij de beslissing neemt om haar even een moment voor zichzelf te geven en niet continu in de schijnwerpers te staan. Cash staat nog steeds met Rose te praten — hoogstwaarschijnlijk om haar te versieren — terwijl Lena erbij staat alsof ze ieder moment van haar stokje kan gaan. Aristotle schudt zijn hoofd eenmalig en weet zijn telefoon uit zijn broekzak te peuteren — waarna hij het apparaat uit weet te schakelen.
Vanuit zijn ooghoeken ziet Aristotle zijn o—zo—geliefde halfbroer staan met diens beste vriend. Zuchtend plaats Aristotle zijn handen op de bar en zet zichzelf er vanaf — waarna hij de menigte weet te ontwijken om een weg naar buiten te zoeken. Voor nu heeft hij even genoeg van het evenement — wat wordt vergroot als hij van twee richtingen reporters aan ziet komen wandelen om hem vragen te stellen over zijn carrière als burgemeester.
Nadat Aristotle tientallen gesprekken heeft ontweken — komt hij buiten op het terras van het landhuis waar de benefiet avond wordt gehouden. Snuivend weet hij de avondlucht in zich op te nemen en van de trap te wandelen totdat hij het zachte gras onder zijn schoenzolen voelt opkomen. Natuurlijk zal hij op een later moment terug gaan keren naar het feest, maar voor nu heeft hij er meer dan genoeg van om bij de Elite van Manhattan te horen.

•

14 juli 2017 - 15:30 Valkyria is offline

Valkyria 3772

[Edit: verkeerd topic, maar also MT]

[ bericht aangepast op 14 juli 2017 - 15:31 ]

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

16 juli 2017 - 17:58 Valkyria is offline

Valkyria 3772

ODELIA "ODIE" ALYSON PEMBROOK
Kindness is a language which the deaf can hear and the blind can see.

17 | Miss Perfect | Bar | Deymon, Fitz & Mila | Dress

De zenuwen gieren doorheen mijn hele lichaam terwijl ik me een weg door de tuin van de Gardners baan. Na er zes maanden volledig tussenuit geweest te zijn voelt het vreemd om weer tussen "mijn volk" te lopen, voor het eerst in mijn leven voel ik me een vreemde eend in de bijt. Hoewel ik hoor hoe er achter mijn rug om gefluisterd wordt - "Is dat Odelia? Ik hoorde dat ze zwanger was"... "Neenee, ze moest afkicken van drugs"... Blijkbaar hebben er zich de wildste verhalen de ronde gedaan door degenen die niet dicht genoeg bij me stonden om de waarheid te kennen.- laat ik mijn glimlach geen moment van mijn lippen afglijden. Wat ik wel doe is mijn pas een beetje versnellen, terwijl ik wanhopig zoek naar een vriendelijk gezicht. Al lijkt dat in deze zee van mensen een onmogelijke taak. In plaats van me hierdoor neer te laten halen recht ik mijn schouders een beetje, hef mijn kin wat in de lucht en zet mijn tocht naar de bar verder. Ergens hoop ik er Lena aan te treffen, zij weet me altijd op te beuren en mijn zorgen uit mijn hoofd te jagen. Het is echter een geheel andere persoon, maar daarom zeker niet minder verrassend, die ik er weet te vinden. Spontaan wordt mijn glimlach een stuk oprechter en maakt het onrustige gevoel dat zich in mijn lijf als een virus verspreid had plaats voor een bepaalde nieuwsgierigheid. Zou hij me gemist hebben?
Eens ik bij de bar ben voorzie ik mezelf eerst en vooral van één van de genereus gevulde glazen champagne die staan te wachten om gedronken te worden. Nadat ik mezelf letterlijk de moed heb ingedronken met enkele flinke slokken sluit ik het drietal meter die zich nog tussen mij en mijn leefijdsgenoten bevond. Inmiddels zijn ook Fitz en Camilla, die me daarnet door de menigte aan het zicht ontnomen waren, me ook opgevallen. Mooi. Safety in numbers, of hoe zeggen ze dat?
Voorzichtig leg ik een hand op de schouder van Deymon, waarna ik naar goede gewoonte een kusje op zijn wang druk bij wijze van begroeting.
"Guess who's back," zeg ik zachtjes. Met een stralende glimlach houd ik mijn handen een stukje omhoog, om mezelf als het ware te presenteren aan de anderen. Zodra de norse blik op Fitz' knappe gelaat me opvalt ontsnapt er me compleet onvrijwillig een lachje.
"Toe, Fitz, het is een feestje," spreek ik hem bemoedigend toe. Om mijn woorden kracht bij te zetten neem ik nog wat slokjes van mijn champagne. Ik moet eerlijk bekennen; dit soort decadentie heb ik eigenlijk best wel gemist in de kliniek. Maar meest van al ben ik dankbaar me terug te kunnen omringen met mijn vrienden, zowel degenen waar ik close mee was als degenen waar het soms wat moeilijker mee loopt. Over Fitz' schouder meen ik wat verderop ook de donkere lokken van Payton te herkennen en wanneer mijn blik de hare kruist zwaai ik haar vrolijk even toe. Gelukkig heb ik haar af en toe aan de telefoon gehad tijdens mijn verblijf, anders was ik waarschijnlijk gek geworden.
"God, wat heb ik jullie gemist," flap ik er uit, terwijl mijn blik tussen het trio bij me dwaalt. Wachtend op een antwoord voel ik mijn hart bonzen in mijn borstkas. Wat als zij niet aan mij gedacht hebben?

[ bericht aangepast op 16 juli 2017 - 18:01 ]

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Index RPG Actieve Topics Zoek