• KONINGEN VAN DE STAD


    BEGIN
    Vrijdag 10 november | 20:00u | ☀ 12℃

    Het is vrijdagavond oftwel weekend! Iedereen heeft net de tentamens achter de rug en is dus wel in de stemming voor een gezellig avondje uit met het huis. Ze hebben net samen gegeten en aan tafel zijn er plannen gemaakt om samen de stad in te gaan, maar omdat het nog vroeg op de avond is, worden het bier op tafel gezet en de zakken chips alvast open getrokken.


    AGENDA
    Vrijdag 17 november: Huisfeest (georganiseerd door Mo en Nyah) | Thema?
    Verjaardagen:
    • Sam | 12 april
    • Mara | 26 april
    • Nyah | 9 juli
    • Raf | 30 juli
    • Mounir | 21 augustus
    • Sebastiaan | 5 september
    • Mick | 6 september

    Gianni | ?
    Farah | ?


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Samantha Zandhuijsen
    19 • Verpleegkunde • Woonkamer/Mo/the others • Outfit


    ‘Vanavond pas? Dit is ook wel een leuk nummer, princess. Tenzij je nog even rustig aan wil doen, I'm fine with that too.’
    Er hangt een zweem van een glimlach om mijn lippen wanneer ik de uitdagende knipoog beantwoord met een kleine duw in zijn zij.
          ‘Doe ik het ooit rustig aan?’
    Misschien zou ik dat eens moeten proberen. Ik bekijk hem bedenkelijk vanachter mijn bril, voor ik mijn schouders ophaal en het glas weer vastpak. Op dat moment, verschijnt Gianni kort ten tonele. Zijn blik speelt heel kort tussen de wijn en mij, en dan is hij al even gauw weer verdwenen. Ik weet niet hoe vaak we wel niet hebben geruzied over drank. Als hij het wellicht eens wat rustiger aan had gedaan, was hij nooit op Farah gesprongen.
          De greep op het glas is zo stevig dat ik mijn knokkels wit zie worden — en het zonder nadenken in één keer achterover sla. Het is niet eerlijk om zoveel om iemand te geven die je zoveel pijn doet door gewoonweg zichzelf te zijn.
          Ik maak aanstalten om een nieuw glas in te schenken, als de muziek overspringt op Party Rock Anthem van LMFAO — en een enorme glimlach op mijn gezicht weet te toveren. Hoe vaak ben ik in het verleden wel niet losgegaan op dit nummer tijdens schoolfeestjes? Het is zo fout dat ik kort aarzel voor ik uiteindelijk overeind spring en Mo min of meer dwing hetzelfde te doen, door aan de hand die geen bier vasthoud te sjorren.
          ‘Laat je moves maar zien, pretty boy.’
    Ik kan me het dansje niet meer herinneren dat ik er ooit voor had, maar improviseren is geen enkel probleem. Bovendien is shufflen één van de guilty pleasures die het daglicht nog nooit hebben gezien in de afgelopen jaren.
          ‘Of is het te vroeg voor een dance—off?’
    Ik tik bedenkelijk tegen mijn kin, nog even genietend van het jeugdsentiment voor GoonRock van beeld verdwijnt en plaatsmaakt voor Ed Sheeran.
          ‘Weten we eigenlijk al welke plek we onveilig gaan maken vanavond?’

    —


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Sebastiaan "Sebas" Prins


    20 • Audiovisual Media • The Living Room • Mara & Farah

    Farah komt de woonkamer binnen gelopen en ploft naast me neer. Ik leg mijn hoofd tegen haar aan en sluit mijn ogen compleet. Het levende kussen is gearriveerd. 'Moet ik een slaapliedje voor je zingen?' vraagt ze. Ik schrik half op als ze me port en kijk haar pruilend aan. 'Het is nog vroeg dus in principe kan je prima een dutje doen voordat we weggaan.' Ik wrijf in mijn ogen en strek me gapend uit. 'Ben je nu trouwens al eindelijk eens begonnen met het kijken van Orphan Black?'
          'Nee,' mompel ik, 'komt nog wel. Ik loop stage, weet je nog? Dan heb ik geen leven.' Ik sla mijn arm om haar een en kruip tegen haar aan. 'Ik ga wel een dutje doen, maar dan wil ik wel dat je dient als levend kussen.' Ik grijns lichtjes.
          'Ooh, Maar, kom je erbij zitten?' Farahs aandacht is alweer ergens anders naartoe gegaan. Ik open een van mijn ogen en kijk toe hoe Mara naast Farah op de bank ploft. Mara en Farah. Dat rijmt. Haha. Ik gaap.
          'Vakantie, eindelijk. Waar gaan we vanavond eigenlijk naartoe?'
          'Vakantie?' breng ik dramatisch uit, 'ik zou wel willen dat ik vakantie had.' Ik leg mijn hand over mijn hart alsof het pijn doet om te zeggen. 'Nog één zo'n week en ik denk dat je me van de grond kan rapen.' Ik zucht overdreven en kijk de twee meiden aan. Ik ga wat overeind zitten en druk Netflix weg. 'Ik probeer al weken iedereen ervan te overtuigen om naar een gaybar te gaan, maar nooit wil er iemand met me mee. Mijn leven is zo zwaar.' Ik maak een dramatisch gebaar alsof ik flauw val. 'Weet je. Soms denk ik dat ik moet switchen naar toneel.' Ik kijk Farah aan. 'Ik zou geweldig zijn.' Ik neem een slok van mijn biertje en doe alsof ik mijn haar over mijn schouder werp. 'I'm too awesome.'


    “Show the haters how it's done by hating yourself the most.”


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Mounir "Mo" Said el Amrani
    22||Law student||With Sam



    Ze geeft me een kleine duw in mijn zij waardoor ik even lach. ‘Doe ik het ooit rustig aan?’ Ik grijns en haal licht mijn schouders op. 'Ik vind je wel vrij lief en rustig als je slaapt?' plaag ik en pak het flesje bier weer van tafel, waarvan ik vervolgens een paar slokken neem. Wanneer ik weer opkijk slaat ze haar glas in een keer achterover, waarna een enorme glimlach op haar lippen ontstaat als er wel een heel bekend nummer opkomt. Ik lach en schud mijn hoofd. Al die feesten.. Dit nummer werd altijd veel te veel gedraaid. Zelfs vandaag de dag hoor ik het soms langs komen, zoals nu.
    Ergens kon ik ook wel verwachten dat de blonde dame naast me opsprong en mij meetrok. ‘Laat je moves maar zien, pretty boy. Of is het te vroeg voor een dance—off?’ Ik grijns speels naar haar. 'Durf je dat wel aan? Ik kan beter shufflen you know..' zeg ik en steek mijn tong uit, voor ik een paar seconden die move doe. Heel slecht, maar ik kon het niet laten. Zeker niet bij een nummer als dit. Wanneer ik weer stil sta lach ik even en kijk haar dan aan met een schuin hoofd. Ondertussen veranderd de muziek naar een rustigere toon. Ed Sheeran dacht ik.
    ‘Weten we eigenlijk al welke plek we onveilig gaan maken vanavond?’ Ik haal mijn schouders op en plof neer op de bank, waarna ik even nadenk. Amsterdam had veel leuke plekken, het maakt de keuze altijd vrij moeilijk. Zeker omdat iedereen het er ook mee eens moet zijn. 'Geen idee.. Ik weet niet wat iedereen wil..' zeg ik. 'Club Casablanca klinkt wel leuk.. Maar een of andere kroeg ofzo vind ik ook goed. 'Maar mij maakt het niet uit, overal waar ik kom is het feest toch?' grijns ik en kijk op naar haar.


    El Diablo.


    19 | amsterdamse toneelschool | with sebas&mara |
    on the couch in the livingroom

    'Nee, komt nog wel. Ik loop stage, weet je nog? Dan heb ik geen leven. Ik ga wel een dutje doen, maar dan wil ik wel dat je dient als levend kussen." Sebas gooide zijn arm om haar smalle schouders en trok haar dichter tegen zin in. Als haar vader haar zo zou zien, hij zou ter plekke een rolberoerte krijgen... Ze duwde hem echter niet weg, ze genoot juist van de warmte.
          "Ze buiten je veel te veel uit op die stage van je," besloot Farah terwijl er een bezorgde frons op haar gezicht stond. "Ik ga wel met ze praten dat jij je middagdutjes nog nodig hebt." Plagerig stak ze haar tong naar hem uit, waarna ze zijn haar in de war maakte. Ondertussen had ze ook Mara in het oog gekregen, die ze er bij riep.
          De brunette plaatste zichzelf al snel naast de twee op de bank. "Vakantie, eindelijk. Waar gaan we vanavond eigenlijk naartoe?"
          "Vakantie? Ik zou wel willen dat ik vakantie had. Nog één zo'n week en ik denk dat je me van de grond kan rapen." Met die woorden gaat de TV uit. "Ik probeer al weken iedereen ervan te overtuigen om naar een gaybar te gaan, maar nooit wil er iemand met me mee. Mijn leven is zo zwaar." Hij doet alsof hij flauwvalt, wat Farah zachtjes laat lachen. Dramaqueen. "Weet je. Soms denk ik dat ik moet switchen naar toneel. Ik zou geweldig zijn. I'm too awesome."
          Farah schatert het nu haast uit van het lachen. "Sorry, Bassie, maar ik denk niet dat je het dan erg ver schopt. Jouw gezang onder de douche is al met moeite aan te horen. Misschien moet je gaan acteren als een komedie act, dat wordt geheid een succes." Met grote, glinsterende ogen keek ze hem aan. "Maar eh, een gaybar? Mag je daar niet alleen maar in als je gay bent?"

    she told stories with her eyes,
    she didnt even know she was telling


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Samantha Zandhuijsen
    19 • Verpleegkunde • Woonkamer/Mo/the others • Outfit


          De opmerking over lief zijn wanneer ik slaap, voert me voor een kort moment naar de bewuste nacht waarop hij dat heeft kunnen ondervinden. Na een hysterische huilbui — en alles wat daarna gebeurde. Ik schud mijn hoofd kort om terug te komen in het hier en nu, waardoor ik op hem neer kan kijken nu hij opnieuw plaats heeft genomen op de bank.
          ‘Geen idee.. Ik weet niet wat iedereen wil.. Club Casablanca klinkt wel leuk.. Maar een of andere kroeg ofzo vind ik ook goed. Maar mij maakt het niet uit, overal waar ik kom is het feest toch?’
    Vooral dat laatste weet er voor te zorgen dat ik mijn handen stellig in mijn zij zet terwijl ik hoofdschuddend grinnik. Jongens als Mounir, heb ik ondervonden, zijn onweerstaanbaar op vlakken waarvan je wenst ze nooit te vinden. Want, wanneer je dat doet, ben je de lul.
          ‘Als ik ooit in het criminele circuit terecht raak, weet ik wie ik huur als mijn privé advocaat.’
    Ik buig naar voren, klem zijn gezicht heel eventjes in mijn handen, en glimlach nietszeggend voor ik hem weer loslaat en mijn wijn oppak. De fles is leeg als ik mijn tweede glas oppak. ‘Ik ga op zoek naar cola voor je me kunt opvegen voor we überhaupt de bank hebben verlaten.’
          Misschien is dat een heel klein leugentje, want diep van binnen kan het me helemaal niets schelen wanneer de drank zijn werk doet. Ik wil echter geen scene schoppen met het gedrag dat daarbij komt kijken — dus ga ik braaf met de lege fles naar de keuken, waar ik hem bij het andere glas kan zetten. Zonder naar de tafel, of de mensen eraan, te kijken open ik de koelkast. Er is geen cola, maar cassis is er wel.
          Op mijn tocht terug naar de bank, maak ik echter een tussenstop bij de tafel. Er staat chips en bier, en herinneringen aan bierpong en bellyshots die ooit zijn gepasseerd op dezelfde tafel doen me kort glimlachen voor ik een handje naturel pak en in mijn mond stop.
          ‘Wat dachten jullie van Casablanca voor vanavond?’
    Ik vraag het aan niemand in het bijzonder, maar mijd Gianni's ogen wel degelijk. Ik klop de chips kruimels van mijn handen voor ik deze een bezigheid geef met de zoom van mijn rok.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    NYAH DE GROOT
    "Keep it positive."


    22 • Psychology bachelor — 3d year • Her room > the kitchen • The rest

    Sebas maakt zoals altijd een geweldige indruk door met een langgerekte toon in 'bier' de kamer wederom te verlaten en ik rol lachend met mijn ogen. Mietje, af en toe. Ik plof op een keukenstoel neer en pak mijn nieuwe telefoon erbij. Het heeft me goud geld gekost, maar voor de Samsung S8 had ik veel over. Ik bedoel, het is een mooi ding, hij is snel en werkt heel goed. Hopelijk blijft dat zo, want ik ben, sinds ik die heb, nog niet uitgegaan en ik hoop alleen maar dat hij niet in de wc/bier/wijn/kots/iets anders vloeibaars valt vanavond en vannacht. Dat zou nogal zonde zijn van al mijn zuurverdiende geld. Ik leg mijn voeten op een van de stoelen neer en word uit mijn gedachten gehaald door Gianni.
          'Heb jij nog plannen om iemand mee naar huis te nemen vanavond?' vraag hij me en ik grinnik kort.
          'Je kent me toch,' zeg ik schouderophalend en ik grinnik eventjes. 'Altijd iemand, right?' Ik knipoog dan een keer en verdiep me weer in mijn telefoon. Ik moet zeggen dat ik er de afgelopen twee dagen vrijwel continu met mijn neus in het glinsterende ding heb gezeten, maar ik moet toch waar voor mijn geld krijgen. Ik wil weten hoe alles werkt en hoe ik er het beste uit kan halen. 'En jullie dan?' vraag ik vervolgens aan ook Raf en Gianni en ik lach. 'Of besluiten jullie vanavond in jullie dronken staat elkaar te zoenen en met elkaar het bed in te duiken?' Onschuldig haal ik mijn schouders op en ik gniffel bij het zien van hun blikken, maar open dan een blikje bier en zet deze aan mijn lippen. Het liefst heb ik een cocktail, maar wij zijn allemaal arme studenten en dit is toch heel wat goedkoper.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    RAF QUINTEN HESSELS
    21 • Beeldende kunst en Vormgeving • Kitchen • Alone


    IT'S FIVE O'CLOCK SOMEWHERE

    ‘Als ik nu opsta en het bier vindt, Raf, dan zit je echt met een probleem,’ riep Gianni vanuit een andere kamer in het huis. Raf rolde lachend zijn ogen en trok nogmaals een willekeurig kastje open. Ergens kreeg hij het idee dat hij gek aan het worden was en eigenlijk kon hij dat zich niet veroorloven zonder alcohol. Nyah riep ook iets, maar Raf kon niet geheel verstaan wat ze precies zei. Hij werd dan ook afgeleid door Gianni, die de keuken ook ingelopen kwam. Hij verkondigde dat hij nog een krat op zijn kamer had staan. 'En waarom deel je die niet met ons?' vroeg Raf lachend. Binnen enkele seconden stond ook Nyah in de keuken. Ze zette met wat moeite een krat bier op tafel en acuut verscheen er een grijns op het gezicht van Raf. Onmiddellijk greep hij er een flesje uit en opende het.
          ‘Als ik nu opsta en het bier vindt, Raf, dan zit je echt met een probleem,’ vroeg Gianni uit het niets toen ze allemaal bier in hun handen hadden. Gianni keek naar Nyah, waar Raf uit op kon maken dat hij de vraag specifiek aan haar stelde. Dat gevoel werd versterkt door de woorden die volgden. ‘deze jongen hoef ik het waarschijnlijk niet eens meer te vragen; wanneer is het antwoord ooit weleens niet ja geweest?'
          Raf lachte en dacht aan zijn laatste scharrel: een jongen die hij kende door wat gemeenschappelijke vrienden. Niet veel bijzonders, maar leuk genoeg voor een avondje. 'Goed punt,' zei hij lachend op de opmerking van Gianni. Nyah gaf toe dat ze waarschijnlijk ook wel iemand zou vinden en dat verbaasde Raf niet. Hij hield er wel van dat ze zo vrij was in dat soort dingen. 'En jullie dan?' vroeg ze vervolgens. Raf deed zijn mond open om antwoord te geven, maar Nyah was hem al voor. 'Of besluiten jullie vanavond in jullie dronken staat elkaar te zoenen en met elkaar het bed in te duiken?'
          Raf grijnsde breed naar Nyah. 'Ik denk dat niet dat Gianni dat ooit zal proberen,' zei hij ondeugend. 'Begrijp me niet verkeerd. Als ik de kans kreeg, had ik hem al lang met huid en haar opgegeten, maar ik wil de arme jongen niet afschrikken. Toch, Gianni?' Raf maakte een grapje. Hij voelde zich niet aangetrokken tot Gianni en dat wist de jongen, als het goed was, ook, maar dat betekende niet dat hij een kans om Gianni te pesten zomaar voorbij liet gaan.

    KNOW YOUR WORTH. THEN ADD TAX


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Sebastiaan "Sebas" Prins


    20 • Audiovisual Media • The Living Room • Mara & Farah

    'Ze buiten je veel te veel uit op die stage van je,' zegt Farah. Ik knik en pruil. 'Ik ga wel met ze praten dat jij je middagdutjes nog nodig hebt.' Ik lach zachtjes en geef haar een duw. Farah begint te lachen om mijn woorden en ik kijk haar quasi beledigt aan.
          'Sorry, Bassie, maar ik denk niet dat je het dan erg ver schopt. Jouw gezang onder de douche is al met moeite aan te horen. Misschien moet je gaan acteren als een komedie act, dat wordt geheid een succes. Maar eh, een gaybar? Mag je daar niet alleen maar in als je gay bent?'
          'Ten eerste: acteren is niet zingen. Er zijn ook rollen waarbij je dat niet hoeft te doen, want ik weet dat ik niet het allergrootste zangtalent ben en natuurlijk hoef je niet gay te zijn. Ik hoef toch ook niet straight te zijn om naar een normale bar te gaan.' Ik haal mijn schouders op. 'Het is helemaal vrij voor alles en iedereen en over het algemeen veel gezelliger dan de barren waar wij normaal naartoe gaan.' Ik trek mijn wenkbrauw op en kijk de twee meiden aan. Ik laat me achterover vallen met mijn hoofd op Farah's schoot en mijn benen op die van Mara. 'Het wordt eens tijd dat we echt een goede avond uit hebben, waarbij de helft met elkaar zoent en zo.' Ik grijns lichtjes. 'Gewoon een soort Geordie Shore 2.0. Wat denk jij ervan Mara?'
          Ik vouw mijn armen achter mijn hoofd en sluit mijn ogen kort. Ik heb echt meer alcohol en suiker nodig als ik deze avond wakker wil blijven. Misschien gooi ik er zo wel snel een blikje energie in, al weet ik dat dat echt afschuwelijk slecht voor je is.


    “Show the haters how it's done by hating yourself the most.”

    [ bericht aangepast op 11 aug 2017 - 9:09 ]


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.