• Scintilla University
    ━ school for magical studies and sciences ━

          The beginning,
    Het is de aller eerste schooldag na de vakantie en de leerlingen stromen binnen in overvloed. Ieder uur komt er weer een nieuwe trein aan en vliegende taxi's zetten heel veel leerlingen af.
          Het is vandaag donderdag 27 augustus, wat betekend dat morgen het openingsfeest is. Ieder jaar is er op de universiteit een gigantisch en magisch bal dat de leerlingen zal introduceren in de magische wereld van Scintilla University.
          Vandaag zullen de leerlingen hun kamer mogen opzoeken, inrichten, vrienden opzoeken en helaas ook de nieuwe roosters ophalen, want het is niet alleen maar magie en lol en op de universiteit.
          18:00 uur vanavond zal er een diner worden opgedekt in de great hall, wees aanwezig, want slapen met een lege maag is nooit fijn. Er zullen ook drankjes aanwezig zijn zoals boterbier en heerlijke wijnen.


    ━ 26°C ━ tussen 13:00 en 15:00 ━ vrolijke sfeer op de universiteit ━


    rules
    200 words ◦ no fighting ◦ q-rules ◦ 48 hours to make a role ◦ 2 roles max ◦ no perfect roles, be creative

    ROLES TALK ◦ DRAMA ◦


    - thank you for existing -

    Michael Mitch Baker


    20 • Slytherin • Outside • with Lysander
    Natuurlijk. Lysander produceerde een lachje toen Mitch hem zei dat hij niet op jongens viel. Verdomme, waarom kon die jongen het niet gewoon accepteren? Moest hij nu echt zo moeilijk blijven doen? Lys zette zich af van de muur en kwam zijn kant op.
          ''Mitch... als jij het oprecht vervelend zou vinden..'' Het irriteerde hem, de manier waarop Lysander hem uitgebreid bekeek - om vervolgens nóg dichterbij te komen. Slechts een paar centimeter ruimte tussen hen. Ergens wilde Mitch hem wegduwen, zegen dat hij hier dus mee op moest houden maar dat deed hij niet. Hij keek de jongen voor zijn neus zwijgend aan.
          ''Als jij dit echt niet zou willen... zou ik er mee stoppen, maar dan zou jij ook een stuk overtuigender zijn tegenover mij. Ik zeg niet dat ik een feilloze gaydar heb, maar...'' En nu kon Mitch het niet laten om met zijn ogen te rollen. Had hij nu echt 'gaydar' gezegd? Serieus?
          ''Ben je dan helemaal niet nieuwsgierig?'' Een knipoog volgde, Lysander keek hem nog een paar seconden aan en ging daarna weer naar achteren. Onbewust had Mitch zijn adem ingehouden en nu hij het door had, ademde hij langzaam uit - mede in een poging zijn woede wat onder controle te houden. Hij schudde zijn hoofd eens en haalde zijn hand wat gefrustreerd door zijn haren. Hij begon een steeds grotere hekel aan Lysander te krijgen.
          ''Ik weet niet waar je mee bezig bent maar zoals ik al zei - ik heb een vriendin. En ik was niet van plan om die te laten vallen omdat jij zo nodig wat wil experimenteren.'' bromde hij vervolgens.
          ''En dat je ook maar dácht dat ik je op zou halen om naar het feest te gaan? Dat gaat echt nergens over.''

    Ace Webster Calderon-Boot
    21 • The American Descendant • Wizarding Sports • thunderbird bedroom • Uly



                " Zolang je maar belooft dat je het niet gebruikt wanneer je een wedstrijd hebt, oké? Dat is vals spelen en daar doe ik echt niet aan mee." zegt Uly streng, die vervolgens uitkijkt naar de uil die hij heeft opgeroepen. Ik glimlach. " Ik beloof het op de Calderon-Boot achternaam." zeg ik plechtig, en probeer niet hardop te lachen als ik naar beneden kijk, waar Owlbert net is verschenen en op Uly's arm vliegt.
          " Postkantoor, je hoeft niet helemaal naar huis te vliegen." Hoor ik Uly tegen Owlbert zeggen. De uil krast bij wijze van antwoord, waarna Owlbert door het raam wegvliegt.
          Het verbaasde me dat Uly niet op zijn broer had gewacht - meestal stuurden ze hun post samen. Ik gokte dat Lysander's vertrek toch meer met Uly deed dan hij tegen Lys had laten merken.
          " Heb je zin om mee te gaan eten? Ik heb honger." Hoor ik Uly vragen. Ik maak een doggy ear in mijn boek en klap hem dicht. Ik vang nog net Uly's verdrietige gezicht op.
          " Graag," knik ik," Ik heb niets meer gegeten sinds ik in Wales terecht kwam." zeg ik en spring van mijn bed af. Met een zachte plof kom ik neer.
          " Oh ja, dat heb ik nog niet verteld hè? De viavia was niet goed gelukt, denk ik. Ik belande in elk geval in Wales waardoor ik een half fortuin uit moest geven aan een vliegende taxi." zeg ik licht geërgerd en loop voor Uly uit om de deur open te doen. " Gaat u voor, Potions master." zeg ik in de hoop hem iets op te fleuren.


    We were the forever that didn't last

    ULYSSES COVINGTON


    21 • Ilvermorny (Thunderbird), USA • Potion Science • @ Bedroom > Great Hall • & Ace


          'Ik beloof het op de Calderon—Boot achternaam.'
          Uly kan het niet laten om zijn mondhoeken de hoogte in te laten glijden, aangezien Ace hoogstwaarschijnlijk alles zou zweren op zijn eigen achternaam. Wanneer Uly Owlbert achterna kijkt, moet hij nog steeds lichtelijk glimlachen. Alsnog hoopt hij voor enkele seconden dat Lys Owlbert weg zal zien vliegen, wetende dat hij post heeft verstuurd zonder op hem te wachten — net goed. Beschaamd kijkt Uly snel weg van het raam.
          'Heel graag. Ik heb iets meer gegeten sinds ik in Wales terecht kwam. Oh ja, dat heb ik nog niet verteld hè? De viavia was niet goed gelukt, denk ik. Ik belandde in ieder geval in Wales waardoor ik een half fortuin uit moest geven aan een vliegende taxi. Gaat u voor, Potions Master.'
          Uly voelt zichzelf enkele centimeters groeien bij de officiële titel van Ace, waardoor zijn glimlach opnieuw rondom zijn mondhoeken weet te verschijnen. Vliegensvlug springt hij overeind en maakt een overdreven buiging voor hem — waarbij zijn lokken bijna de vloer raken.
          'Ace, weet je zeker dat je niet zelf de viavia helemaal verkeerd hebt ingesteld? Want dat zie ik ook wel gebeuren, namelijk.'
          Grijnzend klopt Uly even op Ace zijn schouder en loopt dan de gang op, waarna hij koers zet naar de grote zaal om wat te gaan eten.
          'Ik hoop echt dat ze taarten hebben, of gebakken aardappelen, of biefstuk. Oh, ik hoop gewoon dat alles er is. Trouwens, ik moet pompoenstukjes meenemen — voor Owlbert, dat heb ik hem in de taxi beloofd. Herinner me er even aan, ja Ace?' Uly's hoofd is af en toe net een zeef.


    Note to self:
    stop blowing up classrooms.


    •

    Ace Webster Calderon-Boot
    21 • The American Descendant • Wizarding Sports • Grote zaal • Uly



          " "Ace, weet je zeker dat je niet zelf de viavia helemaal verkeerd hebt ingesteld? Want dat zie ik ook wel gebeuren, namelijk." Uly klopt grijnzend op mijn schouder als hij me voorbij loopt. Ik snoof semi-verontwaardigd.
          " Jij beweert dus dat het míjn schuld is dat ik er ben beland?" Ik volg hem de gang op en sluit de deur achter me dicht.
          "Ik hoop echt dat ze taarten hebben, of gebakken aardappelen, of biefstuk. Oh, ik hoop gewoon dat alles er is. Trouwens, ik moet pompoenstukjes meenemen — voor Owlbert, dat heb ik hem in de taxi beloofd. Herinner me er even aan, ja Ace?" ratelt Uly aan een stuk door.
          " Oh ja, ik hoop ook echt op biefstuk." stem ik in. Alleen bij de gedachte al loopt het water me om mijn tanden. De biefstuk die ik hier vorig jaar te eten kreeg was zó lekker, dat ik de smaak nog dagen lang in mijn mond had. " En ik zal mijn best doen — om het te onthouden, bedoel ik." zeg ik als ik naast hem ga lopen.
          Het is niet ver naar de grote zaal. Deze is voor het nieuwe jaar goed schoon geschrobd, merk ik als ik mijn eigen reflectie in de vloer zie. Ik loop naar de Ilvermorny tafel, waar al enkele bekende studenten aan zitten. Ik glimlach en begroet ze vriendelijk, als ik naast Uly plaats neem.


    We were the forever that didn't last